Ἰόπλοκ' ἄγνα μελλιχόμειδε Σάπφοι, Ἄμμιν ἐν ποήμασι σοῖσιν ὄττι Γράψαι ἤθελες, τὰ θέλω λάβων κά- λως μεταφράσδην. |
Sappho, honiglächelnde reine Sappho, Violettenhaarige, was du schreiben Mit Gedichten wolltest, möcht' ich versteh'n und Schön übersetzen. |
What was once planned as a full German edition of Sappho on this blog was then cut down to an anthology, more copious than the Japanese Chôka one or the Sicilian barbarous meter one, because I did not want to have to deal with hordes of barely translatable tatters like the ones from P.Oxy. 22933 or 2506 or the Sapphic stanza or book-IV meter ones you can see at the Italian edition. The selection I made for this anthology will also be used anytime I want to translate Sappho into any other language that doesn't have an edition or an anthology yet (so anything but Italian Chinese Greek Spanish Siclian or Japanese), as a sort of "standard Sappho selection". Indeed, this German anthology is mentally already paired with a Romagnolo anthology, and the two series of videos on the channel will be merged into a single one.
Of course, I now need to explain the thought process behind the selection and ordering of the fragments (which are not ordered by meter, of course). I will list the fragments in the order they are given below, grouping them as below, and for each fragment, I give the LP number, the title used below, and an explanation of how it links to the surrounding ones. I sure hope to eventually translate this to German. Or maybe Josef G. Mitterer, the Quoran who corrected the first two translations I made for this project, will do the translation for me. We'll see.
Of course, I now need to explain the thought process behind the selection and ordering of the fragments (which are not ordered by meter, of course). I will list the fragments in the order they are given below, grouping them as below, and for each fragment, I give the LP number, the title used below, and an explanation of how it links to the surrounding ones. I sure hope to eventually translate this to German. Or maybe Josef G. Mitterer, the Quoran who corrected the first two translations I made for this project, will do the translation for me. We'll see.
|
Σύστασις ·
Ἔνια θεοσέβεα σπαράγματα .· Δαίμων τις –u–x ἀλλά τις ἄμμι δαίμων .· Δαίμων ἀθάνατος δαίμ+ω+ν ἀ̣θ[άνατος .· Ἀνάθημα τᾷ Ἀρτέμιδι Παῖδες, ἄφωνος ἔοισα τόδ' ἐννέπω, αἴ τις ἔρηται, φώναν ἀκαμάταν κατθεμένα πρὸ πόδων· Αἰθοπίᾳ με κόρᾳ Λάτως ἀνέθηκεν Ἀρίστα Ἀ Ἐρμοκλείδα τῶ Σαϋναϊάδα, σὰ πρόπολος, δέσποινα γυναίκων· ᾆ σὺ χάρεισα πρόφρων ἀμμετέραν εὐκλέϊσον γενέαν. .· Ἀρτίως Ἀρτίως ‹μ'› ἀ χρυσοπέδιλος Αὔως [Ἦλθε καὶ] .· Πλήρης μὲν ἐφαίνετ' ἀ σελάννα Πλήρης μὲν ἐφαίνετ’ ἀ σελάν‹ν›α· αἲ δ’ ὠς περὶ βῶμον ἐστάθησαν .· Χερρόμακτρα Σαπφὼ δ' ὅταν λέγῃ ἐν τῷ πέμπτῳ τῶν μελῶν πρὸς τὴν Ἀφροδίτην· [Νύκτι τᾷδε σύ μ' εἴσαο, Ὦ χρυσόστεφαν' Ἀφροδίτ' Ὄναρ ἀθανάτω τέω πλέκοισα Κρᾶτος ἀμβροσίαν κόμαν,] Χε‹ρ›ρόμακτρα δὲ κὰ‹κ κ›ό‹μα›ν, Πορφύρα κατα‹ρ›ταμένα, τὰ Τῖμας Ἔς ‹τ›' ἔπεμψ’ ἀπὺ Φωκάας, Δῶρα τίμια κὰ‹κ κ›ό‹μα›ν. κόσμον λέγει κεφαλῆς τὰ χειρόμακτρα, ὡς καὶ Ἑκαταῖος δηλοῖ. .· Ζαελεξάμαν Ζά ‹τ'› ἐλεξάμαν ὄναρ Κυπρογενήᾳ. .· Ὄνοιρε Ὄνοιρε μελαίνα[ς διὰ νύκτος uu–u–x] φ[ο]ίταις ὄτα τ' ῎Υπνος [uu––uu–u–x] γλύκυς̣ θ̣[έ]ο̣ς, ἦ δεῖν' ὀνίας μ[ανύματ' ἄμμι φαίνῃς], ζὰ χῶρις ἔχην τὰν δύναμ[ίν γ' οὐ δύνατόν μοι ὔμμαν]. ἔλπις δέ μ' ἔχει μὴ πεδέχη[ν τᾶν ὀνίαν φέρ]η̣σθα. μηδὲν μακάρων ἔλ̣[πομ' ἔχην δὶς πολύκα]ρπον ἄβαν· ο̣ὐ̣ γάρ κ' ἔον οὔτω [κεν]ό̣[φρων –uu–u ὤστε] ἀθύρματα καὶ [–uu––uu– μά]εσθαι· γένοιτο δέ μοι [γῆρας u––uu–u–x] τοὶς πάντα [u––uu––uu–u–x] .· ᾽Υγιείαν Κὰτ τὸν Κάμπβελλ ‹Πέμπων› ὀνίαν τε κὐγιείαν ‹Θάνοι›σα φύγοιμι, παῖδες, ἄβα‹ν› Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ ‹Εὐδαιμ›ονίαν τε κὐγιείαν ‹Γῆρας› ‹ζ›α φύγοιμι, παῖδες· ἄβα .· Περὶ ἀήδω Ἦρος ἄγγελος ἰμερόφωνος ἀήδων. .· Ἐς Ἔσπερον ἀστέρων πάντων ὀ κάλιστος .· Ἔσπερε Ἑσπέρα [...] ἀπὸ τοῦ πάντας εἰσφέρειν [...] καὶ ἡ Σαπφὼ [...] τὸν Ἕσπερον ἀστέρα εἶπε [...] ἐτυμολογοῦσα [...]· Ἔσπερε, πάντα φέρων, ὄσα φαίνολις ἐσκέδασ’ Αὔως· Αἶγα φέρῃς τε ὄιν τε, φέρῃς ‹τ’› ἄπυ μάτερι παῖδα. .· Πρὸς μάτερα … π]α̣ρκάλεισ̣ι τὰς ἐλ̣[ πάμ]παν· οὐκ ἔχη[σθα, πόθεν δυναίμαν, μ]⌜ᾶ̤τ⌟ερ, ἐόρταν⌞⌝ φαιδί]⌜⌟μ̣αν⌞ ὤ⌟ρᾳ τέλ⌝ε⌞[σαι; τὸ δ' ἐστὶ χάρμ' ἐ]⌜παμέ⌟ρων· ἔμ⌞⌝[ε δ' εὔφρον' εἴη τυγχά]⌜ν̤η̣ν̤, θ̣⌟ᾶς ἄμ⌞⌝[μι θέοι δίδωσι φθόγγ]⌜ο̣ν ἄκο⌟υσαι⌞⌝ –u]⌜υ̣ν' οὖτ⌟ος δ⌝ὲ⌞[u–u–x –u] ⌜ἢ νῦν̣ ἀ̣β⌟λ̣α̣⌝β⌞[ u–u–x –u]α̣ς δίδων τα[u–u–x –u π]όησεν· . . . . . ]ἐ̣πισ̣σ̣[ –u– ἄ]ν̣υστον· ε̣[–u–x κῆ]νο τελέσθ̣η[ν –] δ̣' ἔ̣γω πάμπ[αν uu–u–x –u] . αν . γλώσσα [uu–u–x –] . τα̣πυγνώ[–uu–u–x –] ἄρ' ὀφέλλης̣ –] ἔρων ε . . [–uu–u–x … .· Πότνια Ἦρα ⌟Πλά⌞σιον δή μ[' ἄμφι β]⌟ρέμοισ' ἀ⌞[γέσθ]⌟ω⌞, ⌟Πότ⌞νι' Ἦρα, σὰ χ[αρίεσ]⌟σ' ἐόρτ̣α⌞ ⌟Τὰν ἀ⌞ράταν Ἀτρ[εΐδα]⌟ι π̤ό̤ησαν⌞- ⌟τ' οἰ β⌞ασίληες ⌟Ἐκτε⌞λέσσαντες μ̣[εγά]⌟λ̣οις ἀέθλοι⌞[ς ⌟Πρῶτ⌞α μὲν πὲρ Ἴ̤[λιο]⌟ν, ἄψερον δὲ̣⌞ ⌟Τυίδ' ἀ⌞πορμάθεν̣̣[τες· ὄδ]⌟ον γὰρ ε̣ὔρ̣η⌞[ν ⌟Οὐκ ἐδ⌞ύναντο ⌟Πρὶν σ⌞ὲ καὶ Δί' ἀντ̤[ίαον] ⌟π̣εδέλθην⌞ ⌟Καὶ Θυ⌞ώνας ἰμμ[ερόεντα] ⌟παῖδα̣⌞ ⌟Νῦν δὲ⌞ κ[ἄμμες σοὶ γερά]⌟ρα π̣όημεν⌞ ⌟Κὰτ τὸ⌞ πά[λαιον ⌟Ἄγνα κ⌞αὶ κα̣[λ'· εἶσι δὲ τυίδ' ὄδ' ὄχ]⌟λος⌞ ⌟Παρθε⌞[νων τ' ἄμ' εὐχομέναν γ]⌟υναίκων⌞· ⌟Ἀμ̣φὶ σ̣ὸ⌞[ν βῶμον πύκιναι θέλοισι] ⌟Μέτρ' ὀλ⌞[ολύσδην ] . . α̣ν̣ιλ[[ Ἔμμεν[ .]ρ̣απικε[ Σύστασις ·
Ἤθικα σπαράγματα .· Μέτερρα Αἰτιά͜‹ω› τὰ μέτερρα ὁ μέτριος μέτερρος παρ' αὐτοῖς εἴρηται. .· Ψαύην ὀράνω Κάμ με Ψαύην δ' οὐ δοκίμωμ' ὀράνω δύσ‹ι› πάχε‹σιν›. Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ Ψαύην δ' οὐ δοκίμωμ' ὀράνω͜ ‹ἔσσα› δ‹ι›πάχεα. .· Μὴ μεγαλύννεο Ἀλλὰ μὴ μεγαλύν‹ν›εο δακτυλίω πέρι. .· Μὴ κίνη χέραδας μὴ κίνη χέραδας .· Θέλω τί τ' εἴπην εἰπόντος τοῦ Ἀλκαίου· θέλω τί τ’ εἴπην, ἀλλά με κωλύει αἴδως. [ἀντιέλεξεν ἡ Σαπφώ·] αἰ δ᾽ ἦχες ἔσλων ἴμερον ἢ κάλων, καὶ μή τί τ’ εἴπην γλῶσσ’ ἐκύκα κάκον, αἴδως κέ σ‹’› οὐ κ‹ατ›ῆχεν ὄππατ’, ἀλλ’ ἔλεγες περὶ τῶ δικαίω. .· Ὀ μὲν γὰρ κάλος ὀ μὲν γὰρ κάλος ὄσσον ἴδην πέλεται ‹κάλος›, ὀ δὲ κἄγαθος αὔτικα καὶ κάλος ἔσ‹σε›ται. .· Περὶ πλούτω καὶ ἀρέτας Ὁ δὲ οὐ μόνος ὢν καθ' ἑαυτόν, ἀλλὰ καὶ ἀρετῇ κεκοσμημένος, καιρίως τῶν τε ἑαυτοῦ ἀγαθῶν καὶ τῆς ἀρετῆς ἀπολαύει, συνετὴν ἔχων τὴν φροντίδα πρὸς τὸ ἀγρεύειν τὰ καλά. Τούτων γὰρ τὸ ἕτερον καθ' ἑαυτὸ οὐχ ἡδύ· Ὀ πλοῦτος ἄνευ ‹τᾶς› ἀρέτας οὐκ ἀσίνης πάροικος, Τᾷ δ' ἀμφοτέρων κράσ‹ει ἔν'› εὐδαιμονίας τό ‹γ’› ἄκρον .· Ἀδμήτω λόγον Ἀπὸ δὲ τοῦ ῥηθέντος Ἀδμήτου σκόλιόν τι ἐν Ἀθήναις ἦν ᾀδόμενον, ὡς καὶ Παυσανίας φησὶν ἐν τῷ οἰκείῳ λεξικῷ, λέγων ὡς οἱ μὲν Ἀλκαίου, οἱ δὲ Σαπφοῦς, οἱ δε Πραξίλλης τῆς Σικνωνίας. Ἀρχὴ δὲ τοῦ μέλους αὕτη· Ἀδμήτω λόγον, ὦ 'ταῖρε, μάθων τοὶς ἀγάθοις φίλη, τῶν δειλῶν δ' ἀπέχου. .· Ἀποθναίσκην κάκον Κάμ με x–u–x–uu–ux x– Ἀποθναίσκην κάκον· οἰ θέοι Οὔτω κεκρίκαισιν γὰρ αὖ· θναί- σκον κε γὰρ αἰ κάλον ἦν u–x Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ Τὸ θναίσκην κάκον· οἰ θέοι γὰρ οὔτω Κεκρίκαισι· θάνον κε γὰρ. [u–x] .· Οὐ γὰρ θέμις θρῆνον [Ἀλλ'] οὐ γὰρ θέμις ἐν μοισοπόλων ‹δόμῳ› θρῆνον ἔμμεναι, οὔ κ’ ἄμμι πρέποι τάδε. .· Ἀδάκρυτον θέοι δ’ [ἐπαι]νέσ‹σ›ω[σιν αὔ]τικ’ ἀδακ[ρυτον] θε[. . .]ηλ[. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ]ηλα[ .· Μαψυλάκαν γλῶσσαν πεφύλαχθε σκιδναμένας ἐν στήθεσιν ὄργας μαψυλάκαν γλῶσσαν πεφύλαχθε. .· Ἀβάκην τὰν φρέν' ἔχω xx ἀλλά τις οὐκ ἔμμι παλιγκότων ὄργαν, ἀλλ᾽ ἀβάκην τὰν φρέν’ ἔχω. ux Σύστασις ·
