Deutsche Anthologie Sappho

Ἰόπλοκ' ἄγνα μελλιχόμειδε Σάπφοι, Ἄμμιν ἐν ποήμασι σοῖσιν ὄττι Γράψαι ἤθελες, τὰ θέλω λάβων κά- λως μεταφράσδην.

Sappho, honiglächelnde reine Sappho, Violettenhaarige, was du schreiben Mit Gedichten wolltest, möcht' ich versteh'n und Schön übersetzen.

What was once planned as a full German edition of Sappho on this blog was then cut down to an anthology, more copious than the Japanese Chôka one or the Sicilian barbarous meter one, because I did not want to have to deal with hordes of barely translatable tatters like the ones from P.Oxy. 22933 or 2506 or the Sapphic stanza or book-IV meter ones you can see at the Italian edition. The selection I made for this anthology will also be used anytime I want to translate Sappho into any other language that doesn't have an edition or an anthology yet (so anything but Italian Chinese Greek Spanish Siclian or Japanese), as a sort of "standard Sappho selection". Indeed, this German anthology is mentally already paired with a Romagnolo anthology, and the two series of videos on the channel will be merged into a single one.
Of course, I now need to explain the thought process behind the selection and ordering of the fragments (which are not ordered by meter, of course). I will list the fragments in the order they are given below, grouping them as below, and for each fragment, I give the LP number, the title used below, and an explanation of how it links to the surrounding ones. I launched this in Dec 2024, and am starting this index only on 21/7/25, so I wonder if I'll remember the thought process correctly. I sure hope to eventually translate this to German. Or maybe Josef G. Mitterer, the Quoran who corrected the first two translations I made for this project, will do the translation for me. We'll see.

1. Group 1: Einige religiose Fragmente
   
   1. Ein Gott (SMB 306, LP inc. 3); easily translated 10/12/24 14:51, this is the start of our anthology and our first group;
   2. Ein untödlicher Gott (extracted from SMB 361 = LP 90(1) col. ii, where it is quotation 4; easily translated 10/12/24 21:35, this uses the same word δαίμων as the previous;
   3. Angebot an Artemis (SMB 342, C 157D); I do not really remember a specific link to the previous fragment; I guess it's just religiosity, or maybe since we're talking about gods having an offering to a goddess is linked?
   4. Soeben (SMB 82, LP 123); I don't know if this was linked to the previous, but it does start a journey through the night in reverse, with Dawn here, then the full moon, and eventually the Evening Star;
   5. Voll erscheinte dann der Mond im Himmel (SMB 251, LP 154); translated 21/12/24 14:12-14:21, this gives us the Full Moon; we are thus in the night, and guess when the next fragment takes place?
   6. Handtücher (SMB 138, LP 101); a nighttime vision of a deity, thus linking to the previous fragment, and through Aphrodite it links to the next, and to the next two through possibly being a dream;
   7. Ich sprach (SMB 253, LP 134); Aphrodite again, and with the clear dream theme it links to the next fragment;
   8. O Traum (SMB 162, LP 63+78); dream clearly links to the previous fragment;
   9. Gesundheit (SMB 252, LP inc. 18, 2v); not really sure how I linked this to the surrounding ones; I guess I just didn't know where to put this? Maybe the link is γῆρας being in both this (Edmonds version only though, not Campbell version) and the previous?
   10. Über die Nachtigall (SMB 225, LP 136); perhaps youth is the spring of life, so the previous fragment's two versions, both mentioning youth, link to the spring announced by the nightingale? Certainly this picks the reverse night back up, leading into Hesperos below;
   11. An Hesperos (SMB 97, LP 104(b)); easily translated 17/12/24 16:08, perhaps simply to have a German title for it, this continues our reverse night;
   12. O Hesperos (SMB 249, LP 104(a)); Hesperos again;
   13. An die Mutter (SMB 14, LP 9+); not sure how this links to the previous; maybe it's supposed to link to the very first one and its "may a god GIVE us"; definitely links to the next one via mention of a feast;
   14. Hehre Hera (SMB 9, LP 17+); this closes off group 1, and links to the next fragment because μέτρ' ~ μέτερρα;
2. Group 2: Moralische Fragmente
   
   1. Nüchterne Sache (SMB 305, LP inc. 2); this links to the previous as said above, and to the next three as they are examples of things done "without measure", in some sense;
   2. Den Himmel zu berühren (SMB 112, LP 52, 2v); both the Campbell and Edmonds versions advise against doing something that is out of proportion for Sappho and probably her peers;
   3. Prahl nicht (SMB 114, LP inc. 5 v. 1); another piece of advice;
   4. Beweg doch nicht den Kies (SMB 268, LP 145); easily translated 21/12/24 14:44, this completes our advice trio;
   5. Dir möcht' ich etwas sagen (SMB 244, LP 137); not sure what link I conceived with the previous fragment, but maybe it's just here because more moral than this it is hard to find one, and I used it to change topic, so to speak?
   6. Wer ein Schöner ist (SMB 113. LP 50); "If you had a desire for good things, you would not be ashamed", says the previous fragment, and that is because if you have good in your heart, you are automatically beautiful and need not be ashamed;
   7. Über Reichtum und Tugend (SMB 222, LP 148); never forget virtue, or you will be ugly even with money; I guess that's how we link this to the previous fragment?
   8. Die Geschichte von Admetus (SMB 295, LP – Campbell inc. 25C); learn to stay away from evil, like money without virtue or being only outwardly beautiful;
   9. Ein Übel ist das Sterben (SMB 246, LP 201 (kinda)); if dying is evil, stay away from death like the gods do? Introducing the gods links to the next few fragments, but the previous, Idk;
   10. Das Trauern ist unerlaubt (SMB 265, LP 150); pretty sure θέμις is divine law, so something not being θέμις, as is said of lamenting in this fragment, is forbidden by the gods mentioned in the previous fragment;
   11. Wer keine Träne hat (SMB 279, LP 139); another mention of the gods;
   12. Halt' die vergeblich bellende Zunge (SMB 277, LP 158); the previous fragment was about not shedding tears, this one is about controlling rage, so another example of controlling your feelings being a good thing; this was translated 21/12/24, l. 1 14:52, l. 2 14:50;
   13. Ein sanft Herz hab' ich (SMB 129, LP 120); the next fragment clearly ties this one and the previous together: I have a gentle mind, I don't get mad easily, I don't scream or "idly bark";
3. Group 3: Sappho and her brother
   
   1. Dem Bruder Charaxus (SMB 12, LP 3); the link with previous fragments was already explained above; Charaxus links this to the next one, also kind of about him, and to the one after that; the two versions show how tenuous our knowledge of this fragment actually is;
   2. An die Amme (SMB 13, LP 10+); Charaxus reappears, and the theme of coming back by ship is introduced;
   3. An die Nereiden (SMB 2, LP 5+); Charaxus and seafaring reappear, and Aphrodite starts looming over our sequence of fragments :);
   4. Fluch (SMB 3, LP 15); yet another Charaxus thing, plus Aphrodite;
4. Group 4: Gebete an Aphrodite
   
   1. Idyll mit Aphrodite (SMB 4, LP 2); Idk that I had a specific link in mind between this fragment and the surrounding ones, besides them all being prayers to Aphrodite, hence the group name;
   2. Hymne an Aphrodite (SMB 1, LP 1); «5/3/21 23:39 - 6/3/21 0:46 twk. 2:40, corr. 6/3/21 evening, twk. 13:28 7/3/21», says the chronological index of this blog's translations about this one, which is one of the oldest translations of this anthology, one of the few corrected by Mitterer; another prayer to Aphrodite, going from idylliac to anguish, which will be dominant in the next poem;
   3. An die Kypris (SMB 8, LP 26+); Aphrodite is here seen as an enemy, not a fellow combatant as in the previous poem, for great contrast; the knee-bending desire of stanza 2 also links to the illness-like symptoms described in the next fragment, which opens a new group;
5. Group 5: Schönheit
   
   1. Ode an Anattoria (SMB 15, LP 31); Eros is here described as a sickness, with symptoms comparable to poppy poisoning; it is beauty that causes it, as will be made clear in the next poem;
   2. Liebster Sprössling von Ouranós und Gaia (SMB 16(a), LP 16); beauty, the theme of this group, is here introduced with force, as the source of Eros; the title of this was translated 21/12/24 14:59;
   3. Gongyla (SMB 17, LP 22 parte 2, 2v); whether Lekatsas+, Campbell+, or Edmonds, this is about beauty creating upsetness;
   4. Dich der blonde Helena zu vergleichen (SMB 18, LP 23); most versions of the previous fragment are an ode to a beautiful woman, or at least one with a beautiful dress, and of course this is another such hymn;
   5. Über euch die Schöne (SMB 22, LP 41); translated 21/12/24 15:01, it is again addressed to beautiful women;
   6. Was hätte ich besser? (SMB 362, LP 90(1) col. iii); I never insulted beauty, what is better than it? Thus says this fragment; I guess this suggests a good opinion on the women of the previous fragment?
   7. An Mnasidica (SMB 142, LP 82(a)); translated 17/12/24 16:22, this is again a praise of beauty in a woman;
   8. Die Erde ziert sich (SMB 318, LP – Edmonds 133+134); adorning oneself with flowers is one way to be beautiful, as seen in the next fragment, so beauty it is;
   9. An Dica (SMB 140, LP 81(b)); flowers and garlands attract the Graces, the lack thereof scares them away;
   10. Über die Flechtung von Girlanden (SMB 102, LP 125); our flower and garland theme is in full force :);
   11. Die Blumen pflückte (SMB 278, LP 122); translated 9/12/24 20:55 twk. same time and 10/12/24 12:30, this fragment is again about flowers;
   12. Mit welchen? (SMB 276, LP 162); "With what eyes did you see this maiden?", I guess; translated 20/11/24 19:51;
   13. Jungfrau mit süße Stimme (SMB 266, LP 153); translated 17/12/24 16:26, this is about another girl, and introduces another kind of beauty: that achieved through music and singing;
   14. Meiner Freundinnen (SMB 84, LP 160); and singing beautifully, as in this fragment;
   15. Die Sterne un der Mond (SMB 96, LP 34); the very oldest translation in this anthology, dated 5/3/21 with correction on the same day, this is a metaphor for a girl who is way more beautiful than those around her, as seen in the next fragment;
   16. An Arignota (SMB 136A, LP 96 part 1, G); same metaphor as before, a nice closure to this group, and links to the next one because desire consumes Arignota's heart like that of dying consumes the heart of the next fragment's addressee;
6. Group 6: Verlangen des Tod und Grabsteine
   
   1. Wirklich möcht' ich gestorben sein (SMB 134, LP 94); having had l. 2 translated 21/12/24 15:08 as its title, this introduces the first theme of the group, and links to the previous fragment as above explained; the second theme obviusly links to the first one; I will eventually choose a version once I establish what I think is the likeliest text of the parchment;
   2. Mich besitzt ein Verlangen des Tod (SMB 135, LP 95) – DE(P); the title, which is part of l. 13 and was translated 21/12/24 15:10, makes this the poster child for theme 1;
   3. Epigramm von Timas (SMB 343, C 158D); first tombstone;
   4. Epigramm von Pelagon (SMB 344, C 159D); second and last tombstone; this, the previous, and the Offering to Artemis in group 1 form a trio of Epigrams ascribed to Sappho;
7. Group 7: Verwandte der Aphrodite
   
   1. Es stirbt, Kytherea (SMB 227, LP 140(a)); death in the tombstones, death here too, and we go into Aphrodite, and more specifically Adonis;
   2. Weh für Adonis (SMB 83, LP 168); easily translated 17/12/24 16:29, probably on the basis of the prior English version, this keeps us on the Adonis theme;
   3. Eros der Diener (SMB 128, LP 159); Aphrodite's words, possibly like the previous, but then again, if it ties into the theme of the group, it doesn't really matter if it does or not link to the previous;
   4. Die Heilige nimmt Flugen (SMB 315, LP --); Eros is mentioned once again, as a pause from servants I guess;
   5. Begleiterin von Aphrodite (SMB 273, LP inc. 23); papyrus version or Edmonds creation, this is another "servant" of Aphrodite, not sure who, it's Hecate for Edmonds but the papyrus doesn't say;
   6. Säugling der Kytherea (extracted from SMB 361 = LP 90(1) col. ii); thought that was another servant, but no, it's a child; Peitho the child of Aphrodite, as per the next fragment;
   7. An Peitho (SMB 578, E 31.1); a reconstruction by Edmonds of an indirect quote which said "Sappho called Peitho Aphrodite's daughter";
   8. Für dich wird ich libatieren (SMB 21, LP 40 + inc. 13 +); whether my version or Edmonds's, this is a libation, apparently presumably a sacrifice to Aphrodite;
   9. Wenn ich nur (SMB 5, LP 33); translated «L. 1 15/1/25 23:00, l. 2 1min later», this is a prayer to Aphrodite, this time it's explicit, and ties into the next fragment since that one also mentions Aphrodite;
8. Group 8: Verbannung und Ruine des Mutterlands
   
   1. Gegen Andromeda (SMB 166, LP 86+67(a)+65+60+66(c)+); we already know how this ties to the previous fragment, and the next one is apparently labeled a derision of Andromeda by the quoter, so all good; how does this tie to the title of the group? I'm pretty sure Andromeda had something to do with the exile, but also, this fragment mentions "a voluptuous lifestyle" and that is probably part of the ruin of the motherland;
   2. Gespött von Andromeda (SMB 123, LP 57); ties to the previous, and maybe to the ruin as she is unable to properly dress and that could contribute to a perceived ruin;
   3. Sehen dann wird ich das leidende Mutterland (SMB 304, LP inc. 1); translated 21/12/24 15:23, this is the poster child for "ruin of the motherand";
   4. An den Saiten zupfen (SMB 263, LP 99 col. i ll. 1-9); voluptuous lifestyle ruining the motherland, I guess;
   5. Kichererbse (SMB 247, LP 143); «9/3/21 11:36 twk. 11:40 corr. 13/3/21 twk. 13/3/21 19:56», so a very old translation, and the inclusion of this here is because of a "dietrologia", in that I imagined the imperfect is hinting at "Now they don't because these gluttons (next fragment) have devoured them all";
   6. Entblößen will ich den Vielfraß (SMB 289, LP 99 col. i ll. 10-24); the title alone, translated 21/12/24 15:26, gives the link to the previous fragment and to the voluptuous lifestyle we have mentioned a couple times here;
   7. Dem Bösewicht (quotation 2 in V 213Ag = SMB 374); «Title 4/12/24 12:38 twk. 20:53, compl. 15/1/25 23:21-23:24», and yeah, evil ruins the motherland, "fast den Land zerstörte" (almost destroyed the land); a bit of critical note is in order here, for this and the other quotation of SMB 374, which will be in a spoiler and copypasted from the blog's todo list;
      
      For the first one, after an integration mentioned by Voigt as "vix probabile", I was seeing an iambic meter (3/12/24 0:34), say x–u–x–x, hence I thought of -εἰ φάνεισ' ὄρησθα, "having appeared in the (something), you see" (0:50). Could also be a third-person present, so "she (does something) having appeared, (as) you see", I think now (7/12/24 17:11). Going on with this past these two lines presented a problem. I initially produced the following line breaking at 1:05 on 3/12:
      
      x–u–] ἀλλ' αἴ με
      ]π̣[. . (.)]μ̣ει φά[ν]ει‹σ›' ὄ̣ρ̣η̣σθ̣α
      †]ειγ̣ι̣[.] . . ν̣ . ν[]σων πέφυκ[.]†
      πλο[ῦ]τ̣[ον] θέοι δίδοισιν
      [τοῖ]σ̣ι̣ν̣ [θ]έ[λ]ο‹ι›ν –u
      
      To solve this locus desperatos, I thought maybe it's tercets, so two x–u–x–x and something else which I can't discern. That's 1:06 on 3/12. This is assuming some gap sizes, in particular the nu of φάνεισα.
      That same night, at 1:16, I started trying to fit the other quotation to:
      
      xx–uu–ux
      xx–uu–ux
      xx–uu–u–u–x
      (gl | gl | phal)
      
      I initially assumed πόλ]λακ[ι] ζώοισαν έχει̣, featuring anaclasis, would be the first line in a tercet. Later, the following night to be precise, I looked at the papyrus, and assumed the following gap widths:
      
      ]. σι[ ]
      ]ομαι
      ]φρων
      ]επο 40+x+y
      «ἀπα]λ̣άμνωι
      ]κα .[~19 letters]. ο̣υσα
      τιμε .[~17 letters] καὶ σὺ
      καιγο[. . . . (,)] . . [~10 letters]οσασ
      αραν γ+. .+ . . . [~10 letters]σακαι 45+x+y
      μέλαινα τ . +.+[~10 letters]αν μύ-
      γις̣ δ̣ε περ . . . . . [~10 letters] τ̣οῦτ̣ο
      τί μοι μέλη̣ . . [~10 letters]λακ[
      ζώοισαν έχει̣[~10 letters]σμεκα[
      
      From there, with scansion, and with some guesses as to how many syllables each gap could take based on the letter number, I ended up with:
      
      xx–uu–] ἀπα]-
      λ̣άμνωι | ]κα .[~12 letters
      xx–uu (~12 letters)]. ο̣υσα | τῑμε .[~4-5 letters
      
      xx–uu (~12-13 letters)] καὶ σὺ | καὶ
      γο[. . . . (,)] . . [x–uu–u (~10 letters)]ος
      ἆς | αραν γ+. .+ . . . [uu–u–u (~8 letters) ὄσ]σα
      
      καὶ] | μέλαινα τ . +.+[u–ux (~9 letters)
      . ]αν μύ|γις̣ δ̣ε περ . . . . . [–ux (~4 letters)
      xx (~6 letters)] τ̣οῦτ̣ο | τί μοι μέλη̣ . . [u–x (~7 letters)
      
      I would really have liked ἀπαλάμνῳ to end a phalecean, but I am NOT starting over with a different gap size :).
      And then I realized I had assumed gap widths for quotation 1, and since these are supposed to be the same column, the gaps had to be coherent. And 10 letters in the last line here just wasn't. So scrap that all. The next morning I came back and, assuming 1-2 letters instead of 10, I ended up with the following:
      
      ]. σι[ ]
      ]ομαι
      ]φρων
      ]επο 40+x+y
      «ἀπα]λ̣άμνωι
      ]κα .[10-11 letters]. ο̣υσα
      τιμε .[8-9 letters] καὶ σὺ
      καιγο[. . . . (,)] . . [1-2 letters]οσασ
      αραν γ+. .+ . . . [1-2 letters]σακαι 45+x+y
      μέλαινα τ . +.+[1-2 letters]αν μύ-
      γις̣ δ̣ε περ . . . . . [1-2 letters] τ̣οῦτ̣ο
      τί μοι μέλη̣ . . [1-2 letters]λακ[
      ζώοισαν έχει̣[1-2 letters]σμεκα[
      
      aka:
      
      ἀ-
      πα]λ̣άμνωι | ]κα .[6-7 letters]
      [4 letters]. ο̣υσᾰ | τῐμε .[8-9 letters]
      
      καὶ σὺ | καιγο[. . . . (,)] . . [1-2 letters]ος
      ἆς | ἄραν γ+. .+ . . . [1-2 letters] σὰ
      και | μέλαινα τ . +.+[1-2 letters]αν μύ|γις̣ δ̣' ἔπερθ̣+ε̣+
      
      ἀ̣λ̣λ̣[ὰ] τ̣οῦτ̣ο | τί μοι μέλη̣
      π̣ό̣[λ]λακ[ι] | ζώοισαν έχει̣
      
      The beginning is a bit squeezed, with 4 syllables in 8 letters in l. 2 and 2 in 4 in l. 3, but I guess it can work? Let's replace things like "1-2 letters" with serieses of dots:
      
      ἀ-
      πα]λ̣άμνωι | ]κα .[. . . . . . (.)]
      [. . . .]. ο̣υσᾰ | τῐμε .[. . . . . . . . (.)]
      
      καὶ σὺ | καιγο[. . . . (,)] . . [. (.)]ος
      ἆς | ἄραν γ+. .+ . . . [. (.)] σὰ
      και | μέλαινα τ . +.+[. (.)]αν μύ|γις̣ δ̣' ἔπερθ̣+ε̣+
      
      ἀ̣λ̣λ̣[ὰ] τ̣οῦτ̣ο | τί μοι μέλη̣
      π̣ό̣[λ]λακ[ι] | ζώοισαν έχει̣.
      
      For the standard Sappho selection, and thus the German anthology, I will be dropping all the commentary bits of both quotations, except «κ]α̣ὶ̣ [π]ε̣ρὶ τὴν | Κλέϊ]ν ὕ̣στ̣ε[ρο]ν καὶ τοῦτο | οὔ]τως λ[έγ]ει̣·» for the first one, since it's the reason for its inclusion in the Sappho and her daughter group.
   8. Über die Verbannung (SMB 163, LP 68(a)+70+75(a)); well yeah, exile; also, this evil is the cause of the exile, so this links to the previous version; and the next fragment is written in exile;
9. Group 9: Sappho und ihr Tochter
   
   1. An Kleis (SMB 137, LP 98(a)+(b)); not sure if I'll choose one of the versions, mine or Tedeschi's, but in any case I'm pretty sure this was written in exile;
   2. Noch an Kleis (quotation 1 from V 213Ag = SMB 374; this could almost have been a moral fragment, but then it is about Kleis, so here it is; critical note in the entry for quotation 2 of SMB 374;
   3. Über Kleis (SMB 258, LP 132); no specific ties to the previous fragment… except perhaps "dear Lesbos" referring to coming back from exile, which ties to the first fragment of the group;
   4. Sorge (SMB 274, LP 163); whether Campbell or Edmonds, what is Sappho's care? Kleis, of course;
   5. Keine Frau glaub' ich (SMB 125, LP 56); could this possibly be excessive praise from a mother to a child? That was my thought when I put this fragment here; and the "never before, never again" ties to memory from the next group;
10. Group 10: Erinnerung und erinnert werden
    
    1. An eine unkultivierte Frau (SMB 122, LP 55); the memory theme is clear, and this also introduces the Muses via Pieria, thus tying even more strongly to the last fragment in the group;
    2. Wird sich erinnern (SMB 117, LP 147); I will be remembered, the uncultivated lady from the previous fragment won't;
    3. Die Vergessenheit hat einige getäuscht (SMB 582, E 76); memory vs. forgetfulness;
    4. Wirklich glücklich haben mich doch gemacht (SMB 574, E 11); translated «L. 1 17/12/24 16:36 compl. 21/12/24 15:32», this like the previous is an Edmonds reconstruction, and it brings the Muses back onto our memory scene;
    5. Über die Musen (SMB 90, LP 32); translated «Integrated start 17/12/24 16:37, compl. 15/1/25 22:58-22:59», this closes off our group of memory, keeping the Muses in, which ties with the next two fragments;
11. Group 11: Kürze Aufrufe
    
    1. Kommt ihr noch hier, Musen (SMB 257, LP 127); this group is a bit of a pot-pourri, although the Muses invocations are kept together; translated 21/12/24 15:34-35 twk. 23/12/24 0:05 and 27/12/24 19:21:~30;
    2. An die Gnaden und die Musen (SMB 260, LP 127); Muses again, Graces anew;
    3. An die Gnaden (SMB 121,LP 53); Graces again, the next two don't link to their surroundings;
    4. O Sonne (SMB 307, LP inc. 4);
    5. O Ares (SMB 308, LP inc. 7);
    6. An Calliope (SMB 261, LP 124); we are now going into a singing theme, so Calliope, then literal singing, then the lyre, then the singing group;
    7. An eine Muse mit goldenem Thron (SMB 11, LP –);
    8. An die Leier (SMB 132, LP 118); a musical instrument which will appear in a couple fragments from the next group;
12. Group 12: Verwandt mit Singen
    
    1. Ich bete (SMB 221, LP –); two very different versions, mine and Tedeschi, but both mention either singing or instruments;
    2. Mit bessere Stimme führe sie aus (SMB 219, LP 58 vv. 1-10); based on the interpretation by Benelli, this is mentioning better performance, and since we're talking στύματι (mouth), this is about singing; also, it's what precedes the fragment two below (call it X) in one papyrus, while the previous is what precedes X in another papyrus;
    3. Über die Zirpe (SMB 316, LP Acl. 347); Voigt, Edmonds, Bergk… three rather different versions, but they all have a sound of wings, which is the cicada's "singing", in a way; I admit I kinda didn't know how to handle this… then again, the text does call the sound of wings "song" (ἀοίδαν), so…
    4. Die schöne Gabe der violettenbusenigen Musen (SMB 143, LP 58 part 2); both my version and Tedeschi's mention the Muses and singing, hence the inclusion here, but also nostalgia for youth and vigor, which is the next group's theme;
13. Group 13: Nostalgie der Jugend
    
    1. Wenn ich in die Brüste noch hatte Milch (SMB 23, LP 21); already from the title, translated 21/12/24 15:39, you see nostalgia for youth;
    2. Aber, denn du mein Freund doch bist (SMB 104, LP 121); translated «Title 21/12/24 15:41, compl. 15/1/25 23:02-23:06», this gives nostalgia for youth with its last line; note how this reconstruction is mine, and others change the meter and fix accordingly; I may or may not add a version for that;
    3. Denn du auch ein zärtliches Mädchen warst doch (SMB 19, LP 27); the title, translated 21/12/24 15:42-43, mentions past youth;
    4. An zärtliche Frauen (SMB 24, LP 24(a)); stanza 1, nostalgia for "bright youth"; stanza 2, grief, and some nostalgia; grief ties into the next group;
14. Group 14: Liebe und Schmerz
    
    1. Du hast mich verlasst (SMB 20, LP 129+); this group's first betrayal;
    2. An Mica (SMB 165, LP 71 vv. 1-7 + 61 + 87(14) vv. 1-3); "You chose the friendship of the hous of Pentilus": betrayal;
    3. An Atthis (SMB 105, LP 130-131); Atthis betrayed Sappho by going to Andromeda and hating Sappho, so love "bittersweet beast", betrayal, and grief;
    4. Volle Freude kann keiner Mensch besitzen (SMB 16(b), LP 16 part 2); super-sad from the title, translated 21/12/24 15:45, has betrayal at the end;
    5. Eros erschüttete mein Herz (SMB 107, LP 47); Campbell or Edmonds? Well, both have violent love devastating Sappho's heart;
    6. Der Mond ist untergegangen (SMB 262, C 168B); whether Hephæstion or Reiner-Kovacs, Sappho sleeps alone, perhaps because her beloved left her (as in the first fragment of this group);
    7. Ich weiß nicht, was zu denken (SMB 108, LP 51); I guess I assumed this divided thought was due to love? Translated 9/3/21 11:29 twk. same time, surprised Mitterer didn't correct this, this is a super-early translation;
    8. Über die Liebe (SMB 91, LP 36); this is apparently about Eros, so it ties to the theme of the group;
    9. O süße Mutter (SMB 259, LP 102); translated «L. 1 17/12/24 16:45, l. 2 15/1/25 22:55-56», this clearly has love in it, with explicit mention of Aphrodite, and I thought it would lead into the wedding songs of the next group, not sure exactly how; possibly because it's confessed to mom?
15. Group 15: Epithalamia (Hochzeitslieder)
    
    1. Schlafest (SMB 239, LP 126); Idk if I thought of specific links between all the fragments; can't quite think of one with the previous or the next here; will only point out the ones I see;
    2. Wir werden geben (SMB 269, LP 109);
    3. Ein Hochzeitslied (SMB 98, LP 30);
    4. Denn der Tag ist jetzt nah bei uns (SMB 118, LP 43); not sure if this fragment, translated «Title 21/12/24 15:51, compl. 15/1/25 23:26-23:39», is really a wedding-song, but "day is near" kind of ties in with the previous;
    5. Hymenaeum (SMB 228, LP 111+106);
    6. Über den Portier (SMB 231, LP 110(a));
    7. Sowie der süße Apfel (SMB 229, LP 105(a)); this and the next one compare the bride to plants or flowers, I think;
    8. Sowie die Hyazinthe (SMB 230, LP 105(c)); Campbell or Edmonds? Hyacynth (flower) comparison;
    9. O anmutige (SMB 236, LP 108); Me or Edmonds? The bride is beautiful!
    10. Ein andere Mädchen wie dieses (SMB 240, LP 113); such a beautiful bride there never was…;
    11. Schützt ihr sie (SMB 238, LP 161); one version is me trying to integrate and fix the meter on a random linebreak accepted by Tedeschi, the other one is me reading the papyrus and deciding what I see and what meter this could be;
    12. Am Brautpaar (SMB 232, LP 112); the bride is beautiful and sweet, like in previous fragments;
    13. Was soll ich dir vergleichen? (SMB 234, LP 115);
    14. Seid ihr glücklig (SMB 237, LP 116); good wishes;
    15. Die Götter libatieren für eine Hochzeit (SMB 242, LP 141); godly good wishes;
    16. Glücklige Braut (SMB 241, LP 117); more good wishes, in my version and Edmonds's, and an address to the bride;
    17. An die Braut (SMB 583, E 147); address to the bride, who is beautiful;
    18. Sehne ich mich nach die Jungfräulichkeit? (SMB 233, LP 107); translated 15/1/25 22:46 as «a simple expansion of the title», this is one of two fragments mentioning maidenhood;
    19. An die Jungfräulichkeit (SMB 235, LP 114); whether my version, translated «L. 1 16/6/25 15:15, l. 2 17/6/25 15:10 and 16:03-04», or Edmonds's, translated «L. 1 taken from previous entry, l. 2 17/6/25 16:06», this addressed maidenhood and ties with the next fragment;
16. Group 16: Mythology
    
    1. Immer wird ich eine Jungfrau bleiben (SMB 109, LP Alc. 304 col. i); parthenia up above, parthenos here, forever;
    2. Über Eros (SMB 120, LP 54); I suppose Eros never going near Artemis leads to a mythical fragment on Eros?
    3. Über Leda (SMB 127, LP 166); I'm just going to stop trying to find links here, the theme is respected, that's all I can see;
    4. Latona und Niobe (SMB 248, LP 142);
    5. Ares sagt (SMB 301, LP Alc. 349(b)); this is quoted near the next one IIRC, and considered as possibly part of the same poem as it;
    6. Die Untödliche lachten (SMB 309, LP inc. 8) – DE; translated 17/12/24 15:52;
    7. Hector und Andromacha (SMB 110, LP 44); nice conclusion for the group, I don't think it leads into the next; I'm pretty sure the Pinaces were a group taken as a division, as if the anthology had two parts;
17. Group 17: Pinakes
    
    1. Anfangen von Zeilen von viele Dichtern (SMB 345, Campbell 213C);
    2. Braut mit schönen Füße (SMB 218, LP 103);
18. Group 18: Verwandte mit Furcht
    
    1. Ihr ducktete euch (SMB 161, LP 62 + 71 v. 8 + 87(14) v. 7-16); I don't see specific links between these fragments, except between 3 and 5 which are separated by 4;
    2. Die Marinern furchten die stärke Stürmen (SMB 10, LP 20+);
    3. Über die Tauben (SMB 92, LP 42);
    4. So wie ein Kind (SMB 264, LP inc. 25);
    5. Sie furchten (SMB 297, LP inc. 10); I'm rather surprised I put this one last and not the previous, considering how it would tie with the next one by virtue of being about children; interesting that I put that previous one in this group at all though;
19. Group 19: Sprichwörter
    
    1. Du liebst Kinder mehr als Gelló (SMB 101, LP 178); translated 21/12/24 16:29, it opens another group of probably no internal links;
    2. Weder Biene noch Honig will ich doch (SMB 223, LP 146); translated 21/12/24 16:32;
    3. Der Kretisch (SMB 298, LP inc. 15); leads to the next one via Cretans;
20. Group 20: An Ethnonymen oder Ortsnamen sich beziehende
    
    1. Die Kretische Frauen (SMB 250, LP inc. 16); having dealt with Ostrakon Florentinum, Crete is linked to Aphrodite, hence the next fragment; not sure I had that in mind when ordering this, though; probably more "this links to previous group, sandal with next group due to ποίκιλος and colors, the other one will have to be in between";
    2. An Aphrodite, (SMB 6, LP 35);
    3. Sandale (SMB 95, LP 39); links to next fragment as explained above;
21. Group 21: Übertreibungen
    
    1. Mit alle Arte Farben (SMB 130, LP 152); motley sandal, motley garment;
    2. Goldener als Gold (SMB 133, LP 156); I suppose this is still about a color in some sense? L. 2 translated 2/1/25 15:47, l. 1 15:48-49;
    3. Sieben Übertreibungen (SMB 319, Campbell 156.3); gold above, gold here; whiteness here, whiteness in the next;
    4. Weißer als ein Ei (SMB 271, LP 167); out of links here :);
    5. Zarter als ein Narzisse 's ist (SMB 103, Bergk 54 LP –); translated 21/12/24 16:26, apparently just to have a title for it, this ties to delicateness;
22. Group 22: Zartheit
    
    1. Kissen (SMB 115, LP 46 out of cruces); I assume the next one was kept last because of somewhat tying in with the Joy of the last group?
    2. Ich liebe die Zartheit (SMB 220, LP 58 vv. 23-26);
23. Group 23: Freude
    
    1. Steh' vor mich (SMB 245, LP 138); whether in my version, translated L. 1 8/1/25 15:30, l. 2 same day 15:38, or in Edmonds', untranslated as of 24/7/25, this is about the joys of friendship, as I titled the post containing this group's fragments; I probably kept the next one last because I like it better;
    2. Dann kamst du, wohl mir tatest (SMB 119, LP 48+); whichever of my versions you choose, this is a nice conclusion for the anthology; the first one was translated «Title 17/12/24 16:56, compl. 15/1/25 23:09-23:15», the other one «Taken from the other version just above, different ending 15/1/25 23:18»;
24. Liebster Sprössling von Ouranós und Gaia, Version von Thévenaz – an added bonus as an afterthought, when I had already launched the anthology and came into contact with Thévenaz's article, I thought of including his version here; not as an alternate version of V.2, because that one has 5 stanzas and this one has 6.