Ψάπφω καὶ ὀ ἄδελφός ϝος .· Πρὸς Χάραξον κασίγνητον Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ] δώσην. 4 Αἰ κλ]ύτων μέν τ’ ἐπ[πότεαι πεδ’ ἄνδρων κωὐ κ]άλων κἄσλων, ἐ[νέπεις δὲ χαίρην τοὶς φί]λοις, λύπης τέ μ[ε, σοὶ γένεσθαι φαὶς ἔ]μ’ ὄνειδος, 8 ἦτορ] οἰδήσαις, ἐπὶ τα̣[ῦτ’ ἀρέσκε͜ο καρδ]ίαν· ἄσαιο· τὸ γὰρ ν̤[όημμα τὦ]μον οὐκ οὔτω μ[αλάκως χόλᾳ παί- δων] διάκηται· 12 ἀλλὰ] μὴ̣ δ̣⍑ό̣αζε· [γέροντας ὄρνῑς οὐκ ἄγρη βρό]χ̣ις· συνίημ[’ ἔγω σε οἶ πρὶν ἐσπό]λ̣ης κακότατο[ς, οἴῳ δ’ ἀντετέθη]μεν 16 δαΐῳ. Σὺ δ’ ὦ]ν ἀτέραις, με[μήλων λῳόνων, τίθ]η φρένας· εὔ[κολον γὰρ νῶν τράφοισ]α̣ τοὶς μάκα[ρας σάφ’ οἶδ’ ἔ- μοι παρέοντας.] 20 Κὰτ τὸν Δῖλ (ἄνευ τᾶς παπύρω P.Oxy. 421) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . [–u– τύ κεν δοκίμοις χάριν μοι οὐκ ἀπυ]δώσην [συμφ]ύτων μέντ' ἐπτ[ατόνοις λύραισι καὶ κ]άλων κἄσλων ἐ[πέων ἀπέλλης τοὶς φί]λοις, λύπης τέ μ[ε, κἀπορίπτης εἰς ἔ]μ' ὄνειδος. [ᾦ κεν] οἰδήσαις ἐπί τ[ᾷ τε λώβᾳ καρδί]αν ἄσαιο· τὸ γὰρ [νόημμα τὦ]μον οὐκ οὔτω μ[αλάκως πρὸς ὄργαν σὰν] διάκηται. ...]. μη̣δ̣ [... .· Πρὸς μαῖαν «Π[όλλα δὴ πεπόνθαμεν, ἀλλ' ἐπέλθοι Νᾶϊ σὺν πλήᾳ νυ Χάραξος ἄμμι!»· Πόλ]λα̣ [καὶ νῦν πάσχομεν αὖ, πόνος δὲ Ἦλθέ] σε, μα[ῖα] Ἀλλ' ἄϊ θρύλησθα Χάραξον ἔλθην νᾶϊ σὺ‹ν› πλ‹ή›ᾳ· τὰ μὲν̣, οἴο̣μ̣αι, Ζεῦς οἶδε σὔμπαντές τε θέοι, σὲ δ' οὐ χρὴ ταῦτα νό‹η›σθαι, ἀλλὰ καὶ πέμπην ἔμε καὶ κέλεσθαι πόλλα λί̣σσεσθαι βασι̣λ̣ήαν Ἤ̣ραν ἐξίκεσθαι τυίδε σάαν ἄγοντα νᾶα Χάραξον, κἄμμ' ἐπεύρην ἀρτέμεας· τὰ δ' ἄλλα πάντα δαιμόνεσσ̣ιν ἐπιτρόπωμεν· εὔδια̣ι ‹γ›ὰ̣ρ̣ ἐκ μεγάλαν ἀήτα̣ν̣ αἶψα̣ π̣έλονται· τῶν κε βόλληται βασίλευς Ὀλύμπω Δαίμον' ἐκ πόνων ἐπάρωγον ἤδη περτρόπην, κῆνοι μάκαρες πέλονται καὶ πολύολβοι. Κ̣ἄμμες, αἴ κε τὰν κεφά̣λ̣α̣ν ἀέρρ̣η Λάριχος, καὶ δή ποτ' ἄνηρ ‹γ›ένηται, καὶ μάλ' ἐκ πόλλαν βαρυθυ̣μίαν̣ κεν αἶψα λύθειμεν. .· Πρὸς Νηρήϊδας Πότνιαι Ν⌝ηρήϊδε̣ς, ἀβλάβη[ν μοι Τὸν̣ κ̣ασίγν⌝ητον δ[ό]τε τυί̤δ' ἴ̤κε̤σ̣θα[ι Κὤττι ϝῷ⌝ θύμῳ κε̤ θέλη γένεσθαι Κῆνο τελέ⌝σθην· Ὄσσα δ̤ὲ π⌝[ρ]ό̣σθ' ἄμβροτε πάντα̤ λῦσ[αι Καὶ φίλ̣οισι⌝ ϝοῖσι χάραν γένεσθαι Κὠνίαν ἔ⌝χ̤θροισι, γ̣ένοιτο δ' ἄμμι Μ̣ή̣δαμα μ⌝ήδεις Τὰ̣ν̣ κασιγν⌝ήταν̣ δὲ [θ]έλοι πόη̤σθα[ι Μέ]σδονο⌝[ς] τίμας, [ὀν]ίαν δὲ λύγραν Ἐκλύ]ο⌝[ιτ'] ὄτ̣οισι [πάρ]οιθ' ἀχε̣ύων [Κἆμον ἐδά]μνα Κῆρ, ὀνείδισ]μ̤' εἰσαΐω[ν], τ̣ὸ κ' ἐγ χρῷ Καί] μ̣⌝' [ἔκερ]ρ' ἐ̤παγ[ορί]ᾳ πολίτ̤αν Ὤ̣ς̣ ποτ' οὐ̣⌝[κ ἄ]λλω̣ς̣, [ἐσύ]νηκε δ' αὖτ' οὐ δεν διὰ μ⌝[ά]κρω Καί τι μᾶ⌝[λλ]ον αἰ κ[λ]έο[ς ἐν βρότοι]σ̤ι Γ]ν̣ώσε̣τ⌝[αι φέ]ρ[η]ν, σὺ [δὲ,] Κύπ̤[ρ]ι σ[έμ]να, Ο̣ὐκ ὄ̤ν̤ε⌝[κτον καττθε]μέν̣α κάκ̣αν [ὔβ- ριν, πίθε ἄμμ]ι .· Κατάρα . . . . . ]α̣ μάκαι[ρα. . . . . . . . . . ]εὐπλο.[. . . . . . . . . .κ]ρ̣ᾶτος κα[ὶ . . . . . . . . . ] [ὄσσα δὲ πρ]⌟όσθ⌞’ [ἄμ]βροτε κῆ[ν’ ἔλυσεν] . . . . . ]⌟αταις̣⌞ [ἀ]ν̣εμ̣[– κρέτησαι [σὺν κάλᾳ] ⌟τ̣ύχᾳ λί⌞μ̣[]ε̣νος κλ[ύτοιο . . . . . ]⌟.⌞[. . . . . [Κύ]πρι, κα[ί σ]ε πι[κροτάτ]α̣ν ἐπεύ[ροι μη]δὲ καυχάσ[α]ιτο τόδ’ ἐννέ[ποισα Δ]ωρίχα, τὸ δεύ[τ]ερον ὠς πόθε[ννον εἰς] ἔρον ἦλθε. Σύστασις ·
Εὖχαι πρὸς τὰν Ἀφροδίταν .· Ἰδύλλιον σὺν τᾷ Ἀφροδίτᾳ Δ̤ε̣ῦρύ μ' ἐκ Κρή̣τα̣̣ς̤ ἐ̤π[ὶ τόνδε] ναῦον Ἄγνον, ὄπ[πᾳ δὴ χ]άριεν μὲν ἄλσος Μαλί[νων, β]ῶμοι δ' ἔ‹ν›ι θυμιάμε̤- ν̣οι̣ λιβ]ανώτῳ· Ἐν ⌟δ' ὔδωρ ψῦχρον κελάδει δι' ὔσδων Μαλίνων⌞, β̤ρόδοισ‹ι› δὲ ⌟παῖς ὀ χῶρος⌞ ‹Ἐσκ›ίαστ̤', ⌟αἰθυσσομένων δὲ φύλλων Κῶμα κατάῤῥει⌞· Ἐν δὲ λείμω[ν] ἰπ̣π̣ό̣β̣οτος τέθαλε Ἠ‹ρί›νοι̣σι̣ν̤ ἄνθεσιν, αἰ δ' ἄηται Μέλλιχα πνέ̤ο̤ισι [φύτων] καρ̣ά̣νο- θεν κατίο‹ι›[σαι.] ⌟Ἔλθε⌞ δὴ σὺ στέμ[ματ'] ἔλ̣ο̣ισ̣α̣, ⌟Κύπρι, χρυσίαισιν ἐν κυλίκεσσιν ἄβρως συμμεμίγμε̣νον θαλίαισι νέκταρ οἰνοχόεισα⌞. .· Ὕμνος πρὸς τὰν Ἀφροδίταν Πο⌟ικιλόθρ⌞ον’ ἀθάνατ’ Ἀφρόδιτα, Παῖ Δίος, ⌟δολόπλοκ⌞ε, λίσσομαί σε· ⌟Μή μ’ ἄσαισι⌞ μήτ’ ὀνίαισι δάμνα, Π⌟ότνια, θῦ⌞μον, Ἀλλ⌟ὰ τυίδ’ ἔ⌞λθ’, αἴ ποτα κἀτέρωτα, Τᾶ⌟ς ἔμας αὔ⌞δως ἀίοισα πήλυι, Ἔκλ⌟υες, πάτρο⌞ς δὲ δόμον λίποισα Χ⌟ρύσιον ἦλθ⌞ες, Ἀρ⌟μ’ ὐπ⌞α⌟σδε⌞ύξαισα, κάλοι δέ σ’ ἆγον Ὤ⌟κεες στροῦ⌞θοι περὶ γᾶς μελαίνας, Πύ⌟κνα δίν⌞νεντες πτέρ’ ἀπ’ ὠράνωἴθε- ρ⌟ος διὰ μέσσω⌞, Αἶ⌟ψα δ’ ἐξίκο⌞ντο· σὺ δ’, ὦ Μάκαιρα, ⌟Μηδιάσα⌞ισ’ ἀθανάτῳ προσώπῳ, Ἤ⌟ρε’ ὄττι δ⌞η⌟ὖ⌞τε πέπονθα, κὤττι Δη⌟ὖτε κάλ⌞η⌟μ⌞ι, Κ⌟ὤττι μ⌞ο⌟ι⌞ μάλιστα θέλω γένεσθαι Μ⌟αινόλᾳ⌞ θύμῳ· «τίνα δηὖτε †πείθω ‹Κ›α⌟ί σ’ ἄγην⌞† ἐς ‹ϝ›ὰν φιλότατα, τίς τ’, ὦ Ψά⌟πφ⌞’, ἀδικήει; Καὶ γὰρ αἰ φεύγει, ταχέως διώξει, Αἰ δὲ δῶρα μὴ δέκετ’, ἄλλα δώσει, Αἰ δὲ μὴ φίλει, ταχέως φιλήσει, Κωὐκ ἐθέλοισα». Ἔλθε μοι καὶ νῦν, χαλέπαν δὲ λῦσον Ἐκ μερίμναν, ὄσσα δέ μοι τέλεσσαι θῦμος ἰμέρρει, τέλεσον· σὺ δ᾽ αὔτα σύμμαχος ἔσσο. .· Πρὸς τὰν Κύπριδα Πῶς̣ κε δή τις οὐ θαμέω̣ς ἄσαιτο, Κύπρι, δἐσπο̣ι̣ν̣', ὄττινα̣ +μ+ὴ φίλ̣[ησθα καἰ] θέλοι μάλιστα πάθαν χ̣άλ̣[ασσαι οὐκ] ὀνέχησθα; Πᾷ [β]άλοισά̣ μ' ἀλεμάτ̣ως δαΐσδ[ης] εἰ̣μ̣έρ‹ῳ› λύ{ι̣}σαντ̣ι̣ γόν', ὢ μεγί[στα;] Πόλ[λ]α πάμ[π]α‹ν› μ' οὐ πρό̣[τερἦσθ' ἀπέχθης,] οὔ̣τ' ὀνέ̣ερχ̣[θ]αι φαῖμ' ἀπ' ἀμμέων] σέ· θέλω [δύνασθαι μήκετ' οὔτως τοῦ]το πάθη[ν Φρένεσσι Παῦσε τὰν θύελ]λ̣αν· ⌟ἔγω δ' ἔμ' αὔτᾳ τοῦτο σύνοιδα⌞· ὄττι τοὶς] β̣[ρ]ό̣τοις [ποτ]α̣ [οὔ κεν εἴη Πάμπαν εὐτύχην·] ἔ̣ν' ἄμ' [ἄμμιν ἔμμεν Δεύομ' ἀνθρώπων γ]ε̣ [u–u–x –uu–x] Σύστασις · Κάλλος
.· Ἀοίδα ἐς τὰν Ἀνακτορίαν Φαίνεταί μοι κῆνος ἴσος θέοισιν Ἔμμεν’ ὤνηρ, ὄττις ἐνάντιός τοι Ἰσδάνει καὶ πλάσιον ἆδυ φωνεί- σας ὐπακούει Καὶ γελαίσας ἰμέροεν. τό μ’ ἦ μάν Καρδίαν ἐν στήθεσιν ἐπτόαισεν. Ὠς γὰρ ‹ἕς› σ' ἴδω βροχέως σε, φώνας οὖδεν ἔτ’ ἴκει, Ἀλλὰ κὰμ μὲν γλῶσσα ϝέαγε, λέπτον Δ’ αὔτικα χρῷ πῦρ ὐπαδεδρόμακεν, Ὀππάτεσσι δ’ οὖδεν ὄρημμ’, ἐπιρρόμ- βεισι δ᾽ ἄκουαι, Κὰδ δέ μ’ ἴδρως κακχέεται, τρόμος δὲ Παῖσαν ἄγρει, ⌟χλωροτέρα δὲ ποίας Ἔμμι, τεθνάκην δ᾽ ὀλίγω ’πιδεύης φαίνομ’ ἔμ’ αὔτᾳ⌞ .· Φίλτατον Γαῖας γένος Ὀρράνω τε [Ο]ἰ μὲν ἰππήων στρότον οἰ δὲ πέσδων Οι δὲ νάων φαῖσ' ἐπ[ὶ] γᾶν μέλαι[ν]αν [Ἔ]μμεναι κάλλιστον· ἔγω δὲ κῆν' ὄτ- τω τις ἔραται. [Πά]γ̣χυ δ' εὔμαρες σύνετον π⌟όησαι⌞ [Π]ά̣ντι τ[ο]ῦ̣τ̣'· ἀ γὰρ πόλυ περσκ⌟έθοισα⌞ Κάλλος [ἀνθ]ρώπων Ἐλένα [τ]⌟ὸ̣ν ἄν⌞δρα Τὸν [πανάρ]ι̣στον Καλλ[ίποι]σ̣' ἔβα 'ς Τροΐαν πλέο̣ι̣⌟σα⌞ κωὐδ[ὲ π]α̣ῖ̣δος οὐδὲ φίλων τ⌟οκήων⌞ Πά[μπαν] ἐμνάσθ' ἀλλὰ παράγ⌟α̣γ' αὔταν⌞ [κ]ω[ὐκ ἀέκοι]σαν [Κύπρις· ἄγν]αμπτον γὰρ [ἔχει] ⌟ν̣όημμα⌞ [Καὶ τέ]λει κούφως τ[ό κέ πο]⌟ι νοήσῃ̣⌞ [Ὤς] μ̣ε̣ νῦν Ἀνακτορί[ας ὀ]⌟νεμναί⌞- [σ' οὐ] π̣αρ̣εοίσας. [Τᾶ]ς ‹κ›ε βολλοίμαν ἔρ̣ατόν τε ⌟βᾶμα⌞ Κ̣ἀμάρυ‹χ›μα λάμπρον ἴδη⌟ν προσώπω⌞ Ἢ̣ τὰ Λύδ̣ων ἄρματα κἀν ὄπλ⌟οισι⌞ [πεσδομ]άχεντας .· Γογγύλα Κὰτ τὸν Λεκατσά σὺν ἔμοισιν συμπληρωμάτεσσιν Ν]ῦν, φ[ίλα, σὲ μὰν κ]έλομαι· σ[πόλαν σάν, Γο]γγύλα̣, π[έφα]νθι λάβοισ̣α̣ μά[λαν Γλα]κ̣τίνα[ν·] σ̣ὲ δηὖτε πόθος̣ τ[ε αὖτο] Ἀμφιπότ̣αται Τὰν κάλαν· ἀ γὰρ κατάγω̤γις αὔ[τ]α [μ' Ἐπτόαισ' ἴδο[ι]σαν· ἔγω δὲ χ̣α̣ίρω· Καὶ γὰρ αὔτα̣ δ̣ὴ τ[όδ]ε μέμφ[εταί σοι Κ]υπρογέν[ηα· Τ]ᾶς ἄρ̣αμα[ι Τοῦτο τὦ[πος Β]όλλομα[ι … ] Κὰτ τὸν Κάμπβελλ σὺν ἔμοισιν συμπληρωμάτεσσιν Νῦν] δ' ἔγ[ωγ' ἦ μὰν κ]έλομαι σ[' ἀείδην Γο]γγύλα̣ν, [Ἄβα]νθι, λάβοισ̣α̣ν α[ὔταν Πᾶ]κ̣τιν, ἆ[ς] σ̣ε δηὖτε πόθος̣ τ[ε αὖτο] Ἀμφιπότ̣αται Τὰν κάλαν· ἀ γὰρ κατάγω̤γις αὔ[τ]α[ς σ' Ἐπτόαισ' ἴδο[ι]σαν· ἔγω δὲ χ̣α̣ίρω· Καὶ γὰρ αὔτα̣ δ̣ήπ[οτ'] ἐμέμφ[ετ' ἄγνα Κ]υπρογέν[ηα· Ὠς ἄρ̣αμα[ι Τοῦτο τὦ[πος Β]όλλομα[ι … ] Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ Τ]ὰν τ[αχίσταν, ὦ κ]έλομαι σ[' ὄνελθε, Γο]γγύλα̣β[ρόδα]νθι, λάβοισ̣α̣ μά[νδυν Γλα]κ̣τίναν·] σ̣ε δηὖτε πόθος̣ τ[ις ἆμος] Ἀμφιπότ̣αται Τὰν κάλαν· ἀ γὰρ κατάγω̤γις αὔ[τ]α Ἐπτόαισ' ἴδο[ι]σαν· ἔγω δὲ χ̣α̣ίρω· Καὶ γὰρ αὔτα̣ δ̣ήπ[οτ'] ἐμέμφ[όμαν τὰν Κ]υπρογέν[ηαν· [Τ]ᾶς ἄρ̣αμα[ι μὴ χάριν ἀβφέρην μοι] Τοῦτο τὦ[πος, ἀλλά σε, τὰν μάλιστα] Β]όλλομα[ι θνάταν κατίδην γυναίκων Ἂψ πάλιν ἔλκην.] .· Ξάνθᾳ δ' Ἑλένᾳ σ' ἐΐσκην […………………… …………………… …] ἔρωτος ἤλγ̣[ει …… Ὄττα γάρ κ' ἐνάν]τ̣ι̣ον εἰσίδω σ[ε Τόττ' ἔμ' οὐ φύν'] Ἐρμιόνᾳ τεαύ[τα Φαίνεται,] ξάνθᾳ δ' Ἐλένᾳ σ' ἐΐσ[κ]ην Οὖδεν ἄει]κες, Αἰ θέ]μις θνάταις· τόδε δ' ἴσθι̤ τᾷ σᾷ Καλλόνᾳ] παίσαν κέ με τᾶν μερίμναν Ταὶς θυήλ]αις' ἀντιδ[όναι, πό]θοις δὲ̤ Παῖσί σε] τί̤η̤ν̣ Ἀχέροντος δ' ἐς δροσόεν]τας ὄχθοις Κατθανοίσας βᾶν κε σέθεν, σέθεν τ'] αἶν' Αὔξετ' ὤς μοι ἔστι τε, παν]νυχίσ[δ]η̣ν [Σύν τέ σ' ἔρημαι.] .· Ταῖς κάλαισ' ὔμμιν Ταῖς κάλαισ' ὔμμιν ‹τὸ› νόημμα τὦμον οἰ διάμειπτον. .· Μέσδον τί γὰρ ἦν ἔμοι; [uu––uu– οὐ γὰρ ἐ]γὼ τὸ κάλλος ‹–x?› ἐπετ[ίμαν ποτα·] | μέ‹σδ›ον τι γὰρ ἦν ἔμοι[γε ‹–x?›] .· Πρὸς Μνασιδίκαν Εὐμορφοτέρα, Μνασιδίκα, τᾶς ἀπάλας Γυρίννως. .· Ποικίλλεται γαῖα ποικίλλεται μὲν γαῖα πολυστέφανος . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . δολοπλόκω γὰρ Κυπρογένε͜ος πρόπολον .· Πρὸς Δίκαν Σαπφὼ δ' ἁπλούστερον τὴν αἰτίαν ἀποδίδωσιν τοῦ στεφαοῦσθαι ἡμᾶς, λέγουσα τάδε· σὺ δὲ στεφάνοις, ὦ Δίκα, πέρθεσθ᾿ ἐράτοις φόβαισιν ὄρπακας ἀνήτ‹ω› συν‹α›έρραισ᾿ ἀπάλαισ‹ι› χέρσιν· εὐάνθεα γὰρ ‹παρ›πέλεται καὶ Χάριτ‹α›ς μακαίρα‹ς› μᾶλλον προτέρην· ἀστεφανώτοισι δ᾿ ἀπυστρέφονται. ὡς εὐανθέστερον γὰρ καὶ κεχαρισμένον μᾶλλον τοῖς θεοῖς παραγγέλλει στεφανοῦσθαι τοὺς θύοντας. .· Ἐπὶ τὸ στεφανοπλόκην Νεωτέρων καὶ ἐρωτικῶν τὸ στεφανηπλοκεῖν· πρὸς τὸ ἔθος, ὅτι ἐστεφανηπλόκουν αἱ παλαιαί. Σαπφώ· Αὔτα ‹καὶ γὰρ ἔγω ποτὰ Ὠ›ράα̣ στεφαναπλόκην. .· Ἄνθε' ἀμέργοισαν ἄνθε’ ἀμέργοισαν παῖδ’ ἄγαν ἀπάλαν .· Τίοισιν τίοισιν ὀφθάλμοισιν; .· Πάρθενον ἀδύφωνον ... πάρθενον ἀδύφωνον .· Τάδε νῦν ἑταίραις Τάδε νῦν ἐταίραις Tαῖς ἔμαις τέρποισα κάλως ἀείσω. .· Ἄστερες καὶ σελάννα Ἄστερες μὲν ἀμφὶ κάλαν σελάνναν Αἶψ’ ἀπυκρύπτοισι φάεννον εἶδος, Ὂποτα πλήθοισα μάλιστα λάμπησ’ ἀργυρία γᾶν. .· Πρὸς Ἀριγνώταν [Ὦμ', Ἀρίγνωτ’! Ἀνακτορία, φίλα σοί τ' ἔμοι τ', ἐνὶ] Σάρδ̤ε[σιν ναίει, πό]λλα̣κ̣ι τ̣υίδε [νῶν ἔχοισα 3 ὤς πο[τ' ἐ]ζώομεν β̣εβά̣ω̣ς̣ [ἔχεν σὲ̤ θέᾳ̣ ϝ̣ικ̣έ̣λαν, Ἀρί- γνώτα, σᾷ̤ δ̤ὲ μάλιστ̣' ἔχαιρε μόλπᾳ· 6 νῦν δὲ Λύδαισ̣ι̣ν ἐ̤‹μ›πρ̤έ̤πεται γυνα̤ί̣- κεσσ̤ι̣ν̣ ὤς ποτ' ἀε̣λίω̣ δύντος ἀ βροδοδάκ̤τυλος ‹σελάννα›, 9 πάν̣τα πε‹ρ›ρέχοισ' ἄστρα, φάος δ' ἐπί- σχει θά̣λασσαν ἐπ' ἀλμύραν ἴσως καὶ πολυανθέμοις ἀρούραι̤ς, 12 ἀ δ' ‹ἐ›έρσα κάλα κέχυται, τεθά- λαισι δὲ βρόδα κ̣ἄπαλ' ἄν- θρυσκ̣α καὶ μελίλ̣ωτος ἀνθ̣ε̣μ̣ώδης· 15 πόλλα δὲ ζαφο‹ί›ταισ', ἀγάνας̤ ἐπι- μνάσθεισ' Ἄτθιδος, ἰμέ̤ρῳ λ̣έπτα̣ν ‹π›οι φρένα̣, κ[ῆ]ρ̣ ἄσᾳ βόρητα̣ι, 18 κῆθι̣ δ̣' ἔ̤λ̤θην ἄμμ' ὄ̤ξ[υ] βόη· τ‹ὰ› δ' οὐ νῶν γ̤' ἄ[π]υστα νὺξ πολύω̣ς̤ γαρύε̣ι δ[ι'] ἄλος π[όρω]ν τὸ μέσσον. 21 Σύστασις ·
Ἴμμερος τῶ θανάτω καὶ ταφόπετραι .· Τεθνάκην δ' ἀδόλως θέλω Κάμ με «[Ἄτθιδ’ οὔποτ’ ἄρ’ ὄψομαι,] τεθνάκην δ’ ἀ̣δόλως θέ̣λω». Ἄ με ψισδομένα κατ̤[ε]λί‹μ›πανεν πόλλα, καὶ τόδ' ἔειπέ [μο]ι· «ᾮμ' ὠς δεῖνα πεπ[όνθ]αμεν Ψάπφ' ἦ μάν̣ σ̣' ἀέκοι̣σ̣' ἀ̣πυλιμπάνω» Τὰν δ' ἔγω τάδ' ἀμειβ̣ό̣μαν «Χαίροισ' ἔρχεο κἄ̣με̣θεν μέμναισ̤'· οἶσθ[α] γὰρ ὤς ‹σ›' ἐπεδήπομεν. Αἰ δὲ μή,͜ ἀλλά σ' ἔγω θέλω ὄ̣μναισαι (τὰ σὺ λ[ά]θεαι) ὄ̣‹σ›' ἄ[μ]μες φ[ίλα] καὶ κάλ' ἐ̣πάσχομεν· πό̤[λλοις γὰρ στεφάν]οις ἴων καὶ [βρόδων κρ]ο̣κίων τ̣' ὔμοι κ̣ά̣ρ̣ᾳ [σῷ] πὰρ ἔμοι π‹ε›ρεθήκα‹ο›, ⌜⌟καὶ πό⌞λλαις ὐπα⌟θύμιδας⌞ ⌟πλέκ⌞ταις ἀμπ' ἀ⌟πάλᾳ δέρᾳ⌞⌝ ἀνθέων ἐ̣ρ[άτων] πεποημμέ̣ναις, καὶ πόλλῳ̣ λ̣[ιπάρ]ως μύρῳ βρενθείῳ τ[ε κόμαν] κάλαν ἐξαλείψαο κα[ὶ βα]⌟σιλ‹η›ΐῳ⌞, καὶ στρώμν̤[αν ἐ]⌟πὶ μολ⌞θάκαν ἀπάλαν πὰρ [ὀπ]⌟αυό⌞ν̣ων̤ ἐξίης̣ πόθο̣[ν αἶψα νε]ανίδ̣ων, κωὔτε τις [λόφος οὔ]τ̣ε τι ἶρον οὔδ' ὔ[δατος ῤέ]ον̤ ἔπλετ' ὄππ̣[ποθεν ἄμ]μες ἀπ̣έσκομεν, οὔκ ἄλσος τ[ι πὰρ εἴ]αρος [ὤραις πλήροέ τις] ψόφος, [ἀλλ' ἄμμαι γλύκιαι μ]ελαοίδιαι». Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ [Ἄτθιδ' οὔποτ' ἄρ' ὄ]ψ[ομαι,] τεθνάκην δ' ἀδόλως θέλω. ἄ με ψισδομένα κατελίππανεν πόλλα, καὶ τόδ' ἔειπέ μ[οι·] ᾬμ', ὠς δεῖνα πεπ[όνθ]αμεν· Ψάπφ', ἦ μάν σ' ἀέκοισ' ἀπυλιππάνω. τὰν δ' ἔγω τάδ' ἀμειβόμαν· Χαίροισ' ἔρχεο κἄμεθεν μέμναισ'· οἶσθα γὰρ ὤς ‹τ'›ἐπεδήπομεν. αἰ δὲ μὴ͜, ἀλλά σ' ἔγω θέλω ὄμναισαι τ[ὰ σ]ὺ λάθεαι, ὄσσ' ἄμμ[ες φίλα] καὶ κάλ' ἐπάσχομεν· πό[λλοις ἂ στεφάν]οις ἴων καὶ βρ[όδων γλυ]κίων γ' ὔμοι κὰπ π[λόκων] πὰρ ἔμοι περεθήκαο, καὶ πόλλαις ὐπαθύμιδας πλέκταις ἀμφ' ἀπάλᾳ δέρᾳ ἀνθέων ἔκ[ατον] πεποημμέναις, καὶ πόλλῳ ν[έαρο]ν σὺ χρῶ βρενθείω πρ[οχόῳ μύρ]ω ἐξαλείψαο κα[ὶ βασιληΐω,] καὶ στρώμν[ας ἔπι κημένα] ἀπάλαν πὰν [ὀνηάτων] ἐξίης πόθο[ν ἤδε πότων γλυκί͜ων]... Κὰτ τὸν Τεδέσκι «[xx–uu–ux] τεθνάκην δ’ ἀ̣δόλως θέ̣λω». Ἄ με ψισδομένα κατ̤ελί‹μ›πανεν· πόλλα καὶ τόδ' ἔειπέ [μο]ι· «ᾮμ' ὠς δεῖνα πεπ[όνθ]αμεν Ψάπφ' ἦ μάν̣ σ̣' ἀέκοι̣σ̣' ἀ̣πυλιμπάνω» Τὰν δ' ἔγω τάδ' ἀμειβ̣ό̣μαν «Χαίροισ' ἔρχεο κἄ̣με̣θεν μέμναισ̤'· οἶσθα γὰρ ὤς ‹σ›ε πεδήπομεν. Αἰ δὲ μή,͜ ἀλλά σ' ἔγω θέλω ὄ̣μναισαι – σὺ δὲ δ[ὴ φ]ρασ̣αι – ὄ̣σσ̣α τέρπ[να τε] καὶ κάλ' ἐ̣πάσχομεν· πό̤[λλοις γὰρ στεφάν]οις ἴων καὶ [βρόδων κρ]ο̣κίων τ̣' ὔμοι κ̣ά̣ρ̣ᾳ [σῷ] πὰρ ἔμοι π‹ε›ρεθήκα‹ο›, καὶ πόλλαις ὐπαθύμιδας πλέκταις ἀμφ' ἀπάλᾳ δέρᾳ ἀνθέων ἔ̣+β+[αλες] πεποημμέ̣ναις, καὶ πάντα χρ[όα σὺ]ν μ̣ύρῳ βρενθείῳ λ[ιπάρῳ] ῥύ[δο]ν ἐξαλείψαο κα[ὶ βασ]ιλη̣ΐῳ, καὶ στρώμν̤[αν ἐ]πὶ μολθάκαν ἀπάλαν παρ[ὰ Σαρ]δ̣ί̣ων̤ ἐξίης̣ πόθο̣[ν –u νε]ανίδ̣ων, κωὔτε τις [γάμος οὔ]τ̣ε τι ἶρον οὔδ' ὔ[u–u] . . ἔπλετ' ὄππ̣[ποθεν ἄμ]μες ἀπ̣έσκομεν, οὔκ ἄλσος . [uu– χ]όρος [xx– κροτάλων] ψόφος, [xx–uu–] . . . οίδιαι». .