Σύστασις Αʹ· Ἔνια θεοσέβεα σπαράγματα Αʹ.αʹ· Δαίμων τις –u–x ἀλλά τις ἄμμι δαίμων [Ταῦτα δοίη.] Αʹ.βʹ· Δαίμων ἀθάνατος δαίμ+ω+ν ἀ̣θ[άνατος Αʹ.γʹ· Ἀνάθημα τᾷ Ἀρτέμιδι Παῖδες, ἄφωνος ἔοισα τόδ' ἐννέπω, αἴ τις ἔρηται, φώναν ἀκαμάταν κατθεμένα πρὸ πόδων· Αἰθοπίᾳ με κόρᾳ Λάτως ἀνέθηκεν Ἀρίστα Ἀ Ἐρμοκλείδα τῶ Σαϋναϊάδα, σὰ πρόπολος, δέσποινα γυναίκων· ᾆ σὺ χάρεισα πρόφρων ἀμμετέραν εὐκλέϊσον γενέαν. Αʹ.δʹ· Ἀρτίως Ἀρτίως ‹μ'› ἀ χρυσοπέδιλος Αὔως [Ἦλθε καὶ] Αʹ.εʹ· Πλήρης μὲν ἐφαίνετ' ἀ σελάννα Πλήρης μὲν ἐφαίνετ’ ἀ σελάν‹ν›α· αἲ δ’ ὠς περὶ βῶμον ἐστάθησαν Αʹ.ϛʹ· Χερρόμακτρα Σαπφὼ δ' ὅταν λέγῃ ἐν τῷ πέμπτῳ τῶν μελῶν πρὸς τὴν Ἀφροδίτην· [Νύκτι τᾷδε σύ μ' εἴσαο, Ὦ χρυσόστεφαν' Ἀφροδίτ' Ὄναρ ἀθανάτω τέω πλέκοισα Κρᾶτος ἀμβροσίαν κόμαν,] Χε‹ρ›ρόμακτρα δὲ κὰ‹κ κ›ό‹μα›ν, Πορφύρα κατα‹ρ›ταμένα, τὰ Τῖμας Ἔς ‹τ›' ἔπεμψ’ ἀπὺ Φωκάας, Δῶρα τίμια κὰ‹κ κ›ό‹μα›ν. κόσμον λέγει κεφαλῆς τὰ χειρόμακτρα, ὡς καὶ Ἑκαταῖος δηλοῖ. Αʹ.ζʹ· Ζαελεξάμαν Ζά ‹τ'› ἐλεξάμαν ὄναρ Κυπρογενήᾳ. Αʹ.ηʹ· Ὄνοιρε Ὄνοιρε μελαίνα[ς διὰ νύκτος uu–u–x] φ[ο]ίταις ὄτα τ' ῎Υπνος [uu––uu–u–x] γλύκυς̣ θ̣[έ]ο̣ς, ἦ δεῖν' ὀνίας μ[ανύματ' ἄμμι φαίνῃς], ζὰ χῶρις ἔχην τὰν δύναμ[ίν γ' οὐ δύνατόν μοι ὔμμαν]. ἔλπις δέ μ' ἔχει μὴ πεδέχη[ν τᾶν ὀνίαν φέρ]η̣σθα. μηδὲν μακάρων ἔλ̣[πομ' ἔχην δὶς πολύκα]ρπον ἄβαν· ο̣ὐ̣ γάρ κ' ἔον οὔτω [κεν]ό̣[φρων –uu–u ὤστε] ἀθύρματα καὶ [–uu––uu– μά]εσθαι· γένοιτο δέ μοι [γῆρας u––uu–u–x] τοὶς πάντα [u––uu––uu–u–x] Αʹ.θʹ· ᾽Υγιείαν Κὰτ τὸν Κάμπβελλ ‹Πέμπων› ὀνίαν τε κὐγιείαν ‹Θάνοι›σα φύγοιμι, παῖδες, ἄβα‹ν› Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ ‹Εὐδαιμ›ονίαν τε κὐγιείαν ‹Γῆρας› ‹ζ›α φύγοιμι, παῖδες· ἄβα Αʹ.ιʹ· Περὶ ἀήδω Ἦρος ἄγγελος ἰμερόφωνος ἀήδων. Αʹ.ιαʹ· Ἐς Ἔσπερον ἀστέρων πάντων ὀ κάλιστος Αʹ.ιβʹ· Ἔσπερε Ἑσπέρα [...] ἀπὸ τοῦ πάντας εἰσφέρειν [...] καὶ ἡ Σαπφὼ [...] τὸν Ἕσπερον ἀστέρα εἶπε [...] ἐτυμολογοῦσα [...]· Ἔσπερε, πάντα φέρῃς, ὄσα φαίνολις ἐσκέδασ’ Αὔως· Αἶγα φέρῃς τε ὄιν τε, φέρῃς ‹τ’› ἄπυ μάτερι παῖδα. Αʹ.ιγʹ· Πρὸς μάτερα … π]α̣ρκάλεισ̣ι τὰς ἐλ̣[ πάμ]παν· οὐκ ἔχη[σθα, πόθεν δυναίμαν, μ]⌜ᾶ̤τ⌟ερ, ἐόρταν⌞⌝ φαιδί]⌜⌟μ̣αν⌞ ὤ⌟ρᾳ τέλ⌝ε⌞[σαι; τὸ δ' ἐστὶ χάρμ' ἐ]⌜παμέ⌟ρων· ἔμ⌞⌝[ε δ' εὔφρον' εἴη τυγχά]⌜ν̤η̣ν̤, θ̣⌟ᾶς ἄμ⌞⌝[μι θέοι δίδωσι φθόγγ]⌜ο̣ν ἄκο⌟υσαι⌞⌝ –u]⌜υ̣ν' οὖτ⌟ος δ⌝ὲ⌞[u–u–x –u] ⌜ἢ νῦν̣ ἀ̣β⌟λ̣α̣⌝β⌞[ u–u–x –u]α̣ς δίδων τα[u–u–x –u π]όησεν· . . . . . ]ἐ̣πισ̣σ̣[ –u– ἄ]ν̣υστον· ε̣[–u–x κῆ]νο τελέσθ̣η[ν –] δ̣' ἔ̣γω πάμπ[αν uu–u–x –u] . αν . γλώσσα [uu–u–x –] . τα̣πυγνώ[–uu–u–x –] ἄρ' ὀφέλλης̣ –] ἔρων ε . . [–uu–u–x … Αʹ.ιδʹ· Πότνια Ἦρα ⌟Πλά⌞σιον δή μ[' ἄμφι β]⌟ρέμοισ' ἀ⌞[γέσθ]⌟ω⌞, ⌟Πότ⌞νι' Ἦρα, σὰ χ[αρίεσ]⌟σ' ἐόρτ̣α⌞ ⌟Τὰν ἀ⌞ράταν Ἀτρ[εΐδα]⌟ι π̤ό̤ησαν⌞- ⌟τ' οἰ β⌞ασίληες ⌟Ἐκτε⌞λέσσαντες μ̣[εγά]⌟λ̣οις ἀέθλοι⌞[ς ⌟Πρῶτ⌞α μὲν πὲρ Ἴ̤[λιο]⌟ν, ἄψερον δὲ̣⌞ ⌟Τυίδ' ἀ⌞πορμάθεν̣̣[τες· ὄδ]⌟ον γὰρ ε̣ὔρ̣η⌞[ν ⌟Οὐκ ἐδ⌞ύναντο ⌟Πρὶν σ⌞ὲ καὶ Δί' ἀντ̤[ίαον] ⌟π̣εδέλθην⌞ ⌟Καὶ Θυ⌞ώνας ἰμμ[ερόεντα] ⌟παῖδα̣⌞ ⌟Νῦν δὲ⌞ κ[ἄμμες σοὶ γερά]⌟ρα π̣όημεν⌞ ⌟Κὰτ τὸ⌞ πά[λαιον ⌟Ἄγνα κ⌞αὶ κα̣[λ'· εἶσι δὲ τυίδ' ὄδ' ὄχ]⌟λος⌞ ⌟Παρθε⌞[νων τ' ἄμ' εὐχομέναν γ]⌟υναίκων⌞· ⌟Ἀμ̣φὶ σ̣ὸ⌞[ν βῶμον πύκιναι θέλοισι] ⌟Μέτρ' ὀλ⌞[ολύσδην ] . . α̣ν̣ιλ[[ Ἔμμεν[ .]ρ̣απικε[ Σύστασις Βʹ· Ἤθικα σπαράγματα Βʹ.αʹ· Μέτερρα Αἰτιά͜‹ω› τὰ μέτερρα ὁ μέτριος μέτερρος παρ' αὐτοῖς εἴρηται. Βʹ.βʹ· Ψαύην ὀράνω Κάμ με Ψαύην δ' οὐ δοκίμωμ' ὀράνω δύσ‹ι› πάχε‹σιν›. Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ Ψαύην δ' οὐ δοκίμωμ' ὀράνω͜ ‹ἔσσα› δ‹ι›πάχεα. Βʹ.γʹ· Μὴ μεγαλύννεο Ἀλλὰ μὴ μεγαλύν‹ν›εο δακτυλίω πέρι. Βʹ.δʹ· Μὴ κίνη χέραδας μὴ κίνη χέραδας Βʹ.εʹ· Θέλω τί τ' εἴπην εἰπόντος τοῦ Ἀλκαίου· θέλω τί τ’ εἴπην, ἀλλά με κωλύει αἴδως. [ἀντιέλεξεν ἡ Σαπφώ·] αἰ δ᾽ ἦχες ἔσλων ἴμερον ἢ κάλων, καὶ μή τί τ’ εἴπην γλῶσσ’ ἐκύκα κάκον, αἴδως κέ σ‹’› οὐ κ‹ατ›ῆχεν ὄππατ’, ἀλλ’ ἔλεγες περὶ τῶ δικαίω. Βʹ.ϛʹ· Ὀ μὲν γὰρ κάλος ὀ μὲν γὰρ κάλος ὄσσον ἴδην πέλεται ‹κάλος›, ὀ δὲ κἄγαθος αὔτικα καὶ κάλος ἔσ‹σε›ται. Βʹ.ζʹ· Περὶ πλούτω καὶ ἀρέτας Ὁ δὲ οὐ μόνος ὢν καθ' ἑαυτόν, ἀλλὰ καὶ ἀρετῇ κεκοσμημένος, καιρίως τῶν τε ἑαυτοῦ ἀγαθῶν καὶ τῆς ἀρετῆς ἀπολαύει, συνετὴν ἔχων τὴν φροντίδα πρὸς τὸ ἀγρεύειν τὰ καλά. Τούτων γὰρ τὸ ἕτερον καθ' ἑαυτὸ οὐχ ἡδύ· Ὀ πλοῦτος ἄνευ ‹τᾶς› ἀρέτας οὐκ ἀσίνης πάροικος, Τᾷ δ' ἀμφοτέρων κράσ‹ει ἔν'› εὐδαιμονίας τό ‹γ’› ἄκρον Βʹ.ηʹ· Ἀδμήτω λόγον Ἀπὸ δὲ τοῦ ῥηθέντος Ἀδμήτου σκόλιόν τι ἐν Ἀθήναις ἦν ᾀδόμενον, ὡς καὶ Παυσανίας φησὶν ἐν τῷ οἰκείῳ λεξικῷ, λέγων ὡς οἱ μὲν Ἀλκαίου, οἱ δὲ Σαπφοῦς, οἱ δε Πραξίλλης τῆς Σικνωνίας. Ἀρχὴ δὲ τοῦ μέλους αὕτη· Ἀδμήτω λόγον, ὦ 'ταῖρε, μάθων τοὶς ἀγάθοις φίλη, τῶν δειλῶν δ' ἀπέχου. Βʹ.θʹ· Ἀποθναίσκην κάκον Κάμ με x–u–x–uu–ux x– Ἀποθναίσκην κάκον· οἰ θέοι Οὔτω κεκρίκαισιν γὰρ αὖ· θναί- σκον κε γὰρ αἰ κάλον ἦν u–x Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ Τὸ θναίσκην κάκον· οἰ θέοι γὰρ οὔτω Κεκρίκαισι· θάνον κε γὰρ. [u–x] Βʹ.ιʹ· Οὐ γὰρ θέμις θρῆνον [Ἀλλ'] οὐ γὰρ θέμις ἐν μοισοπόλων ‹δόμῳ› θρῆνον ἔμμεναι, οὔ κ’ ἄμμι πρέποι τάδε. Βʹ.ιαʹ· Ἀδάκρυτον θέοι δ’ [ἐπαι]νέσ‹σ›ω[σιν αὔ]τικ’ ἀδακ[ρυτον] θε[. . .]ηλ[. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ]ηλα[ Βʹ.ιβʹ· Μαψυλάκαν γλῶσσαν πεφύλαχθε σκιδναμένας ἐν στήθεσιν ὄργας μαψυλάκαν γλῶσσαν πεφύλαχθε. Βʹ.ιγʹ· Ἀβάκην τὰν φρέν' ἔχω xx ἀλλά τις οὐκ ἔμμι παλιγκότων ὄργαν, ἀλλ᾽ ἀβάκην τὰν φρέν’ ἔχω. ux Σύστασις Γʹ· Ψάπφω καὶ ὀ ἄδελφός ϝος Γʹ.αʹ· Πρὸς Χάραξον κασίγνητον Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ] δώσην. 4 Αἰ κλ]ύτων μέν τ’ ἐπ[πότεαι πεδ’ ἄνδρων κωὐ κ]άλων κἄσλων, ἐ[νέπεις δὲ χαίρην τοὶς φί]λοις, λύπης τέ μ[ε, σοὶ γένεσθαι φαὶς ἔ]μ’ ὄνειδος, 8 ἦτορ] οἰδήσαις, ἐπὶ τα̣[ῦτ’ ἀρέσκε͜ο καρδ]ίαν· ἄσαιο· τὸ γὰρ ν̤[όημμα τὦ]μον οὐκ οὔτω μ[αλάκως χόλᾳ παί- δων] διάκηται· 12 ἀλλὰ] μὴ̣ δ̣⍑ό̣αζε· [γέροντας ὄρνῑς οὐκ ἄγρη βρό]χ̣ις· συνίημ[’ ἔγω σε οἶ πρὶν ἐσπό]λ̣ης κακότατο[ς, οἴῳ δ’ ἀντετέθη]μεν 16 δαΐῳ. Σὺ δ’ ὦ]ν ἀτέραις, με[μήλων λῳόνων, τίθ]η φρένας· εὔ[κολον γὰρ νῶν τράφοισ]α̣ τοὶς μάκα[ρας σάφ’ οἶδ’ ἔ- μοι παρέοντας.] 20 Κὰτ τὸν Δῖλ (ἄνευ τᾶς παπύρω P.Oxy. 421) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . [–u– τύ κεν δοκίμοις χάριν μοι οὐκ ἀπυ]δώσην [συμφ]ύτων μέντ' ἐπτ[ατόνοις λύραισι καὶ κ]άλων κἄσλων ἐ[πέων ἀπέλλης τοὶς φί]λοις, λύπης τέ μ[ε, κἀπορίπτης εἰς ἔ]μ' ὄνειδος. [ᾦ κεν] οἰδήσαις ἐπί τ[ᾷ τε λώβᾳ καρδί]αν ἄσαιο· τὸ γὰρ [νόημμα τὦ]μον οὐκ οὔτω μ[αλάκως πρὸς ὄργαν σὰν] διάκηται. ...]. μη̣δ̣ [... Γʹ.βʹ· Πρὸς μαῖαν «Π[όλλα δὴ πεπόνθαμεν, ἀλλ' ἐπέλθοι Νᾶϊ σὺν πλήᾳ νυ Χάραξος ἄμμι!»· Πόλ]λα̣ [καὶ νῦν πάσχομεν αὖ, πόνος δ' ἐσ- ἦλθέ] σε, μα[ῖα] Ἀλλ' ἄϊ θρύλησθα Χάραξον ἔλθην νᾶϊ σὺ‹ν› πλ‹ή›ᾳ· τὰ μὲν̣, οἴο̣μ̣αι, Ζεῦς οἶδε σὔμπαντές τε θέοι, σὲ δ' οὐ χρὴ ταῦτα νό‹η›σθαι, ἀλλὰ καὶ πέμπην ἔμε καὶ κέλεσθαι πόλλα λί̣σσεσθαι βασι̣λ̣ήαν Ἤ̣ραν ἐξίκεσθαι τυίδε σάαν ἄγοντα νᾶα Χάραξον, κἄμμ' ἐπεύρην ἀρτέμεας· τὰ δ' ἄλλα πάντα δαιμόνεσσ̣ιν ἐπιτρόπωμεν· εὔδια̣ι ‹γ›ὰ̣ρ̣ ἐκ μεγάλαν ἀήτα̣ν̣ αἶψα̣ π̣έλονται· τῶν κε βόλληται βασίλευς Ὀλύμπω Δαίμον' ἐκ πόνων ἐπάρωγον ἤδη περτρόπην, κῆνοι μάκαρες πέλονται καὶ πολύολβοι. Κ̣ἄμμες, αἴ κε τὰν κεφά̣λ̣α̣ν ἀέρρ̣η Λάριχος, καὶ δή ποτ' ἄνηρ ‹γ›ένηται, καὶ μάλ' ἐκ πόλλαν βαρυθυ̣μίαν̣ κεν αἶψα λύθειμεν. Γʹ.γʹ· Πρὸς Νηρήϊδας Πότνιαι Ν⌝ηρήϊδε̣ς, ἀβλάβη[ν μοι Τὸν̣ κ̣ασίγν⌝ητον δ[ό]τε τυί̤δ' ἴ̤κε̤σ̣θα[ι Κὤττι ϝῷ⌝ θύμῳ κε̤ θέλη γένεσθαι Κῆνο τελέ⌝σθην· Ὄσσα δ̤ὲ π⌝[ρ]ό̣σθ' ἄμβροτε πάντα̤ λῦσ[αι Καὶ φίλ̣οισι⌝ ϝοῖσι χάραν γένεσθαι Κὠνίαν ἔ⌝χ̤θροισι, γ̣ένοιτο δ' ἄμμι Μ̣ή̣δαμα μ⌝ήδεις Τὰ̣ν̣ κασιγν⌝ήταν̣ δὲ [θ]έλοι πόη̤σθα[ι Μέ]σδονο⌝[ς] τίμας, [ὀν]ίαν δὲ λύγραν Ἐκλύ]ο⌝[ιτ'] ὄτ̣οισι [πάρ]οιθ' ἀχε̣ύων [Κἆμον ἐδά]μνα Κῆρ, ὀνείδισ]μ̤' εἰσαΐω[ν], τ̣ὸ κ' ἐγ χρῷ Καί] μ̣⌝' [ἔκερ]ρ' ἐ̤παγ[ορί]ᾳ πολίτ̤αν Ὤ̣ς̣ ποτ' οὐ̣⌝[κ ἄ]λλω̣ς̣, [ἐσύ]νηκε δ' αὖτ' οὐ δεν διὰ μ⌝[ά]κρω Καί τι μᾶ⌝[λλ]ον αἰ κ[λ]έο[ς ἐν βρότοι]σ̤ι Γ]ν̣ώσε̣τ⌝[αι φέ]ρ[η]ν, σὺ [δὲ,] Κύπ̤[ρ]ι σ[έμ]να, Ο̣ὐκ ὄ̤ν̤ε⌝[κτον καττθε]μέν̣α κάκ̣αν [ὔβ- ριν, πίθε ἄμμ]ι Γʹ.δʹ· Κατάρα . . . . . ]α̣ μάκαι[ρα. . . . . . . . . . ]εὐπλο.[. . . . . . . . . .κ]ρ̣ᾶτος κα[ὶ . . . . . . . . . ] [ὄσσα δὲ πρ]⌟όσθ⌞’ [ἄμ]βροτε κῆ[ν’ ἔλυσεν] . . . . . ]⌟αταις̣⌞ [ἀ]ν̣εμ̣[– κρέτησαι [σὺν κάλᾳ] ⌟τ̣ύχᾳ λί⌞μ̣[]ε̣νος κλ[ύτοιο . . . . . ]⌟.⌞[. . . . . [Κύ]πρι, κα[ί σ]ε πι[κροτάτ]α̣ν ἐπεύ[ροι μη]δὲ καυχάσ[α]ιτο τόδ’ ἐννέ[ποισα Δ]ωρίχα, τὸ δεύ[τ]ερον ὠς πόθε[ννον εἰς] ἔρον ἦλθε. Σύστασις Δʹ· Εὖχαι πρὸς τὰν Ἀφροδίταν Δʹ.αʹ· Ἰδύλλιον σὺν τᾷ Ἀφροδίτᾳ Δ̣εῦρύ **μ' ἐ‹κ› Κρήτας π̣ρ̣[οφάνη]|+θ' ἔ+ναυ‹λ›ον Ἄγνον ὄππ̣[ᾳ δὴ] | χάριεν μὲν ἄλσος Μαλί̣[αν] | β̣ῶμοι δ' ἔν̣ι θυμιάμε- νοι | [λι]β̣ανώτω ἐν ^δ^' ὔδωρ ψῦχρον̣ | +κε+λ̣ά^δ^*ε*ι δ̣ι' {δ}ὔσ̣‹δ›ων Μαλίαν | βρό^δ^οισ‹ι› ^δ^ὲ π*αῖ*ς̣ ὀ χῶρος {Κ}^Ἐ^σκί|αστ' α̣ἰθυσσομένων δὲ φύλλω[ν] | Κ̣ῶ̣μ̣α καταίρ̣*ε*ι̣{ον} Ἐν δὲ λείμω[ν] | ἰπ̣π̣όβοτος τέθαλε̣ {Τ̣ω̣τ̣ι} ᾽Ἠ̣{ν}ρι**|νο̣ίσ‹ιν› ἄνθεσιν αἰ ‹δ› ἄ̣{ἴ}ητα̣ι Μέλλι|χα πνέ̣ο̣ισιν [u–u–x –uu–x] Ἔνθα δὴ σὺ̣ δ̣ό̣ς̣ μ̣[ε] | θ̣έλ̣ο̣ισα Κύπρι Χρυσ^ί^αισ‹ιν› ἐν κυ|λί̣κ̣ε̣σσιν ἄ‹β›ρως ^ὀ^μ‹με›μείχμενον θαλ̣ία̣ι**σ̣ι̣ | +ν+έ̣κ̣τ̣αρ ‹οἰ›νοχόαισα[ι]. Δʹ.βʹ· Ὕμνος πρὸς τὰν Ἀφροδίταν Πο⌟ικιλόθρ⌞ον’ ἀθάνατ’ Ἀφρόδιτα, Παῖ Δίος, ⌟δολόπλοκ⌞ε, λίσσομαί σε· ⌟Μή μ’ ἄσαισι⌞ μήτ’ ὀνίαισι δάμνα, Π⌟ότνια, θῦ⌞μον, Ἀλλ⌟ὰ τυίδ’ ἔ⌞λθ’, αἴ ποτα κἀτέρωτα, Τᾶ⌟ς ἔμας αὔ⌞δως ἀίοισα πήλυι, Ἔκλ⌟υες, πάτρο⌞ς δὲ δόμον λίποισα Χ⌟ρύσιον ἦλθ⌞ες, Ἀρ⌟μ’ ὐπ⌞α⌟σδε⌞ύξαισα, κάλοι δέ σ’ ἆγον Ὤ⌟κεες στροῦ⌞θοι περὶ γᾶς μελαίνας, Πύ⌟κνα δίν⌞νεντες πτέρ’ ἀπ’ ὠράνωἴθε- ρ⌟ος διὰ μέσσω⌞, Αἶ⌟ψα δ’ ἐξίκο⌞ντο· σὺ δ’, ὦ Μάκαιρα, ⌟Μηδιάσα⌞ισ’ ἀθανάτῳ προσώπῳ, Ἤ⌟ρε’ ὄττι δ⌞η⌟ὖ⌞τε πέπονθα, κὤττι Δη⌟ὖτε κάλ⌞η⌟μ⌞ι, Κ⌟ὤττι μ⌞ο⌟ι⌞ μάλιστα θέλω γένεσθαι Μ⌟αινόλᾳ⌞ θύμῳ· «τίνα δηὖτε †πείθω ‹Κ›α⌟ί σ’ ἄγην⌞† ἐς ‹ϝ›ὰν φιλότατα, τίς τ’, ὦ Ψά⌟πφ⌞’, ἀδικήει; Καὶ γὰρ αἰ φεύγει, ταχέως διώξει, Αἰ δὲ δῶρα μὴ δέκετ’, ἄλλα δώσει, Αἰ δὲ μὴ φίλει, ταχέως φιλήσει, Κωὐκ ἐθέλοισα». Ἔλθε μοι καὶ νῦν, χαλέπαν δὲ λῦσον Ἐκ μερίμναν, ὄσσα δέ μοι τέλεσσαι θῦμος ἰμέρρει, τέλεσον· σὺ δ᾽ αὔτα σύμμαχος ἔσσο. Δʹ.γʹ· Πρὸς τὰν Κύπριδα Πῶς̣ κε δή τις οὐ θαμέω̣ς ἄσαιτο, Κύπρι, δἐσπο̣ι̣ν̣', ὄττινα̣ +μ+ὴ φίλ̣[ησθα καἰ] θέλοι μάλιστα πάθαν χ̣άλ̣[ασσαι οὐκ] ὀνέχησθα; Πᾷ [β]άλοισά̣ μ' ἀλεμάτ̣ως δαΐσδ[ης] εἰ̣μ̣έρ‹ῳ› λύ{ι̣}σαντ̣ι̣ γόν', ὢ μεγί[στα;] Πόλ[λ]α πάμ[π]α‹ν› μ' οὐ πρό̣[τερἦσθ' ἀπέχθης,] οὔ̣τ' ὀνέ̣ερχ̣[θ]αι φαῖμ' ἀπ' ἀμμέων] σέ· θέλω [δύνασθαι μήκετ' οὔτως τοῦ]το πάθη[ν Φρένεσσι Παῦσε τὰν θύελ]λ̣αν· ⌟ἔγω δ' ἔμ' αὔτᾳ τοῦτο σύνοιδα⌞· ὄττι τοὶς] β̣[ρ]ό̣τοις [ποτ]α̣ [οὔ κεν εἴη Πάμπαν εὐτύχην·] ἔ̣ν' ἄμ' [ἄμμιν ἔμμεν Δεύομ' ἀνθρώπων γ]ε̣ [u–u–x –uu–x] Σύστασις Εʹ· Κάλλος Εʹ.αʹ· Ἀοίδα ἐς τὰν Ἀνακτορίαν Φαίνεταί μοι κῆνος ἴσος θέοισιν Ἔμμεν’ ὤνηρ, ὄττις ἐνάντιός τοι Ἰσδάνει καὶ πλάσιον ἆδυ φωνεί- σας ὐπακούει Καὶ γελαίσας ἰμέροεν. τό μ’ ἦ μάν Καρδίαν ἐν στήθεσιν ἐπτόαισεν. Ὠς γὰρ ‹ἔς› σ' ἴδω βρόχε', ὤς με φώναισ' οὖδεν ἔτ’ εἴκει, Ἀλλὰ κὰμ μὲν γλῶσσα ϝέϝαγε, λέπτον Δ’ αὔτικα χρῷ πῦρ ὐπαδεδρόμακεν, Ὀππάτεσσι δ’ οὖδεν ὄρημμ’, ἐπιρρόμ- βεισι δ᾽ ἄκουαι, Ψῦχρα δ’ ἴδρως κακχέεται, τρόμος δὲ Παῖσαν ἄγρει, ⌟χλωροτέρα δὲ ποίας Ἔμμι, τεθνάκην δ᾽ ὀλίγω ’πιδεύης φαίνομ’ ἔμ’ αὔτᾳ⌞· Ἀλλὰ πᾶν τόλματον, ἐπεί ‹κ' ἄεργον, Ψάπφ', ὀνειδίσαις ἄτε› καὶ πένητα [Ὤς ἀπόλλυνται βασίληες ὄλβι- αί τε πόληες]. Εʹ.βʹ· Φίλτατον Γαῖας γένος Ὀρράνω τε [Ο]ἰ μὲν ἰππήων στρότον οἰ δὲ πέσδων Οι δὲ νάων φαῖσ' ἐπ[ὶ] γᾶν μέλαι[ν]αν [Ἔ]μμεναι κάλλιστον· ἔγω δὲ κῆν' ὄτ- τω τις ἔραται. [Πά]γ̣χυ δ' εὔμαρες σύνετον π⌟όησαι⌞ [Π]ά̣ντι τ[ο]ῦ̣τ̣'· ἀ γὰρ πόλυ περσκ⌟έθοισα⌞ Κάλλος [ἀνθ]ρώπων Ἐλένα [τ]⌟ὸ̣ν ἄν⌞δρα Τὸν [πανάρ]ι̣στον Καλλ[ίποι]σ̣' ἔβα 'ς Τροΐαν πλέο̣ι̣⌟σα⌞ κωὐδ[ὲ π]α̣ῖ̣δος οὐδὲ φίλων τ⌟οκήων⌞ Πά[μπαν] ἐμνάσθ' ἀλλὰ παράγ⌟α̣γ' αὔταν⌞ [κ]ω[ὐκ ἀέκοι]σαν [Κύπρις· ἄγν]αμπτον γὰρ [ἔχει] ⌟ν̣όημμα⌞ [Καὶ τέ]λει κούφως τ[ό κέ πο]⌟ι νοήσῃ̣⌞ [Ὤς] μ̣ε̣ νῦν Ἀνακτορί[ας ὀ]⌟νεμναί⌞- [σ' οὐ] π̣αρ̣εοίσας. [Τᾶ]ς ‹κ›ε βολλοίμαν ἔρ̣ατόν τε ⌟βᾶμα⌞ Κ̣ἀμάρυ‹χ›μα λάμπρον ἴδη⌟ν προσώπω⌞ Ἢ̣ τὰ Λύδ̣ων ἄρματα κἀν ὄπλ⌟οισι⌞ [πεσδομ]άχεντας Εʹ.