· Κατθάνην δ' ἴμερός τις ἔχει με . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . του[x–uu–u–u–x] 3 ἦρ’ α[– xx–uu–ux] δηρατ . [uu–ux] Γογγύλα τ’ [ἔφατ’ “Οὔ τι πᾷ τάδ’ ἔγνως,] 6 ἦ τι σᾶμ’ ἔθε[λες δόμεναι τέαις] παῖσι;” “Μάλιστ’”· ἄ[μειβον· Ἔρ-] μα‹ι›ς̣ γ’ ἔσηλθ᾽ ἔπο[ρος Δίος· τάδ᾿ αὔτῳ] 9 εἶπ̣ο‹ν›· “ὦ δέσποτ᾽ ἐ[πτατόνω λύρας ο]ὐ μὰ γὰρ μακά⌟ραν [θέαν ο]ὔδεν ἄδομ᾽ ἔπ⌟αρθ᾽ ἀγαν [ἐπ᾿ ὄλβῳ,] 12 κατθάνην δ᾽ ἴ⌟μερός τις ἔ[χει με καὶ] λωτίνοις δρ⌟οσόεντας [ὄ-] χ[θ]οις̣ ἴδην Ἀ⌟χερ[οντος –u–x 15 κὰ]δ δ᾽ ἐ‹ς› Ἀ͜ίδα [δόμον βάμεν ἔς τ’ ἴδην νέκρο]ι‹ς› δε̣ύ̣ομ[αι –ux] . . μή τι[ς –uu–u–u–x]”. 18 .· Τίμαδος ἐπίγραμμα Τίμαδος ἄδε κόνις, τὰν δὴ πρὸ γάμοιο θάνοισαν δέξατο Φερσεφόνας κυάνεος θάλαμος, ἆς καὶ ἀποφθιμένας παῖσαι νεόθαγι σιδάρῳ ἄλικες ἰμμέρταν κρᾶτος ἔθεντο κόμαν. .· Πελάγωνος ἐπίγραμμα Τῷ γρίπει Πελάγωνι πάτηρ ἐπέθηκε Μένισκος Κύρτον καὶ κώπαν, μνᾶμα κακοζοΐας. Σύστασις ·
Συγγένεα σὺν τᾷ Ἀφροδίτᾳ .· Κατθνάσκει, Κυθέρηα κατθνάσκει, Κυθέρη’, ἄβρος Ἄδωνις· τί κε θεῖμεν; καττύπτεσθε, κόραι, καὶ κατερείκεσθε χίτωνας. .· Ὦ τὸν Ἄδωνιν ὦ τὸν Ἄδ‹ω›νιν .· Θεράπων Ἔρως Λέγει που καὶ Σαπφοῖ ἡ Ἀφροδίτη ἐν ᾄσματι· [Ὦ Ψάπφοι,] σύ τε κἆμος θεράπων Ἔρος. .· Πτέρα δ' ἄγνα Πτέρα δ' ἄγνα πὰρ Ἔρωτος Ἀφροδίτα .· Θεράπαιναν Ἀφροδίτας Σαπ]φὼ{ι} δὲ τὴ[ν θεὸν· Κὰτ τὰν πάπυρον χρυσοφάη‹ν› θερ[άπαιν]αν Ἀφροδίτ[ας Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ Χρυσοφάνης ὦ Ϝεκάτα θέραπνα Ἀφροδίτας .· Κυθερήας τρόφος Κυθερήας τρό|φος[ θρέ]πτη· ἐν ἄλλοις | δὲ θυ̣γ[ατέρα (τῆς) Ἀφρο]δίτης εἴρηκε τὴ[ν | Πειθὼ .· Πρὸς Πείθω Ὦ γένος θελξίμβροτον Ἀφροδίτας .· Ἐπιλείψω τοι Κἀμ με Σοὶ δ' ἔγω λεύκας ἐπὶ βῶμον αἶγος [Τέκνον ἐς μὲν ἄξ’ ἐπὶ θῦμα τωὔτω], κἀπιλείψω τοι [uu–u–x –uu–x] Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ [–u–x–uu–u–x –u–x–uu–u–x] Σοὶ δ' ἔγω λεύκας ἐπὶ δᾶμον αἶγος [Πίονα καύσω,] κἀπιλείψω τοι [uu–u–x –u–x–uu–u–x –u–x–uu–u–x –uu–x] .· Αἴθ' ἔγω Αἴθ' ἔγω, χρυσοστέφαν' Ἀφρόδιτα, τόνδε τὸν πάλον ‹γ’ ἔρατον› λαχοίην. Σύστασις ·
Ἐξορία καὶ ὄλεθρος τᾶς πάτριδος .· Κατὰ Ἀνδρομέδαν ] . ακάλα . [ x–uu– – Δίος ἐξ] α̣ἰ̣γιόχω λά[χοισα x–uu– – ] . Κ̣υ̣θέρη' ε̣ὐχομ[ένᾳ μ' ἄρηξον x–uu– –uu– πρόφρ]ο̣ν ἔχοισα θῦμο̣[ν x–uu– κλ]ῦθί μ̣' ἄρας αἴ π[οτα κἀτέρωτα x–uu– –uu– ]ας π̣ρ̣ολίποισ̣α Κ[ύπρον x–uu– –uu ἦλθε]ς πεδ' ἔμαν ἰώ[αν x–uu– –uu– –] . ν χα̣λέπᾳ μ[ερίμνᾳ [γʹ στίχοι ἀπεβλήθησαν] ] . ν ]α̣ θέ]ων μακ[άρων –uu– –uu– ] τύχοισα [κ]αὶ τοῦτ ἐπίκει[ρην, ἄγ', ἐμον πῆμα] θέλ' ὦν τ', ἀπαίσᾱν [δ]αίμων ὀλοφ[ῴα φρένας, ὦμοι τέ]λεσον νόημμα σ̣ὺ μὰν ἐφίλης̣ [καί μ' ἐτέλης πάντα γ]ε, τῶν κάλημ‹μ›ι νῦν δ' ἔννεκα [τοῦτ' ἄρκεσον ὦμοι] πεδὰ θῦμον αἶψα τόδ' αἴτιον οὔτ' [αἶσχρον, ἔφα, κὤ]σ̣σα τύχην θελήσῃς οὐδὲν πόλυ πά[σασθαι, ἀλάθως γὰ]ρ ἔμοι μάχεσθαι 7 ο]ὐδ' Ἀ[νδ]ρομέ[δ' οἶ', ὄσσα διαίτᾳ χ]λιδάνᾳ 'πίθεισα ἔρξ', οὐ] λελάθ̣[ην ἀθανάτοις ἔστ]ι, σὺ δ' εὖ γὰρ οἶσθα κρότ̣ην Νέμε[σιν κῆνον ὂς αἶσχρ' οἶδε κρ]έτει τ' ἀ[ό]λλεων Ψάπφοι, σε φίλ[εισ' ἀμφ' ὀχέεσ' ἤρμοσε κύ]κλ̣α σ[οί τε] Κύπρῳ β̣[α]σίλ[η' ἦλθ' ἰκετεύοισα Δί' αἶψα σέ]μνα κ̣αί τοι μέγα δῶ[ρον Κρονίδαις ϝο]ῖ κατέν̤[ευσ' ὀπάσδην ὄ]σσοις φαέθων̣ [Ἀέλιος φέγγεσιν ἀμφιβ]άσ̣κ[ει] πάντᾳ κλέος [ἔσλον καί σ' ἐνν Ἀχέρ[οντος . . [. . . . . .]ν̣π̣[ [ςʹ στίχοι ἀπεβλήθησαν] .· Σκῶψις τᾶς Ἀνδρομέδας Τίς ‹σοι› δ' ἀγροΐωτις ‹θαλύει νῦν› νόον, ‹ὄττα δὴ› Στόλαν ἀγροΐωτιν ‹περιβαίνει τοι› ἐπεμμένα, Οὐκ ἐπισταμένα τὰ βράκε' ἔλκην ἐπὶ τῶν σφύρων; .· Πάτριδ' ἐπόψομαι xx Αἰνοπάθην πάτριδ' ἐπόψομαι .· Χόρδαισι διακρέκην .] . γα . πεδὰ βαῖο̣[ν ] . α . [.]οῖ Πωλυανάκτ[ιδ]α . . [ . . . αισ Σαμία‹ι›σιν ι̣ε . [.]το̣ισ . . . . [.] [] Κόρω̣νις ‹ἐν› χόρδαισι διακρέ̣κην ο̣λ̣ι̣σ̣β̣οδόκο̣ι̣σ̣‹ι› περκαθθώμενος τεούτ[οι]σι φιλοφ[ό]νως πᾶ]κτις δ' ἐλελίσδ[ε]ται προσ̣ανέ̣ως εὔφ]ωνος δὲ δι' ο[στί]ων ἔρπει] μυάλ̣ω δ' ἐ[πε]ί κ' ἔ̣νη̣ τ̣ρ̣[έχε]ι {χ . .} .· Ἐρέβινθοι Χρύσειοι ‹δ'› ἐρέβινθοι ἐπ' ἀϊόνων ἐφύοντο. .· Τὸν μάργον ὄνδειξαι θέλω Λάτως] τε κα̣ὶ Δ̣ί̣[ος] πάϊ[ς] ] . . ε . . . [.] ἔπι[]θ̤' ὄρ̣γιον[ Γρύνη]α[ν] ὐλ̣ώδ̣η λίπ̣ων καὶ σὸν κλύ]το̣ν̣ χ̣ρ̣η[σ]τ̣ήριον ].[ ] . ε̣υμες̣[. .] . [.]ων ] . . . . [. . . . .] ] . . . . . . ἀ[μ]έ̣ραις ]ρ̣σανον[.] . ὀργία̣ν ]υ̣σομεν [ ] ]νϋμνε[ ] κ̣α̣[ ]ε̣να̣[.]φο . [. . .]ν . ἀδελφέαν ὠς πάϊ[ς ] . ιο̣ . [. . .] . [ ] οὔτις δε̣[. . .]κει̣ . θέ̣λ̣η[ι ] δεί̣χ̣ν̣υσ[ι . .]ε δηὖτε Πωλ̣υ̣ανακτίδαν τὸν μάρ̣γον̣ ὄν̣δε̣ιξα̣ι̣ θέλω .· Ἀπαλάμνῳ [xx–uu–u] ἀ- πα]λ̣άμνωι | ]κα .[[. . . . . . (.)] [. . . .]. ο̣υσα | τιμε .[. . . . . . . . (.)] καὶ σὺ | καιγο[. . . . (.)] . . [ ]ος ἆς | ἄραν γ+. .+ . . . [. (.)]σὰ και | μέλαινα τὰ̣ [γ]ᾶν μύ|γις̣ δ̣' ἔπερθ̣+ε̣+ ἀ̣λ̣λ̣[ὰ] τ̣οῦτ̣ο | τί μοι μέλη̣ π̣ό̣[λ]λακ[ι] | ζώοισαν έχει̣[ .· Περὶ ἐξορίας ] . . [.] . [x–uu– –uu κα]ὶ̣ γάρ μ' ἀπὺ τᾶς ἔμ[ας γᾶς] ἄ̣μι[λ]λ' ἀ̣[πεκίν]ησ' ἀδο[κητ –u ] ὔμως δ' ἔγεν[το μ]νᾶμ[' οὐ [uu– ἀλ]λ̣ὰ . [u– –u] ἴσαν θέοισιν [νῦ]ν̣ δ' εἶμ' ἐ[πὶ ταύτᾱν ὀ]νίᾱν [δὴ καὶ] ἄσᾱν ἀλίτραν [ἐπο]ρ̣σομέν[α, σὺν δ' ὀ]δ̣ύν[αισ' Ἀν]δρομέδαν̣ [ὐ]πάξ[ει ἀπά]λικ' ὐπ' ἄ[ρμ' ὐψ]ιμέδο̣[ισ'] Ἄρ[τεμι]ς ἀ μάκα[ιρ]α· [ἀ δ'] οὐκ [ἀ]βά[κην] μὰ‹ν› στέ̣[ρ]εον δὲ τρόπον α[ἰσ]χύ- οὔτι]ς̣ γὰρ ἔ̣παυ[σ' ] . κ[ ] κόρον οὐ κατίσχει [νη[ται [ἦ] μάν κ' ἀπυθυσ' [ὦ]κ̣' ἀ[γέλα]ν Τυνδαρίδαι[σιν ἄρνων] ] ἀρμονίας δ' ἀσυ[χ]ίᾳ κὰ[τ] χαρίεντ' ἀρ[έσκοι γ]άθην χόρον, ἆ, α[ἴ] κ' ἄδολον [μ]ηκέτι συν[ πᾶκτιν] δ̣ὲ λίγηαν Μεγάραν [τὰ]ν̣ ἀ[κάλ]α[ν λάβοισαν δύν]ατόν σφι̣[ ]πάντεσσι[ ]επ[.] . [ Σύστασις ·
Ψάπφω καὶ ἀ θυγάτηρ ϝα .· Πρὸς Κλέιν Κάμ με ................ ................ ] . θος ἀ γάρ με γέννα̣[τ' ἔφα ποτά· σ]φ̣ᾶς ἐπ' ἀλικίας μέγα κ]όσμ̣ο̣ν αἴ τις ἔχη φόβαι[ς π̣ορφ̣ύρῳ κατελιξαμέ[να πλόκῳ ἔ̣μμεναι μάλα τοῦτο δ̣ή 5 ἀλλ' ἀ ξα̣νθοτέρα‹ι›ς ἔχη τ̣α‹ὶ›ς κόμα‹ι›ς δάϊδος, προ[φανεστέραις σ]τεφάν̣οισιν ἐπαρτία[ις ἀν]θέων ἐριθαλέων· μ]ι̣τράναν δ' ἀρτίως κλ[ 10 π]οικίλαν ἀπὺ Σαρδίω[ν ] Μ̣αονίας πόλεις ................ [Στρόφαι τινές δύνανται τυίδε ἀπολωλέκεσθαι.] Σοὶ δ' ἔγω, Κλέϊ, ποικίλαν οὐκ ἔχω πόθεν ἔσσεται μιτράν‹αν› ἀλλὰ τῷ Μ‹υ›τ‹ι›ληνάῳ [Στρόφαι τινές δύνανται τυίδε ἀπολωλέκεσθαι.] ] . [ †παι . απειον† ἔχην πό[λις αἴ κε̣[ν] ἦ ποικίλας κ . . [ Ταύτας τᾶς Κλεανακτίδα[ν φύγας ‹λα›ῖ{σ}α πόλῑς ἔχει 5 μνάματ' οἴδε γὰρ αἶνα διέρρυε[ν Κὰτ τὸν Τεδέσκι ................ ................ ] . θος ἀ γάρ με γέννα̣[τ' ἔφα ποτά· σ]φ̣ᾶς ἐπ' ἀλικίας μέγα[ν κ]όσμ̣ο̣ν αἴ τις ἔχη‹ι› φόβαι[ς] π̣ορφ̣ύρῳ κατελιξαμέ[να πλόκῳ] ἔ̣μμεναι μάλα τοῦτο δ̣ή̣ 5 ἀλλ' ἀ ξα̣νθοτέρα‹ι›ς ἔχῃ τ̣α‹ὶ›ς κόμα‹ι›ς δάϊδος, προ[φέρει πόλυ σ]τεφάν̣οισιν ἐπαρτία[ν ἀ]νθέων ἐριθαλέων· μ]ι̣τράνᾱν δ' ἀρτίως κλ[έος ἴκᾰνε 10 π]οικίλᾱν ἀπὺ Σαρδίω[ν Εἰ]ς̣ Ἰ̣αονίας πόλεις ................ [Στρόφαι τινές δύνανται τυίδε ἀπολωλέκεσθαι.] Σοὶ δ' ἔγω, Κλέϊ, ποικίλαν οὐκ ἔχω πόθεν ἔσσεται μιτράν‹αν› ἀλλὰ τῷ Μ‹υ›τ‹ι›ληνάῳ [Στρόφαι τινές δύνανται τυίδε ἀπολωλέκεσθαι.] ] . [ †παι . απειον† ἔχην πο . [ αἴ κ' ἔ[χ]η‹ι› ποικιλασκ . . . [ Ταύτα τᾶς Κλεανακτίδα[ν φύγας ἄ̣λ̣ι‹θ›' {α} ἔχει πόλῑς 5 μνάματ'· οἴδε γὰρ αἶνα διέρρυε[ν .· Πρὸς Κλέιν πάλιν κ]α̣ὶ̣ [π]ε̣ρὶ τὴν | Κλέϊ]ν ὕ̣στ̣ε[ρο]ν καὶ τοῦτο | οὔ]τως λ[έγ]ει̣· x–u–] ἀλλ' αἴ με | ]. (.)[. .] . ει φά[ν]ει‹σ›' ό̣ρ̣η̣σθ̣α | †]ειγ̣ι̣[.] . . . . . . ν[]σων πε -- | φυκ[.]† πλο+ῦ+τ̣[ον ] θεοὶ δίδοι|]σιν [τοῖ]σ̣ι̣ν̣ +θ+έ[λ]ο̣‹ι›σ̣ιν [–x .· Περὶ Κλέιν Ἔστι μοι κάλα πάϊς, || χρυσίοισιν ἀνθέμοισιν ἐμφέρη‹ν› ἔχοισα μόρφαν, || Κλέϊς ‹μοι› ἀγαπάτα, ἀντί τᾶς ἔγω οὐδὲ Λυδίαν || παῖσαν οὐδ' ἔρανναν. [Λέσβον ἐσλάβοιμί κεν… ] .· Μέλημα Κὰτ τὸν Κάμπβελλ τὸ μέλημα τὦμον Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ [–u–x] Ὤς τε, μέλημα τὦμον, Περπτύγω. [x–uu–u–x] .· Οὐδ' ἴαν δοκίμωμι Οὐδ' ἴαν δοκίμωμι προσίδοισαν φάος ἀλίω ἔσσεσθαι σοφίαν πάρθενον εἰς οὐδένα πω χρόνον τοιαύταν. Σύστασις ·
Μνάμα καὶ μναισθάσεσθαι .· Πρὸς ἀπαίδευτον γύναικα Κατθάνοισα δὲ κείσῃ ͜οὐδέ ποτα μναμοσύνα σέθεν ἔσσετ᾿ οὐδέ πόθα ͜‹εἰς› ὔστερον· οὐ γὰρ πεδέχῃς βρόδων τὼν ἐκ Πιερίας, ἀλλ᾿ ἀφάνης κἀν Ἀίδα δόμῳ φοιτάσῃς πεδ᾿ ἀμαύρων νεκύων ἐκπεποταμένα. .· Μνάσεσθαι Μνάσεσθαί τινα φαῖμι καὶ ‹ὔσ›τερον ἄμμεων. .· Λάθα τινὰς ἐψεύσατο Λάθα μέν τινας ἐψεύσατο κἀτέροις, ἀ δ' ἄνδρων ἀγάθων οὔδενα πώποτα γνώμα .· Ἔμ' ὀλβίαν ἔθηκαν Ἀλλ' ἔμ' ὀλβίαν ἀδόλως ἔθηκαν χρύσιαι Μοῖσαι͜ οὐδ' ἔμεθεν θανοίσας ἔσσεται λάθα. .· Ἐπὶ Μοίσαν …[Μοῖσαι] Αἴ με τιμίαν ἐπόησαν ἔργα Tὰ σφὰ δοῖσαι. Σύστασις ·
Βράχεες ἐπικλάσεες .· Δεῦρο δεῦτε Μοῖσαι Δεῦρο δηὖτε Μοῖσαι, χρύσιον λίποισαι… .· Πρὸς Χάριτας καὶ Μοίσαις Δεῦτέ νυν, ἄβραι Χάριτες, καλλίκομοί τε Μοῖσαι. .· Πρὸς Χάριτας ‹Β›ροδοπ‹ά›χεες ἄγναι Χάριτες, δεῦτε Δίος κόραι. .· Ἀέλιε Ἀλλ' ὀ πάντ' ἐπόρεις Ἀέλιε ux .· Ἄρευ Ἄρευ, ὀ φόβος δ‹αΐ›κτηρ .· Πρὸς Καλλιόπαν αὔτα δὲ σύ, Καλλιόπα… .· Πρὸς χρυσόθρονον Μοῖσαν Κῆνον, ὦ χρυσόθρονε Μοῖσ', ἔνισπες ὔμνον, ἐκ τᾶς καλλιγύναικος ἔσθλας Τήιος χώρας ὂν ἄειδε τέρπνως πρέσβυς ἄγαυος. .· Πρὸς χέλυνναν Ἄγε δὴ χέλυ δῖά μοι φωνάεσσά ‹νυ› γ‹ίγ›ν‹ε›ο Σύστασις ·
Συγγένεα σὺν τῷ ἀείδην .· Εὔχομαι Κάμ με ] . οὐ[ ] ε̣ὐχο̣μ̣[αι ] . νῦν θαλ[ί]α̣ [παρέστω ] νέρθε δὲ γᾶς περ[ίσχ]οι κλέος μέγα μοίσει]ον ἔχοι̣σα‹ν› γέρας ὠς̣ [ἔ]ο̣ικε̣ν πάντᾳ δέ με θαυμά]ζοιε̣ν̣ ἆς νῦν ἐπὶ γᾶς ἔοισαν κάλεισι χελίδω] λιγύρ̤α̤ν [αἴ] κεν ἔλοισα πᾶκτιν[ ἤ βάρβιτον ἤ τάνδε χέ]λ̣υ̣ν̣ναν̣ θαλάμοισ' ἀε̣ίδω Κὰτ τὸν Τεδέσκι ] . οὐ[ ] ε̣ὐχο̣μ̣[αι ἔμαισιν ἐταίραις ἄμ' ἔμο]ι νῦν θαλία̣ γ̣ε[νέσθω ἐπεὶ δέ κε γήραισα θάνω,] νέρθε δὲ γᾶς γ̣έν[ωμ]α̣ι καὶ μοισόπολων ἔσλ]ον ἔχοι̣σαν̣ γέρας ὠς̣ [ἔ]ο̣ικε̣ν οὔ κέν μ' ἔτι θαυμά]ζοιε̣ν̣ ἆς νῦν ἐπὶ γᾶς ἔοισαν· φαίνην δὸς ἀοίδαν] λιγύρ̤α̤ν [α]ἴ κεν ἔλοισα πᾶκτιν[ ἔμαισι φίλαισι(ν) ] . . . . α . κάλα, Μοῖσ', ἀε̣ίδω .· Κρέσσονι θῆται στύματι πρόκοψιν . . . . . . κά]λ̣εσσα [. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .ο]ἶ̣δα [–x . . . .] . πέρι̣[ . . .] . εικε . [. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ] . α [ x–uu––uu φαῖσ' Εὐρυδίκαν φ]ύγοισα̣[ν θήρηντά γ' Ἀρίσ]τ[αι]ον [ἐχίδνας ποτ' ὄδοντ]ι δάχθην̣ Δύσθυμοι ἔον πάγ]χ̣υ̣ θ[έ]ο̣ι· [Κ]α̣λλ̣[ιόπα, σὺ δ' α]ὔτα̣ν . . . . . . . . . . . . . ] . χ̣θο[. .]ατι ̣[......]ε̣ισα x–uu– κεκλο]μένα τὰν [πολυώ]νυμόν σ̤ε̤ Κὰτ ὄττι θέλει κρέσσο]ν̤ι θῆται στ̣[ύ]μα̤[τι] πρ̣όκοψιν̣ .· Περὶ τέττιγος Κὰτ τὰν Φοίγτ σὺν ἔμαισιν διορθώσισιν [xx–] πτερύγων δ' ὔπα κακχέει λιγύραν ἀοίδαν ὄπποτα φλόγιον καθέ- τ‹ως› ἐπιπτάμενον καταυ‹γ›η Κὰτ τὸν Βέργκ [Τέγγε πνεύμονα ϝοίνῳ· τὸ γὰρ ἄστρον περιτέλλεται, ἀ δ' ὤρα χαλέπα, πάντα δὲ δίψαισ' ὐπὰ καύματος. ἄχει δ' ἐκ πετάλων ϝάδεα τέττιξ,] πτερύγων δ' ὔπα κακχέει λιγύραν ‹πύκνον› ἀοίδαν, ‹θέρος› ὄπποτα φλόγιον κα‹τὰ γ›ᾶν πεπτάμενον ‹πάντα› καταυ‹άν›η. [ἄνθει δὲ σκόλυμος· νῦν δὲ γύναικες μιαρώταται, λέπτοι δ' ἄνδρες, ἐπεὶ καὶ κεφάλαν καὶ γόνα Σείριος ἄζει.] .· ῎Υμμες πεδὰ Μοίσαν Κάμ με ὔμμες πεδὰ Μοίσαν ἰο]⌟κόλ̤↵πων κάλα δῶρα παῖδες⌞ σπουδάσδετε καὶ τὰ]⌟ν ↵φιλἄοιδον λιγύραν χ⌞ελύνναν·[ ἔμοι δ' ἄπαλον πρίν] ⌟ποτ⌞' [ἔ]⌟ο↵ντα⌞ χρό⌟α γῆρα⌞ς ⌜ἤδη⌝ ἐπέλλαβε, λεῦκαι δ' ἐ]⌟γένο↵ντο τρίχες ἐκ μ⌞⌜ελαίναν⌝, ⌟βάρυς δέ μ' ὀ θῦμ⌞[ο]⌟ς πεπόητ↵αι, γ⌞όνα ⌟δ' οὐ φ⌞έροισι, ⌟τὰ δή ποτα λαίψηρ' ἔον ὄρ̣χ↵ησθ' ἴσα νεβρίοισιν⌞. τα]⌟‹ῦ›τα στεναχί‹σδ›ω θαμέως ἀ↵λλὰ τί κεν ποεί⌞ην; ⌟ἀγή̣ραον ἄνθρωπον ἔοντ' ↵οὐ δύνατον γένε⌞σθαι· ⌜καὶ γ⌝⌟άρ ⌜π⌝⌞[ο]⌟τα ⌜Τίθω⌝νον ἔφαντο ↵βροδόπαχυ⌞ν Αὔ- ⌜ἔρῳ͜ ἀ̣ν̣[ί'] ἄφ̣εισαν⌝ ⌟βάμεν εἰς ἔσ↵χατα γᾶς⌞ φέροισα [ων ⌜ἔοντα [κ]ά̤λ̤ο̤ν καὶ ν⌝⌟έον, ἀλλ' αὖτ̣↵ον ὔμως ἔμ⌞αρψε[ ⌜χρόνω̣‹ι› π̣[ό]λιον̤ γ̤ῆ̤ρα⌝⌟ς ἔ⌞[χοντ'] ⌟ἀθ⌞[α]⌟ν↵άταν ἄκοιτιν⌞.[ Κὰτ τὸν Τεδέσκι ὔμμιν φίλα Μοίσαν ἰο]⌟κόλ̤πων κάλα δῶρα, παῖδες, πρέπει δὲ λάβην τὰ]⌟ν φιλἄοιδον λιγύραν χελύνναν·[ ἔμοι δ' ἄπαλον πρίν] ποτ' [ἔ]οντα χρόα γῆρας ἤδη αἰκίσσατο, λεῦκαι δ' ἐ]γένοντο τρίχες ἐκ μελαίναν, Σύστασις ·
Νοσταλγία τᾶς νεότατος .· Αἰ δέ μοι γάλακτος ἐπάβολ' ἦσκε [Αἰ δέ μοι γάλακτο]ς ἐπάβολ' ἦσ[κε τωὔθατ' ἢ παίδ]ων δολόφυν [ποήσ]ε[ι ἀρμένα, τότ' οὐ] τρομέροις πρ[ὸς ἄ]λλα [λέκτρα κε πόσσι 4 ἐρχόμαν· νῦν δὲ] χρόα γῆρας ἤδη [μυρίαν ἄμμων ῤύτι]ν ἀμφιβάσκει [κωὐ πρὸς ἄμμ' Ἔρως] πέταται διώκων [ἀλγε]σ̣ί[δωρος· ] τᾶς ἀγαύας ] . α· λάβοισα [δ' ἀδύφωον πᾶκτιν] ἄεισον ἄμμι [τὰν ἰόκολπον. ἔ]ρων μά̣λ̣ιστα ] ἆ̣ς π[λά]ναται̣ [................ ................] .· 'Aλλ' ἔων φίλος ἄμμι ἀλλ᾽ ἔων φίλος ἄμμι λέ- χος ἄρνῡσο νεώτερον· οὐ γὰρ τλάσομ’ ἔγω συνοί- κην ἔοισα γεραιτέρα. .· Ἦσθα καὶ γὰρ δὴ σὺ πάϊς ποτ' ἄβρα . . . . . . . . . . . . . . . ]λ̣αιγ̣[. . . . . . . . . . ]ν̣οσ[. . . . . – ^ ^ – ]σι·[. . . . . 4 ἦσθ]α καὶ γὰρ δὴ σὺ̣ πάϊς ποτ' [ἄβρα ἐξ]ί̣κ̣ης μέλπεσθ' ἄγι ταῦτα [πάντα σοὶ] ζ̣ἄλεξαι κἄ̣μμ' ἀπὺ τῶδε κ[ῆρος ἄ]δρα χάρισσαι· σ]τείχομεν γὰρ ἐς γάμον· εὖ δὲ [δέρκῃ κα]ὶ σὺ τοῦτ'· ἀλλ' ὄττι τάχιστ̣ά [παίσαις πα]ρ[θ]ένοις ἄπ[π]εμπε, θέοι [δ' ἄτιμον μηδὲ]ν ἔ̣̣χοιεν̣ ἀστίβης] ὄ̣δος μ[έ]γαν εἰς Ὄλ̣[υμπον Ἔστιν ἀ]νθρώ[πῳ ]αίκ . [ [................ ................] .· Πρὸς γύναικας ἀγάναις Αἶσ' ἔγων ἔ]φα̤ν· ἄγα[ναι γύναικες, Ο]ἶ[α μ]εμνάσεσθ' ἄ̤[ϊ μέχρι γῆρας, κ]αὶ γ̣' ἄρ' ἄμμες ἐν νεό̣[τατι λάμπρᾳ Ταῦ̣τ' ἐπόημ̣μεν. Πό̣λ̣λ̣α̤ [μ]ὲν γὰρ γαὶ κά[λα κἄγν' ἐν αὔτᾳ [Ἐκ]πο̣νήσ[α]μεν· πόλι[ν αὖ λιποίσαις ῎Υ]μμε̤ ὀ[ξ]είαις δ[άκε μοι βλεποίσᾳ Θ]ῦμ[ο]ν ἄ[σαισι Ἴμμερος. Σύστασις ·