γʹ· Γογγύλα Κὰτ τὸν Λεκατσά σὺν ἔμοισιν συμπληρωμάτεσσιν Ν]ῦν, φ[ίλα, σὲ μὰν κ]έλομαι· σ[πόλαν σάν, Γο]γγύλα̣, π[έφα]νθι λάβοισ̣α̣ μά[λαν Γλα]κ̣τίνα[ν·] σ̣ὲ δηὖτε πόθος̣ τ[έουτος] Ἀμφιπότ̣αται Τὰν κάλαν· ἀ γὰρ κατάγω̤γις αὔ[τ]α [μ' Ἐπτόαισ' ἴδο[ι]σαν· ἔγω δὲ χ̣α̣ίρω· Καὶ γὰρ αὔτα̣ δ̣ὴ τ[όδ]ε μέμφ[εταί σοι Κ]υπρογέν[ηα· Τ]ᾶς ἄρ̣αμα[ι Τοῦτο τὦ[πος Β]όλλομα[ι … ] Κὰτ τὸν Κάμπβελλ σὺν ἔμοισιν συμπληρωμάτεσσιν Νῦν] δ' ἔγ[ωγ' ἦ μὰν κ]έλομαι σ[' ἀείδην Γο]γγύλα̣ν, [Ἄβα]νθι, λάβοισ̣α̣ν α[ὔταν Πᾶ]κ̣τιν, ἆ[ς] σ̣ε δηὖτε πόθος̣ τ[έουτος] Ἀμφιπότ̣αται Τὰν κάλαν· ἀ γὰρ κατάγω̤γις αὔ[τ]α[ς σ' Ἐπτόαισ' ἴδο[ι]σαν· ἔγω δὲ χ̣α̣ίρω· Καὶ γὰρ αὔτα̣ δ̣ήπ[οτ'] ἐμέμφ[ετ' ἄγνα Κ]υπρογέν[ηα· Ὠς ἄρ̣αμα[ι Τοῦτο τὦ[πος Β]όλλομα[ι … ] Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ Τ]ὰν τ[αχίσταν, ὦ κ]έλομαι σ[' ὄνελθε, Γο]γγύλα̣β[ρόδα]νθι, λάβοισ̣α̣ μά[νδυν Γλα]κ̣τίναν·] σ̣ε δηὖτε πόθος̣ τ[ις ἆμος] Ἀμφιπότ̣αται Τὰν κάλαν· ἀ γὰρ κατάγω̤γις αὔ[τ]α Ἐπτόαισ' ἴδο[ι]σαν· ἔγω δὲ χ̣α̣ίρω· Καὶ γὰρ αὔτα̣ δ̣ήπ[οτ'] ἐμέμφ[όμαν τὰν Κ]υπρογέν[ηαν· [Τ]ᾶς ἄρ̣αμα[ι μὴ χάριν ἀβφέρην μοι] Τοῦτο τὦ[πος, ἀλλά σε, τὰν μάλιστα] Β]όλλομα[ι θνάταν κατίδην γυναίκων Ἂψ πάλιν ἔλκην.] Εʹ.δʹ· Ξάνθᾳ δ' Ἑλένᾳ σ' ἐΐσκην […………………… …………………… …] ἔρωτος ἤλγ̣[ει …… Ὠς ἔγω γὰρ ἄν]τ̣ι̣ον εἰσίδω σ[ε Καίτ' ἔμ' οὐ φύν'] Ἐρμιόνᾳ τεαύ[τα Φαίνεται,] ξάνθᾳ δ' Ἐλένᾳ σ' ἐΐσ[κ]ην Οὖδεν ἄει]κες, Αἰ θέ]μις θνάταις· τόδε δ' ἴσθι̤ τᾷ σᾷ Καλλόνᾳ] παίσαν κέ με τᾶν μερίμναν Ταὶς θυήλ]αις ἀντιδ[ίδων, πό]θοις δὲ̤ Παῖσί σε] τί̤η̤ν̣ Ἀ̄χέροντος δ' ἐς δροσόεν]τας ὄχθοις Κατθανοίσας βᾶν κε σέθεν, σέθεν τ'] αἶν' Αὔξετ' ὤς μοι ἔστι τε, παν]νυχίσ[δ]η̣ν [Σύν τέ σ' ἔρημαι.] Εʹ.εʹ· Ταῖς κάλαισ' ὔμμιν Ταῖς κάλαισ' ὔμμιν ‹τὸ› νόημμα τὦμον οἰ διάμειπτον. Εʹ.ϛʹ· Μέσδον τί γὰρ ἦν ἔμοι; [uu––uu– οὐ γὰρ ἐ]γὼ τὸ κάλλος ‹–x?› ἐπετ[ίμαν ποτα·] | μέ‹σδ›ον τι γὰρ ἦν ἔμοι[γε ‹–x?›] Εʹ.ζʹ· Πρὸς Μνασιδίκαν Εὐμορφοτέρα, Μνασιδίκα, τᾶς ἀπάλας Γυρίννως. Εʹ.ηʹ· Ποικίλλεται γαῖα ποικίλλεται μὲν γαῖα πολυστέφανος . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . δολοπλόκω γὰρ Κυπρογένε͜ος πρόπολον Εʹ.θʹ· Πρὸς Δίκαν Σαπφὼ δ' ἁπλούστερον τὴν αἰτίαν ἀποδίδωσιν τοῦ στεφαοῦσθαι ἡμᾶς, λέγουσα τάδε· σὺ δὲ στεφάνοις, ὦ Δίκα, πέρθεσθ᾿ ἐράτοις φόβαισιν ὄρπακας ἀνήτ‹ω› συν‹α›έρραισ᾿ ἀπάλαισ‹ι› χέρσιν· εὐάνθεα γὰρ ‹παρ›πέλεται καὶ Χάριτ‹α›ς μακαίρα‹ς› μᾶλλον προτέρην· ἀστεφανώτοισι δ᾿ ἀπυστρέφονται. ὡς εὐανθέστερον γὰρ καὶ κεχαρισμένον μᾶλλον τοῖς θεοῖς παραγγέλλει στεφανοῦσθαι τοὺς θύοντας. Εʹ.ιʹ· Ἐπὶ τὸ στεφανοπλόκην Νεωτέρων καὶ ἐρωτικῶν τὸ στεφανηπλοκεῖν· πρὸς τὸ ἔθος, ὅτι ἐστεφανηπλόκουν αἱ παλαιαί. Σαπφώ· Αὔτα ‹καὶ γὰρ ἔγω ποτὰ Ὠ›ράα̣ στεφαναπλόκην. Εʹ.ιαʹ· Ἄνθε' ἀμέργοισαν ἄνθε’ ἀμέργοισαν παῖδ’ ἄγαν ἀπάλαν Εʹ.ιβʹ· Τίοισιν τίοισιν ὀφθάλμοισιν; Εʹ.ιγʹ· Πάρθενον ἀδύφωνον ... πάρθενον ἀδύφωνον Εʹ.ιδʹ· Τάδε νῦν ἑταίραις Τάδε νῦν ἐταίραις Tαῖς ἔμαις τέρποισα κάλως ἀείσω. Εʹ.ιεʹ· Ἄστερες καὶ σελάννα Ἄστερες μὲν ἀμφὶ κάλαν σελάνναν Ἂψ ἀπυκρύπτοισι φάεννον εἶδος, Ὄπποτα πλήθοισα μάλιστα λάμπῃ ἀργυρία γᾶν. Εʹ.ιϛʹ· Πρὸς Ἀριγνώταν [Πῆλ' ἄπεστιν Ἀνακτορί' ἀ φίλα Τὸν λέπτον ϝ' ἀπὺ] Σαρδ̣ί̣[ων Πρὸς σὲ πό]λ̣λ̣α̣κι τ̣υίδε [ν]ῶν ἔχοισα      3 ὤς π̣ο̣[τ' ἐ]ζ̣ώομεν β̣ε̣[(.)]β̣ά̣ω̣ς ἔχε̣[ν σὲ̣ θέᾳ̣ ϝ̣ι̣κέλ̣αν, Ἀρί̣- γ̣ν̣ώτα, σ̣ᾷ̣ δ̣ὲ̣ μάλιστ' ἔ̣χαι̣ρε μόλπᾳ·      6 νῦν δ̣ὲ Λύ̣δαισιν ἐ‹μ›πρ̤έπεται γυνα̣ί̣- κ̣ε̣σσιν ὤς ποτ̣' ἀελίω δύντος ἀ βροδ̣οδάκτυλ̣ο̣ς̣ ‹σελάννα›,      9 πάν̣τα πε‹ρ›ρέχοισ' ἄστρα, φάος δ' ἐπί- σχει θάλασσαν ἐ̣π' ἀλμύραν ἴσως καὶ πολυανθέμοις ἀρούρα̣ις̣,      12 ἀ δ' ‹ἐ›έρ̣σα κάλα κέχυται, τεθά- λ‹α›ισι δὲ β̣ρ̣όδα κἄπαλ' ἄν- θρυσκα καὶ μελίλωτος ἀνθ̣εμώδης·      15 πό̣λλα δ̣ὲ ζαφοίταισ', ἀγάνα̣ς̤ ἐ̣πι- μνάσθεισ' Ἄτθιδος, ἰμέρῳ λ̣έπτ̣αν ποι φρένα, κῆ̣ρ̣ ἄ̣σ̣ᾳ̣ βό̣ρ̣ητα̣ι,      18 κ̣ῆθ‹ι› δ̣' ἔλ̣θην ἄμμ' ὄ̣ξ̣υ̣ βόα̣· τ̣ὰ̣ δ̣' οὐ νῶ̣ν ‹γ›' ἄ̣π̣υ̣στα̣ ν̣ὺ̣ξ̣{[.]} πολύω̣ς̣ γαρύ̣ε̣‹ι› δ[(.)]ι̣' ἄλος̣ πό̣[ρω]ν̣ τ̣ὸ̣ μ̣έσσον.      21 Σύστασις Ϛʹ· Ἴμμερος τῶ θανάτω καὶ ταφόπετραι Ϛʹ.αʹ· Τεθνάκην δ' ἀδόλως θέλω Κάμ με «[Ἄτθιδ’ οὔποτ’ ἄρ’ ὄψομαι,] τεθνάκην δ’ ἀ̣δόλως θέ̣λω». Ἄ με ψισδομένα κατ̤[ε]λί‹μ›πανεν πόλλα, καὶ τόδ' ἔειπέ [μο]ι· «ᾮμ' ὠς δεῖνα πεπ[όνθ]αμεν Ψάπφ' ἦ μάν̣ σ̣' ἀέκοι̣σ̣' ἀ̣πυλιμπάνω» Τὰν δ' ἔγω τάδ' ἀμειβ̣ό̣μαν «Χαίροισ' ἔρχεο κἄ̣με̣θεν μέμναισ̤'· οἶσθ[α] γὰρ ὤς ‹σ›' ἐπεδήπομεν. Αἰ δὲ μή,͜ ἀλλά σ' ἔγω θέλω ὄ̣μναισαι (τὰ σὺ λ[ά]θεαι) ὄ̣‹σ›' ἄ[μ]μες φ[ίλα] καὶ κάλ' ἐ̣πάσχομεν· πό̤[λλοις γὰρ στεφάν]οις ἴων καὶ [βρόδων κρ]ο̣κίων τ̣' ὔμοι κ̣ά̣ρ̣ᾳ [σῷ] πὰρ ἔμοι π‹ε›ρεθήκα‹ο›, ⌜⌟καὶ πό⌞λλαις ὐπα⌟θύμιδας⌞ ⌟πλέκ⌞ταις ἀμπ' ἀ⌟πάλᾳ δέρᾳ⌞⌝ ἀνθέων ἐ̣ρ[άτων] πεποημμέ̣ναις, καὶ πόλλῳ̣ λ̣[ιπάρ]ως μύρῳ βρενθείῳ τ[ε κόμαν] κάλαν ἐξαλείψαο κα[ὶ βα]⌟σιλ‹η›ΐῳ⌞, καὶ στρώμν̤[αν ἐ]⌟πὶ μολ⌞θάκαν ἀπάλαν πὰρ [ὀπ]⌟αυό⌞ν̣ων̤ ἐξίης̣ πόθο̣[ν αἶψα νε]ανίδ̣ων, κωὔτε τις [λόφος οὔ]τ̣ε τι ἶρον οὔδ' ὔ[δατος ῤέ]ον̤ ἔπλετ' ὄππ̣[ποθεν ἄμ]μες ἀπ̣έσκομεν, οὔκ ἄλσος τ[ι πὰρ εἴ]αρος [ὤραις πλήροέ τις] ψόφος, [ἀλλ' ἄμμαι γλύκιαι μ]ελαοίδιαι». Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ [Ἄτθιδ' οὔποτ' ἄρ' ὄ]ψ[ομαι,] τεθνάκην δ' ἀδόλως θέλω. ἄ με ψισδομένα κατελίππανεν πόλλα, καὶ τόδ' ἔειπέ μ[οι·] ᾬμ', ὠς δεῖνα πεπ[όνθ]αμεν· Ψάπφ', ἦ μάν σ' ἀέκοισ' ἀπυλιππάνω. τὰν δ' ἔγω τάδ' ἀμειβόμαν· Χαίροισ' ἔρχεο κἄμεθεν μέμναισ'· οἶσθα γὰρ ὤς ‹τ'›ἐπεδήπομεν. αἰ δὲ μὴ͜, ἀλλά σ' ἔγω θέλω ὄμναισαι τ[ὰ σ]ὺ λάθεαι, ὄσσ' ἄμμ[ες φίλα] καὶ κάλ' ἐπάσχομεν· πό[λλοις ἂ στεφάν]οις ἴων καὶ βρ[όδων γλυ]κίων γ' ὔμοι κὰπ π[λόκων] πὰρ ἔμοι περεθήκαο, καὶ πόλλαις ὐπαθύμιδας πλέκταις ἀμφ' ἀπάλᾳ δέρᾳ ἀνθέων ἔκ[ατον] πεποημμέναις, καὶ πόλλῳ ν[έαρο]ν σὺ χρῶ βρενθείω πρ[οχόῳ μύρ]ω ἐξαλείψαο κα[ὶ βασιληΐω,] καὶ στρώμν[ας ἔπι κημένα] ἀπάλαν πὰν [ὀνηάτων] ἐξίης πόθο[ν ἤδε πότων γλυκί͜ων]... Κὰτ τὸν Τεδέσκι «[xx–uu–ux] τεθνάκην δ’ ἀ̣δόλως θέ̣λω». Ἄ με ψισδομένα κατ̤ελί‹μ›πανεν· πόλλα καὶ τόδ' ἔειπέ [μο]ι· «ᾮμ' ὠς δεῖνα πεπ[όνθ]αμεν Ψάπφ' ἦ μάν̣ σ̣' ἀέκοι̣σ̣' ἀ̣πυλιμπάνω» Τὰν δ' ἔγω τάδ' ἀμειβ̣ό̣μαν «Χαίροισ' ἔρχεο κἄ̣με̣θεν μέμναισ̤'· οἶσθα γὰρ ὤς ‹σ›ε πεδήπομεν. Αἰ δὲ μή,͜ ἀλλά σ' ἔγω θέλω ὄ̣μναισαι – σὺ δὲ δ[ὴ φ]ρασ̣αι – ὄ̣σσ̣α τέρπ[να τε] καὶ κάλ' ἐ̣πάσχομεν· πό̤[λλοις γὰρ στεφάν]οις ἴων καὶ [βρόδων κρ]ο̣κίων τ̣' ὔμοι κ̣ά̣ρ̣ᾳ [σῷ] πὰρ ἔμοι π‹ε›ρεθήκα‹ο›, καὶ πόλλαις ὐπαθύμιδας πλέκταις ἀμφ' ἀπάλᾳ δέρᾳ ἀνθέων ἔ̣+β+[αλες] πεποημμέ̣ναις, καὶ πάντα χρ[όα σὺ]ν μ̣ύρῳ βρενθείῳ λ[ιπάρῳ] ῥύ[δο]ν ἐξαλείψαο κα[ὶ βασ]ιλη̣ΐῳ, καὶ στρώμν̤[αν ἐ]πὶ μολθάκαν ἀπάλαν παρ[ὰ Σαρ]δ̣ί̣ων̤ ἐξίης̣ πόθο̣[ν –u νε]ανίδ̣ων, κωὔτε τις [γάμος οὔ]τ̣ε τι ἶρον οὔδ' ὔ[u–u] . . ἔπλετ' ὄππ̣[ποθεν ἄμ]μες ἀπ̣έσκομεν, οὔκ ἄλσος . [uu– χ]όρος [xx– κροτάλων] ψόφος, [xx–uu–] . . . οίδιαι». Ϛʹ.βʹ· Κατθάνην δ' ἴμερός τις ἔχει με . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . του[x–uu–u–u–x] 3 ἦρ’ α[– xx–uu–ux] δηρατ . [uu–ux] Γογγύλα τ’ [ἔφατ’ “Οὔ τι πᾷ τάδ’ ἔγνως,] 6 ἦ τι σᾶμ’ ἔθε[λες δόμεναι τέαις] παῖσι;” “Μάλιστ’”· ἄ[μειβον· Ἔρ-] μα‹ι›ς̣ γ’ ἔσηλθ᾽ ἔπο[ρος Δίος· τάδ᾿ αὔτῳ] 9 εἶπ̣ο‹ν›· “ὦ δέσποτ᾽ ἐ[πτατόνω λύρας ο]ὐ μὰ γὰρ μακά⌟ραν [θέαν ο]ὔδεν ἄδομ᾽ ἔπ⌟αρθ᾽ ἀγαν [ἐπ᾿ ὄλβῳ,] 12 κατθάνην δ᾽ ἴ⌟μερός τις ἔ[χει με καὶ] λωτίνοις δρ⌟οσόεντας [ὄ-] χ[θ]οις̣ ἴδην Ἀ⌟χερ[οντος –u–x 15 κὰ]δ δ᾽ ἐ‹ς› Ἀ͜ίδα [δόμον βάμεν ἔς τ’ ἴδην νέκρο]ι‹ς› δε̣ύ̣ομ[αι –ux] . . μή τι[ς –uu–u–u–x]”. 18 Ϛʹ.γʹ· Τίμαδος ἐπίγραμμα Τίμαδος ἄδε κόνις, τὰν δὴ πρὸ γάμοιο θάνοισαν δέξατο Φερσεφόνας κυάνεος θάλαμος, ἆς καὶ ἀποφθιμένας παῖσαι νεόθαγι σιδάρῳ ἄλικες ἰμμέρταν κρᾶτος ἔθεντο κόμαν. Ϛʹ.δʹ· Πελάγωνος ἐπίγραμμα Τῷ γρίπει Πελάγωνι πάτηρ ἐπέθηκε Μένισκος Κύρτον καὶ κώπαν, μνᾶμα κακοζοΐας. Σύστασις Ζʹ· Συγγένεα σὺν τᾷ Ἀφροδίτᾳ Ζʹ.αʹ· Κατθνάσκει, Κυθέρηα κατθνάσκει, Κυθέρη’, ἄβρος Ἄδωνις· τί κε θεῖμεν; καττύπτεσθε, κόραι, καὶ κατερείκεσθε χίτωνας. Ζʹ.βʹ· Ὦ τὸν Ἄδωνιν ὦ τὸν Ἄδ‹ω›νιν Ζʹ.γʹ· Θεράπων Ἔρως Λέγει που καὶ Σαπφοῖ ἡ Ἀφροδίτη ἐν ᾄσματι· [Ὦ Ψάπφοι,] σύ τε κἆμος θεράπων Ἔρος. Ζʹ.δʹ· Πτέρα δ' ἄγνα Πτέρα δ' ἄγνα πὰρ Ἔρωτος Ἀφροδίτα Ζʹ.εʹ· Θεράπαιναν Ἀφροδίτας Σαπ]φὼ{ι} δὲ τὴ[ν θεὸν· Κὰτ τὰν πάπυρον χρυσοφάη‹ν› θερ[άπαιν]αν Ἀφροδίτ[ας Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ Χρυσοφάνης ὦ Ϝεκάτα θέραπνα Ἀφροδίτας Ζʹ.ϛʹ· Κυθερήας τρόφος Κυθερήας τρό|φος[      θρέ]πτη· ἐν ἄλλοις | δὲ θυ̣γ[ατέρα (τῆς) Ἀφρο]δίτης εἴρηκε τὴ[ν | Πειθὼ Ζʹ.ζʹ· Πρὸς Πείθω Ὦ γένος θελξίμβροτον Ἀφροδίτας Ζʹ.ηʹ· Ἐπιλείψω τοι Κἀμ με Σοὶ δ' ἔγω λεύκας ἐπὶ βῶμον αἶγος [Τέκνον ἐς μὲν ἄξ’ ἐπὶ θῦμα τωὔτω], κἀπιλείψω τοι [uu–u–x –uu–x] Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ [–u–x–uu–u–x –u–x–uu–u–x] Σοὶ δ' ἔγω λεύκας ἐπὶ δᾶμον αἶγος [Πίονα καύσω,] κἀπιλείψω τοι [uu–u–x –u–x–uu–u–x –u–x–uu–u–x –uu–x] Ζʹ.θʹ· Αἴθ' ἔγω Αἴθ' ἔγω, χρυσοστέφαν' Ἀφρόδιτα, τόνδε τὸν πάλον ‹γ’ ἔρατον› λαχοίην. Σύστασις Ηʹ· Ἐξορία καὶ ὄλεθρος τᾶς πάτριδος Ηʹ.αʹ· Κατὰ Ἀνδρομέδαν ] . ακάλα . [ x–uu– – Δίος ἐξ] α̣ἰ̣γιόχω λά[χοισα x–uu– – ] . Κ̣υ̣θέρη' ε̣ὐχομ[ένᾳ μ' ἄρηξον x–uu– –uu– πρόφρ]ο̣ν ἔχοισα θῦμο̣[ν x–uu– κλ]ῦθί μ̣' ἄρας αἴ π[οτα κἀτέρωτα x–uu– –uu– ]ας π̣ρ̣ολίποισ̣α Κ[ύπρον x–uu– –uu ἦλθε]ς πεδ' ἔμαν ἰώ[αν x–uu– –uu– –] . ν χα̣λέπᾳ μ[ερίμνᾳ [γʹ στίχοι ἀπεβλήθησαν] ] . ν ]α̣ θέ]ων μακ[άρων –uu– –uu– ] τύχοισα [κ]αὶ τοῦτ ἐπίκει[ρην, ἄγ', ἐμον πῆμα] θέλ' ὦν τ', ἀπαίσᾱν [δ]αίμων ὀλοφ[ῴα φρένας, ὦμοι τέ]λεσον νόημμα σ̣ὺ μὰν ἐφίλης̣ [καί μ' ἐτέλης πάντα γ]ε, τῶν κάλημ‹μ›ι νῦν δ' ἔννεκα [τοῦτ' ἄρκεσον ὦμοι] πεδὰ θῦμον αἶψα τόδ' αἴτιον οὔτ' [αἶσχρον, ἔφα, κὤ]σ̣σα τύχην θελήσῃς οὐδὲν πόλυ πά[σασθαι, ἀλάθως γὰ]ρ ἔμοι μάχεσθαι      7 ο]ὐδ' Ἀ[νδ]ρομέ[δ' οἶ', ὄσσα διαίτᾳ χ]λιδάνᾳ 'πίθεισα ἔρξ', οὐ] λελάθ̣[ην ἀθανάτοις ἔστ]ι, σὺ δ' εὖ γὰρ οἶσθα κρότ̣ην Νέμε[σιν κῆνον ὂς αἶσχρ' οἶδε κρ]έτει τ' ἀ[ό]λλεων Ψάπφοι, σε φίλ[εισ' ἀμφ' ὀχέεσ' ἤρμοσε κύ]κλ̣α σ[οί τε] Κύπρῳ β̣[α]σίλ[η' ἦλθ' ἰκετεύοισα Δί' αἶψα σέ]μνα κ̣αί τοι μέγα δῶ[ρον Κρονίδαις ϝο]ῖ κατέν̤[ευσ' ὀπάσδην ὄ]σσοις φαέθων̣ [Ἀέλιος φέγγεσιν ἀμφιβ]άσ̣κ[ει] πάντᾳ κλέος [ἔσλον καί σ' ἐνν Ἀχέρ[οντος . . [. . . . . .]ν̣π̣[ [ςʹ στίχοι ἀπεβλήθησαν] Ηʹ.βʹ· Σκῶψις τᾶς Ἀνδρομέδας Τίς ‹σοι› δ' ἀγροΐωτις ‹θαλύει νῦν› νόον, ‹ὄττα δὴ› Στόλαν ἀγροΐωτιν ‹περιβαίνει τοι› ἐπεμμένα, Οὐκ ἐπισταμένα τὰ βράκε' ἔλκην ἐπὶ τῶν σφύρων; Ηʹ.γʹ· Πάτριδ' ἐπόψομαι xx Αἰνοπάθην πάτριδ' ἐπόψομαι Ηʹ.δʹ· Χόρδαισι διακρέκην .] . γα . πεδὰ βαῖο̣[ν ] . α . [.]οῖ Πωλυανάκτ[ιδ]α . . [ . . . αισ Σαμία‹ι›σιν ι̣ε . [.]το̣ισ . . . . [.] []      Κόρω̣νιςσ̣υκ̣ . ν   ‹ἐν› χόρδαισι διακρέ̣κην ο̣λ̣ι̣σ̣β̣οδόκο̣ι̣σ̣‹ι› περκαθθώμενος τεούτ[οι]σι φιλοφ[ό]νως πᾶ]κτις δ' ἐλελίσδ[ε]ται προσ̣ανέ̣ως εὔφ]ωνος δὲ δι' ο[στί]ων ἔρπει] μυάλ̣ω δ' ἐ[πε]ί κ' ἔ̣νη̣ τ̣ρ̣[έχε]ι {χ . .} Ηʹ.εʹ· Ἐρέβινθοι Χρύσειοι ‹δ'› ἐρέβινθοι ἐπ' ἀϊόνων ἐφύοντο. Ηʹ.ϛʹ· Τὸν μάργον ὄνδειξαι θέλω Λάτως] τε κα̣ὶ Δ̣ί̣[ος] πάϊ[ς] ] . . ε . . . [.] ἔπι[]θ̤' ὄρ̣γιον[ Γρύνη]α[ν] ὐλ̣ώδ̣η λίπ̣ων καὶ σὸν κλύ]το̣ν̣ χ̣ρ̣η[σ]τ̣ήριον ].[          ] . ε̣υμες̣[. .] . [.]ων ] . . . . [. . . . .] ] . . . . . . ἀ[μ]έ̣ραις ]ρ̣σανον[.] . ὀτ[    ]ργία̣ν ]υ̣σομεν [    ] ]νϋμνε[          ] κ̣α̣[          ]ε̣να̣[.]φο . [. . .]ν . ἀδελφέαν ὠς πάϊ[ς      ] . ιο̣ . [. . .] . [      ] οὔτις δε̣[. . .]κει̣ . θέ̣λ̣η[ι          ] δεί̣χ̣ν̣υσ[ι . .]ε δηὖτε Πωλ̣υ̣ανακτίδαν τὸν μάρ̣γον̣ ὄν̣δε̣ιξα̣ι̣ θέλω Ηʹ.ζʹ· Ἀπαλάμνῳ [xx–uu–u] ἀ- πα]λ̣άμνωι | ]κα .[[. . . . . . (.)] [. . . .]. ο̣υσα | τιμε .[. . . . . . . . (.)] καὶ σὺ | καιγο[. . . . (.)] . . [      ]ος ἆς | ἄραν γ+. .+ . . . [. (.)]σὰ και | μέλαινα τὰ̣ [γ]ᾶν μύ|γις̣ δ̣' ἔπερθ̣+ε̣+ ἀ̣λ̣λ̣[ὰ] τ̣οῦτ̣ο | τί μοι μέλη̣ π̣ό̣[λ]λακ[ι] | ζώοισαν έχει̣[ Ηʹ.