Ἔρως καὶ ἄλγος .· Καλλέλοιπάς με [Καλλέλοιπάς μ’. Ὦμ’.] Ἐμέθεν δ’ ἔχησθα ‹ Ἤ σὺ› λάθαν, [φιλτάτα,] ἤ τιν’ ἄλλον ‹Μᾶλλον› ἀνθρώπων ἐμέθεν φίλησθα; [Τίς δὲ κεν εἴη;] .· Πρὸς Μίκαν [x–uu– –uu– οὐδὲ θέ]μις σε Μίκα [x–uu– ἄμμι γ]έλα[ν, ἀλ]λά σ’ ἔγωὐκ ἐάσω [x–u γυναίκω]ν̣ φιλότ[ατ’] ἤλεο Πενθιλήᾱν̣ [x–uu– τοῦτο φρένας] δάκν[ε πολύ]τροπ’, ἄμμα̣[ις, κήναισι γάρ, οὐκ ἄμμι,] μέλ̣[ος] τι γλύκερον χ[α]ρ[ίσδῃ] ἔγεντ̣ο [δὲ νῦν ἀρμονί]α μελλιχόφων[ος] αὔραν οὐ γὰρ κ[άλαμος ταῦτα μελίσ]δει, λίγυραι δ᾽ ἄη[τα]ι .· Πρὸς Ἄτθιδα Ἔρος δηὖτέ μ’ ὀ λυσιμέλης δόνει γλυκύπικρον ἀμάχανον ὄρπετον, Ἄτθι, σοὶ δ᾽ ἔμεθεν μὲν ἀπήχθετο φροντίσδην, ἐπὶ δ’ Ἀνδρομέδαν πότῃ. .· Ὄλβος οὔκ ἐστίν γε βρότοισι πλήρης [Ὀλβίοις] μὲν οὐ δύνατον γ⌟ένεσθαι⌞ [πάμπ]α̣ν ἀνθρώπ[οις, π]εδέ⌟χην δ' ἄρασθαι⌞ [ἔστιν ἔσλων μοῖραν·] ⌜ἔγω δ' ἔ⌟μ' αὔτᾳ⌞ Τοῦτο σύνοιδα⌝. [Στρωφαί τινες δύνανται τῇδε ἀπολωλεκέσθαι.] . . . γένεσθαι Ο[ ] . . ἔβα̣ς̣ ἐπ' ἄκ̣ρας Τ̣α[ ]ν χ[ί]ον'· ἀ̣ δ̣ὲ̣ πόλλα ⌟Πρ⌞ὸς [ ⌟Ὠς⌞ δ[ ]ω̣ν ἀπέ̣χθ̣ην Τω̣[ ] . δύ̤ν̤ατ', ⌜ὄττινας γὰρ ⌟Εὖ θ⌞έω, κῆνοί με μ⌟άλιστα σ⌞ίνν⌟ον⌞- τ⌝' ⌟ἐξ ἀ⌞δοκή[τω.] .· Ἔρος δ' ἐτίναξέ μοι Κὰτ τὸν Κάμπβελλ Ἔρος δ᾽ ἐτίναξέ ‹μοι› φρένας, ὠς ἄνεμος κὰτ ὄρος δρύσιν ἐμπέτων. Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ Ἔμοι δ' ὠς ἄνεμος κατάρης δρύσιν ἐμπέτων ἐτίναξεν Ἔρως φρένας. .· Δέδυκε μὲν ἀ σελάννα Κὰτ τὸν Ἠφαιστίονα Δέδυκε μὲν ἀ σελάννα καὶ Πληίαδες· μέσαι δὲ νύκτες, παρὰ δ’ ἔρχετ’ ὤρα· ἔγω δὲ μόνα κατεύδω. Κὰρ Ραίνερ καὶ Κόϝατς Δέδυκε μὲν ἀ σελάννα καὶ Πλ‹εί‹αδές· ‹εἰσι› μέ‹σ›σαι· νύκτ‹ο›ς ‹δὲ› παρὰ‹έ›ρχετ’ ὤρα· ἔγω δὲ μόνα κατεύδω. .· Οὐκ οἶδ' ὄττι θέω Οὐκ οἶδ' ὄττι θέω· δύο μοι τὰ νοήματα. .· Περὶ ἔρωτα καὶ ποθήω καὶ μάομαι u–x .· Γλύκηα μᾶτερ Γλύκηα μᾶτερ, οὔτοι δύναμαι κρέκην τὸν ἴστον πόθῳ δάμεισα παῖδος βραδίναν δι’ Ἀφροδίταν. Σύστασις · Ἐπιθαλάμια
.· Δαύοις Δαύοις ἀπάλας ἐτα‹ί›ρας ἐν στήθεσιν . .· Δώσομεν δώσομεν, ἦσι πάτερ. .· Ἐπιθαλάμιόν τι ἄεισμα [–u–x–uu–u–x –u–x–uu–u–x Καίτ' ἄραμαι τάνδε διπλάσιάν μοι νύκτ[α γέ]ν̣[εσθαι.] πάρθενοι δ[ὲ ταίσδεσι πρὸς θύραισιν] παννυχίσδοι[σ]α̣̣ι[, πολύολβε γάμβρε,] σὰν ἀείδοιε̣ν φ[ιλότατα καὶ νύμ-] φας ἰοκόλπω. ἀλλ᾽ ἐγέρθε̣ı̣ς, ἠϊθ[έοις ἐταίροις] στεῖχε σοὶς ὐμάλικ̣[ας, ὠς ἐλάσσω] ἤπερ ὄσσον ἀ λιγ̣ύφω̣[νος ὄρνις] ὔπνον [ἴ]δωμ̣εν. .· Ἄγχι γὰρ ἀμέρα . . . . . . . . . . . . . ]ν̣ . . . . . . . . . . . . . ] . . . . . . . . . . ]λ̣ε γὰ̣ρ̣ . . . . . . . . . . ] κάλος 5. . . . . ] ̣’ ἄ̣καλα κλόνει . . . . . ] κάματος φρένα . . . . . ]ε̣ κ̣ατισδανε[ι] . . . . . ] ἀ̣λλ’ ἄγιτ’, ὦ φίλα̣ı̣, ἀοίδας ἀπυλήξομεν], ἄ̣γ̣χ̣ı̣ γὰρ ἀμέρα. .· ᾽Υμήναον Ἴψοι δὴ τὸ μέλαθρον, ὐμήναον, ἀέρρετε, τέκτονες ἄνδρες· ὐμήναον. 5 γάμβρος ϝῖσος Ἄρευι, ὐμήναον, ἄνδρος μεγάλω πόλυ μέσδων, ὐμήναον. Πέρροχος, ὤς ποτ' ἄοιδος ᾽Υμήναον Ὀ Λέσβιος ἀλλοδάποισιν. ᾽Υμήναον .· Περὶ θυρώρω Ἄλλως δὲ σκώπτει (ἡ Σαπφὼ) τὸν ἄγροικον νυμφίον καὶ τὸν θυρωρὸν τὸν ἐν τοῖς γάμοις εὐτελέστατα καὶ ἐν πεζοῖς ὀνόμασι μᾶλλον ἢ ἐν ποιητικοῖς. Θυρώρῳ πόδες ἐπτορόγυιοι, τὰ δὲ σάμβαλα πεμπεβόηα, πίσυγγοι δὲ δέκ’ ἐξεπόνησαν. [κὠ πάτηρ τὰ μὲν ἄλλα μέτερρος ὐπὲρ δ' εὐγενίας βίον ἀμφισ- βάστεις τῷ Κέκροπι ζατέλεσσεν.] (Οἱ στίχοι 4-6 ὑπὸ τοῦ Ἔδμονδζ προσετέθησαν.) .· Οἶον τὸ γλυκύμαλον οἶον τὸ γλυκύμαλον ἐρεύθεται ἄκρῳ ἐπ’ ὔσδῳ, ἄκρον ἐπ’ ἀκροτάτῳ, λελάθοντο δὲ μαλοδρόπηες· οὐ μὰν ἐκλελάθοντ’, ἀλλ’ οὐκ ἐδύναντ’ ἐπίκεσθαι… Σαπφοῦς ἦν ἄρα μήλῳ μὲν εἰκάσαι τὴν κόρην [...] τὸν νυμφίον τε Ἀχιλλεῖ παρομοιῶσαι καὶ εἰς ταὐτὸν ἀγαγεῖν τῷ ἥρωϊ τὸν νεανίσκον ταῖς πράξεισι. .· Οἴαν τὰν ὐάκινθον Κὰτ τὸν Κάμπβελλ Οἴαν τὰν υάκινθον ἐν ὤρεσι ποίμενες ἄνδρες πόσσι καταστείβοισι, χάμαι δέ τε πόρφυρον ἄνθος... Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ Οἴαν τὰν ὐάκινθον ἐν ὄρρεσι ποίμενες ἄνδρες πόσσι καταστείβοισι, χάμαι δ' ἔτι πορφύρα ἄνθη... .· Ὦ χαρίεσσα Κάμ με ὦ κάλα, ὦ χαρίεσσα κόρα Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ Ὦ κάλ', ὦ χαρίεσσα, σοὶ αἰ βροδόσφυροι Χάριτες χρύσια τ' Ἀφρόδιτα συμπαίζοισι u–ux .· Ἀτέρα νῦν πάϊς [Σὺ δὲ χαῖρ', ὄλβιε γάμβρ’·] οὐ‹δέποτ’ ἦν› γὰρ Ἀτέρα νυν πάϊς, ὦ γάμβρε, τοαύτα. .· Τάνδε φυλάσσετε Κὰτ τὸν Τεδέσκι σὺν ἔμοισιν συμπληρωμάτεσσιν ....................τάνδε φυλάσσετε, Ἐννε͜[ανείρ]οϊ, γάμβροι, [u–]υ πολίων βασίληες [x Κάμ με Τάνδε φυλάσσετε, ἐννε[ά]γ̣α̣ι̣οι Γάμβροι, [ἄκρα]ν̣ πολίων βασίληες .· Πρὸς γάμβρον καὶ νύμφαν Ὄλβιε γάμβρε, σοὶ μὲν δὴ γάμος ὠς ἄραο ἐκτετέλεστ’, ἔχηις δὲ πάρθενον, ἂν ἄραο. Σοὶ χάριεν μὲν εἶδος, ὄππατα δ’ ‹ἐστί, νύμφα›, μέλλιχ’, ἔρος δ’ ἐπ’ ἰμέρτῳ κέχυται προσώπῳ· 5 ‹Δῆλα τὰ δὴ› τετίμακ’ ἔξοχά σ’ Ἀφροδίτα. .· Τίῳ σ' ἐϊκάσδω; τίῳ σ᾿, ὦ φίλε γάμβρε, κάλως ἐικάσδω; ὄρπακι βραδίνῳ σε μάλιστ᾿ ἐικάσδω. .· Χαίρετε Χαῖρε, νύμφα, χαῖρε, τίμιε γάμβρε, πόλλα. .· Θέοι ἐπιλείβοισιν ἐπὶ γάμον κῆ δ᾽ ἀμβροσίας μὲν κράτηρ ἐκέκρατ᾽, Ἔρμαις δ᾽ ἔλων ὄλπιν θέοισ’ ἐοινοχόησε. κῆνοι δ’ ἄρα πάντες 5 καρχάσι’ ἦχον κἄλειβον· ἀράσαντο δὲ πάμπαν ἔσλα τῷ γάμβρῳ. .· Χαίροισα νὐμφα Κάμ με Χαίροισα νύμφα, χαιρέτω ‹κ'› ὀ γάμβρος. Κὰτ τὸν Ἔδμονδζ Χαίροι τ' ἀ νύμφα, χαιρέτω τ' ὀ γάμβρος· .· Πρὸς νύμφαν Ὦ βρύοισ' ἔρων βροδίων νύμφα, τᾶς Παφίας ἀνάσσ- ας ἄγαλμα κάλιστον, πρὸς εὔναν ἴθι, πρὸς λέχος, ὦτε μέλλιχα παίσεαι παῖγνα γλύκηα γάμβρῳ. Ἔσπερος δ' ἔκοισαν ἄγοι σ' ἀργυρόθρονον ζυγίαν Ἦραν θαυμανέοισαν. .· Παρθενίας ἐπιβάλλομαι; Ἦρ' ἔτι παρθενίας ἐπιβάλλομαι; .· Πρὸς Παρθενίαν -Παρθενία, παρθενία, ποῖ με λίποισ' ἀποίχῃ; -Οὐκέτ' ἐσήξω σέ νυ, νύμφ', οὔκετι νῦν σ' ἐσήξω. Σύστασις · Μυθολόγικα
.· Ἀϊπάρθενος ἔσσομαι .. ]σανορεσ . . [ Φοίβῳ χρυσοκό]μᾳ, τὸν ἔτικτε Κόω κ[όρα μίγεισ’ εὐρυβίᾳ Κρ]ονίδᾳ μεγαλωνύμῳ [ Ἄρτεμις δὲ θέων] μέγαν ὄρκον ἐπώμοσε· 5 «[νὴ τὰν σὰν κεφά]λαν, ἀϊπάρθενος ἔσσομαι [ἄδμης οἰοπό]λων ὀρέων κορύφαισ᾽ ἔπι [θηρεύοισ’· ἄγι καὶ τά]δε νεῦσον ἔμαν χάριν». [ὢς εἶπ’· αὐτὰρ ἔνευ]σε θέων μακάρων πάτηρ, [πάρθενον δ’ ἐλαφάβ]ολον ἀγροτέραν θέοι 10 [ἄνθρωποί τε κάλε]ισιν ἐπωνύμιον μέγα. [κήνᾳ λυσιμέλης] Ἔρος οὐδάμα πίλναται· ] . [ . ] . . . . α̣φόβε[ . . ] .́ .ω· .· Περὶ Ἔρωτα Πρώτην δέ φασι χλαμύδα ὀνομάσαι Σαπφὼ ἐπὶ τοῦ Ἔρωτος εἰποῦσαν· [Τὸν Ἔρωτ' ἐν ὀνείρῳ τιν' ἔβλεψ' αύτα ἔγω ποτα] Ἔλθοντ' ἐξ ὀράνω πορφυρίαν περθέμενον χλάμυν. .· Περὶ Λήδαν Φαῖσι δή ποτα Λήδαν ὐακινθίνων εὔρην ὤϊον [ἀνθέ͜ων] πεπυκαδμένον [ὔπο]. .· Λάτω καὶ Νιόβα Καλοῦσι γοῦν καὶ αἱ ἐλεύθεραι γυναῖκες ἔτι καὶ νῦν καὶ αἱ παρθένοι τὰς συνήθεις καὶ φίλας ἑταίρας, ὡς ἡ Σαπφώ· Λάτω καὶ Νιόβα μάλα μὲν φίλαι ἦσαν ἔταιραι. .· Ἄρευς φαῖσι Ὀ δ' Ἄρευς φαῖσί κεν Ἄφαιστον ἄγην βίᾳ .· Γέλαν Γέλαν δ' ἀθάνατοι θέοι .