ηʹ· Περὶ ἐξορίας ] . . [.] . [x–uu– –uu κα]ὶ̣ γάρ μ' ἀπὺ τᾶς ἔμ[ας γᾶς] ἄ̣μι[λ]λ' ἀ̣[πεκίν]ησ' ἀδο[κητ –u ] ὔμως δ' ἔγεν[το μ]νᾶμ[' οὐ [uu– ἀλ]λ̣ὰ . [u– –u] ἴσαν θέοισιν [νῦ]ν̣ δ' εἶμ' ἐ[πὶ ταύτᾱν ὀ]νίᾱν [δὴ καὶ] ἄσᾱν ἀλίτραν [ἐπο]ρ̣σομέν[α, σὺν δ' ὀ]δ̣ύν[αισ' Ἀν]δρομέδαν̣ [ὐ]πάξ[ει ἀπά]λικ' ὐπ' ἄ[ρμ' ὐψ]ιμέδο̣[ισ'] Ἄρ[τεμι]ς ἀ μάκα[ιρ]α· [ἀ δ'] οὐκ [ἀ]βά[κην] μὰ‹ν› στέ̣[ρ]εον δὲ τρόπον α[ἰσ]χύ- οὔτι]ς̣ γὰρ ἔ̣παυ[σ'      ] . κ[      ] κόρον οὐ κατίσχει      [νη[ται [ἦ] μάν κ' ἀπυθυσ' [ὦ]κ̣' ἀ[γέλα]ν Τυνδαρίδαι[σιν ἄρνων] ] ἀρμονίας δ' ἀσυ[χ]ίᾳ κὰ[τ] χαρίεντ' ἀρ[έσκοι γ]άθην χόρον, ἆ, α[ἴ] κ' ἄδολον [μ]ηκέτι συν[ πᾶκτιν] δ̣ὲ λίγηαν Μεγάραν [τὰ]ν̣ ἀ[κάλ]α[ν λάβοισαν δύν]ατόν σφι̣[ ]πάντεσσι[ ]επ[.] . [ Σύστασις Θʹ· Ψάπφω καὶ ἀ θυγάτηρ ϝα Θʹ.αʹ· Πρὸς Κλέιν Κάμ με ................ ................ ] . θος ἀ γάρ με γέννα̣[τ' ἔφα ποτά· σ]φ̣ᾶς ἐπ' ἀλικίας μέγα κ]όσμ̣ο̣ν αἴ τις ἔχη φόβαι[ς π̣ορφ̣ύρῳ κατελιξαμέ[να πλόκῳ ἔ̣μμεναι μάλα τοῦτο δ̣ή 5 ἀλλ' ἀ ξα̣νθοτέρα‹ι›ς ἔχη τ̣α‹ὶ›ς κόμα‹ι›ς δάϊδος, προ[φανεστέραις σ]τεφάν̣οισιν ἐπαρτία[ις ἀν]θέων ἐριθαλέων· μ]ι̣τράναν δ' ἀρτίως κλ[ 10 π]οικίλαν ἀπὺ Σαρδίω[ν ] Μ̣αονίας πόλεις ................ [Στρόφαι τινές δύνανται τυίδε ἀπολωλέκεσθαι.] Σοὶ δ' ἔγω, Κλέϊ, ποικίλαν οὐκ ἔχω πόθεν ἔσσεται μιτράν‹αν› ἀλλὰ τῷ Μ‹υ›τ‹ι›ληνάῳ [Στρόφαι τινές δύνανται τυίδε ἀπολωλέκεσθαι.] ] . [ †παι . απειον† ἔχην πό[λις αἴ κε̣[ν] ἦ ποικίλας κ . . [ Ταύτας τᾶς Κλεανακτίδα[ν φύγας ‹λα›ῖ{σ}α πόλῑς ἔχει 5 μνάματ' οἴδε γὰρ αἶνα διέρρυε[ν Κὰτ τὸν Τεδέσκι ................ ................ ] . θος ἀ γάρ με γέννα̣[τ' ἔφα ποτά· σ]φ̣ᾶς ἐπ' ἀλικίας μέγα[ν κ]όσμ̣ο̣ν αἴ τις ἔχη‹ι› φόβαι[ς] π̣ορφ̣ύρῳ κατελιξαμέ[να πλόκῳ] ἔ̣μμεναι μάλα τοῦτο δ̣ή̣ 5 ἀλλ' ἀ ξα̣νθοτέρα‹ι›ς ἔχῃ τ̣α‹ὶ›ς κόμα‹ι›ς δάϊδος, προ[φέρει πόλυ σ]τεφάν̣οισιν ἐπαρτία[ν ἀ]νθέων ἐριθαλέων· μ]ι̣τράνᾱν δ' ἀρτίως κλ[έος ἴκᾰνε 10 π]οικίλᾱν ἀπὺ Σαρδίω[ν Εἰ]ς̣ Ἰ̣αονίας πόλεις ................ [Στρόφαι τινές δύνανται τυίδε ἀπολωλέκεσθαι.] Σοὶ δ' ἔγω, Κλέϊ, ποικίλαν οὐκ ἔχω πόθεν ἔσσεται μιτράν‹αν› ἀλλὰ τῷ Μ‹υ›τ‹ι›ληνάῳ [Στρόφαι τινές δύνανται τυίδε ἀπολωλέκεσθαι.] ] . [ †παι . απειον† ἔχην πο . [ αἴ κ' ἔ[χ]η‹ι› ποικιλασκ . . . [ Ταύτα τᾶς Κλεανακτίδα[ν φύγας ἄ̣λ̣ι‹θ›' {α} ἔχει πόλῑς 5 μνάματ'· οἴδε γὰρ αἶνα διέρρυε[ν Θʹ.βʹ· Πρὸς Κλέιν πάλιν κ]α̣ὶ̣ [π]ε̣ρὶ τὴν | Κλέϊ]ν ὕ̣στ̣ε[ρο]ν καὶ τοῦτο | οὔ]τως λ[έγ]ει̣· x–u–] ἀλλ' αἴ με | ]. (.)[. .] . ει φά[ν]ει‹σ›' ό̣ρ̣η̣σθ̣α | †]ειγ̣ι̣[.] . . . . . . ν[]σων πε -- | φυκ[.]† πλο+ῦ+τ̣[ον ] θεοὶ δίδοι|]σιν [τοῖ]σ̣ι̣ν̣ +θ+έ[λ]ο̣‹ι›σ̣ιν [–x Θʹ.γʹ· Περὶ Κλέιν Ἔστι μοι κάλα πάϊς, || χρυσίοισιν ἀνθέμοισιν ἐμφέρη‹ν› ἔχοισα μόρφαν, || Κλέϊς ‹μοι› ἀγαπάτα, ἀντί τᾶς ἔγω οὐδὲ Λυδίαν || παῖσαν οὐδ' ἔρανναν. [Λέσβον ἐσλάβοιμί κεν… ] Θʹ.δʹ· Μέλημα Κὰτ τὸν Κάμπβελλ τὸ μέλημα τὦμον Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ [–u–x] Ὤς τε, μέλημα τὦμον, Περπτύγω. [x–uu–u–x] Θʹ.εʹ· Οὐδ' ἴαν δοκίμωμι Οὐδ' ἴαν δοκίμωμι προσίδοισαν φάος ἀλίω ἔσσεσθαι σοφίαν πάρθενον εἰς οὐδένα πω χρόνον τοιαύταν. Σύστασις Ιʹ· Μνάμα καὶ μναισθάσεσθαι Ιʹ.αʹ· Πρὸς ἀπαίδευτον γύναικα Κατθάνοισα δὲ κείσῃ ͜οὐδέ ποτα μναμοσύνα σέθεν ἔσσετ᾿ οὐδέ πόθα ͜‹εἰς› ὔστερον· οὐ γὰρ πεδέχῃς βρόδων τὼν ἐκ Πιερίας, ἀλλ᾿ ἀφάνης κἀν Ἀίδα δόμῳ φοιτάσῃς πεδ᾿ ἀμαύρων νεκύων ἐκπεποταμένα. Ιʹ.βʹ· Μνάσεσθαι Μνάσεσθαί τινα φαῖμι καὶ ‹ὔσ›τερον ἄμμεων. Ιʹ.γʹ· Λάθα τινὰς ἐψεύσατο Λάθα μέν τινας ἐψεύσατο κἀτέροις, ἀ δ' ἄνδρων ἀγάθων οὔδενα πώποτα γνώμα Ιʹ.δʹ· Ἔμ' ὀλβίαν ἔθηκαν Ἀλλ' ἔμ' ὀλβίαν ἀδόλως ἔθηκαν χρύσιαι Μοῖσαι͜ οὐδ' ἔμεθεν θανοίσας ἔσσεται λάθα. Ιʹ.εʹ· Ἐπὶ Μοίσαν …[Μοῖσαι] Αἴ με τιμίαν ἐπόησαν ἔργα Tὰ σφὰ δοῖσαι. Σύστασις ΙΑʹ· Βράχεες ἐπικλάσεες ΙΑʹ.αʹ· Δεῦρο δεῦτε Μοῖσαι Δεῦρο δηὖτε Μοῖσαι, χρύσιον λίποισαι… ΙΑʹ.βʹ· Πρὸς Χάριτας καὶ Μοίσαις Δεῦτέ νυν, ἄβραι Χάριτες, καλλίκομοί τε Μοῖσαι. ΙΑʹ.γʹ· Πρὸς Χάριτας ‹Β›ροδοπ‹ά›χεες ἄγναι Χάριτες, δεῦτε Δίος κόραι. ΙΑʹ.δʹ· Ἀέλιε Ἀλλ' ὀ πάντ' ἐπόρεις Ἀέλιε ux ΙΑʹ.εʹ· Ἄρευ Ἄρευ, ὀ φόβος δ‹αΐ›κτηρ ΙΑʹ.ϛʹ· Πρὸς Καλλιόπαν αὔτα δὲ σύ, Καλλιόπα… ΙΑʹ.ζʹ· Πρὸς χρυσόθρονον Μοῖσαν Κῆνον, ὦ χρυσόθρονε Μοῖσ', ἔνισπες ὔμνον, ἐκ τᾶς καλλιγύναικος ἔσθλας Τήιος χώρας ὂν ἄειδε τέρπνως πρέσβυς ἄγαυος. ΙΑʹ.ηʹ· Πρὸς χέλυνναν Ἄγε δὴ χέλυ δῖά μοι φωνάεσσά ‹νυ› γ‹ίγ›ν‹ε›ο Σύστασις ΙΒʹ· Συγγένεα σὺν τῷ ἀείδην ΙΒʹ.αʹ· Εὔχομαι Κάμ με ] . οὐ[ ] ε̣ὐχο̣μ̣[αι ] . νῦν θαλ[ί]α̣ [παρέστω ] νέρθε δὲ γᾶς περ[ίσχ]οι κλέος μέγα μοίσει]ον ἔχοι̣σα‹ν› γέρας ὠς̣ [ἔ]ο̣ικε̣ν πάντᾳ δέ με θαυμά]ζοιε̣ν̣ ἆς νῦν ἐπὶ γᾶς ἔοισαν κάλεισι χελίδω] λιγύρ̤α̤ν [αἴ] κεν ἔλοισα πᾶκτιν[ ἤ βάρβιτον ἤ τάνδε χέ]λ̣υ̣ν̣ναν̣ θαλάμοισ' ἀε̣ίδω Κὰτ τὸν Τεδέσκι ] . οὐ[ ] ε̣ὐχο̣μ̣[αι ἔμαισιν ἐταίραις ἄμ' ἔμο]ι νῦν θαλία̣ γ̣ε[νέσθω ἐπεὶ δέ κε γήραισα θάνω,] νέρθε δὲ γᾶς γ̣έν[ωμ]α̣ι καὶ μοισόπολων ἔσλ]ον ἔχοι̣σαν̣ γέρας ὠς̣ [ἔ]ο̣ικε̣ν οὔ κέν μ' ἔτι θαυμά]ζοιε̣ν̣ ἆς νῦν ἐπὶ γᾶς ἔοισαν· φαίνην δὸς ἀοίδαν] λιγύρ̤α̤ν [α]ἴ κεν ἔλοισα πᾶκτιν[ ἔμαισι φίλαισι(ν) ] . . . . α . κάλα, Μοῖσ', ἀε̣ίδω ΙΒʹ.βʹ· Κρέσσονι θῆται στύματι πρόκοψιν . . . . . . κά]λ̣εσσα [. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .ο]ἶ̣δα [–x . . . .] . πέρι̣[ . . .] . εικε . [. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ] . α [ x–uu––uu φαῖσ' Εὐρυδίκαν φ]ύγοισα̣[ν θήρηντά γ' Ἀρίσ]τ[αι]ον [ἐχίδνας ποτ' ὄδοντ]ι δάχθην̣ Δύσθυμοι ἔον πάγ]χ̣υ̣ θ[έ]ο̣ι· [Κ]α̣λλ̣[ιόπα, σὺ δ' α]ὔτα̣ν . . . . . . . . . . . . . ] . χ̣θο[. .]ατι ̣[......]ε̣ισα x–uu– κεκλο]μένα τὰν [πολυώ]νυμόν σ̤ε̤ Κὰτ ὄττι θέλει κρέσσο]ν̤ι θῆται στ̣[ύ]μα̤[τι] πρ̣όκοψιν̣ ΙΒʹ.γʹ· Περὶ τέττιγος Κὰτ τὰν Φοίγτ σὺν ἔμαισιν διορθώσισιν [xx–] πτερύγων δ' ὔπα κακχέει λιγύραν ἀοίδαν ὄπποτα φλόγιον καθέ- τ‹ως› ἐπιπτάμενον καταυ‹γ›η Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ πτερύγων δ' ὐπακακχέει λιγύραν ἀοίδαν, ὄποτα φλόγι ὀ ‹θέος› κα‹τ›έτᾳ ‹γάα›ν ἐπι‹πε›πτάμενον καταύ‹γ›η Κὰτ τὸν Βέργκ [Τέγγε πνεύμονα ϝοίνῳ· τὸ γὰρ ἄστρον περιτέλλεται, ἀ δ' ὤρα χαλέπα, πάντα δὲ δίψαισ' ὐπὰ καύματος. ἄχει δ' ἐκ πετάλων ϝάδεα τέττιξ,] πτερύγων δ' ὔπα κακχέει λιγύραν ‹πύκνον› ἀοίδαν, ‹θέρος› ὄπποτα φλόγιον κα‹τ'› ἔ‹λ›ᾶν πεπτάμενον ‹πάντα› καταυ‹άν›ῃ. [ἄνθει δὲ σκόλυμος· νῦν δὲ γύναικες μιαρώταται, λέπτοι δ' ἄνδρες, ἐπεὶ καὶ κεφάλαν καὶ γόνα Σείριος ἄζει.] ΙΒʹ.δʹ· Μοίσαν ἰοκόλ̤πων κάλα δῶρα Κάμ με ὔμμες πεδὰ Μοίσαν ἰο]⌟κόλ̤↵πων κάλα δῶρα παῖδες⌞ σπουδάσδετε καὶ τὰ]⌟ν ↵φιλἄοιδον λιγύραν χ⌞ελύνναν·[ ἔμοι δ' ἄπαλον πρίν] ⌟ποτ⌞' [ἔ]⌟ο↵ντα⌞ χρό⌟α γῆρα⌞ς ⌜ἤδη⌝ ἐπέλλαβε, λεῦκαι δ' ἐ]⌟γένο↵ντο τρίχες ἐκ μ⌞⌜ελαίναν⌝, ⌟βάρυς δέ μ' ὀ θῦμ⌞[ο]⌟ς πεπόητ↵αι, γ⌞όνα ⌟δ' οὐ φ⌞έροισι, ⌟τὰ δή ποτα λαίψηρ' ἔον ὄρ̣χ↵ησθ' ἴσα νεβρίοισιν⌞. τα]⌟‹ῦ›τα στεναχί‹σδ›ω θαμέως ἀ↵λλὰ τί κεν ποεί⌞ην; ⌟ἀγή̣ραον ἄνθρωπον ἔοντ' ↵οὐ δύνατον γένε⌞σθαι· ⌜καὶ γ⌝⌟άρ ⌜π⌝⌞[ο]⌟τα ⌜Τίθω⌝νον ἔφαντο ↵βροδόπαχυ⌞ν Αὔ- ⌜ἔρῳ͜ ἀ̣ν̣[ί'] ἄφ̣εισαν⌝ ⌟βάμεν εἰς ἔσ↵χατα γᾶς⌞ φέροισα [ων ⌜ἔοντα [κ]ά̤λ̤ο̤ν καὶ ν⌝⌟έον, ἀλλ' αὖτ̣↵ον ὔμως ἔμ⌞αρψε[ ⌜χρόνω̣‹ι› π̣[ό]λιον̤ γ̤ῆ̤ρα⌝⌟ς ἔ⌞[χοντ'] ⌟ἀθ⌞[α]⌟ν↵άταν                                                                                 ἄκοιτιν⌞.[ Κὰτ τὸν Τεδέσκι ὔμμιν φίλα Μοίσαν ἰο]⌟κόλ̤πων κάλα δῶρα, παῖδες, πρέπει δὲ λάβην τὰ]⌟ν φιλἄοιδον λιγύραν χελύνναν·[ ἔμοι δ' ἄπαλον πρίν] ποτ' [ἔ]οντα χρόα γῆρας ἤδη αἰκίσσατο, λεῦκαι δ' ἐ]γένοντο τρίχες ἐκ μελαίναν, Σύστασις ΙΓʹ· Νοσταλγία τᾶς νεότατος ΙΓʹ.αʹ· Αἰ δέ μοι γάλακτος ἐπάβολ' ἦσκε [Αἰ δέ μοι γάλακτο]ς ἐπάβολ' ἦσ[κε τωὔθατ' ἢ παίδ]ων δολόφυν [ποήσ]ε[ι ἀρμένα, τότ' οὐ] τρομέροις πρ[ὸς ἄ]λλα [λέκτρα κε πόσσι 4 ἐρχόμαν· νῦν δὲ] χρόα γῆρας ἤδη [μυρίαν ἄμμων ῤύτι]ν ἀμφιβάσκει [κωὐ πρὸς ἄμμ' Ἔρως] πέταται διώκων [ἀλγε]σ̣ί[δωρος· ] τᾶς ἀγαύας ] . α· λάβοισα [δ' ἀδύφωον πᾶκτιν] ἄεισον ἄμμι [τὰν ἰόκολπον. ἔ]ρων μά̣λ̣ιστα ] ἆ̣ς π[λά]ναται̣ [................ ................] ΙΓʹ.βʹ· 'Aλλ' ἔων φίλος ἄμμι ἀλλ᾽ ἔων φίλος ἄμμι λέ- χος ἄρνῡσο νεώτερον· οὐ γὰρ τλάσομ’ ἔγω συνοί- κην ἔοισα γεραιτέρα. ΙΓʹ.γʹ· Ἦσθα καὶ γὰρ δὴ σὺ πάϊς ποτ' ἄβρα . . . . . . . . . . . . . . . ]λ̣αιγ̣[. . . . . . . . . . ]ν̣οσ[. . . . . – ^ ^ – ]σι·[. . . . . 4 ἦσθ]α καὶ γὰρ δὴ σὺ̣ πάϊς ποτ' [ἄβρα ἐξ]ί̣κ̣ης μέλπεσθ' ἄγι ταῦτα [πάντα σοὶ] ζ̣ἄλεξαι κἄ̣μμ' ἀπὺ τῶδε κ[ῆρος ἄ]δρα χάρισσαι· σ]τείχομεν γὰρ ἐς γάμον· εὖ δὲ [δέρκῃ κα]ὶ σὺ τοῦτ'· ἀλλ' ὄττι τάχιστ̣ά [παίσαις πα]ρ[θ]ένοις ἄπ[π]εμπε, θέοι [δ' ἄτιμον μηδὲ]ν ἔ̣̣χοιεν̣ ἀστίβης] ὄ̣δος μ[έ]γαν εἰς Ὄλ̣[υμπον Ἔστιν ἀ]νθρώ[πῳ ]αίκ . [ [................ ................] ΙΓʹ.δʹ· Πρὸς γύναικας ἀγάναις Αἶσ' ἔγων ἔ]φα̤ν· ἄγα[ναι γύναικες, Ο]ἶ[α μ]εμνάσεσθ' ἄ̤[ϊ μέχρι γῆρας, κ]αὶ γ̣' ἄρ' ἄμμες ἐν νεό̣[τατι λάμπρᾳ Ταῦ̣τ' ἐπόημ̣μεν. Πό̣λ̣λ̣α̤ [μ]ὲν γὰρ γαὶ κά[λα κἄγν' ἐν αὔτᾳ [Ἐκ]πο̣νήσ[α]μεν· πόλι[ν αὖ λιποίσαις ῎Υ]μμε̤ ὀ[ξ]είαις δ[άκε μοι βλεποίσᾳ Θ]ῦμ[ο]ν ἄ[σαισι Ἴμμερος. Σύστασις ΙΔʹ· Ἔρως καὶ ἄλγος ΙΔʹ.αʹ· Καλλέλοιπάς με [Καλλέλοιπάς μ’. Ὦμ’.] Ἐμέθεν δ’ ἔχησθα ‹ Ἤ σὺ› λάθαν, [φιλτάτα,] ἤ τιν’ ἄλλον ‹Μᾶλλον› ἀνθρώπων ἐμέθεν φίλησθα; [Τίς δὲ κεν εἴη;] ΙΔʹ.βʹ· Πρὸς Μίκαν [x–uu– –uu– οὐδὲ θέ]μις σε Μίκα [x–uu– ἄμμι γ]έλα[ν, ἀλ]λά σ’ ἔγωὐκ ἐάσω [x–u γυναίκω]ν̣ φιλότ[ατ’] ἤλεο Πενθιλήᾱν̣ [x–uu– τοῦτο φρένας] δάκν[ε πολύ]τροπ’, ἄμμα̣[ις, κήναισι γάρ, οὐκ ἄμμι,] μέλ̣[ος] τι γλύκερον χ[α]ρ[ίσδῃ] ἔγεντ̣ο [δὲ νῦν ἀρμονί]α μελλιχόφων[ος] αὔραν οὐ γὰρ κ[άλαμος ταῦτα μελίσ]δει, λίγυραι δ᾽ ἄη[τα]ι ΙΔʹ.γʹ· Πρὸς Ἄτθιδα Ἔρος δηὖτέ μ’ ὀ λυσιμέλης δόνει γλυκύπικρον ἀμάχανον ὄρπετον, Ἄτθι, σοὶ δ᾽ ἔμεθεν μὲν ἀπήχθετο φροντίσδην, ἐπὶ δ’ Ἀνδρομέδαν πότῃ. ΙΔʹ.δʹ· Ὄλβος οὔκ ἐστίν γε βρότοισι πλήρης [Ὀλβίοις] μὲν οὐ δύνατον γ⌟ένεσθαι⌞ [πάμπ]α̣ν ἀνθρώπ[οις, π]εδέ⌟χην δ' ἄρασθαι⌞ [ἔστιν ἔσλων μοῖραν·] ⌜ἔγω δ' ἔ⌟μ' αὔτᾳ⌞ Τοῦτο σύνοιδα⌝. [Στρωφαί τινες δύνανται τῇδε ἀπολωλεκέσθαι.] . . . γένεσθαι Ο[      ] . . ἔβα̣ς̣ ἐπ' ἄκ̣ρας Τ̣α[      ]ν χ[ί]ον'· ἀ̣ δ̣ὲ̣ πόλλα ⌟Πρ⌞ὸς [ ⌟Ὠς⌞ δ[      ]ω̣ν ἀπέ̣χθ̣ην Τω̣[      ] . δύ̤ν̤ατ', ⌜ὄττινας γὰρ ⌟Εὖ θ⌞έω, κῆνοί με μ⌟άλιστα σ⌞ίνν⌟ον⌞- τ⌝' ⌟ἐξ ἀ⌞δοκή[τω.] ΙΔʹ.εʹ· Ἔρος δ' ἐτίναξέ μοι Κὰτ τὸν Κάμπβελλ                  Ἔρος δ᾽ ἐτίναξέ ‹μοι› φρένας, ὠς ἄνεμος κὰτ ὄρος δρύσιν ἐμπέτων. Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ Ἔμοι δ' ὠς ἄνεμος κατάρης δρύσιν ἐμπέτων ἐτίναξεν Ἔρως φρένας. ΙΔʹ.ϛʹ· Δέδυκε μὲν ἀ σελάννα Κὰτ τὸν Ἠφαιστίονα Δέδυκε μὲν ἀ σελάννα καὶ Πληίαδες· μέσαι δὲ νύκτες, παρὰ δ’ ἔρχετ’ ὤρα· ἔγω δὲ μόνα κατεύδω. Κὰρ Ραίνερ καὶ Κόϝατς Δέδυκε μὲν ἀ σελάννα καὶ Πλ‹εί‹αδές· ‹εἰσι› μέ‹σ›σαι· νύκτ‹ο›ς ‹δὲ› παρὰ‹έ›ρχετ’ ὤρα· ἔγω δὲ μόνα κατεύδω. ΙΔʹ.ζʹ· Οὐκ οἶδ' ὄττι θέω Οὐκ οἶδ' ὄττι θέω· δύο μοι τὰ νοήματα. ΙΔʹ.ηʹ· Περὶ ἔρωτα καὶ ποθήω καὶ μάομαι u–x ΙΔʹ.θʹ· Γλύκηα μᾶτερ Γλύκηα μᾶτερ, οὔτοι δύναμαι κρέκην τὸν ἴστον πόθῳ δάμεισα παῖδος βραδίναν δι’ Ἀφροδίταν. Σύστασις ΙΕʹ· Ἐπιθαλάμια ΙΕʹ.αʹ· Δαύοις Δαύοις ἀπάλας ἐτα‹ί›ρας ἐν στήθεσιν. ΙΕʹ.βʹ· Δώσομεν δώσομεν, ἦσι πάτερ. ΙΕʹ.γʹ· Ἐπιθαλάμιόν τι ἄεισμα [–u–x–uu–u–x –u–x–uu–u–x Καίτ' ἄραμαι τάνδε διπλάσιάν μοι νύκτ[α γέ]ν̣[εσθαι.] πάρθενοι δ[ὲ ταίσδεσι πρὸς θύραισιν] παννυχίσδοι[σ]α̣̣ι[, πολύολβε γάμβρε,] σὰν ἀείδοιε̣ν φ[ιλότατα καὶ νύμ-] φας ἰοκόλπω. ἀλλ᾽ ἐγέρθε̣ı̣ς, ἠϊθ[έοις ἐταίροις] στεῖχε σοὶς ὐμάλικ̣[ας, ὠς ἐλάσσω] ἤπερ ὄσσον ἀ λιγ̣ύφω̣[νος ὄρνις] ὔπνον [ἴ]δωμ̣εν. ΙΕʹ.δʹ· Ἄγχι γὰρ ἀμέρα . . . . . . . . . . . . . ]ν̣ . . . . . . . . . . . . . ] . . . . . . . . . . ]λ̣ε γὰ̣ρ̣ . . . . . . . . . . ] κάλος 5. . . . . ] ̣’ ἄ̣καλα κλόνει . . . . . κατέχει] κάματος φρένα . . . . . ]ε̣ κ̣ατισδανε[ι] . . . . . ] ἀ̣λλ’ ἄγιτ’, ὦ φίλα̣ı̣, ἀοίδας ἀπυλήξομεν], ἄ̣γ̣χ̣ı̣ γὰρ ἀμέρα. ΙΕʹ.εʹ· ᾽Υμήναον Ἴψοι δὴ τὸ μέλαθρον, ὐμήναον, ἀέρρετε, τέκτονες ἄνδρες· ὐμήναον. 5 γάμβρος ϝῖσος Ἄρευι, ὐμήναον, ἄνδρος μεγάλω πόλυ μέσδων, ὐμήναον. Πέρροχος, ὤς ποτ' ἄοιδος ᾽Υμήναον Ὀ Λέσβιος ἀλλοδάποισιν. ᾽Υμήναον ΙΕʹ.ϛʹ· Περὶ θυρώρω Ἄλλως δὲ σκώπτει (ἡ Σαπφὼ) τὸν ἄγροικον νυμφίον καὶ τὸν θυρωρὸν τὸν ἐν τοῖς γάμοις εὐτελέστατα καὶ ἐν πεζοῖς ὀνόμασι μᾶλλον ἢ ἐν ποιητικοῖς. Θυρώρῳ πόδες ἐπτορόγυιοι, τὰ δὲ σάμβαλα πεμπεβόηα, πίσυγγοι δὲ δέκ’ ἐξεπόνησαν. [κὠ πάτηρ τὰ μὲν ἄλλα μέτερρος ὐπὲρ δ' εὐγενίας βίον ἀμφισ- βάστεις τῷ Κέκροπι ζατέλεσσεν.] (Οἱ στίχοι 4-6 ὑπὸ τοῦ Ἔδμονδζ προσετέθησαν.) ΙΕʹ.