· Ἔκτωρ καὶ Ἀνδρομάχα Κυπρο ̣[ 22-24 letters ]αι ̣ Κᾶρυξ ἦ̣λ̣θ̣[ε] θ̣ό[ων δυνάμι μ]ε̣λ̣[έων ἔ]θ̣εις Ἴδαος τάδε κα[ῖν]α [φόρ]εις̣ τ̣άχυ̣ς̣ ἄγγ̣ε̣λος «[Eἶς ἢ πλείονες ἂπ στίχοι εἶσι, τελεύταος Τούτων ἐν δὲ τελεύτᾳ ἴσως ἔχεν Ἰλίω] Τᾶς τ᾽ ἄλλας Ἀσίας [τά]δ̣᾽ ἔσ̤αν κλέος̣ ἄφθιτον· Ἔκτωρ κ‹ο›ἰ συν̣έται̣ρ[ο]ι̣ ἄ̣γοισ᾽ ἐλικώπιδ̣α̣ Θήβας ἐξ ἰέρας Πλακίας τ᾽ ἀπ᾽ [ἀϊ]‹ν›νάω Ἄβραν Ἀνδρομάχαν ἐνὶ ν̣αῦσιν̣ ἐπ’ ἄλ̣μ̣υρ̣ον Πόντο̣ν̣· πόλλα δ̣᾽ [ἐλί]γ̣ματα χρ̣ύσια κἄμματα Πορφύρ[α κά]λα τ’ αὖ τ[ρό]ν̤α̣, πο̣ί̣κ̣ιλ᾽ ἀθύρματα, Ἀργύρ[α τ᾽] ἀνάριθμα ποτήρια κἀλέφαις. Ὤς εἲπ̣’· ὀτραλέως δ’ ἀνό̣ρουσε̣ π̤άτ̣[ηρ] φίλος· Φάμα δ’ ἦ̤λ̤θε κατὰ πτ̣ό̣λιν εὐρύ̣χ[ορο]ν φίλοις· Αὔτικ’ Ἰλίαδαι σατίναι[ς] ὐπ’ ἐϋ̣τρόχοι̣ς Ἆγ̣[ο]ν αἰμονίοις̣· ἐπ[έ]β̤αινε̣ δὲ παῖς ὄχλος Γ̣υνάι̣κ̣ων τ’ ἄμα π[αρ]θ̤ενί̣κ̣α̣ν τ̣’ ἀ[παλ]οσ̣φ̣ύρω‹ν›· Χῶρις δ’ αὖ Περάμοιο θύγ̣[α]τρ̤ες [ἐπήϊσαν] Ἴππ̣[οις] δ̣’ ἄνδρες ὔπαγο‹ν› ὐ̣π’ ἄ̣ρ[ματα, σὺν δ’ ἴσαν] Π[άντ]ες ‹ἀ›ί̣[θ]εοι· μεγάλω[σ]τ̣ι δ̤’ [ἴεν μέγας] Δ[ᾶμος], κἀν̣ιόχοι φ[αλάροισι κεκαδμέναις] Π̣[ώλοις ἔ]ξαγο[ν ἐκ πόλεως τότα τᾶς φίλας. Στίχοις τυίδε λέγοισιν ἀπέμμεν ἄπαντες αὖ. [Ὄτα δεῦτ’ ὀχέων ἐπέβαν ἴ]κελοι θέοι[ς [Ἔκτωρ Ἀνδρομάχα τ’, ὄλοι] ἄγνον ἀόλ̣[λεες] Ὄρ̣μα‹ν›α̤⌞[ι τότα Τρῶες ἔβαι]νον ἐς Ἴλιο[ν], Αὖ̣λος δ’ ἀ̣δ̣υ̤[μ]έ̣λη⌞[ς κίθαρίς] τ’ ὀνεμ‹ε›ί‹χ›νυ[το] Καὶ ψ[ό]φο[ς κ]ροτάλ⌞[ων, λίγε]ως δ’ ἄρα πάρ̣[θενοι] Ἄειδον μέλος ἄγν⌞[ον, ἴκα]νε δ’ ἐς̣ αἴ[θερα] Ἄχω θεσπε̣σί̣[α], γέλ̤⌞[ος Πάντᾳ δ’ ἦς κὰτ ὄδο⌞[ις Κράτηρες ⌜φίαλ⌝α̣ι̣ ρ̤⌜ο⌞⌝[. . .] . ε̣δ̣ε̣ [. .] . [.] . [ Μύρρα καὶ κασία λίβ⌞ανό[ς] τ’ ὀνε̣δ̣έχνυτο.̣ ⌜Γύ⌝ν⌜αικες δ⌝’ ὀ⌜λό̤λυσδ⌝ο⌞ν̣ ὄ̣σαι προγενέστερα[ι], ⌜Πάντες δ’ ἄνδρ⌝ε⌜ς⌝ ἐ̣⌞πήρατον ἴαχον ὄρθιον ⌜Πάον’ ὀνκαλέο⌝ν⌜τες⌞ ἐκάβολον εὐλὐραν, ῎⌜Υμνην δ' Ἔκτορα κἈ⌞νδρομάχαν θεοίκελο[ις Δευτέρῳ τῷ ἔγω λέγον· «Ἂπ στίχοι εἶσι τυίδ’», Ἴσως Σάπφικον ἄλλο πόημα ποτῆρχε κῆ. Σύστασις · Πίνακες
.· Ἄρχαι στίχων πλειόνων ποιήτων δεῦτ̣[έ] μοι νᾶσον δ̣ύ' ἔ̣ρ̣ω̣τ̣ές με ἔσταμε̣ν εὐχ̣ῆι ὦ δεξαμένη[[ι]] κε̣[ σεμνὰ πολυκλ . [ πότνι' ὠράνω Ἔρως̣ ἐπεξενώ[θη δεῦτ' ὄλβιαι τίς̣ ἔ̣ρ̣ω̣τος ἤδη [μ'] ὄ̣νηαρ χαῖρε̣ [Κ]υ̣λλάν̣ας ὁ μέ[γα]ς̣ πόντο̣[ς θύω[με]ν Ἀφροδ̣[ίτι ἐπὶ Δάν̣α̣όν τι̣[ ---- ἀγνὴ μῆτ[ερ Κύπρι κα̣[ὶ ἀνέτὠφ̣ρ̣ο̣[διτ- ἐγρ̣έσθω μ̣ο̣[ αἰόλον φών[αν ἄπεχ' ο̣ὖ̣ρ̣ον [ γλυκὺ μ̣ε̣[ χαῖρε χ̣α̣[ῖρε εἶδον [] . [ γουνο[ῦμαι νέον τ̣[ ὦ π̣αῖ̣ κ̣[ ἴθι μ . [ ωπ̣ . [ .· Εὔποδα νύμφαν ] . ω [ ἦ]σαν ἐ̣ν τῶι . [ ] . δὲ ιʹ κ(αὶ) ἐκάστης ὀ αʹ[ ] . εν τὸ γὰρ ἐννεπε [δ]ὴ προ̣β̣[ίβαισά μοι ἀεί]σατε τὰν εὔποδα νύμφαν [ ]τ̣α παῖδα Κ̣ρ̣ο̣νίδα τὰν ἰόκ[ολπ]ον [–x ] ἐ̣ς ὄργαν θεμένα τὰν, ἰόκ[ολ]π̣ος α[ δεὖτέ ν]υν, ἄγναι Χάριτες Πιέριδέ[ς τε] Μ̣οῖ[σαι 5 ] . [ . ὄ]ππ̣οτ’ ἀοιδαι φρέ̣ν' [ἔμ]αν ἔ[θελξαν ]ς̣ ἀΐοισα λιγύραν [ἀοί]δαν x–uu, – γά]μβρον, ἄσαροι γὰρ ὐ̣μαλι̣κ[ες x x–uu x– ]σε φόβαισι‹ν›, θεμέν̣α λύραν [x ] . . η χρυσοπέδι̣λ̣‹λ›[ο]ς Αὔως 10 ] .ʹ στίχ(οι) ρλ[.]ʹ 15 ] μετὰ τὴν πρώτην̣ [ x–uu, – –u ] φέρονται ἐπιγεγρα[μμένοι ἐπιθα]λάμια ] βυβλίου, καὶ βέλτι̣ο[ν ]ρ̣οπ . . . . [ ] . ε . [ Σύστασις ·
Συγγένεα σὺν τῷ φόβῳ .· Ἐπτάξατε ἐπτάξατε̣, [παῖδες, ὐπὸ χαίταν] δροσ[ό]εσσα[ν ἄγνας] δάφνας ὄτα̣ [– –uu– –uu–u–] . αι πὰν δ' ἄδιον [– –uu– –uu–u οὐδ' ἒν] ἢ κῆνον ἐλο[ίμαν καὶ ταῖσι μὲν ἄ[κτισι u––uu–u–u]ν ὀδοίπορος ἄν[θρωπο]ς . [ μύγις δέ ποτ' εἰσάϊον· ἐκλ̣[ ψύχα δ' ἀγαπάτα σὺν ἔ[μοι τέαυτ[α]{ν} δὲ νῦν ἔμμ̣[ατ' ἔχοισαι ἴκεσθ' ἀγανα[ –uu– –uu–u–u] . ἔφθατε· κάλαν [ τά τ' ἔμματα κα̣[ὶ –uu– –uu–u–]ον .· Ἐν θυέλλαισι ζαφέλοισι ναῦται . . . . . . . . . . . . . . . ] ἔπι[θ]ε̣ς μά[καιρα . . . . ]ε̣ γάνος δὲ καὶ [. . . . . . . . . . . . τ]ύχᾳ σὺν ἔσλᾳ .[ . . λί]⌟μεν⌞ος κρέτησαι . . . . γ]ᾶς μελαίνας [. . . . . Ἐν θυέλλαισι ζαφ]έλοισι ναῦται [ἐκφοβήθεντες μ]εγάλαις ἀήται̣[ς ἄββαλον τὰ φόρτι]α κἀπὶ χέρσω [πλοῖον ὄκελλαν· μὴ μάλιστ’ ἔγωγ’] ἄμοθεν πλέοιμ̣[ι χειμάσαντος μη]δὲ τὰ φόρτι’ εἶκ[α ἐς βάθηα πόντο]ν̣ ἄτιμ’, ἐπείκη,̣ [πάντα βάλοιμι· αἰ δὲ Νήρηϊ προ]ρέοντι πόμπᾳ [ἐννάλῳ τἄμ’ ἐξέσετ]αι δέκε̣[σθαι φόρτι’, ὠς τάχιστά γ’ ἄραμαι ὠς] εἴ[- ᾳ τά μ’ ἐσέλθην. . . . . . ]ι̣ν ἔργα̣ . . . . . ] χ̣έρσω̣ [.] . . . . . ]γ̣α . . . . . ] .· Ἐπὶ τᾶν περιστερᾶν ταῖσι ‹δὴ› ψῦχρος μὲν ἔγεντ' ὀ θῦμος, πὰρ δ᾽ ἴεισι τὰ πτέρα [–u–x] .· Ὠς δὲ πάϊς Ὠς δὲ πάϊς πεδὰ μάτερα πεπτερύγωμαι. .· Ἔπταζον Ἔπταζον ὠς ὄρνιθες ὦκυν αἴετον ἐξαπίνας φάνεντα Σύστασις · Παροίμιαι
.· Γέλλως παιδοφιλώτερα Γέλλως παιδοφιλωτέρα. ἐπὶ τῶν ἀώρως τελευτησάντων, ἤτοι ἐπὶ τῶν φιλοτέκνων μέν, τροφῇ δὲ διαφθειρόντων αὐτά. Γελλὼ γάρ τις ἦν παρθένος, καὶ ἐπειδὴ ἀώρως ἐτελεύτησε, φασὶν οἱ Λέσβιοι αὐτῆς τὸ φάντασμα ἐπιφοιτᾶν ἐπὶ τὰ παιδία, καὶ τοὺς τῶν ἀώρων θανάτους αὐτῇ ἀνατιθέασι. Μέμνηται ταύτης Σαπφώ. .· Μήτε μέλι μήτε μέλισσαις Μήτε μοι μέλι μήτε μέλισσαις. ἐπὶ τῶν μὴ βουλομένων παθεῖν τι ἀγαθὸν μετὰ ἀπευκτοῦ. .· Κρής Ὁ Κρὴς τήν ‹γε› θάλατταν ἢ Ὁ Κρὴς δὴ τὸν πόντον ἐπὶ τῶν ἐν οἷς διαφέρουσι ταῦτα φεύγειν προσποιουμένων ἡ παρομία ἐστίν· ἐπειδὴ ναυτικώτατοι οἱ Κρῆτες ἐγένοντο. Μέμνηται ταύτης Ἀλκαῖος. Σύστασις ·
Ἐθνώνυμα ἢ τοπώνυμα ἀναφέροντα .· Κρῆσσαι Κρῆσσαί νύ ποτ’ ὦδ’ ἐμμελέως πόδεσσιν ὤρχεντ’ ἀπάλοισ’ ἀμφ’ ἐρόεντα βῶμον ποίας τέρεν ἄνθος μάλακον μάτεισαι. .· Πρὸς Ἀφροδίταν Ἤ σε Κύπρος ἢ Πάφος ἢ Πάνορμος. .· Μάσλης ‹–u–x–uu–› Πόδας δέ ποίκιλος μάσλης ἐκάλυπτε, Λύδι- ον κάλον ἔργον. Σύστασις · ᾽Υπέρβολαι
.· Παντοδάπαισι χροίαισιν Ἐρευθήεσσα δὲ (sc. λέγεται ἡ τοῦ Ἰάσωνος δίπλαξ) ἀντὶ τοῦ πυρρά, ὑπέρυθρος, καὶ ἔστι παρὰ τὸ Σαπφικόν· xx παντοδάπαισ‹ι› μεμιγμένα χροίαισιν uu–uu–ux .· Χρύσω χρυσοτέρα πόλυ πάκτιδος ἀδυμελεστέρα, . . . . . . . . . . . . . . . . χρύσω χρυσοτέρα. .· ᾽Υπέρβολαι ἔπτα Γάλακτος λευκοτέρα ῎Υδατος ἀπαλωτέρα Πακτίδων ἐμμελεστέρα Ἴππω γαυροτέρα Βρόδων ἀβροτέρα Ἰματίω ἐάνω μαλακωτέρα Χρύσω τιμιωτέρα .· Ὠΐω λευκότερον ὠίω πόλυ λευκότερον .· Ναρκίσσω Ναρκίσσω τερενώτερον Σύστασις · Ἀβροσύνα
.· Τύλαν [xx–uu–u] ἔγω δ' ἐπὶ μαλθάκαν τύλαν ‹κα›σπολέω μέλε'. [–uu–ux] .· ἔγω δὲ φίλημμ' ἀβροσύναν Ὑμεῖς δὲ οἰεῖσθε τὴν ἁβρότητα χωρὶς ἀρετῆς ἔχειν τι τρυφερόν; Καἴτοι Σαπφώ [...] ᾐδέσθη τὸ καλὸν τῆς ἁβρότητος ἀφελεῖν λέγουσα ὧδε· θάνοισαν ἄοιδον τὸ πὰν οὐδεὶς φθ]ίμέναν νομίσδει ἄλλοισι τύχην ὄσσα θέλωσι Κρονίδ]αις ὀπάσδοι. ἔγω δὲ φίλημμ' ἀβροσύναν, [ἴστε δὲ] τοῦτο· καί μοι τὸ λάμπρον ἔρ‹ω›ς ἀελίω καὶ τὸ κάλον λέλογχε φανερὸν ποιοῦσα πᾶσιν ὡς ἡ τοῦ ζῆν ἐπιθυμία τὸ λαμπρὸν καὶ τὸ καλὸν εἶχεν αὐτῇ. Σύστασις · Τέρψις
.· Στάθι κἄντα Καὶ ἡ Σαπφὼ δὲ πρὸς τὸν ὑπερβάλλοντος θαυμαζόμενον τὴν μορφὴν καὶ καλὸν εἶναι νομιζόμενόν φησι· Κάμ με [Σὺ] στᾶθι ‹τυίδε› κἄντα ‹'μέθεν›, φίλος, καὶ τὰν ἐπ' ὄσσοις ὀμπέτασον χάριν. Κὰτ τὸν Ἔδμοδζ [Ὄ]σταθι κἄντα ‹θᾶ με φίλαν› φίλος, καὶ τὰν ἐπ' ὄσσοις ὀμπέτασον χάριν. .· Ἦλθες, κάλ' ἐπόησας Κάμ με (αʹ) ἦλθες, κά‹λ'› ἐπόησας, ἔγω δέ σ᾿ ἐμαιόμαν, ὂν δ᾿ ἔ‹ψυ›ξας ἔμαν φρένα καιομέναν πόθῳ· χαῖρε πόλλα ‹σὺ κάλ’› ἰσάριθμά ‹τε› τῷ χρόνῳ. Κάμ με (βʹ) ἦλθες, κά‹λ'› ἐπόησας, ἔγω δέ σ᾿ ἐμαιόμαν, ὂν δ᾿ ἔ‹ψυ›ξας ἔμαν φρένα καιομέναν πόθῳ· χαῖρε πόλλα ‹σὺ κάλ’› ἰσάριθμά χρόνῳ ὄτῳ Ἀλλάλαν ‹προ›λελείμμεθα... | Gruppe :