ζʹ· Οἶον τὸ γλυκύμαλον οἶον τὸ γλυκύμαλον ἐρεύθεται ἄκρῳ ἐπ’ ὔσδῳ, ἄκρον ἐπ’ ἀκροτάτῳ, λελάθοντο δὲ μαλοδρόπηες· οὐ μὰν ἐκλελάθοντ’, ἀλλ’ οὐκ ἐδύναντ’ ἐπίκεσθαι… Σαπφοῦς ἦν ἄρα μήλῳ μὲν εἰκάσαι τὴν κόρην [...] τὸν νυμφίον τε Ἀχιλλεῖ παρομοιῶσαι καὶ εἰς ταὐτὸν ἀγαγεῖν τῷ ἥρωϊ τὸν νεανίσκον ταῖς πράξεισι. ΙΕʹ.ηʹ· Οἴαν τὰν ὐάκινθον Κὰτ τὸν Κάμπβελλ Οἴαν τὰν υάκινθον ἐν ὤρεσι ποίμενες ἄνδρες πόσσι καταστείβοισι, χάμαι δέ τε πόρφυρον ἄνθος... Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ Οἴαν τὰν ὐάκινθον ἐν ὄρρεσι ποίμενες ἄνδρες πόσσι καταστείβοισι, χάμαι δ' ἔτι πορφύρα ἄνθη... ΙΕʹ.θʹ· Ὦ χαρίεσσα Κάμ με ὦ κάλα, ὦ χαρίεσσα κόρα Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ Ὦ κάλ', ὦ χαρίεσσα, σοὶ αἰ βροδόσφυροι Χάριτες χρύσια τ' Ἀφρόδιτα συμπαίζοισι u–ux ΙΕʹ.ιʹ· Ἀτέρα νῦν πάϊς [Σὺ δὲ χαῖρ', ὄλβιε γάμβρ’·] οὐ‹δέποτ’ ἦν› γὰρ Ἀτέρα νυν πάϊς, ὦ γάμβρε, τοαύτα. ΙΕʹ.ιαʹ· Τάνδε φυλάσσετε Κὰτ τὸν Τεδέσκι σὺν ἔμοισιν συμπληρωμάτεσσιν ....................τάνδε φυλάσσετε, Ἐννε͜[ανείρ]οϊ, γάμβροι, [u–]υ πολίων βασίληες [x Κάμ με Τάνδε φυλάσσετε, ἐννε[ά]γ̣α̣ι̣οι Γάμβροι, [ἄκρα]ν̣ πολίων βασίληες ΙΕʹ.ιβʹ· Πρὸς γάμβρον καὶ νύμφαν Ὄλβιε γάμβρε, σοὶ μὲν δὴ γάμος ὠς ἄραο ἐκτετέλεστ’, ἔχηις δὲ πάρθενον, ἂν ἄραο. Σοὶ χάριεν μὲν εἶδος, ὄππατα δ’ ‹ἐστί, νύμφα›, μέλλιχ’, ἔρος δ’ ἐπ’ ἰμέρτῳ κέχυται προσώπῳ· 5 ‹Δῆλα τὰ δὴ› τετίμακ’ ἔξοχά σ’ Ἀφροδίτα. ΙΕʹ.ιγʹ· Τίῳ σ' ἐϊκάσδω; τίῳ σ᾿, ὦ φίλε γάμβρε, κάλως ἐικάσδω; ὄρπακι βραδίνῳ σε μάλιστ᾿ ἐικάσδω. ΙΕʹ.ιδʹ· Χαίρετε Χαῖρε, νύμφα, χαῖρε, τίμιε γάμβρε, πόλλα. ΙΕʹ.ιεʹ· Θέοι ἐπιλείβοισιν ἐπὶ γάμον κῆ δ᾽ ἀμβροσίας μὲν κράτηρ ἐκέκρατ᾽, Ἔρμαις δ᾽ ἔλων ὄλπιν θέοισ’ ἐοινοχόησε. κῆνοι δ’ ἄρα πάντες 5 καρχάσι’ ἦχον κἄλειβον· ἀράσαντο δὲ πάμπαν ἔσλα τῷ γάμβρῳ. ΙΕʹ.ιϛʹ· Χαίροισα νὐμφα Κάμ με Χαίροισα νύμφα, χαιρέτω ‹κ'› ὀ γάμβρος. Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ Χαίροι τ' ἀ νύμφα, χαιρέτω τ' ὀ γάμβρος· ΙΕʹ.ιζʹ· Πρὸς νύμφαν Ὦ βρύοισ' ἔρων βροδίων νύμφα, τᾶς Παφίας ἀνάσσ- ας ἄγαλμα κάλιστον, πρὸς εὔναν ἴθι, πρὸς λέχος, ὦτε μέλλιχα παίσεαι παῖγνα γλύκηα γάμβρῳ. Ἔσπερος δ' ἔκοισαν ἄγοι σ' ἀργυρόθρονον ζυγίαν Ἦραν θαυμανέοισαν. ΙΕʹ.ιηʹ· Παρθενίας ἐπιβάλλομαι; Ἦρ' ἔτι παρθενίας ἐπιβάλλομαι; ΙΕʹ.ιθʹ· Πρὸς Παρθενίαν Κάμ με -Παρθενία, παρθενία, ποῖ με λίποισ' ἀποίχῃ; -Οὐκέτ' ἐσήξω σέ νυ, νύμφ', οὔκετι νῦν σ' ἐσήξω. Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ -Παρθενία, παρθενία, ποῖ με λίποισ' ἀποίχῃ; -Οὐκέτι, νύμφα, προτὶ σ' ἴξω, προτὶ σ' οὐκέτ' ἴξω. Σύστασις ΙϚʹ· Μυθολόγικα ΙϚʹ.αʹ· Ἀϊπάρθενος ἔσσομαι .. ]σανορεσ . . [ Φοίβῳ χρυσοκό]μᾳ, τὸν ἔτικτε Κόω κ[όρα μίγεισ’ εὐρυβίᾳ Κρ]ονίδᾳ μεγαλωνύμῳ [ Ἄρτεμις δὲ θέων] μέγαν ὄρκον ἐπώμοσε· 5 «[νὴ τὰν σὰν κεφά]λαν, ἀϊπάρθενος ἔσσομαι [ἄδμης οἰοπό]λων ὀρέων κορύφαισ᾽ ἔπι [θηρεύοισ’· ἄγι καὶ τά]δε νεῦσον ἔμαν χάριν». [ὢς εἶπ’· αὐτὰρ ἔνευ]σε θέων μακάρων πάτηρ, [πάρθενον δ’ ἐλαφάβ]ολον ἀγροτέραν θέοι 10 [ἄνθρωποί τε κάλε]ισιν ἐπωνύμιον μέγα. [κήνᾳ λυσιμέλης] Ἔρος οὐδάμα πίλναται· ] . [ . ] . . . . α̣φόβε[ . . ] .́ .ω· ΙϚʹ.βʹ· Περὶ Ἔρωτα Πρώτην δέ φασι χλαμύδα ὀνομάσαι Σαπφὼ ἐπὶ τοῦ Ἔρωτος εἰποῦσαν· [Τὸν Ἔρωτ' ἐν ὀνείρῳ τιν' ἔβλεψ' αύτα ἔγω ποτα] Ἔλθοντ' ἐξ ὀράνω πορφυρίαν περθέμενον χλάμυν. ΙϚʹ.γʹ· Περὶ Λήδαν Φαῖσι δή ποτα Λήδαν ὐακινθίνων εὔρην ὤϊον [ἀνθέ͜ων] πεπυκαδμένον [ὔπο]. ΙϚʹ.δʹ· Λάτω καὶ Νιόβα Καλοῦσι γοῦν καὶ αἱ ἐλεύθεραι γυναῖκες ἔτι καὶ νῦν καὶ αἱ παρθένοι τὰς συνήθεις καὶ φίλας ἑταίρας, ὡς ἡ Σαπφώ· Λάτω καὶ Νιόβα μάλα μὲν φίλαι ἦσαν ἔταιραι. ΙϚʹ.εʹ· Ἄρευς φαῖσι Ὀ δ' Ἄρευς φαῖσί κεν Ἄφαιστον ἄγην βίᾳ ΙϚʹ.ϛʹ· Γέλαν Γέλαν δ' ἀθάνατοι θέοι ΙϚʹ.ζʹ· Ἔκτωρ καὶ Ἀνδρομάχα Κυπρο  ̣[         22-24 letters    ]αι  ̣ Κᾶρυξ ἦ̣λ̣θ̣[ε] θ̣ό[ων δυνάμι μ]ε̣λ̣[έων ἔ]θ̣εις Ἴδαος τάδε κα[ῖν]α [φόρ]εις̣ τ̣άχυ̣ς̣ ἄγγ̣ε̣λος «[Eἶς ἢ πλείονες ἂπ στίχοι εἶσι, τελεύταος Τούτων ἐν δὲ τελεύτᾳ ἴσως ἔχεν      Ἰλίω] Τᾶς τ᾽ ἄλλας Ἀσίας [τά]δ̣᾽ ἔσ̤αν κλέος̣ ἄφθιτον· Ἔκτωρ κ‹ο›ἰ συν̣έται̣ρ[ο]ι̣ ἄ̣γοισ᾽ ἐλικώπιδ̣α̣ Θήβας ἐξ ἰέρας Πλακίας τ᾽ ἀπ᾽ [ἀϊ]‹ν›νάω Ἄβραν Ἀνδρομάχαν ἐνὶ ν̣αῦσιν̣ ἐπ’ ἄλ̣μ̣υρ̣ον Πόντο̣ν̣· πόλλα δ̣᾽ [ἐλί]γ̣ματα χρ̣ύσια κἄμματα Πορφύρ[α κά]λα τ’ αὖ τ[ρό]ν̤α̣, πο̣ί̣κ̣ιλ᾽ ἀθύρματα, Ἀργύρ[α τ᾽] ἀνάριθμα ποτήρια κἀλέφαις. Ὤς εἲπ̣’· ὀτραλέως δ’ ἀνό̣ρουσε̣ π̤άτ̣[ηρ] φίλος· Φάμα δ’ ἦ̤λ̤θε κατὰ πτ̣ό̣λιν εὐρύ̣χ[ορο]ν φίλοις· Αὔτικ’ Ἰλίαδαι σατίναι[ς] ὐπ’ ἐϋ̣τρόχοι̣ς Ἆγ̣[ο]ν αἰμονίοις̣· ἐπ[έ]β̤αινε̣ δὲ παῖς ὄχλος Γ̣υνάι̣κ̣ων τ’ ἄμα π[αρ]θ̤ενί̣κ̣α̣ν τ̣’ ἀ[παλ]οσ̣φ̣ύρω‹ν›· Χῶρις δ’ αὖ Περάμοιο θύγ̣[α]τρ̤ες [ἐπήϊσαν] Ἴππ̣[οις] δ̣’ ἄνδρες ὔπαγο‹ν› ὐ̣π’ ἄ̣ρ[ματα, σὺν δ’ ἴσαν] Π[άντ]ες ‹ἀ›ί̣[θ]εοι· μεγάλω[σ]τ̣ι δ̤’ [ἴεν μέγας] Δ[ᾶμος], κἀν̣ιόχοι φ[αλάροισι κεκαδμέναις] Π̣[ώλοις ἔ]ξαγο[ν ἐκ πόλεως τότα τᾶς φίλας. Στίχοις τυίδε λέγοισιν ἀπέμμεν ἄπαντες αὖ. [Ὄτα δεῦτ’ ὀχέων ἐπέβαν ἴ]κελοι θέοι[ς [Ἔκτωρ Ἀνδρομάχα τ’, ὄλοι] ἄγνον ἀόλ̣[λεες] Ὄρ̣μα‹ν›α̤⌞[ι τότα Τρῶες ἔβαι]νον ἐς Ἴλιο[ν], Αὖ̣λος δ’ ἀ̣δ̣υ̤[μ]έ̣λη⌞[ς κίθαρίς] τ’ ὀνεμ‹ε›ί‹χ›νυ[το] Καὶ ψ[ό]φο[ς κ]ροτάλ⌞[ων, λίγε]ως δ’ ἄρα πάρ̣[θενοι] Ἄειδον μέλος ἄγν⌞[ον, ἴκα]νε δ’ ἐς̣ αἴ[θερα] Ἄχω θεσπε̣σί̣[α], γέλ̤⌞[ος Πάντᾳ δ’ ἦς κὰτ ὄδο⌞[ις Κράτηρες ⌜φίαλ⌝α̣ι̣ ρ̤⌜ο⌞⌝[. . .] . ε̣δ̣ε̣ [. .] . [.] . [ Μύρρα καὶ κασία λίβ⌞ανό[ς] τ’ ὀνε̣δ̣έχνυτο.̣ ⌜Γύ⌝ν⌜αικες δ⌝’ ὀ⌜λό̤λυσδ⌝ο⌞ν̣ ὄ̣σαι προγενέστερα[ι], ⌜Πάντες δ’ ἄνδρ⌝ε⌜ς⌝ ἐ̣⌞πήρατον ἴαχον ὄρθιον ⌜Πάον’ ὀνκαλέο⌝ν⌜τες⌞ ἐκάβολον εὐλὐραν, ῎⌜Υμνην δ' Ἔκτορα κἈ⌞νδρομάχαν θεοίκελο[ις Δευτέρῳ τῷ ἔγω λέγον· «Ἂπ στίχοι εἶσι τυίδ’», Ἴσως Σάπφικον ἄλλο πόημα ποτῆρχε κῆ. Σύστασις ΙΖʹ· Πίνακες ΙΖʹ.αʹ· Ἄρχαι στίχων πλειόνων ποιήτων δεῦτ̣[έ] μοι νᾶσον δ̣ύ' ἔ̣ρ̣ω̣τ̣ές με ἔσταμε̣ν εὐχ̣ῆι ὦ δεξαμένη[[ι]] κε̣[ σεμνὰ πολυκλ . [ πότνι' ὠράνω Ἔρως̣ ἐπεξενώ[θη δεῦτ' ὄλβιαι τίς̣ ἔ̣ρ̣ω̣τος ἤδη [μ'] ὄ̣νηαρ χαῖρε̣ [Κ]υ̣λλάν̣ας ὁ μέ[γα]ς̣ πόντο̣[ς θύω[με]ν Ἀφροδ̣[ίτι ἐπὶ Δάν̣α̣όν τι̣[ ---- ἀγνὴ μῆτ[ερ Κύπρι κα̣[ὶ ἀνέτὠφ̣ρ̣ο̣[διτ- ἐγρ̣έσθω μ̣ο̣[ αἰόλον φών[αν ἄπεχ' ο̣ὖ̣ρ̣ον [ γλυκὺ μ̣ε̣[ χαῖρε χ̣α̣[ῖρε εἶδον [] . [ γουνο[ῦμαι νέον τ̣[ ὦ π̣αῖ̣ κ̣[ ἴθι μ . [ ωπ̣ . [ ΙΖʹ.βʹ· Εὔποδα νύμφαν ] . ω [ ἦ]σαν ἐ̣ν τῶι . [ ] . δὲ ιʹ κ(αὶ) ἐκάστης ὀ αʹ[ ] . εν τὸ γὰρ ἐννεπε [δ]ὴ προ̣β̣[ίβαισά μοι ἀεί]σατε τὰν εὔποδα νύμφαν [ ]τ̣α παῖδα Κ̣ρ̣ο̣νίδα τὰν ἰόκ[ολπ]ον [–x ] ἐ̣ς ὄργαν θεμένα τὰν, ἰόκ[ολ]π̣ος α[ δεὖτέ ν]υν, ἄγναι Χάριτες Πιέριδέ[ς τε] Μ̣οῖ[σαι 5 ] . [ . ὄ]ππ̣οτ’ ἀοιδαι φρέ̣ν' [ἔμ]αν ἔ[θελξαν ]ς̣ ἀΐοισα λιγύραν [ἀοί]δαν x–uu, – γά]μβρον, ἄσαροι γὰρ ὐ̣μαλι̣κ[ες x x–uu x– ]σε φόβαισι‹ν›, θεμέν̣α λύραν [x ] . . η χρυσοπέδι̣λ̣‹λ›[ο]ς Αὔως 10 ] .ʹ στίχ(οι) ρλ[.]ʹ 15 ] μετὰ τὴν πρώτην̣ [ x–uu, – –u ] φέρονται ἐπιγεγρα[μμένοι ἐπιθα]λάμια ] βυβλίου, καὶ βέλτι̣ο[ν ]ρ̣οπ . . . . [    ] . ε . [ Σύστασις ΙΗʹ· Συγγένεα σὺν τῷ φόβῳ ΙΗʹ.αʹ· Ἐπτάξατε ἐπτάξατε̣, [παῖδές μ', ὐπὸ χαίταν] δροσ[ό]εσσα[ν ἄγνας] δάφνας ὄτα̣ [– –uu– –uu–u–] . αι πὰν δ' ἄδιον [– –uu– –uu–u οὐδ' ἒν] ἢ κῆνον ἐλο[ίμαν καὶ ταῖσι μὲν ἄ[κτισι u––uu–u–u]ν ὀδοίπορος ἄν[θρωπο]ς . [ μύγις δέ ποτ' εἰσάϊον· ἐκλ̣[ ψύχα δ' ἀγαπάτα σὺν ἔ[μοι τέαυτ[α]{ν} δὲ νῦν ἔμμ̣[ατ' ἔχοισαι ἴκεσθ' ἀγανα[ –uu– –uu–u–u] . ἔφθατε· κάλαν [ τά τ' ἔμματα κα̣[ὶ –uu– –uu–u–]ον ΙΗʹ.βʹ· Ἐν θυέλλαισι ζαφέλοισι ναῦται . . . . . . . . . . . . . . . ] ἔπι[θ]ε̣ς μά[καιρα . . . . ]ε̣ γάνος δὲ καὶ [. . . . . . . . . . . . τ]ύχᾳ σὺν ἔσλᾳ    .[ . . λί]⌟μεν⌞ος κρέτησαι . . . . γ]ᾶς μελαίνας [. . . . . Ἐν θυέλλαισι ζαφ]έλοισι ναῦται [ἐκφοβήθεντες μ]εγάλαις ἀήται̣[ς ἄββαλον τὰ φόρτι]α κἀπὶ χέρσω [πλοῖον ὄκελλαν· μὴ μάλιστ’ ἔγωγ’] ἄμοθεν πλέοιμ̣[ι χειμάσαντος μη]δὲ τὰ φόρτι’ εἶκ[α ἐς βάθηα πόντο]ν̣ ἄτιμ’, ἐπείκη,̣ [πάντα βάλοιμι· αἰ δὲ Νήρηϊ προ]ρέοντι πόμπᾳ [ἐννάλῳ τἄμ’ ἐξέσετ]αι δέκε̣[σθαι φόρτι’, ὠς τάχιστά γ’ ἄραμαι ὠς τ'] εἴ[- ᾳ με προσέλθην. . . . . . ]ι̣ν ἔργα̣ . . . . . ] χ̣έρσω̣ [.] . . . . . ]γ̣α . . . . . ] ΙΗʹ.γʹ· Ἐπὶ τᾶν περιστερᾶν ταῖσι ‹δὴ› ψῦχρος μὲν ἔγεντ' ὀ θῦμος, πὰρ δ᾽ ἴεισι τὰ πτέρα [–u–x] ΙΗʹ.δʹ· Ὠς δὲ πάϊς Ὠς δὲ πάϊς πεδὰ μάτερα πεπτερύγωμαι. ΙΗʹ.εʹ· Ἔπταζον Ἔπταζον ὠς ὄρνιθες ὦκυν αἴετον ἐξαπίνας φάνεντα Σύστασις ΙΘʹ· Παροίμιαι ΙΘʹ.αʹ· Γέλλως παιδοφιλώτερα Γέλλως παιδοφιλωτέρα. ἐπὶ τῶν ἀώρως τελευτησάντων, ἤτοι ἐπὶ τῶν φιλοτέκνων μέν, τροφῇ δὲ διαφθειρόντων αὐτά. Γελλὼ γάρ τις ἦν παρθένος, καὶ ἐπειδὴ ἀώρως ἐτελεύτησε, φασὶν οἱ Λέσβιοι αὐτῆς τὸ φάντασμα ἐπιφοιτᾶν ἐπὶ τὰ παιδία, καὶ τοὺς τῶν ἀώρων θανάτους αὐτῇ ἀνατιθέασι. Μέμνηται ταύτης Σαπφώ. ΙΘʹ.βʹ· Μήτε μέλι μήτε μέλισσαις Μήτε μοι μέλι μήτε μέλισσαις. ἐπὶ τῶν μὴ βουλομένων παθεῖν τι ἀγαθὸν μετὰ ἀπευκτοῦ. ΙΘʹ.γʹ· Κρής Ὁ Κρὴς τήν ‹γε› θάλατταν ἢ Ὁ Κρὴς δὴ τὸν πόντον ἐπὶ τῶν ἐν οἷς διαφέρουσι ταῦτα φεύγειν προσποιουμένων ἡ παρομία ἐστίν· ἐπειδὴ ναυτικώτατοι οἱ Κρῆτες ἐγένοντο. Μέμνηται ταύτης Ἀλκαῖος. Σύστασις Κʹ· Ἐθνώνυμα ἢ τοπώνυμα ἀναφέροντα Κʹ.αʹ· Κρῆσσαι Κρῆσσαί νύ ποτ’ ὦδ’ ἐμμελέως πόδεσσιν ὤρχεντ’ ἀπάλοισ’ ἀμφ’ ἐρόεντα βῶμον ποίας τέρεν ἄνθος μάλακον μάτεισαι. Κʹ.βʹ· Πρὸς Ἀφροδίταν Ἤ σε Κύπρος ἢ Πάφος ἢ Πάνορμος. Κʹ.γʹ· Μάσλης ‹–u–x–uu–› Πόδας δέ ποίκιλος μάσλης ἐκάλυπτε, Λύδι- ον κάλον ἔργον. Σύστασις ΚΑʹ· ᾽Υπέρβολαι ΚΑʹ.αʹ· Παντοδάπαισι χροίαισιν Ἐρευθήεσσα δὲ (sc. λέγεται ἡ τοῦ Ἰάσωνος δίπλαξ) ἀντὶ τοῦ πυρρά, ὑπέρυθρος, καὶ ἔστι παρὰ τὸ Σαπφικόν· xx παντοδάπαισ‹ι› μεμιγμένα χροίαισιν uu–uu–ux ΚΑʹ.βʹ· Χρύσω χρυσοτέρα πόλυ πάκτιδος ἀδυμελεστέρα, . . . . . . . . . . . . . . . . χρύσω χρυσοτέρα. ΚΑʹ.γʹ· ᾽Υπέρβολαι ἔπτα Γάλακτος λευκοτέρα ῎Υδατος ἀπαλωτέρα Πακτίδων ἐμμελεστέρα Ἴππω γαυροτέρα Βρόδων ἀβροτέρα Ἰματίω ἐάνω μαλακωτέρα Χρύσω τιμιωτέρα ΚΑʹ.δʹ· Ὠΐω λευκότερον ὠίω πόλυ λευκότερον ΚΑʹ.εʹ· Ναρκίσσω Ναρκίσσω τερενώτερον Σύστασις ΚΒʹ· Ἀβροσύνα ΚΒʹ.αʹ· Τύλαν [xx–uu–u] ἔγω δ' ἐπὶ μαλθάκαν τύλαν ‹κα›σπολέω μέλε'. [–uu–ux] ΚΒʹ.βʹ· ἔγω δὲ φίλημμ' ἀβροσύναν Ὑμεῖς δὲ οἰεῖσθε τὴν ἁβρότητα χωρὶς ἀρετῆς ἔχειν τι τρυφερόν; Καἴτοι Σαπφώ [...] ᾐδέσθη τὸ καλὸν τῆς ἁβρότητος ἀφελεῖν λέγουσα ὧδε· θάνοισαν ἄοιδον τὸ πὰν οὐδεὶς φθ]ίμέναν νομίσδει ἄλλοισι τύχην ὄσσα θέλωσι Κρονίδ]αις ὀπάσδοι. ἔγω δὲ φίλημμ' ἀβροσύναν, [ἴστε δὲ] τοῦτο· καί μοι τὸ λάμπρον ἔρ‹ω›ς ἀελίω καὶ τὸ κάλον λέλογχε φανερὸν ποιοῦσα πᾶσιν ὡς ἡ τοῦ ζῆν ἐπιθυμία τὸ λαμπρὸν καὶ τὸ καλὸν εἶχεν αὐτῇ. Σύστασις ΚΓʹ· Τέρψις ΚΓʹ.αʹ· Στάθι κἄντα Καὶ ἡ Σαπφὼ δὲ πρὸς τὸν ὑπερβάλλοντος θαυμαζόμενον τὴν μορφὴν καὶ καλὸν εἶναι νομιζόμενόν φησι· Κάμ με [Σὺ] στᾶθι ‹τυίδε› κἄντα ‹'μέθεν›, φίλος, καὶ τὰν ἐπ' ὄσσοις ὀμπέτασον χάριν. Κὰτ τὸν Ἔδμοδζ [Ὄ]σταθι κἄντα ‹θᾶ με φίλαν› φίλος, καὶ τὰν ἐπ' ὄσσοις ὀμπέτασον χάριν. ΚΓʹ.βʹ· Ἦλθες, κάλ' ἐπόησας Κάμ με (αʹ) ἦλθες, κά‹λ'› ἐπόησας, ἔγω δέ σ᾿ ἐμαιόμαν, ὂν δ᾿ ἔ‹ψυ›ξας ἔμαν φρένα καιομέναν πόθῳ· χαῖρε πόλλα ‹σὺ κάλ’› ἰσάριθμά ‹τε› τῷ χρόνῳ. Κάμ με (βʹ) ἦλθες, κά‹λ'› ἐπόησας, ἔγω δέ σ᾿ ἐμαιόμαν, ὂν δ᾿ ἔ‹ψυ›ξας ἔμαν φρένα καιομέναν πόθῳ· χαῖρε πόλλα ‹σὺ κάλ’› ἰσάριθμά χρόνῳ ὄτῳ Ἀλλάλαν ‹προ›λελείμμεθα... Πρόσθετον· "Φίλτατον Γαίας γένος Ὀρράνω τε" κὰτ τὸν Τεουενάζ (a) [Ο]ἰ μὲν ἰππήων στρότον οἰ δὲ πέσδων Οι δὲ νάων φαῖσ' ἐπ[ὶ] γᾶν μέλαι[ν]αν [Ἔ]μμεναι κάλλιστον· ἔγω δὲ κῆν' ὄτ- τῳ τις ἔραται. [Πά]γ̣χυ δ' εὔμαρες σύνετον π⌟όησαι⌞ [Π]ά̣ντι τ[ο]ῦ̣τ̣'· ἀ γὰρ πόλυ περσκ⌟έθοισα⌞ Κάλλος [ἀνθ]ρώπων Ἐλένα [τ]⌟ὸ̣ν ἄν⌞δρα Τὸν [μέγ' ἄρ]ι̣στον Καλλ[ίποι]σ̣' ἔβα 'ς Τροΐαν πλέο̣ι̣⌟σα⌞ κωὐδ[ὲ π]α̣ῖ̣δος οὐδὲ φίλων τ⌟οκήων⌞ Πά[μπαν] ἐμνάσθ' ἀλλὰ παράγ⌟α̣γ' αὔταν⌞ Ο[ὐδὲ θέλοι]σαν [Κύπρις· ἂ γν]αμπτον π̣αρ[άγει] ⌟ν̣όημμα⌞ [Τὦμον,]ὠς κούφως τ[ετόρη]⌟ν νοήσῃ̣· [Κἄ]μ̣ε̣ νῦν Ἀνακτορί[ας ὀ]⌟νεμναί⌞- [σ' οὐ] π̣αρ̣εοίσας. [Τᾶ]ς ‹κ›ε βολλοίμαν ἔρ̣ατόν τε ⌟βᾶμα⌞ Κ̣ἀμάρυ‹χ›μα λάμπρον ἴδη⌟ν προσώπω⌞ Ἢ̣ τὰ Λύδ̣ων ἄρματα κἀν ὄπλ⌟οισι⌞ [Πεσδομ]άχεντας [Ἀλλ' ἔρον] μὲν οὐ δύνατον γ⌟ένεσθαι⌞ [πάμπ]α̣ν ἀνθρώπ[ῳ, π]εδέ⌟χην δ' ἄρασθαι⌞ [Τῶ κάλω λέλογχεν·] ⌜ἔγω δ' ἔ⌟μ' αὔτᾳ⌞ Τοῦτο σύνοιδα⌝. (b) [Στρόφαι τινές δύνανται τυίδε ἀπολωλέκεσθαι.] . . . γένεσθαι Ο[      ] . . ἔβα̣ς̣ ἐπ' ἄκ̣ρας Τ̣α[      ]ν χ[ί]ον'· ἀ̣ δ̣ὲ̣ πόλλα ⌟Πρ⌞ὸς [ ⌟Ὠς⌞ δ[      ]ω̣ν ἀπέ̣χθ̣ην Τω̣[      ] . δύ̤ν̤ατ', ⌜ὄττινας γὰρ ⌟Εὖ θ⌞έω, κῆνοί με μ⌟άλιστα σ⌞ίνν⌟ον⌞- τ⌝' ⌟ἐξ ἀ⌞δοκή[τω.]

Gruppe I: Einige religiose Fragmente 1: Ein Gott –u–x [Lass] einen Gott [uns geben] 2: Ein untödlicher Gott Ein untödlicher Gott I.3: Angebot an Artemis Παῖδες, ἄφωνος ἔοισα τόδ' ἐννέπω, αἴ τις ἔρηται, φώναν ἀκαμάταν κατθεμένα πρὸ πόδων· Αἰθοπίᾳ με κόρᾳ Λάτως ἀνέθηκεν Ἀρίστα Ἀ Ἐρμοκλείδα τῶ Σαϋναϊάδα, σὰ πρόπολος, δέσποινα γυναίκων· ᾆ σὺ χάρεισα πρόφρων ἀμμετέραν εὐκλέϊσον γενέαν. I.4: Soeben Ἀρτίως ‹μ'› ἀ χρυσοπέδιλος Αὔως [Ἦλθε καὶ] I.5: Voll erscheinte dann der Mond im Himmel Voll erscheinte dann der Mond im Himmel; Als um den Altar die Frauen standen I.6: Handtücher Wann Sappho im fünftem [Buch] Gedichten sagt an Afrodite: [Νύκτι τᾷδε σύ μ' εἴσαο, Ὦ χρυσόστεφαν' Ἀφροδίτ' Ὄναρ ἀθανάτω τέω πλέκοισα Κρᾶτος ἀμβροσίαν κόμαν,] Χε‹ρ›ρόμακτρα δὲ κὰ‹κ κ›ό‹μα›ν, Πορφύρα κατα‹ρ›ταμένα, τὰ Τῖμας Ἔς ‹τ›' ἔπεμψ’ ἀπὺ Φωκάας, Δῶρα τίμια κὰ‹κ κ›ό‹μα›ν. meint sie, dass die Handtücher dem Kopf eine Dekoration sind, wie Hekataios auch erklärt. I.7: Ich sprach Ζά ‹τ'› ἐλεξάμαν ὄναρ Κυπρογενήᾳ. I.8: O Traum Ὄνοιρε μελαίνα[ς διὰ νύκτος uu–u–x] φ[ο]ίταις ὄτα τ' ῎Υπνος [uu––uu–u–x] γλύκυς̣ θ̣[έ]ο̣ς, ἦ δεῖν' ὀνίας μ[ανύματ' ἄμμι φαίνῃς], ζὰ χῶρις ἔχην τὰν δύναμ[ίν γ' οὐ δύνατόν μοι ὔμμαν]. ἔλπις δέ μ' ἔχει μὴ πεδέχη[ν τᾶν ὀνίαν φέρ]η̣σθα. μηδὲν μακάρων ἔλ̣[πομ' ἔχην δὶς πολύκα]ρπον ἄβαν· ο̣ὐ̣ γάρ κ' ἔον οὔτω [κεν]ό̣[φρων –uu–u ὤστε] ἀθύρματα καὶ [–uu––uu– μά]εσθαι· γένοιτο δέ μοι [γῆρας u––uu–u–x] τοὶς πάντα [u––uu––uu–u–x] I.9: Gesundheit Version von Campbell ‹Πέμπων› ὀνίαν τε κὐγιείαν ‹Θάνοι›σα φύγοιμι, παῖδες, ἄβα‹ν› Version von Edmonds ‹Εὐδαιμ›ονίαν τε κὐγιείαν ‹Γῆρας› ‹ζ›α φύγοιμι, παῖδες· ἄβα I.10: Über die Nachtigall Ἦρος ἄγγελος ἰμερόφωνος ἀήδων. I.11: An Hesperos Schönster unter alle die Sterne I.12: O Hesperos Ἑσπέρα [...] ἀπὸ τοῦ πάντας εἰσφέρειν [...] καὶ ἡ Σαπφὼ [...] τὸν Ἕσπερον ἀστέρα εἶπε [...] ἐτυμολογοῦσα [...]· Ἔσπερε, πάντα φέρῃς, ὄσα φαίνολις ἐσκέδασ’ Αὔως· Αἶγα φέρῃς τε ὄιν τε, φέρῃς ‹τ’› ἄπυ μάτερι παῖδα. I.13: An die Mutter … π]α̣ρκάλεισ̣ι τὰς ἐλ̣[ πάμ]παν· οὐκ ἔχη[σθα, πόθεν δυναίμαν, μ]⌜ᾶ̤τ⌟ερ, ἐόρταν⌞⌝ φαιδί]⌜⌟μ̣αν⌞ ὤ⌟ρᾳ τέλ⌝ε⌞[σαι; τὸ δ' ἐστὶ χάρμ' ἐ]⌜παμέ⌟ρων· ἔμ⌞⌝[ε δ' εὔφρον' εἴη τυγχά]⌜ν̤η̣ν̤, θ̣⌟ᾶς ἄμ⌞⌝[μι θέοι δίδωσι φθόγγ]⌜ο̣ν ἄκο⌟υσαι⌞⌝ –u]⌜υ̣ν' οὖτ⌟ος δ⌝ὲ⌞[u–u–x –u] ⌜ἢ νῦν̣ ἀ̣β⌟λ̣α̣⌝β⌞[ u–u–x –u]α̣ς δίδων τα[u–u–x –u π]όησεν· . . . . . ]ἐ̣πισ̣σ̣[ –u– ἄ]ν̣υστον· ε̣[–u–x κῆ]νο τελέσθ̣η[ν –] δ̣' ἔ̣γω πάμπ[αν uu–u–x –u] . αν . γλώσσα [uu–u–x –] . τα̣πυγνώ[–uu–u–x –] ἄρ' ὀφέλλης̣ –] ἔρων ε . . [–uu–u–x … I.14: Hehre Hera ⌟Πλά⌞σιον δή μ[' ἄμφι β]⌟ρέμοισ' ἀ⌞[γέσθ]⌟ω⌞, ⌟Πότ⌞νι' Ἦρα, σὰ χ[αρίεσ]⌟σ' ἐόρτ̣α⌞ ⌟Τὰν ἀ⌞ράταν Ἀτρ[εΐδα]⌟ι π̤ό̤ησαν⌞- ⌟τ' οἰ β⌞ασίληες ⌟Ἐκτε⌞λέσσαντες μ̣[εγά]⌟λ̣οις ἀέθλοι⌞[ς ⌟Πρῶτ⌞α μὲν πὲρ Ἴ̤[λιο]⌟ν, ἄψερον δὲ̣⌞ ⌟Τυίδ' ἀ⌞πορμάθεν̣̣[τες· ὄδ]⌟ον γὰρ ε̣ὔρ̣η⌞[ν ⌟Οὐκ ἐδ⌞ύναντο ⌟Πρὶν σ⌞ὲ καὶ Δί' ἀντ̤[ίαον] ⌟π̣εδέλθην⌞ ⌟Καὶ Θυ⌞ώνας ἰμμ[ερόεντα] ⌟παῖδα̣⌞ ⌟Νῦν δὲ⌞ κ[ἄμμες σοὶ γερά]⌟ρα π̣όημεν⌞ ⌟Κὰτ τὸ⌞ πά[λαιον ⌟Ἄγνα κ⌞αὶ κα̣[λ'· εἶσι δὲ τυίδ' ὄδ' ὄχ]⌟λος⌞ ⌟Παρθε⌞[νων τ' ἄμ' εὐχομέναν γ]⌟υναίκων⌞· ⌟Ἀμ̣φὶ σ̣ὸ⌞[ν βῶμον πύκιναι θέλοισι] ⌟Μέτρ' ὀλ⌞[ολύσδην ] . . α̣ν̣ιλ[[ Ἔμμεν[ .]ρ̣απικε[ Gruppe II: Moralische Fragmente II.1: Nüchterne Sache Αἰτιά͜‹ω› τὰ μέτερρα ὁ μέτριος μέτερρος παρ' αὐτοῖς εἴρηται. II.2: Den Himmel zu berühren Meine Version Ψαύην δ' οὐ δοκίμωμ' ὀράνω δύσ‹ι› πάχε‹σιν›. Version von Edmonds Ψαύην δ' οὐ δοκίμωμ' ὀράνω͜ ‹ἔσσα› δ‹ι›πάχεα. II.3: Prahl nicht Ἀλλὰ μὴ μεγαλύν‹ν›εο δακτυλίω πέρι. II.4: Beweg doch nicht den Kies Beweg doch nicht den Kies II.5: Dir möcht' ich etwas sagen Wann Alkaios gesagt hatte: θέλω τί τ’ εἴπην, ἀλλά με κωλύει αἴδως. [antwortete Sappho:] αἰ δ᾽ ἦχες ἔσλων ἴμερον ἢ κάλων, καὶ μή τί τ’ εἴπην γλῶσσ’ ἐκύκα κάκον, αἴδως κέ σ‹’› οὐ κ‹ατ›ῆχεν ὄππατ’, ἀλλ’ ἔλεγες περὶ τῶ δικαίω. II.6: Wer ein Schöner ist ὀ μὲν γὰρ κάλος ὄσσον ἴδην πέλεται ‹κάλος›, ὀ δὲ κἄγαθος αὔτικα καὶ κάλος ἔσ‹σε›ται. II.7: Über Reichtum und Tugend Ὁ δὲ οὐ μόνος ὢν καθ' ἑαυτόν, ἀλλὰ καὶ ἀρετῇ κεκοσμημένος, καιρίως τῶν τε ἑαυτοῦ ἀγαθῶν καὶ τῆς ἀρετῆς ἀπολαύει, συνετὴν ἔχων τὴν φροντίδα πρὸς τὸ ἀγρεύειν τὰ καλά. Τούτων γὰρ τὸ ἕτερον καθ' ἑαυτὸ οὐχ ἡδύ· Ὀ πλοῦτος ἄνευ ‹τᾶς› ἀρέτας οὐκ ἀσίνης πάροικος, Τᾷ δ' ἀμφοτέρων κράσ‹ει ἔν'› εὐδαιμονίας τό ‹γ’› ἄκρον II.8: Die Geschichte von Admetus Ἀπὸ δὲ τοῦ ῥηθέντος Ἀδμήτου σκόλιόν τι ἐν Ἀθήναις ἦν ᾀδόμενον, ὡς καὶ Παυσανίας φησὶν ἐν τῷ οἰκείῳ λεξικῷ, λέγων ὡς οἱ μὲν Ἀλκαίου, οἱ δὲ Σαπφοῦς, οἱ δε Πραξίλλης τῆς Σικνωνίας. Ἀρχὴ δὲ τοῦ μέλους αὕτη· Ἀδμήτω λόγον, ὦ 'ταῖρε, μάθων τοὶς ἀγάθοις φίλη, τῶν δειλῶν δ' ἀπέχου. II.9: Ein Übel ist das Sterben Meine Version x–u–x–uu–ux x– Ἀποθναίσκην κάκον· οἰ θέοι Οὔτω κεκρίκαισιν γὰρ αὖ· θναί- σκον κε γὰρ αἰ κάλον ἦν u–x Version von Edmonds Τὸ θναίσκην κάκον· οἰ θέοι γὰρ οὔτω Κεκρίκαισι· θάνον κε γὰρ. [u–x] II.10: Das Trauern ist unerlaubt [Ἀλλ'] οὐ γὰρ θέμις ἐν μοισοπόλων ‹δόμῳ› θρῆνον ἔμμεναι, οὔ κ’ ἄμμι πρέποι τάδε. II.11: Wer keine Träne hat θέοι δ’ [ἐπαι]νέσ‹σ›ω[σιν αὔ]τικ’ ἀδακ[ρυτον] θε[. . .]ηλ[. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ]ηλα[ II.12: Halt' die vergeblich bellende Zunge Wann deine Wut dein Herz übernehmet, Halt' die vergeblich bellende Zunge. II.13: Ein sanft Herz hab' ich xx ἀλλά τις οὐκ ἔμμι παλιγκότων ὄργαν, ἀλλ᾽ ἀβάκην τὰν φρέν’ ἔχω. ux Gruppe III: Sappho und ihr Bruder III.1: Dem Bruder Charaxus Version von Edmonds . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ] δώσην. 4 Αἰ κλ]ύτων μέν τ’ ἐπ[πότεαι πεδ’ ἄνδρων κωὐ κ]άλων κἄσλων, ἐ[νέπεις δὲ χαίρην τοὶς φί]λοις, λύπης τέ μ[ε, σοὶ γένεσθαι φαὶς ἔ]μ’ ὄνειδος, 8 ἦτορ] οἰδήσαις, ἐπὶ τα̣[ῦτ’ ἀρέσκε͜ο καρδ]ίαν· ἄσαιο· τὸ γὰρ ν̤[όημμα τὦ]μον οὐκ οὔτω μ[αλάκως χόλᾳ παί- δων] διάκηται· 12 ἀλλὰ] μὴ̣ δ̣⍑ό̣αζε· [γέροντας ὄρνῑς οὐκ ἄγρη βρό]χ̣ις· συνίημ[’ ἔγω σε οἶ πρὶν ἐσπό]λ̣ης κακότατο[ς, οἴῳ δ’ ἀντετέθη]μεν 16 δαΐῳ. Σὺ δ’ ὦ]ν ἀτέραις, με[μήλων λῳόνων, τίθ]η φρένας· εὔ[κολον γὰρ νῶν τράφοισ]α̣ τοὶς μάκα[ρας σάφ’ οἶδ’ ἔ- μοι παρέοντας.] 20 Version von Diehl (ohne den Papyrus P.Oxy. 421) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . [–u– τύ κεν δοκίμοις χάριν μοι οὐκ ἀπυ]δώσην [συμφ]ύτων μέντ' ἐπτ[ατόνοις λύραισι καὶ κ]άλων κἄσλων ἐ[πέων ἀπέλλης τοὶς φί]λοις, λύπης τέ μ[ε, κἀπορίπτης εἰς ἔ]μ' ὄνειδος. [ᾦ κεν] οἰδήσαις ἐπί τ[ᾷ τε λώβᾳ καρδί]αν ἄσαιο· τὸ γὰρ [νόημμα τὦ]μον οὐκ οὔτω μ[αλάκως πρὸς ὄργαν σὰν] διάκηται. ...]. μη̣δ̣ [... III.2: An die Amme «Π[όλλα δὴ πεπόνθαμεν, ἀλλ' ἐπέλθοι Νᾶϊ σὺν πλήᾳ νυ Χάραξος ἄμμι!»· Πόλ]λα̣ [καὶ νῦν πάσχομεν αὖ, πόνος δ' ἐσ- ἦλθέ] σε, μα[ῖα] Ἀλλ' ἄϊ θρύλησθα Χάραξον ἔλθην νᾶϊ σὺ‹ν› πλ‹ή›ᾳ· τὰ μὲν̣, οἴο̣μ̣αι, Ζεῦς οἶδε σὔμπαντές τε θέοι, σὲ δ' οὐ χρὴ ταῦτα νό‹η›σθαι, ἀλλὰ καὶ πέμπην ἔμε καὶ κέλεσθαι πόλλα λί̣σσεσθαι βασι̣λ̣ήαν Ἤ̣ραν ἐξίκεσθαι τυίδε σάαν ἄγοντα νᾶα Χάραξον, κἄμμ' ἐπεύρην ἀρτέμεας· τὰ δ' ἄλλα πάντα δαιμόνεσσ̣ιν ἐπιτρόπωμεν· εὔδια̣ι ‹γ›ὰ̣ρ̣ ἐκ μεγάλαν ἀήτα̣ν̣ αἶψα̣ π̣έλονται· τῶν κε βόλληται βασίλευς Ὀλύμπω Δαίμον' ἐκ πόνων ἐπάρωγον ἤδη περτρόπην, κῆνοι μάκαρες πέλονται καὶ πολύολβοι. Κ̣ἄμμες, αἴ κε τὰν κεφά̣λ̣α̣ν ἀέρρ̣η Λάριχος, καὶ δή ποτ' ἄνηρ ‹γ›ένηται, καὶ μάλ' ἐκ πόλλαν βαρυθυ̣μίαν̣ κεν αἶψα λύθειμεν. III.3: An die Nereiden Πότνιαι Ν⌝ηρήϊδε̣ς, ἀβλάβη[ν μοι Τὸν̣ κ̣ασίγν⌝ητον δ[ό]τε τυί̤δ' ἴ̤κε̤σ̣θα[ι Κὤττι ϝῷ⌝ θύμῳ κε̤ θέλη γένεσθαι Κῆνο τελέ⌝σθην· Ὄσσα δ̤ὲ π⌝[ρ]ό̣σθ' ἄμβροτε πάντα̤ λῦσ[αι Καὶ φίλ̣οισι⌝ ϝοῖσι χάραν γένεσθαι Κὠνίαν ἔ⌝χ̤θροισι, γ̣ένοιτο δ' ἄμμι Μ̣ή̣δαμα μ⌝ήδεις Τὰ̣ν̣ κασιγν⌝ήταν̣ δὲ [θ]έλοι πόη̤σθα[ι Μέ]σδονο⌝[ς] τίμας, [ὀν]ίαν δὲ λύγραν Ἐκλύ]ο⌝[ιτ'] ὄτ̣οισι [πάρ]οιθ' ἀχε̣ύων [Κἆμον ἐδά]μνα Κῆρ, ὀνείδισ]μ̤' εἰσαΐω[ν], τ̣ὸ κ' ἐγ χρῷ Καί] μ̣⌝' [ἔκερ]ρ' ἐ̤παγ[ορί]ᾳ πολίτ̤αν Ὤ̣ς̣ ποτ' οὐ̣⌝[κ ἄ]λλω̣ς̣, [ἐσύ]νηκε δ' αὖτ' οὐ δεν διὰ μ⌝[ά]κρω Καί τι μᾶ⌝[λλ]ον αἰ κ[λ]έο[ς ἐν βρότοι]σ̤ι Γ]ν̣ώσε̣τ⌝[αι φέ]ρ[η]ν, σὺ [δὲ,] Κύπ̤[ρ]ι σ[έμ]να, Ο̣ὐκ ὄ̤ν̤ε⌝[κτον καττθε]μέν̣α κάκ̣αν [ὔβ- ριν, πίθε ἄμμ]ι III.4: Fluch . . . . . ]α̣ μάκαι[ρα. . . . . . . . . . ]εὐπλο.[. . . . . . . . . .κ]ρ̣ᾶτος κα[ὶ . . . . . . . . . ] [ὄσσα δὲ πρ]⌟όσθ⌞’ [ἄμ]βροτε κῆ[ν’ ἔλυσεν] . . . . . ]⌟αταις̣⌞ [ἀ]ν̣εμ̣[– κρέτησαι [σὺν κάλᾳ] ⌟τ̣ύχᾳ λί⌞μ̣[]ε̣νος κλ[ύτοιο . . . . . ]⌟.⌞[. . . . . [Κύ]πρι, κα[ί σ]ε πι[κροτάτ]α̣ν ἐπεύ[ροι μη]δὲ καυχάσ[α]ιτο τόδ’ ἐννέ[ποισα Δ]ωρίχα, τὸ δεύ[τ]ερον ὠς πόθε[ννον εἰς] ἔρον ἦλθε. Gruppe IV: Gebete an Aphrodite IV.1: Idyll mit Aphrodite Δ̣εῦρύ **μ' ἐ‹κ› Κρήτας π̣ρ̣[οφάνη]|+θ' ἔ+ναυ‹λ›ον Ἄγνον ὄππ̣[ᾳ δὴ] | χάριεν μὲν ἄλσος Μαλί̣[αν] | β̣ῶμοι δ' ἔν̣ι θυμιάμε- νοι | [λι]β̣ανώτω ἐν ^δ^' ὔδωρ ψῦχρον̣ | +κε+λ̣ά^δ^*ε*ι δ̣ι' {δ}ὔσ̣‹δ›ων Μαλίαν | βρό^δ^οισ‹ι› ^δ^ὲ π*αῖ*ς̣ ὀ χῶρος {Κ}^Ἐ^σκί|αστ' α̣ἰθυσσομένων δὲ φύλλω[ν] | Κ̣ῶ̣μ̣α καταίρ̣*ε*ι̣{ον} Ἐν δὲ λείμω[ν] | ἰπ̣π̣όβοτος τέθαλε̣ {Τ̣ω̣τ̣ι} ᾽Ἠ̣{ν}ρι**|νο̣ίσ‹ιν› ἄνθεσιν αἰ ‹δ› ἄ̣{ἴ}ητα̣ι Μέλλι|χα πνέ̣ο̣ισιν [u–u–x –uu–x] Ἔνθα δὴ σὺ̣ δ̣ό̣ς̣ μ̣[ε] | θ̣έλ̣ο̣ισα Κύπρι Χρυσ^ί^αισ‹ιν› ἐν κυ|λί̣κ̣ε̣σσιν ἄ‹β›ρως ^ὀ^μ‹με›μείχμενον θαλ̣ία̣ι**σ̣ι̣ | +ν+έ̣κ̣τ̣αρ ‹οἰ›νοχόαισα[ι]. IV.2: Hymne an Aphrodite Aphrodit' Unsterbliche, Tochter Zeus, Täuscherin mit glänzendem Thron, nun hör mich: Göttin, meine Seel' unterwerfe nicht mit Qualen und Schmerzen, Aber komm doch her, wenn auch andermal, Meine ferne Stimme gehört dann habend, Mich anhörend, du deines Vaters gold'nes Haus doch verlassest, Kamst zu mir am Streitwagen, den die schönsten Schnellen Spatzen zogen, die flotten Flügel An der schwarzen Erde schnell schlagend, durch die Luft aus dem Himmel Und sofort ankommend. Und du dann, lächelnd, Selige, am Antlitz, das nimmer stirbt, Fragtest mich: «Woraus hast du wieder Schmerz? Mich warum rufst noch? Im verrückten Herz, was nun über alles Willst du für dich? Wem soll ich noch einreden Dich in seine Liebe zu bringen? Wer tut Sappho, dir Unrecht? Wenn sie fliegt, dann wird sie dich schnell verfolgen, Wenn sie Gaben ausschlägt, dann wird sie geben, Wenn sie dich nicht liebt, dann sie bald wird lieben, Auch wenn unwillig». Komm zu mir nun auch, und aus den schmerzhaften Sorgen doch erfreie mich, was mein Herz Nun begehrt für mich, lass es sein, du selbst sei Mit mir im Kampfe. IV.3: An die Kypris Πῶς̣ κε δή τις οὐ θαμέω̣ς ἄσαιτο, Κύπρι, δἐσπο̣ι̣ν̣', ὄττινα̣ +μ+ὴ φίλ̣[ησθα καἰ] θέλοι μάλιστα πάθαν χ̣άλ̣[ασσαι οὐκ] ὀνέχησθα; Πᾷ [β]άλοισά̣ μ' ἀλεμάτ̣ως δαΐσδ[ης] εἰ̣μ̣έρ‹ῳ› λύ{ι̣}σαντ̣ι̣ γόν', ὢ μεγί[στα;] Πόλ[λ]α πάμ[π]α‹ν› μ' οὐ πρό̣[τερἦσθ' ἀπέχθης,] οὔ̣τ' ὀνέ̣ερχ̣[θ]αι φαῖμ' ἀπ' ἀμμέων] σέ· θέλω [δύνασθαι μήκετ' οὔτως τοῦ]το πάθη[ν Φρένεσσι Παῦσε τὰν θύελ]λ̣αν· ⌟ἔγω δ' ἔμ' αὔτᾳ τοῦτο σύνοιδα⌞· ὄττι τοὶς] β̣[ρ]ό̣τοις [ποτ]α̣ [οὔ κεν εἴη Πάμπαν εὐτύχην·] ἔ̣ν' ἄμ' [ἄμμιν ἔμμεν Δεύομ' ἀνθρώπων γ]ε̣ [u–u–x –uu–x] Gruppe V: Schönheit V.1: Ode an Anactoria Φαίνεταί μοι κῆνος ἴσος θέοισιν Ἔμμεν’ ὤνηρ, ὄττις ἐνάντιός τοι Ἰσδάνει καὶ πλάσιον ἆδυ φωνεί- σας ὐπακούει Καὶ γελαίσας ἰμέροεν. τό μ’ ἦ μάν Καρδίαν ἐν στήθεσιν ἐπτόαισεν. Ὠς γὰρ ‹ἔς› σ' ἴδω βρόχε', ὤς με φώναισ' οὖδεν ἔτ’ εἴκει, Ἀλλὰ κὰμ μὲν γλῶσσα ϝέϝαγε, λέπτον Δ’ αὔτικα χρῷ πῦρ ὐπαδεδρόμακεν, Ὀππάτεσσι δ’ οὖδεν ὄρημμ’, ἐπιρρόμ- βεισι δ᾽ ἄκουαι, Ψῦχρα δ’ ἴδρως κακχέεται, τρόμος δὲ Παῖσαν ἄγρει, ⌟χλωροτέρα δὲ ποίας Ἔμμι, τεθνάκην δ᾽ ὀλίγω ’πιδεύης φαίνομ’ ἔμ’ αὔτᾳ⌞· Ἀλλὰ πᾶν τόλματον, ἐπεί ‹κ' ἄεργον, Ψάπφ', ὀνειδίσαις ἄτε› καὶ πένητα [Ὤς ἀπόλλυνται βασίληες ὄλβι- αί τε πόληες]. V.2: Liebster Sprössling von Ouranós und Gaia [Ο]ἰ μὲν ἰππήων στρότον οἰ δὲ πέσδων Οι δὲ νάων φαῖσ' ἐπ[ὶ] γᾶν μέλαι[ν]αν [Ἔ]μμεναι κάλλιστον· ἔγω δὲ κῆν' ὄτ- τω τις ἔραται. [Πά]γ̣χυ δ' εὔμαρες σύνετον π⌟όησαι⌞ [Π]ά̣ντι τ[ο]ῦ̣τ̣'· ἀ γὰρ πόλυ περσκ⌟έθοισα⌞ Κάλλος [ἀνθ]ρώπων Ἐλένα [τ]⌟ὸ̣ν ἄν⌞δρα Τὸν [πανάρ]ι̣στον Καλλ[ίποι]σ̣' ἔβα 'ς Τροΐαν πλέο̣ι̣⌟σα⌞ κωὐδ[ὲ π]α̣ῖ̣δος οὐδὲ φίλων τ⌟οκήων⌞ Πά[μπαν] ἐμνάσθ' ἀλλὰ παράγ⌟α̣γ' αὔταν⌞ [κ]ω[ὐκ ἀέκοι]σαν [Κύπρις· ἄγν]αμπτον γὰρ [ἔχει] ⌟ν̣όημμα⌞ [Καὶ τέ]λει κούφως τ[ό κέ πο]⌟ι νοήσῃ̣⌞ [Ὤς] μ̣ε̣ νῦν Ἀνακτορί[ας ὀ]⌟νεμναί⌞- [σ' οὐ] π̣αρ̣εοίσας. [Τᾶ]ς ‹κ›ε βολλοίμαν ἔρ̣ατόν τε ⌟βᾶμα⌞ Κ̣ἀμάρυ‹χ›μα λάμπρον ἴδη⌟ν προσώπω⌞ Ἢ̣ τὰ Λύδ̣ων ἄρματα κἀν ὄπλ⌟οισι⌞ [πεσδομ]άχεντας V.3: Gongyla Version von Lekatsás mit meiner Integrationen Ν]ῦν, φ[ίλα, σὲ μὰν κ]έλομαι· σ[πόλαν σάν, Γο]γγύλα̣, π[έφα]νθι λάβοισ̣α̣ μά[λαν Γλα]κ̣τίνα[ν·] σ̣ὲ δηὖτε πόθος̣ τ[έουτος] Ἀμφιπότ̣αται Τὰν κάλαν· ἀ γὰρ κατάγω̤γις αὔ[τ]α [μ' Ἐπτόαισ' ἴδο[ι]σαν· ἔγω δὲ χ̣α̣ίρω· Καὶ γὰρ αὔτα̣ δ̣ὴ τ[όδ]ε μέμφ[εταί σοι Κ]υπρογέν[ηα· Τ]ᾶς ἄρ̣αμα[ι Τοῦτο τὦ[πος Β]όλλομα[ι … ] Version von Campbell mit meiner Integrationen Νῦν] δ' ἔγ[ωγ' ἦ μὰν κ]έλομαι σ[' ἀείδην Γο]γγύλα̣ν, [Ἄβα]νθι, λάβοισ̣α̣ν α[ὔταν Πᾶ]κ̣τιν, ἆ[ς] σ̣ε δηὖτε πόθος̣ τ[έουτος] Ἀμφιπότ̣αται Τὰν κάλαν· ἀ γὰρ κατάγω̤γις αὔ[τ]α[ς σ' Ἐπτόαισ' ἴδο[ι]σαν· ἔγω δὲ χ̣α̣ίρω· Καὶ γὰρ αὔτα̣ δ̣ήπ[οτ'] ἐμέμφ[ετ' ἄγνα Κ]υπρογέν[ηα· Ὠς ἄρ̣αμα[ι Τοῦτο τὦ[πος Β]όλλομα[ι … ] Version von Edmonds Τ]ὰν τ[αχίσταν, ὦ κ]έλομαι σ[' ὄνελθε, Γο]γγύλα̣β[ρόδα]νθι, λάβοισ̣α̣ μά[νδυν Γλα]κ̣τίναν·] σ̣ε δηὖτε πόθος̣ τ[ις ἆμος] Ἀμφιπότ̣αται Τὰν κάλαν· ἀ γὰρ κατάγω̤γις αὔ[τ]α Ἐπτόαισ' ἴδο[ι]σαν· ἔγω δὲ χ̣α̣ίρω· Καὶ γὰρ αὔτα̣ δ̣ήπ[οτ'] ἐμέμφ[όμαν τὰν Κ]υπρογέν[ηαν· [Τ]ᾶς ἄρ̣αμα[ι μὴ χάριν ἀβφέρην μοι] Τοῦτο τὦ[πος, ἀλλά σε, τὰν μάλιστα] Β]όλλομα[ι θνάταν κατίδην γυναίκων Ἂψ πάλιν ἔλκην.] V.4: Dich der blonde Helena zu vergleichen […………………… …………………… …] ἔρωτος ἤλγ̣[ει …… Ὠς ἔγω γὰρ ἄν]τ̣ι̣ον εἰσίδω σ[ε Καίτ' ἔμ' οὐ φύν'] Ἐρμιόνᾳ τεαύ[τα Φαίνεται,] ξάνθᾳ δ' Ἐλένᾳ σ' ἐΐσ[κ]ην Οὖδεν ἄει]κες, Αἰ θέ]μις θνάταις· τόδε δ' ἴσθι̤ τᾷ σᾷ Καλλόνᾳ] παίσαν κέ με τᾶν μερίμναν Ταὶς θυήλ]αις ἀντιδ[ίδων, πό]θοις δὲ̤ Παῖσί σε] τί̤η̤ν̣ Ἀχέροντος δ' ἐς δροσόεν]τας ὄχθοις Κατθανοίσας βᾶν κε σέθεν, σέθεν τ'] αἶν' Αὔξετ' ὤς μοι ἔστι τε, παν]νυχίσ[δ]η̣ν [Σύν τέ σ' ἔρημαι.] V.5: Über euch die Schöne Über euch die Schöne wird mein Gedank sich Nimmer verändern. V.6: Was hätte ich besser? [uu––uu– οὐ γὰρ ἐ]γὼ τὸ κάλλος ‹–x?› ἐπετ[ίμαν ποτα·] | μέ‹σδ›ον τι γὰρ ἦν ἔμοι[γε ‹–x?›] V.7: An Mnasidica Schöner als die zärtliche Gyrinno bist du, Mnasidica. V.8: Die Erde ziert sich ποικίλλεται μὲν γαῖα πολυστέφανος . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . δολοπλόκω γὰρ Κυπρογένε͜ος πρόπολον V.9: An Dica Σαπφὼ δ' ἁπλούστερον τὴν αἰτίαν ἀποδίδωσιν τοῦ στεφαοῦσθαι ἡμᾶς, λέγουσα τάδε· σὺ δὲ στεφάνοις, ὦ Δίκα, πέρθεσθ᾿ ἐράτοις φόβαισιν ὄρπακας ἀνήτ‹ω› συν‹α›έρραισ᾿ ἀπάλαισ‹ι› χέρσιν· εὐάνθεα γὰρ ‹παρ›πέλεται καὶ Χάριτ‹α›ς μακαίρα‹ς› μᾶλλον προτέρην· ἀστεφανώτοισι δ᾿ ἀπυστρέφονται. ὡς εὐανθέστερον γὰρ καὶ κεχαρισμένον μᾶλλον τοῖς θεοῖς παραγγέλλει στεφανοῦσθαι τοὺς θύοντας. V.10: Über die Flechtung von Girlanden Es war die Gewonheit der Jungfrauen und der Verliebten, Girlanden zu flechten; über den Sitte, dass die Frauen von alten Girlanden flechteten, sagt Sappho: Αὔτα ‹καὶ γὰρ ἔγω ποτὰ Ὠ›ράα̣ στεφαναπλόκην. V.11: Die Blumen pflückte Niedliche Jungfrau die Blumen pflückte V.12: Mit welchen? Mit welchen Augen denn? V.13: Jungfrau mit süße Stimme ... Jungfrau mit süße Stimme V.14: Meiner Freundinnen Τάδε νῦν ἐταίραις Tαῖς ἔμαις τέρποισα κάλως ἀείσω. V.15: Die Sterne un der Mond Um den schönen Mond ihr Gesicht verdecken Und ihr licht noch wieder die Sterne, als er Voll und silberfarbig, mit Strahlen Lichtes Füllet die Erde. V.16: An Arignota [Πῆλ' ἄπεστιν Ἀνακτορί' ἀ φίλα Τὸν λέπτον ϝ' ἀπὺ] Σαρδ̣ί̣[ων Πρὸς σὲ πό]λ̣λ̣α̣κι τ̣υίδε [ν]ῶν ἔχοισα      3 ὤς π̣ο̣[τ' ἐ]ζ̣ώομεν β̣ε̣[(.)]β̣ά̣ω̣ς ἔχε̣[ν σὲ̣ θέᾳ̣ ϝ̣ι̣κέλ̣αν, Ἀρί̣- γ̣ν̣ώτα, σ̣ᾷ̣ δ̣ὲ̣ μάλιστ' ἔ̣χαι̣ρε μόλπᾳ·      6 νῦν δ̣ὲ Λύ̣δαισιν ἐ‹μ›πρ̤έπεται γυνα̣ί̣- κ̣ε̣σσιν ὤς ποτ̣' ἀελίω δύντος ἀ βροδ̣οδάκτυλ̣ο̣ς̣ ‹σελάννα›,      9 πάν̣τα πε‹ρ›ρέχοισ' ἄστρα, φάος δ' ἐπί- σχει θάλασσαν ἐ̣π' ἀλμύραν ἴσως καὶ πολυανθέμοις ἀρούρα̣ις̣,      12 ἀ δ' ‹ἐ›έρ̣σα κάλα κέχυται, τεθά- λ‹α›ισι δὲ β̣ρ̣όδα κἄπαλ' ἄν- θρυσκα καὶ μελίλωτος ἀνθ̣εμώδης·      15 πό̣λλα δ̣ὲ ζαφοίταισ', ἀγάνα̣ς̤ ἐ̣πι- μνάσθεισ' Ἄτθιδος, ἰμέρῳ λ̣έπτ̣αν ποι φρένα, κῆ̣ρ̣ ἄ̣σ̣ᾳ̣ βό̣ρ̣ητα̣ι,      18 κ̣ῆθ‹ι› δ̣' ἔλ̣θην ἄμμ' ὄ̣ξ̣υ̣ βόα̣· τ̣ὰ̣ δ̣' οὐ νῶ̣ν ‹γ›' ἄ̣π̣υ̣στα̣ ν̣ὺ̣ξ̣{[.]} πολύω̣ς̣ γαρύ̣ε̣‹ι› δ[(.)]ι̣' ἄλος̣ πό̣[ρω]ν̣ τ̣ὸ̣ μ̣έσσον.      21 Gruppe VI: Verlangen des Tod und Grabsteine VI.1: Wirklich möcht' ich gestorben sein Meine Version «[Ἄτθιδ’ οὔποτ’ ἄρ’ ὄψομαι,] τεθνάκην δ’ ἀ̣δόλως θέ̣λω». Ἄ με ψισδομένα κατ̤[ε]λί‹μ›πανεν πόλλα, καὶ τόδ' ἔειπέ [μο]ι· «ᾮμ' ὠς δεῖνα πεπ[όνθ]αμεν Ψάπφ' ἦ μάν̣ σ̣' ἀέκοι̣σ̣' ἀ̣πυλιμπάνω» Τὰν δ' ἔγω τάδ' ἀμειβ̣ό̣μαν «Χαίροισ' ἔρχεο κἄ̣με̣θεν μέμναισ̤'· οἶσθ[α] γὰρ ὤς ‹σ›' ἐπεδήπομεν. Αἰ δὲ μή,͜ ἀλλά σ' ἔγω θέλω ὄ̣μναισαι (τὰ σὺ λ[ά]θεαι) ὄ̣‹σ›' ἄ[μ]μες φ[ίλα] καὶ κάλ' ἐ̣πάσχομεν· πό̤[λλοις γὰρ στεφάν]οις ἴων καὶ [βρόδων κρ]ο̣κίων τ̣' ὔμοι κ̣ά̣ρ̣ᾳ [σῷ] πὰρ ἔμοι π‹ε›ρεθήκα‹ο›, ⌜⌟καὶ πό⌞λλαις ὐπα⌟θύμιδας⌞ ⌟πλέκ⌞ταις ἀμπ' ἀ⌟πάλᾳ δέρᾳ⌞⌝ ἀνθέων ἐ̣ρ[άτων] πεποημμέ̣ναις, καὶ πόλλῳ̣ λ̣[ιπάρ]ως μύρῳ βρενθείῳ τ[ε κόμαν] κάλαν ἐξαλείψαο κα[ὶ βα]⌟σιλ‹η›ΐῳ⌞, καὶ στρώμν̤[αν ἐ]⌟πὶ μολ⌞θάκαν ἀπάλαν πὰρ [ὀπ]⌟αυό⌞ν̣ων̤ ἐξίης̣ πόθο̣[ν αἶψα νε]ανίδ̣ων, κωὔτε τις [λόφος οὔ]τ̣ε τι ἶρον οὔδ' ὔ[δατος ῤέ]ον̤ ἔπλετ' ὄππ̣[ποθεν ἄμ]μες ἀπ̣έσκομεν, οὔκ ἄλσος τ[ι πὰρ εἴ]αρος [ὤραις πλήροέ τις] ψόφος, [ἀλλ' ἄμμαι γλύκιαι μ]ελαοίδιαι». Version von Edmonds [Ἄτθιδ' οὔποτ' ἄρ' ὄ]ψ[ομαι,] τεθνάκην δ' ἀδόλως θέλω. ἄ με ψισδομένα κατελίππανεν πόλλα, καὶ τόδ' ἔειπέ μ[οι·] ᾬμ', ὠς δεῖνα πεπ[όνθ]αμεν· Ψάπφ', ἦ μάν σ' ἀέκοισ' ἀπυλιππάνω. τὰν δ' ἔγω τάδ' ἀμειβόμαν· Χαίροισ' ἔρχεο κἄμεθεν μέμναισ'· οἶσθα γὰρ ὤς ‹τ'›ἐπεδήπομεν. αἰ δὲ μὴ͜, ἀλλά σ' ἔγω θέλω ὄμναισαι τ[ὰ σ]ὺ λάθεαι, ὄσσ' ἄμμ[ες φίλα] καὶ κάλ' ἐπάσχομεν· πό[λλοις ἂ στεφάν]οις ἴων καὶ βρ[όδων γλυ]κίων γ' ὔμοι κὰπ π[λόκων] πὰρ ἔμοι περεθήκαο, καὶ πόλλαις ὐπαθύμιδας πλέκταις ἀμφ' ἀπάλᾳ δέρᾳ ἀνθέων ἔκ[ατον] πεποημμέναις, καὶ πόλλῳ ν[έαρο]ν σὺ χρῶ βρενθείω πρ[οχόῳ μύρ]ω ἐξαλείψαο κα[ὶ βασιληΐω,] καὶ στρώμν[ας ἔπι κημένα] ἀπάλαν πὰν [ὀνηάτων] ἐξίης πόθο[ν ἤδε πότων γλυκί͜ων]... Version von Tedeschi «[xx–uu–ux] τεθνάκην δ’ ἀ̣δόλως θέ̣λω». Ἄ με ψισδομένα κατ̤ελί‹μ›πανεν· πόλλα καὶ τόδ' ἔειπέ [μο]ι· «ᾮμ' ὠς δεῖνα πεπ[όνθ]αμεν Ψάπφ' ἦ μάν̣ σ̣' ἀέκοι̣σ̣' ἀ̣πυλιμπάνω» Τὰν δ' ἔγω τάδ' ἀμειβ̣ό̣μαν «Χαίροισ' ἔρχεο κἄ̣με̣θεν μέμναισ̤'· οἶσθα γὰρ ὤς ‹σ›ε πεδήπομεν. Αἰ δὲ μή,͜ ἀλλά σ' ἔγω θέλω ὄ̣μναισαι – σὺ δὲ δ[ὴ φ]ρασ̣αι – ὄ̣σσ̣α τέρπ[να τε] καὶ κάλ' ἐ̣πάσχομεν· πό̤[λλοις γὰρ στεφάν]οις ἴων καὶ [βρόδων κρ]ο̣κίων τ̣' ὔμοι κ̣ά̣ρ̣ᾳ [σῷ] πὰρ ἔμοι π‹ε›ρεθήκα‹ο›, καὶ πόλλαις ὐπαθύμιδας πλέκταις ἀμφ' ἀπάλᾳ δέρᾳ ἀνθέων ἔ̣+β+[αλες] πεποημμέ̣ναις, καὶ πάντα χρ[όα σὺ]ν μ̣ύρῳ βρενθείῳ λ[ιπάρῳ] ῥύ[δο]ν ἐξαλείψαο κα[ὶ βασ]ιλη̣ΐῳ, καὶ στρώμν̤[αν ἐ]πὶ μολθάκαν ἀπάλαν παρ[ὰ Σαρ]δ̣ί̣ων̤ ἐξίης̣ πόθο̣[ν –u νε]ανίδ̣ων, κωὔτε τις [γάμος οὔ]τ̣ε τι ἶρον οὔδ' ὔ[u–u] . . ἔπλετ' ὄππ̣[ποθεν ἄμ]μες ἀπ̣έσκομεν, οὔκ ἄλσος . [uu– χ]όρος [xx– κροτάλων] ψόφος, [xx–uu–] . . . οίδιαι». VI.2: Mich besitzt ein Verlangen des Tod . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . του[x–uu–u–u–x] 3 ἦρ’ α[– xx–uu–ux] δηρατ . [uu–ux] Γογγύλα τ’ [ἔφατ’ “Οὔ τι πᾷ τάδ’ ἔγνως,] 6 ἦ τι σᾶμ’ ἔθε[λες δόμεναι τέαις] παῖσι;” “Μάλιστ’”· ἄ[μειβον· Ἔρ-] μα‹ι›ς̣ γ’ ἔσηλθ᾽ ἔπο[ρος Δίος· τάδ᾿ αὔτῳ] 9 εἶπ̣ο‹ν›· “ὦ δέσποτ᾽ ἐ[πτατόνω λύρας ο]ὐ μὰ γὰρ μακά⌟ραν [θέαν ο]ὔδεν ἄδομ᾽ ἔπ⌟αρθ᾽ ἀγαν [ἐπ᾿ ὄλβῳ,] 12 κατθάνην δ᾽ ἴ⌟μερός τις ἔ[χει με καὶ] λωτίνοις δρ⌟οσόεντας [ὄ-] χ[θ]οις̣ ἴδην Ἀ⌟χερ[οντος –u–x 15 κὰ]δ δ᾽ ἐ‹ς› Ἀ͜ίδα [δόμον βάμεν ἔς τ’ ἴδην νέκρο]ι‹ς› δε̣ύ̣ομ[αι –ux] . . μή τι[ς –uu–u–u–x]”. 18 VI.3: Epigramm von Timas Τίμαδος ἄδε κόνις, τὰν δὴ πρὸ γάμοιο θάνοισαν δέξατο Φερσεφόνας κυάνεος θάλαμος, ἆς καὶ ἀποφθιμένας παῖσαι νεόθαγι σιδάρῳ ἄλικες ἰμμέρταν κρᾶτος ἔθεντο κόμαν. VI.4: Epigramm von Pelagon Τῷ γρίπει Πελάγωνι πάτηρ ἐπέθηκε Μένισκος Κύρτον καὶ κώπαν, μνᾶμα κακοζοΐας. Gruppe VII: Verwandte der Aphrodite VII.1: Es stirbt, Kytherea κατθνάσκει, Κυθέρη’, ἄβρος Ἄδωνις· τί κε θεῖμεν; καττύπτεσθε, κόραι, καὶ κατερείκεσθε χίτωνας. VII.2: Weh für Adonis Weh für Adonis VII.3: Eros der Diener Der Sappho sagt Aphrodite in ein Gedicht: [Ὦ Ψάπφοι,] σύ τε κἆμος θεράπων Ἔρος. VII.4: Die Heilige nimmt Flugen Πτέρα δ' ἄγνα πὰρ Ἔρωτος Ἀφροδίτα VII.5: Begleiterin von Aphrodite Sappho [nennt] die Gottin: Version des Papyrus χρυσοφάη‹ν› θερ[άπαιν]αν Ἀφροδίτ[ας Version von Edomnds Χρυσοφάνης ὦ Ϝεκάτα θέραπνα Ἀφροδίτας VII.6: Säugling der Kytherea Κυθερήας τρό|φος[      θρέ]πτη· ἐν ἄλλοις | δὲ θυ̣γ[ατέρα (τῆς) Ἀφρο]δίτης εἴρηκε τὴ[ν | Πειθὼ VII.7: An Peitho Ὦ γένος θελξίμβροτον Ἀφροδίτας VII.8: Für dich wird ich libatieren Meine Version Σοὶ δ' ἔγω λεύκας ἐπὶ βῶμον αἶγος [Τέκνον ἐς μὲν ἄξ’ ἐπὶ θῦμα τωὔτω], κἀπιλείψω τοι [uu–u–x –uu–x] Version von Edmonds [–u–x–uu–u–x –u–x–uu–u–x] Σοὶ δ' ἔγω λεύκας ἐπὶ δᾶμον αἶγος [Πίονα καύσω,] κἀπιλείψω τοι [uu–u–x –u–x–uu–u–x –u–x–uu–u–x –uu–x] VII.9: Wenn ich nur Wenn ich, Aphrodite mit gold'nen Kranzen, Dieses liebe Schicksal nur haben könnte. Gruppe VIII: Verbannung und Ruine des Mutterlands VIII.1: Gegen Andromeda ] . ακάλα . [ x–uu– – Δίος ἐξ] α̣ἰ̣γιόχω λά[χοισα x–uu– – ] . Κ̣υ̣θέρη' ε̣ὐχομ[ένᾳ μ' ἄρηξον x–uu– –uu– πρόφρ]ο̣ν ἔχοισα θῦμο̣[ν x–uu– κλ]ῦθί μ̣' ἄρας αἴ π[οτα κἀτέρωτα x–uu– –uu– ]ας π̣ρ̣ολίποισ̣α Κ[ύπρον x–uu– –uu ἦλθε]ς πεδ' ἔμαν ἰώ[αν x–uu– –uu– –] . ν χα̣λέπᾳ μ[ερίμνᾳ [γʹ στίχοι ἀπεβλήθησαν] ] . ν ]α̣ θέ]ων μακ[άρων –uu– –uu– ] τύχοισα [κ]αὶ τοῦτ ἐπίκει[ρην, ἄγ', ἐμον πῆμα] θέλ' ὦν τ', ἀπαίσᾱν [δ]αίμων ὀλοφ[ῴα φρένας, ὦμοι τέ]λεσον νόημμα σ̣ὺ μὰν ἐφίλης̣ [καί μ' ἐτέλης πάντα γ]ε, τῶν κάλημ‹μ›ι νῦν δ' ἔννεκα [τοῦτ' ἄρκεσον ὦμοι] πεδὰ θῦμον αἶψα τόδ' αἴτιον οὔτ' [αἶσχρον, ἔφα, κὤ]σ̣σα τύχην θελήσῃς οὐδὲν πόλυ πά[σασθαι, ἀλάθως γὰ]ρ ἔμοι μάχεσθαι      7 ο]ὐδ' Ἀ[νδ]ρομέ[δ' οἶ', ὄσσα διαίτᾳ χ]λιδάνᾳ 'πίθεισα ἔρξ', οὐ] λελάθ̣[ην ἀθανάτοις ἔστ]ι, σὺ δ' εὖ γὰρ οἶσθα κρότ̣ην Νέμε[σιν κῆνον ὂς αἶσχρ' οἶδε κρ]έτει τ' ἀ[ό]λλεων Ψάπφοι, σε φίλ[εισ' ἀμφ' ὀχέεσ' ἤρμοσε κύ]κλ̣α σ[οί τε] Κύπρῳ β̣[α]σίλ[η' ἦλθ' ἰκετεύοισα Δί' αἶψα σέ]μνα κ̣αί τοι μέγα δῶ[ρον Κρονίδαις ϝο]ῖ κατέν̤[ευσ' ὀπάσδην ὄ]σσοις φαέθων̣ [Ἀέλιος φέγγεσιν ἀμφιβ]άσ̣κ[ει] πάντᾳ κλέος [ἔσλον καί σ' ἐνν Ἀχέρ[οντος . . [. . . . . .]ν̣π̣[ [ςʹ στίχοι ἀπεβλήθησαν] VIII.2: Gespött von Andromeda Τίς ‹σοι› δ' ἀγροΐωτις ‹θαλύει νῦν› νόον, ‹ὄττα δὴ› Στόλαν ἀγροΐωτιν ‹περιβαίνει τοι› ἐπεμμένα, Οὐκ ἐπισταμένα τὰ βράκε' ἔλκην ἐπὶ τῶν σφύρων; VIII.3: Sehen dann wird ich das leidende Mutterland Sehen dann wird ich das leidende Mutterland VIII.4: An den Saiten zupfen .] . γα . πεδὰ βαῖο̣[ν ] . α . [.]οῖ Πωλυανάκτ[ιδ]α . . [ . . . αισ Σαμία‹ι›σιν ι̣ε . [.]το̣ισ . . . . [.] []      Κόρω̣νιςσ̣υκ̣ . ν   ‹ἐν› χόρδαισι διακρέ̣κην ο̣λ̣ι̣σ̣β̣οδόκο̣ι̣σ̣‹ι› περκαθθώμενος τεούτ[οι]σι φιλοφ[ό]νως πᾶ]κτις δ' ἐλελίσδ[ε]ται προσ̣ανέ̣ως εὔφ]ωνος δὲ δι' ο[στί]ων ἔρπει] μυάλ̣ω δ' ἐ[πε]ί κ' ἔ̣νη̣ τ̣ρ̣[έχε]ι {χ . .} VIII.5: Kichererbse Goldene Kichererbse am Strande dann wurden geboren. VIII.6: Entblößen will ich den Vielfraß Λάτως] τε κα̣ὶ Δ̣ί̣[ος] πάϊ[ς] ] . . ε . . . [.] ἔπι[]θ̤' ὄρ̣γιον[ Γρύνη]α[ν] ὐλ̣ώδ̣η λίπ̣ων καὶ σὸν κλύ]το̣ν̣ χ̣ρ̣η[σ]τ̣ήριον ].[          ] . ε̣υμες̣[. .] . [.]ων ] . . . . [. . . . .] ] . . . . . . ἀ[μ]έ̣ραις ]ρ̣σανον[.] . ὀτ[    ]ργία̣ν ]υ̣σομεν [    ] ]νϋμνε[          ] κ̣α̣[          ]ε̣να̣[.]φο . [. . .]ν . ἀδελφέαν ὠς πάϊ[ς      ] . ιο̣ . [. . .] . [      ] οὔτις δε̣[. . .]κει̣ . θέ̣λ̣η[ι          ] δεί̣χ̣ν̣υσ[ι . .]ε δηὖτε Πωλ̣υ̣ανακτίδαν Entblößen will ich den Vielfraß VIII.7: Dem Bösewicht [xx–uu–u] Dem Bösewicht [uu–ux xx–uu–u–u–x] Du und auch uu-ux Ihr Gebet uu-ux Deine Schwarzheit die fast den Land zerstörte, Na, mich scheren warum soll ich? Oft besitzt mich im Leben [x VIII.8: Über die Verbannung ] . . [.] . [x–uu– –uu κα]ὶ̣ γάρ μ' ἀπὺ τᾶς ἔμ[ας γᾶς] ἄ̣μι[λ]λ' ἀ̣[πεκίν]ησ' ἀδο[κητ –u ] ὔμως δ' ἔγεν[το μ]νᾶμ[' οὐ [uu– ἀλ]λ̣ὰ . [u– –u] ἴσαν θέοισιν [νῦ]ν̣ δ' εἶμ' ἐ[πὶ ταύτᾱν ὀ]νίᾱν [δὴ καὶ] ἄσᾱν ἀλίτραν [ἐπο]ρ̣σομέν[α, σὺν δ' ὀ]δ̣ύν[αισ' Ἀν]δρομέδαν̣ [ὐ]πάξ[ει ἀπά]λικ' ὐπ' ἄ[ρμ' ὐψ]ιμέδο̣[ισ'] Ἄρ[τεμι]ς ἀ μάκα[ιρ]α· [ἀ δ'] οὐκ [ἀ]βά[κην] μὰ‹ν› στέ̣[ρ]εον δὲ τρόπον α[ἰσ]χύ- οὔτι]ς̣ γὰρ ἔ̣παυ[σ'      ] . κ[      ] κόρον οὐ κατίσχει      [νη[ται [ἦ] μάν κ' ἀπυθυσ' [ὦ]κ̣' ἀ[γέλα]ν Τυνδαρίδαι[σιν ἄρνων] ] ἀρμονίας δ' ἀσυ[χ]ίᾳ κὰ[τ] χαρίεντ' ἀρ[έσκοι γ]άθην χόρον, ἆ, α[ἴ] κ' ἄδολον [μ]ηκέτι συν[ πᾶκτιν] δ̣ὲ λίγηαν Μεγάραν [τὰ]ν̣ ἀ[κάλ]α[ν λάβοισαν δύν]ατόν σφι̣[ ]πάντεσσι[ ]επ[.] . [ Gruppe IX: Sappho und ihr Tochter IX.1: An Kleis Meine Version ................ ................ ] . θος ἀ γάρ με γέννα̣[τ' ἔφα ποτά· σ]φ̣ᾶς ἐπ' ἀλικίας μέγα κ]όσμ̣ο̣ν αἴ τις ἔχη φόβαι[ς π̣ορφ̣ύρῳ κατελιξαμέ[να πλόκῳ ἔ̣μμεναι μάλα τοῦτο δ̣ή 5 ἀλλ' ἀ ξα̣νθοτέρα‹ι›ς ἔχη τ̣α‹ὶ›ς κόμα‹ι›ς δάϊδος, προ[φανεστέραις σ]τεφάν̣οισιν ἐπαρτία[ις ἀν]θέων ἐριθαλέων· μ]ι̣τράναν δ' ἀρτίως κλ[ 10 π]οικίλαν ἀπὺ Σαρδίω[ν ] Μ̣αονίας πόλεις ................ [Στρόφαι τινές δύνανται τυίδε ἀπολωλέκεσθαι.] Σοὶ δ' ἔγω, Κλέϊ, ποικίλαν οὐκ ἔχω πόθεν ἔσσεται μιτράν‹αν› ἀλλὰ τῷ Μ‹υ›τ‹ι›ληνάῳ [Στρόφαι τινές δύνανται τυίδε ἀπολωλέκεσθαι.] ] . [ †παι . απειον† ἔχην πό[λις αἴ κε̣[ν] ἦ ποικίλας κ . . [ Ταύτας τᾶς Κλεανακτίδα[ν φύγας ‹λα›ῖ{σ}α πόλῑς ἔχει 5 μνάματ' οἴδε γὰρ αἶνα διέρρυε[ν Version von Tedeschi ................ ................ ] . θος ἀ γάρ με γέννα̣[τ' ἔφα ποτά· σ]φ̣ᾶς ἐπ' ἀλικίας μέγα[ν κ]όσμ̣ο̣ν αἴ τις ἔχη‹ι› φόβαι[ς] π̣ορφ̣ύρῳ κατελιξαμέ[να πλόκῳ] ἔ̣μμεναι μάλα τοῦτο δ̣ή̣ 5 ἀλλ' ἀ ξα̣νθοτέρα‹ι›ς ἔχῃ τ̣α‹ὶ›ς κόμα‹ι›ς δάϊδος, προ[φέρει πόλυ σ]τεφάν̣οισιν ἐπαρτία[ν ἀ]νθέων ἐριθαλέων· μ]ι̣τράνᾱν δ' ἀρτίως κλ[έος ἴκᾰνε 10 π]οικίλᾱν ἀπὺ Σαρδίω[ν Εἰ]ς̣ Ἰ̣αονίας πόλεις ................ [Στρόφαι τινές δύνανται τυίδε ἀπολωλέκεσθαι.] Σοὶ δ' ἔγω, Κλέϊ, ποικίλαν οὐκ ἔχω πόθεν ἔσσεται μιτράν‹αν› ἀλλὰ τῷ Μ‹υ›τ‹ι›ληνάῳ [Στρόφαι τινές δύνανται τυίδε ἀπολωλέκεσθαι.] ] . [ †παι . απειον† ἔχην πο . [ αἴ κ' ἔ[χ]η‹ι› ποικιλασκ . . . [ Ταύτα τᾶς Κλεανακτίδα[ν φύγας ἄ̣λ̣ι‹θ›' {α} ἔχει πόλῑς 5 μνάματ'· οἴδε γὰρ αἶνα διέρρυε[ν IX.2: Noch an Kleis und über Kleis endlich sagt sie auch also: x–u–] ἀλλ' αἴ με | ]. (.)[. .] . ει φά[ν]ει‹σ›' ό̣ρ̣η̣σθ̣α | †]ειγ̣ι̣[.] . . . . . . ν[]σων πε -- | φυκ[.]† πλο+ῦ+τ̣[ον ] θεοὶ δίδοι|]σιν [τοῖ]σ̣ι̣ν̣ +θ+έ[λ]ο̣‹ι›σ̣ιν [–x IX.3: Über Kleis Ἔστι μοι κάλα πάϊς, || χρυσίοισιν ἀνθέμοισιν ἐμφέρη‹ν› ἔχοισα μόρφαν, || Κλέϊς ‹μοι› ἀγαπάτα, ἀντί τᾶς ἔγω οὐδὲ Λυδίαν || παῖσαν οὐδ' ἔρανναν. [Λέσβον ἐσλάβοιμί κεν… ] IX.4: Sorge Version von Campbell τὸ μέλημα τὦμον Version von Edmonds [–u–x] Ὤς τε, μέλημα τὦμον, Περπτύγω. [x–uu–u–x] IX.5: Keine Frau glaub' ich Οὐδ' ἴαν δοκίμωμι προσίδοισαν φάος ἀλίω ἔσσεσθαι σοφίαν πάρθενον εἰς οὐδένα πω χρόνον τοιαύταν. Gruppe X: Erinnerung und erinnert werden X.1: An eine unkultivierte Frau Κατθάνοισα δὲ κείσῃ ͜οὐδέ ποτα μναμοσύνα σέθεν ἔσσετ᾿ οὐδέ πόθα ͜‹εἰς› ὔστερον· οὐ γὰρ πεδέχῃς βρόδων τὼν ἐκ Πιερίας, ἀλλ᾿ ἀφάνης κἀν Ἀίδα δόμῳ φοιτάσῃς πεδ᾿ ἀμαύρων νεκύων ἐκπεποταμένα. X.2: Wird sich erinnern Μνάσεσθαί τινα φαῖμι καὶ ‹ὔσ›τερον ἄμμεων. X.3: Die Vergessenheit hat einige getäuscht Λάθα μέν τινας ἐψεύσατο κἀτέροις, ἀ δ' ἄνδρων ἀγάθων οὔδενα πώποτα γνώμα X.4: Wirklich glücklich haben mich doch gemacht Wirklich glücklich haben die gold'ne Muse Mich gemacht, und auch wann ich sterbe, wird ich Nicht vergessen werden. X.5: Über die Musen …[die Musen] Die ihr Werk mir schenkten, und mich berühmt Machten. Gruppe XI: Kürze Aufrufe XI.1: Kommt ihr noch hier, Musen Kommt ihr noch hier, Musen, und verlasst das gold'ne [Heim] XI.2: An die Gnaden und die Musen Δεῦτέ νυν, ἄβραι Χάριτες, καλλίκομοί τε Μοῖσαι. XI.3: An die Gnaden ‹Β›ροδοπ‹ά›χεες ἄγναι Χάριτες, δεῦτε Δίος κόραι. XI.4: O Sonne Ἀλλ' ὀ πάντ' ἐπόρεις Ἀέλιε ux XI.5: O Ares Ἄρευ, ὀ φόβος δ‹αΐ›κτηρ XI.6: An Calliope αὔτα δὲ σύ, Καλλιόπα… XI.7: An eine Muse mit goldenem Thron Κῆνον, ὦ χρυσόθρονε Μοῖσ', ἔνισπες ὔμνον, ἐκ τᾶς καλλιγύναικος ἔσθλας Τήιος χώρας ὂν ἄειδε τέρπνως πρέσβυς ἄγαυος. XI.8: An die Leier Ἄγε δὴ χέλυ δῖά μοι φωνάεσσά ‹νυ› γ‹ίγ›ν‹ε›ο Gruppe XII: Verwandt mit Singen XII.1: Ich bete Meine Version ] . οὐ[ ] ich bete ] . νῦν θαλ[ί]α̣ [παρέστω ] νέρθε δὲ γᾶς περ[ίσχ]οι κλέος μέγα μοίσει]ον ἔχοι̣σα‹ν› γέρας ὠς̣ [ἔ]ο̣ικε̣ν πάντᾳ δέ με θαυμά]ζοιε̣ν̣ ἆς νῦν ἐπὶ γᾶς ἔοισαν κάλεισι χελίδω] λιγύρ̤α̤ν [αἴ] κεν ἔλοισα πᾶκτιν[ ἤ βάρβιτον ἤ τάνδε χέ]λ̣υ̣ν̣ναν̣ θαλάμοισ' ἀε̣ίδω Version von Tedeschi ] . οὐ[ ] ich bete ἔμαισιν ἐταίραις ἄμ' ἔμο]ι νῦν θαλία̣ γ̣ε[νέσθω ἐπεὶ δέ κε γήραισα θάνω,] νέρθε δὲ γᾶς γ̣έν[ωμ]α̣ι καὶ μοισόπολων ἔσλ]ον ἔχοι̣σαν̣ γέρας ὠς̣ [ἔ]ο̣ικε̣ν οὔ κέν μ' ἔτι θαυμά]ζοιε̣ν̣ ἆς νῦν ἐπὶ γᾶς ἔοισαν· φαίνην δὸς ἀοίδαν] λιγύρ̤α̤ν [α]ἴ κεν ἔλοισα πᾶκτιν[ ἔμαισι φίλαισι(ν) ] . . . . α . κάλα, Μοῖσ', ἀε̣ίδω XII.2: Mit bessere Stimme führe sie aus . . . . . . κά]λ̣εσσα [. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .ο]ἶ̣δα [–x . . . .] . πέρι̣[ . . .] . εικε . [. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ] . α [ x–uu––uu φαῖσ' Εὐρυδίκαν φ]ύγοισα̣[ν θήρηντά γ' Ἀρίσ]τ[αι]ον [ἐχίδνας ποτ' ὄδοντ]ι δάχθην̣ Δύσθυμοι ἔον πάγ]χ̣υ̣ θ[έ]ο̣ι· [Κ]α̣λλ̣[ιόπα, σὺ δ' α]ὔτα̣ν . . . . . . . . . . . . . ] . χ̣θο[. .]ατι ̣[......]ε̣ισα x–uu– κεκλο]μένα τὰν [πολυώ]νυμόν σ̤ε̤ Κὰτ ὄττι θέλει κρέσσο]ν̤ι θῆται στ̣[ύ]μα̤[τι] πρ̣όκοψιν̣ XII.3: Über die Zirpe Version von Voigt mit meinen Korrekturen [xx–] πτερύγων δ' ὔπα κακχέει λιγύραν ἀοίδαν ὄπποτα φλόγιον καθέ- τ‹ως› ἐπιπτάμενον καταυ‹γ›η Version von Edmonds πτερύγων δ' ὐπακακχέει λιγύραν ἀοίδαν, ὄποτα φλόγι ὀ ‹θέος› κα‹τ›έτᾳ ‹γάα›ν ἐπι‹πε›πτάμενον καταύ‹γ›η Version von Bergk [Τέγγε πνεύμονα ϝοίνῳ· τὸ γὰρ ἄστρον περιτέλλεται, ἀ δ' ὤρα χαλέπα, πάντα δὲ δίψαισ' ὐπὰ καύματος. ἄχει δ' ἐκ πετάλων ϝάδεα τέττιξ,] πτερύγων δ' ὔπα κακχέει λιγύραν ‹πύκνον› ἀοίδαν, ‹θέρος› ὄπποτα φλόγιον κα‹τ'› ἔ‹λ›ᾶν πεπτάμενον ‹πάντα› καταυ‹άν›ῃ. [ἄνθει δὲ σκόλυμος· νῦν δὲ γύναικες μιαρώταται, λέπτοι δ' ἄνδρες, ἐπεὶ καὶ κεφάλαν καὶ γόνα Σείριος ἄζει.] XII.4: Die schöne Gabe der violettenbusenigen Musen Meine Version ὔμμες πεδὰ Μοίσαν ἰο]⌟κόλ̤↵πων κάλα δῶρα παῖδες⌞ σπουδάσδετε καὶ τὰ]⌟ν ↵φιλἄοιδον λιγύραν χ⌞ελύνναν·[ ἔμοι δ' ἄπαλον πρίν] ⌟ποτ⌞' [ἔ]⌟ο↵ντα⌞ χρό⌟α γῆρα⌞ς ⌜ἤδη⌝ ἐπέλλαβε, λεῦκαι δ' ἐ]⌟γένο↵ντο τρίχες ἐκ μ⌞⌜ελαίναν⌝, ⌟βάρυς δέ μ' ὀ θῦμ⌞[ο]⌟ς πεπόητ↵αι, γ⌞όνα ⌟δ' οὐ φ⌞έροισι, ⌟τὰ δή ποτα λαίψηρ' ἔον ὄρ̣χ↵ησθ' ἴσα νεβρίοισιν⌞. τα]⌟‹ῦ›τα στεναχί‹σδ›ω θαμέως ἀ↵λλὰ τί κεν ποεί⌞ην; ⌟ἀγή̣ραον ἄνθρωπον ἔοντ' ↵οὐ δύνατον γένε⌞σθαι· ⌜καὶ γ⌝⌟άρ ⌜π⌝⌞[ο]⌟τα ⌜Τίθω⌝νον ἔφαντο ↵βροδόπαχυ⌞ν Αὔων ⌜ἔρῳ δ̣α̤[..]αθεισαν⌝ ⌟βάμεν εἰς ἔσ↵χατα γᾶς⌞ φέροισα ⌜ἔοντα [κ]ά̤λ̤ο̤ν καὶ ν⌝⌟έον, ἀλλ' αὖτ̣↵ον ὔμως ἔμ⌞αρψε[ ⌜χρόνω̣‹ι› π̣[ό]λιον̤ γ̤ῆ̤ρα⌝⌟ς ἔ⌞[χοντ'] ⌟ἀθ⌞[α]⌟ν↵άταν                                                                                 ἄκοιτιν⌞.[ Anfang von Tedeschi ὔμμιν φίλα Μοίσαν ἰο]⌟κόλ̤πων κάλα δῶρα, παῖδες, πρέπει δὲ λάβην τὰ]⌟ν φιλἄοιδον λιγύραν χελύνναν·[ ἔμοι δ' ἄπαλον πρίν] ποτ' [ἔ]οντα χρόα γῆρας ἤδη αἰκίσσατο, λεῦκαι δ' ἐ]γένοντο τρίχες ἐκ μελαίναν, Gruppe XIII: Nostalgie der Jugend XIII.1: Wenn ich in die Brüste noch hatte Milch [Wenn ich in die Brüste noch] hat[te] Milch τωὔθατ' ἢ παίδ]ων δολόφυν [ποήσ]ε[ι ἀρμένα, τότ' οὐ] τρομέροις πρ[ὸς ἄ]λλα [λέκτρα κε πόσσι 4 ἐρχόμαν· νῦν δὲ] χρόα γῆρας ἤδη [μυρίαν ἄμμων ῤύτι]ν ἀμφιβάσκει [κωὐ πρὸς ἄμμ' Ἔρως] πέταται διώκων [ἀλγε]σ̣ί[δωρος· ] τᾶς ἀγαύας ] . α· λάβοισα [δ' ἀδύφωον πᾶκτιν] ἄεισον ἄμμι [τὰν ἰόκολπον. ἔ]ρων μά̣λ̣ιστα ] ἆ̣ς π[λά]ναται̣ [................ ................] XIII.2: Aber, denn du mein Freund doch bist Aber, denn du mein Freund doch bist, Finde dir eine junge Braut; Dich heiraten wird ich doch nicht, Weil ich etwas zu alt nun bin. XIII.3: Denn du auch ein zärtliches Mädchen warst doch . . . . . . . . . . . . . . . ]λ̣αιγ̣[. . . . . . . . . . ]ν̣οσ[. . . . . – ^ ^ – ]σι·[. . . . . 4 Denn du auch ein [zärtliches] Mädchen [war]st doch ἐξ]ί̣κ̣ης μέλπεσθ' ἄγι ταῦτα [πάντα σοὶ] ζ̣ἄλεξαι κἄ̣μμ' ἀπὺ τῶδε κ[ῆρος ἄ]δρα χάρισσαι· σ]τείχομεν γὰρ ἐς γάμον· εὖ δὲ [δέρκῃ κα]ὶ σὺ τοῦτ'· ἀλλ' ὄττι τάχιστ̣ά [παίσαις πα]ρ[θ]ένοις ἄπ[π]εμπε, θέοι [δ' ἄτιμον μηδὲ]ν ἔ̣̣χοιεν̣ ἀστίβης] ὄ̣δος μ[έ]γαν εἰς Ὄλ̣[υμπον Ἔστιν ἀ]νθρώ[πῳ ]αίκ . [ [................ ................] XIII.4: An zärtliche Frauen Αἶσ' ἔγων ἔ]φα̤ν· ἄγα[ναι γύναικες, Ο]ἶ[α μ]εμνάσεσθ' ἄ̤[ϊ μέχρι γῆρας, κ]αὶ γ̣' ἄρ' ἄμμες ἐν νεό̣[τατι λάμπρᾳ Ταῦ̣τ' ἐπόημ̣μεν. Πό̣λ̣λ̣α̤ [μ]ὲν γὰρ γαὶ κά[λα κἄγν' ἐν αὔτᾳ [Ἐκ]πο̣νήσ[α]μεν· πόλι[ν αὖ λιποίσαις ῎Υ]μμε̤ ὀ[ξ]είαις δ[άκε μοι βλεποίσᾳ Θ]ῦμ[ο]ν ἄ[σαισι Ἴμμερος. Gruppe XIV: Liebe und Schmerz XIV.1: Du hast mich verlasst [Καλλέλοιπάς μ’. Ὦμ’.] Ἐμέθεν δ’ ἔχησθα ‹ Ἤ σὺ› λάθαν, [φιλτάτα,] ἤ τιν’ ἄλλον ‹Μᾶλλον› ἀνθρώπων ἐμέθεν φίλησθα; [Τίς δὲ κεν εἴη;] XIV.2: An Mica [x–uu– –uu– οὐδὲ θέ]μις σε Μίκα [x–uu– ἄμμι γ]έλα[ν, ἀλ]λά σ’ ἔγωὐκ ἐάσω [x–u γυναίκω]ν̣ φιλότ[ατ’] ἤλεο Πενθιλήᾱν̣ [x–uu– τοῦτο φρένας] δάκν[ε πολύ]τροπ’, ἄμμα̣[ις, κήναισι γάρ, οὐκ ἄμμι,] μέλ̣[ος] τι γλύκερον χ[α]ρ[ίσδῃ] ἔγεντ̣ο [δὲ νῦν ἀρμονί]α μελλιχόφων[ος] αὔραν οὐ γὰρ κ[άλαμος ταῦτα μελίσ]δει, λίγυραι δ᾽ ἄη[τα]ι XIV.3: An Atthis Ἔρος δηὖτέ μ’ ὀ λυσιμέλης δόνει γλυκύπικρον ἀμάχανον ὄρπετον, Ἄτθι, σοὶ δ᾽ ἔμεθεν μὲν ἀπήχθετο φροντίσδην, ἐπὶ δ’ Ἀνδρομέδαν πότῃ. XIV.4: Volle Freude kann keiner Mensch besitzen [Ὀλβίοις] μὲν οὐ δύνατον γ⌟ένεσθαι⌞ [πάμπ]α̣ν ἀνθρώπ[οις, π]εδέ⌟χην δ' ἄρασθαι⌞ [ἔστιν ἔσλων μοῖραν·] ⌜ἔγω δ' ἔ⌟μ' αὔτᾳ⌞ Τοῦτο σύνοιδα⌝. [Στρωφαί τινες δύνανται τῇδε ἀπολωλεκέσθαι.] . . . γένεσθαι Ο[      ] . . ἔβα̣ς̣ ἐπ' ἄκ̣ρας Τ̣α[      ]ν χ[ί]ον'· ἀ̣ δ̣ὲ̣ πόλλα ⌟Πρ⌞ὸς [ ⌟Ὠς⌞ δ[      ]ω̣ν ἀπέ̣χθ̣ην Τω̣[      ] . δύ̤ν̤ατ', ⌜ὄττινας γὰρ ⌟Εὖ θ⌞έω, κῆνοί με μ⌟άλιστα σ⌞ίνν⌟ον⌞- τ⌝' ⌟ἐξ ἀ⌞δοκή[τω.] XIV.5: Eros erschüttete mein Herz Version von Campbell                  Ἔρος δ᾽ ἐτίναξέ ‹μοι› φρένας, ὠς ἄνεμος κὰτ ὄρος δρύσιν ἐμπέτων. Version von Edmonds Ἔμοι δ' ὠς ἄνεμος κατάρης δρύσιν ἐμπέτων ἐτίναξεν Ἔρως φρένας. XIV.6; Der Mond ist untergegangen Version von Hephaistion Δέδυκε μὲν ἀ σελάννα καὶ Πληίαδες· μέσαι δὲ νύκτες, παρὰ δ’ ἔρχετ’ ὤρα· ἔγω δὲ μόνα κατεύδω. Version von Reiner und Kovacs Δέδυκε μὲν ἀ σελάννα καὶ Πλ‹εί‹αδές· ‹εἰσι› μέ‹σ›σαι· νύκτ‹ο›ς ‹δὲ› παρὰ‹έ›ρχετ’ ὤρα· ἔγω δὲ μόνα κατεύδω. XIV.7: Ich weiß nicht, was zu denken Ich weiß nicht, was zu denken: mir sind zwei Gedank'n                                                                                      [im Herz. XIV.8: Über die Liebe καὶ ποθήω καὶ μάομαι u–x XIV.9: O süße Mutter O süße Mutter, wirklich kann ich nich mein Netz noch weben: Die zarte Aphrodite macht mich einen Jungen lieben. Gruppe XV: Epithalamia (Hochzeitslieder) XV.1: Schlafest Δαύοις ἀπάλας ἐτα‹ί›ρας ἐν στήθεσιν . XV.2: Wir werden geben δώσομεν, ἦσι πάτερ. XV.3: Ein Hochzeitslied [–u–x–uu–u–x –u–x–uu–u–x Καίτ' ἄραμαι τάνδε διπλάσιάν μοι νύκτ[α γέ]ν̣[εσθαι.] πάρθενοι δ[ὲ ταίσδεσι πρὸς θύραισιν] παννυχίσδοι[σ]α̣̣ι[, πολύολβε γάμβρε,] σὰν ἀείδοιε̣ν φ[ιλότατα καὶ νύμ-] φας ἰοκόλπω. ἀλλ᾽ ἐγέρθε̣ı̣ς, ἠϊθ[έοις ἐταίροις] στεῖχε σοὶς ὐμάλικ̣[ας, ὠς ἐλάσσω] ἤπερ ὄσσον ἀ λιγ̣ύφω̣[νος ὄρνις] ὔπνον [ἴ]δωμ̣εν. XV.4: Denn der Tag ist jetzt nah bei uns . . . . . . . . . . . . . ]ν̣ . . . . . . . . . . . . . ] . . . . . . . . . . ]λ denn . . . . . . . . . . ] schön 5. . . . . ] schürt was in Ruhe ist . . . . . ] die Mühe den Herz [besitzt . . . . . ] sitzt . . . . . ] Aber los, meine Freunde: wir Enden uns'ren Gesang], denn der Tag ist jetzt nah bei uns. XV.5: Hymenaeum Ἴψοι δὴ τὸ μέλαθρον, ὐμήναον, ἀέρρετε, τέκτονες ἄνδρες· ὐμήναον. 5 γάμβρος ϝῖσος Ἄρευι, ὐμήναον, ἄνδρος μεγάλω πόλυ μέσδων, ὐμήναον. Πέρροχος, ὤς ποτ' ἄοιδος ᾽Υμήναον Ὀ Λέσβιος ἀλλοδάποισιν. ᾽Υμήναον XV.6: Über den Portier Ἄλλως δὲ σκώπτει (ἡ Σαπφὼ) τὸν ἄγροικον νυμφίον καὶ τὸν θυρωρὸν τὸν ἐν τοῖς γάμοις εὐτελέστατα καὶ ἐν πεζοῖς ὀνόμασι μᾶλλον ἢ ἐν ποιητικοῖς. Θυρώρῳ πόδες ἐπτορόγυιοι, τὰ δὲ σάμβαλα πεμπεβόηα, πίσυγγοι δὲ δέκ’ ἐξεπόνησαν. [κὠ πάτηρ τὰ μὲν ἄλλα μέτερρος ὐπὲρ δ' εὐγενίας βίον ἀμφισ- βάστεις τῷ Κέκροπι ζατέλεσσεν.] (Οἱ στίχοι 4-6 ὑπὸ τοῦ Ἔδμονδζ προσετέθησαν.) XV.7: Sowie der süße Apfel οἶον τὸ γλυκύμαλον ἐρεύθεται ἄκρῳ ἐπ’ ὔσδῳ, ἄκρον ἐπ’ ἀκροτάτῳ, λελάθοντο δὲ μαλοδρόπηες· οὐ μὰν ἐκλελάθοντ’, ἀλλ’ οὐκ ἐδύναντ’ ἐπίκεσθαι… Σαπφοῦς ἦν ἄρα μήλῳ μὲν εἰκάσαι τὴν κόρην [...] τὸν νυμφίον τε Ἀχιλλεῖ παρομοιῶσαι καὶ εἰς ταὐτὸν ἀγαγεῖν τῷ ἥρωϊ τὸν νεανίσκον ταῖς πράξεισι. XV.8: Sowie die Hyazinthe Version von Campbell Οἴαν τὰν υάκινθον ἐν ὤρεσι ποίμενες ἄνδρες πόσσι καταστείβοισι, χάμαι δέ τε πόρφυρον ἄνθος... Version von Edmonds Οἴαν τὰν ὐάκινθον ἐν ὄρρεσι ποίμενες ἄνδρες πόσσι καταστείβοισι, χάμαι δ' ἔτι πορφύρα ἄνθη... XV.9: O anmutige Meine Version ὦ κάλα, ὦ χαρίεσσα κόρα Version von Edmonds Ὦ κάλ', ὦ χαρίεσσα, σοὶ αἰ βροδόσφυροι Χάριτες χρύσια τ' Ἀφρόδιτα συμπαίζοισι u–ux XV.10: Ein andere Mädchen wie dieses [Σὺ δὲ χαῖρ', ὄλβιε γάμβρ’·] οὐ‹δέποτ’ ἦν› γὰρ Ἀτέρα νυν πάϊς, ὦ γάμβρε, τοαύτα. XV.11: Schützt ihr sie Version von Tedeschi mit meiner Integrationen ....................τάνδε φυλάσσετε, Ἐννε͜[ανείρ]οϊ, γάμβροι, [u–]υ πολίων βασίληες [x Meine Version Τάνδε φυλάσσετε, ἐννε[ά]γ̣α̣ι̣οι Γάμβροι, [ἄκρα]ν̣ πολίων βασίληες XV.12: Am Brautpaar Ὄλβιε γάμβρε, σοὶ μὲν δὴ γάμος ὠς ἄραο ἐκτετέλεστ’, ἔχηις δὲ πάρθενον, ἂν ἄραο. Σοὶ χάριεν μὲν εἶδος, ὄππατα δ’ ‹ἐστί, νύμφα›, μέλλιχ’, ἔρος δ’ ἐπ’ ἰμέρτῳ κέχυται προσώπῳ· 5 ‹Δῆλα τὰ δὴ› τετίμακ’ ἔξοχά σ’ Ἀφροδίτα. XV.13: Was soll ich dir vergleichen? τίῳ σ᾿, ὦ φίλε γάμβρε, κάλως ἐικάσδω; ὄρπακι βραδίνῳ σε μάλιστ᾿ ἐικάσδω. XV.14: Seid ihr glücklig Χαῖρε, νύμφα, χαῖρε, τίμιε γάμβρε, πόλλα. XV.15: Die Götter libatieren für eine Hochzeit κῆ δ᾽ ἀμβροσίας μὲν κράτηρ ἐκέκρατ᾽, Ἔρμαις δ᾽ ἔλων ὄλπιν θέοισ’ ἐοινοχόησε. κῆνοι δ’ ἄρα πάντες 5 καρχάσι’ ἦχον κἄλειβον· ἀράσαντο δὲ πάμπαν ἔσλα τῷ γάμβρῳ. XV.16: Glücklige Braut Meine Version Χαίροισα νύμφα, χαιρέτω ‹κ'› ὀ γάμβρος. Version von Edmonds Χαίροι τ' ἀ νύμφα, χαιρέτω τ' ὀ γάμβρος· XV.17: An die Braut Ὦ βρύοισ' ἔρων βροδίων νύμφα, τᾶς Παφίας ἀνάσσ- ας ἄγαλμα κάλιστον, πρὸς εὔναν ἴθι, πρὸς λέχος, ὦτε μέλλιχα παίσεαι παῖγνα γλύκηα γάμβρῳ. Ἔσπερος δ' ἔκοισαν ἄγοι σ' ἀργυρόθρονον ζυγίαν Ἦραν θαυμανέοισαν. XV.18: Sehne ich mich nach die Jungfräulichkeit? Sehne ich mich jetzt noch nach die Jungfräulichkeit? XV.19: An die Jungfräulichkeit Meine Version -Jungfräulichkeit, Jungfräulichkeit, wohin gehst du, mich lassend? -Nimmer wird ich nach dich zurück, o Braut, nein,                                                              nimmer wird ich. Version von Edmonds -Jungfräulichkeit, Jungfräulichkeit, wohin gehst du, mich lassend? -Nimmer wird ich kommen, o Braut, nie wird ich nach dich                                                                                                  kommen. Gruppe XVI: Mythen XVI.1: Immer wird ich eine Jungfrau bleiben .. ]σανορεσ . . [ Φοίβῳ χρυσοκό]μᾳ, τὸν ἔτικτε Κόω κ[όρα μίγεισ’ εὐρυβίᾳ Κρ]ονίδᾳ μεγαλωνύμῳ [ Ἄρτεμις δὲ θέων] μέγαν ὄρκον ἐπώμοσε· 5 «[νὴ τὰν σὰν κεφά]λαν, ἀϊπάρθενος ἔσσομαι [ἄδμης οἰοπό]λων ὀρέων κορύφαισ᾽ ἔπι [θηρεύοισ’· ἄγι καὶ τά]δε νεῦσον ἔμαν χάριν». [ὢς εἶπ’· αὐτὰρ ἔνευ]σε θέων μακάρων πάτηρ, [πάρθενον δ’ ἐλαφάβ]ολον ἀγροτέραν θέοι 10 [ἄνθρωποί τε κάλε]ισιν ἐπωνύμιον μέγα. [κήνᾳ λυσιμέλης] Ἔρος οὐδάμα πίλναται· ] . [ . ] . . . . α̣φόβε[ . . ] .́ .ω· XVI.2: Über Eros Πρώτην δέ φασι χλαμύδα ὀνομάσαι Σαπφὼ ἐπὶ τοῦ Ἔρωτος εἰποῦσαν· [Τὸν Ἔρωτ' ἐν ὀνείρῳ τιν' ἔβλεψ' αύτα ἔγω ποτα] Ἔλθοντ' ἐξ ὀράνω πορφυρίαν περθέμενον χλάμυν. XVI.3: Über Leda Φαῖσι δή ποτα Λήδαν ὐακινθίνων εὔρην ὤϊον [ἀνθέ͜ων] πεπυκαδμένον [ὔπο]. XVI.4: Latona und Niobe Καλοῦσι γοῦν καὶ αἱ ἐλεύθεραι γυναῖκες ἔτι καὶ νῦν καὶ αἱ παρθένοι τὰς συνήθεις καὶ φίλας ἑταίρας, ὡς ἡ Σαπφώ· Λάτω καὶ Νιόβα μάλα μὲν φίλαι ἦσαν ἔταιραι. XVI.5: Ares sagt Ὀ δ' Ἄρευς φαῖσί κεν Ἄφαιστον ἄγην βίᾳ XVI.6: Die Untödliche lachten Die Untödliche lachten dann XVI.7: Hector und Andromacha Κυπρο  ̣[         22-24 letters    ]αι  ̣ Κᾶρυξ ἦ̣λ̣θ̣[ε] θ̣ό[ων δυνάμι μ]ε̣λ̣[έων ἔ]θ̣εις Ἴδαος τάδε κα[ῖν]α [φόρ]εις̣ τ̣άχυ̣ς̣ ἄγγ̣ε̣λος «[Eἶς ἢ πλείονες ἂπ στίχοι εἶσι, τελεύταος Τούτων ἐν δὲ τελεύτᾳ ἴσως ἔχεν      Ἰλίω] Τᾶς τ᾽ ἄλλας Ἀσίας [τά]δ̣᾽ ἔσ̤αν κλέος̣ ἄφθιτον· Ἔκτωρ κ‹ο›ἰ συν̣έται̣ρ[ο]ι̣ ἄ̣γοισ᾽ ἐλικώπιδ̣α̣ Θήβας ἐξ ἰέρας Πλακίας τ᾽ ἀπ᾽ [ἀϊ]‹ν›νάω Ἄβραν Ἀνδρομάχαν ἐνὶ ν̣αῦσιν̣ ἐπ’ ἄλ̣μ̣υρ̣ον Πόντο̣ν̣· πόλλα δ̣᾽ [ἐλί]γ̣ματα χρ̣ύσια κἄμματα Πορφύρ[α κά]λα τ’ αὖ τ[ρό]ν̤α̣, πο̣ί̣κ̣ιλ᾽ ἀθύρματα, Ἀργύρ[α τ᾽] ἀνάριθμα ποτήρια κἀλέφαις. Ὤς εἲπ̣’· ὀτραλέως δ’ ἀνό̣ρουσε̣ π̤άτ̣[ηρ] φίλος· Φάμα δ’ ἦ̤λ̤θε κατὰ πτ̣ό̣λιν εὐρύ̣χ[ορο]ν φίλοις· Αὔτικ’ Ἰλίαδαι σατίναι[ς] ὐπ’ ἐϋ̣τρόχοι̣ς Ἆγ̣[ο]ν αἰμονίοις̣· ἐπ[έ]β̤αινε̣ δὲ παῖς ὄχλος Γ̣υνάι̣κ̣ων τ’ ἄμα π[αρ]θ̤ενί̣κ̣α̣ν τ̣’ ἀ[παλ]οσ̣φ̣ύρω‹ν›· Χῶρις δ’ αὖ Περάμοιο θύγ̣[α]τρ̤ες [ἐπήϊσαν] Ἴππ̣[οις] δ̣’ ἄνδρες ὔπαγο‹ν› ὐ̣π’ ἄ̣ρ[ματα, σὺν δ’ ἴσαν] Π[άντ]ες ‹ἀ›ί̣[θ]εοι· μεγάλω[σ]τ̣ι δ̤’ [ἴεν μέγας] Δ[ᾶμος], κἀν̣ιόχοι φ[αλάροισι κεκαδμέναις] Π̣[ώλοις ἔ]ξαγο[ν ἐκ πόλεως τότα τᾶς φίλας. Στίχοις τυίδε λέγοισιν ἀπέμμεν ἄπαντες αὖ. [Ὄτα δεῦτ’ ὀχέων ἐπέβαν ἴ]κελοι θέοι[ς [Ἔκτωρ Ἀνδρομάχα τ’, ὄλοι] ἄγνον ἀόλ̣[λεες] Ὄρ̣μα‹ν›α̤⌞[ι τότα Τρῶες ἔβαι]νον ἐς Ἴλιο[ν], Αὖ̣λος δ’ ἀ̣δ̣υ̤[μ]έ̣λη⌞[ς κίθαρίς] τ’ ὀνεμ‹ε›ί‹χ›νυ[το] Καὶ ψ[ό]φο[ς κ]ροτάλ⌞[ων, λίγε]ως δ’ ἄρα πάρ̣[θενοι] Ἄειδον μέλος ἄγν⌞[ον, ἴκα]νε δ’ ἐς̣ αἴ[θερα] Ἄχω θεσπε̣σί̣[α], γέλ̤⌞[ος Πάντᾳ δ’ ἦς κὰτ ὄδο⌞[ις Κράτηρες ⌜φίαλ⌝α̣ι̣ ρ̤⌜ο⌞⌝[. . .] . ε̣δ̣ε̣ [. .] . [.] . [ Μύρρα καὶ κασία λίβ⌞ανό[ς] τ’ ὀνε̣δ̣έχνυτο.̣ ⌜Γύ⌝ν⌜αικες δ⌝’ ὀ⌜λό̤λυσδ⌝ο⌞ν̣ ὄ̣σαι προγενέστερα[ι], ⌜Πάντες δ’ ἄνδρ⌝ε⌜ς⌝ ἐ̣⌞πήρατον ἴαχον ὄρθιον ⌜Πάον’ ὀνκαλέο⌝ν⌜τες⌞ ἐκάβολον εὐλὐραν, ῎⌜Υμνην δ' Ἔκτορα κἈ⌞νδρομάχαν θεοίκελο[ις Δευτέρῳ τῷ ἔγω λέγον· «Ἂπ στίχοι εἶσι τυίδ’», Ἴσως Σάπφικον ἄλλο πόημα ποτῆρχε κῆ. Gruppe XVII: Pinakes XVII.1: Anfangen von Zeilen von viele Dichtern δεῦτ̣[έ] μοι νᾶσον δ̣ύ' ἔ̣ρ̣ω̣τ̣ές με ἔσταμε̣ν εὐχ̣ῆι ὦ δεξαμένη[[ι]] κε̣[ σεμνὰ πολυκλ . [ πότνι' ὠράνω Ἔρως̣ ἐπεξενώ[θη δεῦτ' ὄλβιαι τίς̣ ἔ̣ρ̣ω̣τος ἤδη [μ'] ὄ̣νηαρ χαῖρε̣ [Κ]υ̣λλάν̣ας ὁ μέ[γα]ς̣ πόντο̣[ς θύω[με]ν Ἀφροδ̣[ίτι ἐπὶ Δάν̣α̣όν τι̣[ ---- ἀγνὴ μῆτ[ερ Κύπρι κα̣[ὶ ἀνέτὠφ̣ρ̣ο̣[διτ- ἐγρ̣έσθω μ̣ο̣[ αἰόλον φών[αν ἄπεχ' ο̣ὖ̣ρ̣ον [ γλυκὺ μ̣ε̣[ χαῖρε χ̣α̣[ῖρε εἶδον [] . [ γουνο[ῦμαι νέον τ̣[ ὦ π̣αῖ̣ κ̣[ ἴθι μ . [ ωπ̣ . [ XVII.2: Braut mit schönen Füße ] . ω [ ἦ]σαν ἐ̣ν τῶι . [ ] . δὲ ιʹ κ(αὶ) ἐκάστης ὀ αʹ[ ] . εν τὸ γὰρ ἐννεπε [δ]ὴ προ̣β̣[ίβαισά μοι ἀεί]σατε τὰν εὔποδα νύμφαν [ ]τ̣α παῖδα Κ̣ρ̣ο̣νίδα τὰν ἰόκ[ολπ]ον [–x ] ἐ̣ς ὄργαν θεμένα τὰν, ἰόκ[ολ]π̣ος α[ δεὖτέ ν]υν, ἄγναι Χάριτες Πιέριδέ[ς τε] Μ̣οῖ[σαι 5 ] . [ . ὄ]ππ̣οτ’ ἀοιδαι φρέ̣ν' [ἔμ]αν ἔ[θελξαν ]ς̣ ἀΐοισα λιγύραν [ἀοί]δαν x–uu, – γά]μβρον, ἄσαροι γὰρ ὐ̣μαλι̣κ[ες x x–uu x– ]σε φόβαισι‹ν›, θεμέν̣α λύραν [x ] . . η χρυσοπέδι̣λ̣‹λ›[ο]ς Αὔως 10 ] .ʹ στίχ(οι) ρλ[.]ʹ 15 ] μετὰ τὴν πρώτην̣ [ x–uu, – –u ] φέρονται ἐπιγεγρα[μμένοι ἐπιθα]λάμια ] βυβλίου, καὶ βέλτι̣ο[ν ]ρ̣οπ . . . . [    ] . ε . [ Gruppe XVIII: Verwandte mit Furcht XVIII.1: Ihr ducktete euch ἐπτάξατε̣, [παῖδες, κὐπὸ χαίταν] δροσ[ό]εσσα[ν ἄγνας] δάφνας ὄτα̣ [– –uu– –uu–u–] . αι πὰν δ' ἄδιον [– –uu– –uu–u οὐδ' ἒν] ἢ κῆνον ἐλο[ίμαν καὶ ταῖσι μὲν ἄ[κτισι u––uu–u–u]ν ὀδοίπορος ἄν[θρωπο]ς . [ μύγις δέ ποτ' εἰσάϊον· ἐκλ̣[ ψύχα δ' ἀγαπάτα σὺν ἔ[μοι τέαυτ[α]{ν} δὲ νῦν ἔμμ̣[ατ' ἔχοισαι ἴκεσθ' ἀγανα[ –uu– –uu–u–u] . ἔφθατε· κάλαν [ τά τ' ἔμματα κα̣[ὶ –uu– –uu–u–]ον XVIII.2: Die Marinern furchten die stärke Stürmen . . . . . . . . . . . . . . . ] ἔπι[θ]ε̣ς μά[καιρα . . . . ]ε̣ γάνος δὲ καὶ [. . . . . . . . . . . . τ]ύχᾳ σὺν ἔσλᾳ    .[ . . λί]⌟μεν⌞ος κρέτησαι . . . . γ]ᾶς μελαίνας [. . . . . Ἐν θυέλλαισι ζαφ]έλοισι ναῦται [ἐκφοβήθεντες μ]εγάλαις ἀήται̣[ς ἄββαλον τὰ φόρτι]α κἀπὶ χέρσω [πλοῖον ὄκελλαν· μὴ μάλιστ’ ἔγωγ’] ἄμοθεν πλέοιμ̣[ι χειμάσαντος μη]δὲ τὰ φόρτι’ εἶκ[α ἐς βάθηα πόντο]ν̣ ἄτιμ’, ἐπείκη,̣ [πάντα βάλοιμι· αἰ δὲ Νήρηϊ προ]ρέοντι πόμπᾳ [ἐννάλῳ τἄμ’ ἐξέσετ]αι δέκε̣[σθαι φόρτι’, ὠς τάχιστά γ’ ἄραμαι ὠς τ'] εἴ[- ᾳ με προσέλθην. . . . . . ]ι̣ν ἔργα̣ . . . . . ] χ̣έρσω̣ [.] . . . . . ]γ̣α . . . . . ] XVIII.3: Über die Tauben ταῖσι ‹δὴ› ψῦχρος μὲν ἔγεντ' ὀ θῦμος, πὰρ δ᾽ ἴεισι τὰ πτέρα [–u–x] XVIII.4: So wie ein Kind Ὠς δὲ πάϊς πεδὰ μάτερα πεπτερύγωμαι. XVIII.5: Sie furchten Ἔπταζον ὠς ὄρνιθες ὦκυν αἴετον ἐξαπίνας φάνεντα Gruppe XIX: Sprichwörter XIX.1: Du liebst Kinder mehr als Gelló Du liebst Kinder mehr als Gelló. ἐπὶ τῶν ἀώρως τελευτησάντων, ἤτοι ἐπὶ τῶν φιλοτέκνων μέν, τροφῇ δὲ διαφθειρόντων αὐτά. Γελλὼ γάρ τις ἦν παρθένος, καὶ ἐπειδὴ ἀώρως ἐτελεύτησε, φασὶν οἱ Λέσβιοι αὐτῆς τὸ φάντασμα ἐπιφοιτᾶν ἐπὶ τὰ παιδία, καὶ τοὺς τῶν ἀώρων θανάτους αὐτῇ ἀνατιθέασι. Μέμνηται ταύτης Σαπφώ. XIX.2: Weder Biene noch Honig will ich doch Weder Biene noch Honig will ich doch. ἐπὶ τῶν μὴ βουλομένων παθεῖν τι ἀγαθὸν μετὰ ἀπευκτοῦ. XIX.3: Der Kretisch Ὁ Κρὴς τήν ‹γε› θάλατταν oder Ὁ Κρὴς δὴ τὸν πόντον ἐπὶ τῶν ἐν οἷς διαφέρουσι ταῦτα φεύγειν προσποιουμένων ἡ παρομία ἐστίν· ἐπειδὴ ναυτικώτατοι οἱ Κρῆτες ἐγένοντο. Μέμνηται ταύτης Ἀλκαῖος. Gruppe XX· An Ethnonymen oder Ortsnamen sich beziehende XX.1: Die Kretische Frauen Κρῆσσαί νύ ποτ’ ὦδ’ ἐμμελέως πόδεσσιν ὤρχεντ’ ἀπάλοισ’ ἀμφ’ ἐρόεντα βῶμον ποίας τέρεν ἄνθος μάλακον μάτεισαι. XX.2: An Aphrodite Ἤ σε Κύπρος ἢ Πάφος ἢ Πάνορμος. XX.3: Sandale ‹–u–x–uu–› Πόδας δέ ποίκιλος μάσλης ἐκάλυπτε, Λύδι- ον κάλον ἔργον. Gruppe XXI: Übertreibungen XXI.1: Mit alle Arte Farben Ἐρευθήεσσα δὲ (sc. λέγεται ἡ τοῦ Ἰάσωνος δίπλαξ) ἀντὶ τοῦ πυρρά, ὑπέρυθρος, καὶ ἔστι παρὰ τὸ Σαπφικόν· xx παντοδάπαισ‹ι› μεμιγμένα χροίαισιν uu–uu–ux XXI.2: Goldener als Gold Ja viel süßer im Singen als Harfen [x] . . . . . . . . . . . . . . . . Wikrlich gold'ner als Gold. XXI.3: Sieben Übertreibungen Γάλακτος λευκοτέρα ῎Υδατος ἀπαλωτέρα Πακτίδων ἐμμελεστέρα Ἴππω γαυροτέρα Βρόδων ἀβροτέρα Ἰματίω ἐάνω μαλακωτέρα Χρύσω τιμιωτέρα XXI.4: Weißer als ein Ei ὠίω πόλυ λευκότερον XXI.5: Zarter als ein Narzisse 's ist Zarter als ein Narzisse 's ist Gruppe XXII: Zartheit XXII.1: Kissen [xx–uu–u] ἔγω δ' ἐπὶ μαλθάκαν τύλαν ‹κα›σπολέω μέλε'. [–uu–ux] XXII.2: Ich liebe die Zartheit Ὑμεῖς δὲ οἰεῖσθε τὴν ἁβρότητα χωρὶς ἀρετῆς ἔχειν τι τρυφερόν; Καἴτοι Σαπφώ [...] ᾐδέσθη τὸ καλὸν τῆς ἁβρότητος ἀφελεῖν λέγουσα ὧδε· θάνοισαν ἄοιδον τὸ πὰν οὐδεὶς φθ]ίμέναν νομίσδει ἄλλοισι τύχην ὄσσα θέλωσι Κρονίδ]αις ὀπάσδοι. ἔγω δὲ φίλημμ' ἀβροσύναν, [ἴστε δὲ] τοῦτο· καί μοι τὸ λάμπρον ἔρ‹ω›ς ‹τὠ›ελίω καὶ τὸ κάλον λέλογχε φανερὸν ποιοῦσα πᾶσιν ὡς ἡ τοῦ ζῆν ἐπιθυμία τὸ λαμπρὸν καὶ τὸ καλὸν εἶχεν αὐτῇ. Gruppe XXIII: Freude XXIII.1: Steh' vor mich Καὶ ἡ Σαπφὼ δὲ πρὸς τὸν ὑπερβάλλοντος θαυμαζόμενον τὴν μορφὴν καὶ καλὸν εἶναι νομιζόμενόν φησι· Meine Version Steh [du] vor ‹mich› doch ‹hier›, o mein Freund, und lass Die Schönheit deiner Augen aufspannen jetzt. Version von Edmonds [Ὄ]σταθι κἄντα ‹θᾶ με φίλαν› φίλος, καὶ τὰν ἐπ' ὄσσοις ὀμπέτασον χάριν. XXIII.2: Dann kamst du, wohl mir tatest Meine Version (I) Dann kamst du, wohl mir tatest, denn ich dann begehrte dich, Meine Seele dann brannte mit Sehnsucht, du kühltest sie: Lebe doch viele Guten, so viele wie deine Zeit. Meine Version (II) Dann kamst du, wohl mir tatest, denn ich dann begehrte dich, Meine Seele dann brannte mit Sehnsucht, du kühltest sie: Lebe doch viele Guten, so viele wie diese Zeit Uns'rer Trennung… Bonus: "Liebster Sprössling von Ouranós und Gaia" Version von Thévenaz (a) [Ο]ἰ μὲν ἰππήων στρότον οἰ δὲ πέσδων Οι δὲ νάων φαῖσ' ἐπ[ὶ] γᾶν μέλαι[ν]αν [Ἔ]μμεναι κάλλιστον· ἔγω δὲ κῆν' ὄτ- τῳ τις ἔραται. [Πά]γ̣χυ δ' εὔμαρες σύνετον π⌟όησαι⌞ [Π]ά̣ντι τ[ο]ῦ̣τ̣'· ἀ γὰρ πόλυ περσκ⌟έθοισα⌞ Κάλλος [ἀνθ]ρώπων Ἐλένα [τ]⌟ὸ̣ν ἄν⌞δρα Τὸν [μέγ' ἄρ]ι̣στον Καλλ[ίποι]σ̣' ἔβα 'ς Τροΐαν πλέο̣ι̣⌟σα⌞ κωὐδ[ὲ π]α̣ῖ̣δος οὐδὲ φίλων τ⌟οκήων⌞ Πά[μπαν] ἐμνάσθ' ἀλλὰ παράγ⌟α̣γ' αὔταν⌞ Ο[ὐδὲ θέλοι]σαν [Κύπρις· ἂ γν]άμπτον π̣αρ[άγει] ⌟ν̣όημμα⌞ [Τὦμον,]ὠς κούφως τ[ετόρη]⌟ν νοήσῃ̣· [Κἄ]μ̣ε̣ νῦν Ἀνακτορί[ας ὀ]⌟νεμναί⌞- [σ' οὐ] π̣αρ̣εοίσας. [Τᾶ]ς ‹κ›ε βολλοίμαν ἔρ̣ατόν τε ⌟βᾶμα⌞ Κ̣ἀμάρυ‹χ›μα λάμπρον ἴδη⌟ν προσώπω⌞ Ἢ̣ τὰ Λύδ̣ων ἄρματα κἀν ὄπλ⌟οισι⌞ [Πεσδομ]άχεντας [Ἀλλ' ἔρον] μὲν οὐ δύνατον γ⌟ένεσθαι⌞ [πάμπ]α̣ν ἀνθρώπ[ῳ, π]εδέ⌟χην δ' ἄρασθαι⌞ [Τῶ κάλω λέλογχεν·] ⌜ἔγω δ' ἔ⌟μ' αὔτᾳ⌞ Τοῦτο σύνοιδα⌝. (b) [Στρόφαι τινές δύνανται τυίδε ἀπολωλέκεσθαι.] . . . γένεσθαι Ο[      ] . . ἔβα̣ς̣ ἐπ' ἄκ̣ρας Τ̣α[      ]ν χ[ί]ον'· ἀ̣ δ̣ὲ̣ πόλλα ⌟Πρ⌞ὸς [ ⌟Ὠς⌞ δ[      ]ω̣ν ἀπέ̣χθ̣ην Τω̣[      ] . δύ̤ν̤ατ', ⌜ὄττινας γὰρ ⌟Εὖ θ⌞έω, κῆνοί με μ⌟άλιστα σ⌞ίνν⌟ον⌞- τ⌝' ⌟ἐξ ἀ⌞δοκή[τω.]