Einige religiose Fragmente : Ein Gott –u–x [Lass] einen Gott [uns geben] : Ein untödlicher Gott Ein untödlicher Gott .: Angebot an Artemis Παῖδες, ἄφωνος ἔοισα τόδ' ἐννέπω, αἴ τις ἔρηται, φώναν ἀκαμάταν κατθεμένα πρὸ πόδων· Αἰθοπίᾳ με κόρᾳ Λάτως ἀνέθηκεν Ἀρίστα Ἀ Ἐρμοκλείδα τῶ Σαϋναϊάδα, σὰ πρόπολος, δέσποινα γυναίκων· ᾆ σὺ χάρεισα πρόφρων ἀμμετέραν εὐκλέϊσον γενέαν. .: Soeben Ἀρτίως ‹μ'› ἀ χρυσοπέδιλος Αὔως [Ἦλθε καὶ] .: Voll erscheinte dann der Mond im Himmel Voll erscheinte dann der Mond im Himmel; Als um den Altar die Frauen standen .: Handtücher Wann Sappho im fünftem [Buch] Gedichten sagt an Afrodite: [Νύκτι τᾷδε σύ μ' εἴσαο, Ὦ χρυσόστεφαν' Ἀφροδίτ' Ὄναρ ἀθανάτω τέω πλέκοισα Κρᾶτος ἀμβροσίαν κόμαν,] Χε‹ρ›ρόμακτρα δὲ κὰ‹κ κ›ό‹μα›ν, Πορφύρα κατα‹ρ›ταμένα, τὰ Τῖμας Ἔς ‹τ›' ἔπεμψ’ ἀπὺ Φωκάας, Δῶρα τίμια κὰ‹κ κ›ό‹μα›ν. meint sie, dass die Handtücher dem Kopf eine Dekoration sind, wie Hekataios auch erklärt. .: Ich sprach Ζά ‹τ'› ἐλεξάμαν ὄναρ Κυπρογενήᾳ. .: O Traum Ὄνοιρε μελαίνα[ς διὰ νύκτος uu–u–x] φ[ο]ίταις ὄτα τ' ῎Υπνος [uu––uu–u–x] γλύκυς̣ θ̣[έ]ο̣ς, ἦ δεῖν' ὀνίας μ[ανύματ' ἄμμι φαίνῃς], ζὰ χῶρις ἔχην τὰν δύναμ[ίν γ' οὐ δύνατόν μοι ὔμμαν]. ἔλπις δέ μ' ἔχει μὴ πεδέχη[ν τᾶν ὀνίαν φέρ]η̣σθα. μηδὲν μακάρων ἔλ̣[πομ' ἔχην δὶς πολύκα]ρπον ἄβαν· ο̣ὐ̣ γάρ κ' ἔον οὔτω [κεν]ό̣[φρων –uu–u ὤστε] ἀθύρματα καὶ [–uu––uu– μά]εσθαι· γένοιτο δέ μοι [γῆρας u––uu–u–x] τοὶς πάντα [u––uu––uu–u–x] .: Gesundheit Version von Campbell ‹Πέμπων› ὀνίαν τε κὐγιείαν ‹Θάνοι›σα φύγοιμι, παῖδες, ἄβα‹ν› Version von Edmonds ‹Εὐδαιμ›ονίαν τε κὐγιείαν ‹Γῆρας› ‹ζ›α φύγοιμι, παῖδες· ἄβα .: Über die Nachtigall Ἦρος ἄγγελος ἰμερόφωνος ἀήδων. .: An Hesperos Schönster unter alle die Sterne .: O Hesperos Ἑσπέρα [...] ἀπὸ τοῦ πάντας εἰσφέρειν [...] καὶ ἡ Σαπφὼ [...] τὸν Ἕσπερον ἀστέρα εἶπε [...] ἐτυμολογοῦσα [...]· Ἔσπερε, πάντα φέρων, ὄσα φαίνολις ἐσκέδασ’ Αὔως· Αἶγα φέρῃς τε ὄιν τε, φέρῃς ‹τ’› ἄπυ μάτερι παῖδα. .: An die Mutter … π]α̣ρκάλεισ̣ι τὰς ἐλ̣[ πάμ]παν· οὐκ ἔχη[σθα, πόθεν δυναίμαν, μ]⌜ᾶ̤τ⌟ερ, ἐόρταν⌞⌝ φαιδί]⌜⌟μ̣αν⌞ ὤ⌟ρᾳ τέλ⌝ε⌞[σαι; τὸ δ' ἐστὶ χάρμ' ἐ]⌜παμέ⌟ρων· ἔμ⌞⌝[ε δ' εὔφρον' εἴη τυγχά]⌜ν̤η̣ν̤, θ̣⌟ᾶς ἄμ⌞⌝[μι θέοι δίδωσι φθόγγ]⌜ο̣ν ἄκο⌟υσαι⌞⌝ –u]⌜υ̣ν' οὖτ⌟ος δ⌝ὲ⌞[u–u–x –u] ⌜ἢ νῦν̣ ἀ̣β⌟λ̣α̣⌝β⌞[ u–u–x –u]α̣ς δίδων τα[u–u–x –u π]όησεν· . . . . . ]ἐ̣πισ̣σ̣[ –u– ἄ]ν̣υστον· ε̣[–u–x κῆ]νο τελέσθ̣η[ν –] δ̣' ἔ̣γω πάμπ[αν uu–u–x –u] . αν . γλώσσα [uu–u–x –] . τα̣πυγνώ[–uu–u–x –] ἄρ' ὀφέλλης̣ –] ἔρων ε . . [–uu–u–x … .: Hehre Hera ⌟Πλά⌞σιον δή μ[' ἄμφι β]⌟ρέμοισ' ἀ⌞[γέσθ]⌟ω⌞, ⌟Πότ⌞νι' Ἦρα, σὰ χ[αρίεσ]⌟σ' ἐόρτ̣α⌞ ⌟Τὰν ἀ⌞ράταν Ἀτρ[εΐδα]⌟ι π̤ό̤ησαν⌞- ⌟τ' οἰ β⌞ασίληες ⌟Ἐκτε⌞λέσσαντες μ̣[εγά]⌟λ̣οις ἀέθλοι⌞[ς ⌟Πρῶτ⌞α μὲν πὲρ Ἴ̤[λιο]⌟ν, ἄψερον δὲ̣⌞ ⌟Τυίδ' ἀ⌞πορμάθεν̣̣[τες· ὄδ]⌟ον γὰρ ε̣ὔρ̣η⌞[ν ⌟Οὐκ ἐδ⌞ύναντο ⌟Πρὶν σ⌞ὲ καὶ Δί' ἀντ̤[ίαον] ⌟π̣εδέλθην⌞ ⌟Καὶ Θυ⌞ώνας ἰμμ[ερόεντα] ⌟παῖδα̣⌞ ⌟Νῦν δὲ⌞ κ[ἄμμες σοὶ γερά]⌟ρα π̣όημεν⌞ ⌟Κὰτ τὸ⌞ πά[λαιον ⌟Ἄγνα κ⌞αὶ κα̣[λ'· εἶσι δὲ τυίδ' ὄδ' ὄχ]⌟λος⌞ ⌟Παρθε⌞[νων τ' ἄμ' εὐχομέναν γ]⌟υναίκων⌞· ⌟Ἀμ̣φὶ σ̣ὸ⌞[ν βῶμον πύκιναι θέλοισι] ⌟Μέτρ' ὀλ⌞[ολύσδην ] . . α̣ν̣ιλ[[ Ἔμμεν[ .]ρ̣απικε[ Gruppe :
Moralische Fragmente .: Nüchterne Sache Αἰτιά͜‹ω› τὰ μέτερρα ὁ μέτριος μέτερρος παρ' αὐτοῖς εἴρηται. .: Den Himmel zu berühren Meine Version Ψαύην δ' οὐ δοκίμωμ' ὀράνω δύσ‹ι› πάχε‹σιν›. Version von Edmonds Ψαύην δ' οὐ δοκίμωμ' ὀράνω͜ ‹ἔσσα› δ‹ι›πάχεα. .: Prahl nicht Ἀλλὰ μὴ μεγαλύν‹ν›εο δακτυλίω πέρι. .: Beweg doch nicht den Kies Beweg doch nicht den Kies .: Dir möcht' ich etwas sagen Wann Alkaios gesagt hatte: θέλω τί τ’ εἴπην, ἀλλά με κωλύει αἴδως. [antwortete Sappho:] αἰ δ᾽ ἦχες ἔσλων ἴμερον ἢ κάλων, καὶ μή τί τ’ εἴπην γλῶσσ’ ἐκύκα κάκον, αἴδως κέ σ‹’› οὐ κ‹ατ›ῆχεν ὄππατ’, ἀλλ’ ἔλεγες περὶ τῶ δικαίω. .: Wer ein Schönder ist ὀ μὲν γὰρ κάλος ὄσσον ἴδην πέλεται ‹κάλος›, ὀ δὲ κἄγαθος αὔτικα καὶ κάλος ἔσ‹σε›ται. .: Über Reichtum und Tugend Ὁ δὲ οὐ μόνος ὢν καθ' ἑαυτόν, ἀλλὰ καὶ ἀρετῇ κεκοσμημένος, καιρίως τῶν τε ἑαυτοῦ ἀγαθῶν καὶ τῆς ἀρετῆς ἀπολαύει, συνετὴν ἔχων τὴν φροντίδα πρὸς τὸ ἀγρεύειν τὰ καλά. Τούτων γὰρ τὸ ἕτερον καθ' ἑαυτὸ οὐχ ἡδύ· Ὀ πλοῦτος ἄνευ ‹τᾶς› ἀρέτας οὐκ ἀσίνης πάροικος, Τᾷ δ' ἀμφοτέρων κράσ‹ει ἔν'› εὐδαιμονίας τό ‹γ’› ἄκρον .: Die Geschichte von Admetus Ἀπὸ δὲ τοῦ ῥηθέντος Ἀδμήτου σκόλιόν τι ἐν Ἀθήναις ἦν ᾀδόμενον, ὡς καὶ Παυσανίας φησὶν ἐν τῷ οἰκείῳ λεξικῷ, λέγων ὡς οἱ μὲν Ἀλκαίου, οἱ δὲ Σαπφοῦς, οἱ δε Πραξίλλης τῆς Σικνωνίας. Ἀρχὴ δὲ τοῦ μέλους αὕτη· Ἀδμήτω λόγον, ὦ 'ταῖρε, μάθων τοὶς ἀγάθοις φίλη, τῶν δειλῶν δ' ἀπέχου. .: Ein Übel ist das Sterben Meine Version x–u–x–uu–ux x– Ἀποθναίσκην κάκον· οἰ θέοι Οὔτω κεκρίκαισιν γὰρ αὖ· θναί- σκον κε γὰρ αἰ κάλον ἦν u–x Version von Edmonds Τὸ θναίσκην κάκον· οἰ θέοι γὰρ οὔτω Κεκρίκαισι· θάνον κε γὰρ. [u–x] .: Das Trauern ist unerlaubt [Ἀλλ'] οὐ γὰρ θέμις ἐν μοισοπόλων ‹δόμῳ› θρῆνον ἔμμεναι, οὔ κ’ ἄμμι πρέποι τάδε. .: Wer keine Träne hat θέοι δ’ [ἐπαι]νέσ‹σ›ω[σιν αὔ]τικ’ ἀδακ[ρυτον] θε[. . .]ηλ[. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ]ηλα[ .: Halt' die vergeblich bellende Zunge Wann deine Wut dein Herz übernehmet, Halt' die vergeblich bellende Zunge. .: Ein sanft Herz hab' ich xx ἀλλά τις οὐκ ἔμμι παλιγκότων ὄργαν, ἀλλ᾽ ἀβάκην τὰν φρέν’ ἔχω. ux Gruppe :
Sappho und ihr Bruder .: Dem Bruder Charaxus Version von Edmonds . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ] δώσην. 4 Αἰ κλ]ύτων μέν τ’ ἐπ[πότεαι πεδ’ ἄνδρων κωὐ κ]άλων κἄσλων, ἐ[νέπεις δὲ χαίρην τοὶς φί]λοις, λύπης τέ μ[ε, σοὶ γένεσθαι φαὶς ἔ]μ’ ὄνειδος, 8 ἦτορ] οἰδήσαις, ἐπὶ τα̣[ῦτ’ ἀρέσκε͜ο καρδ]ίαν· ἄσαιο· τὸ γὰρ ν̤[όημμα τὦ]μον οὐκ οὔτω μ[αλάκως χόλᾳ παί- δων] διάκηται· 12 ἀλλὰ] μὴ̣ δ̣⍑ό̣αζε· [γέροντας ὄρνῑς οὐκ ἄγρη βρό]χ̣ις· συνίημ[’ ἔγω σε οἶ πρὶν ἐσπό]λ̣ης κακότατο[ς, οἴῳ δ’ ἀντετέθη]μεν 16 δαΐῳ. Σὺ δ’ ὦ]ν ἀτέραις, με[μήλων λῳόνων, τίθ]η φρένας· εὔ[κολον γὰρ νῶν τράφοισ]α̣ τοὶς μάκα[ρας σάφ’ οἶδ’ ἔ- μοι παρέοντας.] 20 Version von Diehl (ohne den Papyrus P.Oxy. 421) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . [–u– τύ κεν δοκίμοις χάριν μοι οὐκ ἀπυ]δώσην [συμφ]ύτων μέντ' ἐπτ[ατόνοις λύραισι καὶ κ]άλων κἄσλων ἐ[πέων ἀπέλλης τοὶς φί]λοις, λύπης τέ μ[ε, κἀπορίπτης εἰς ἔ]μ' ὄνειδος. [ᾦ κεν] οἰδήσαις ἐπί τ[ᾷ τε λώβᾳ καρδί]αν ἄσαιο· τὸ γὰρ [νόημμα τὦ]μον οὐκ οὔτω μ[αλάκως πρὸς ὄργαν σὰν] διάκηται. ...]. μη̣δ̣ [... .: An die Amme «Π[όλλα δὴ πεπόνθαμεν, ἀλλ' ἐπέλθοι Νᾶϊ σὺν πλήᾳ νυ Χάραξος ἄμμι!»· Πόλ]λα̣ [καὶ νῦν πάσχομεν αὖ, πόνος δὲ Ἦλθέ] σε, μα[ῖα] Ἀλλ' ἄϊ θρύλησθα Χάραξον ἔλθην νᾶϊ σὺ‹ν› πλ‹ή›ᾳ· τὰ μὲν̣, οἴο̣μ̣αι, Ζεῦς οἶδε σὔμπαντές τε θέοι, σὲ δ' οὐ χρὴ ταῦτα νό‹η›σθαι, ἀλλὰ καὶ πέμπην ἔμε καὶ κέλεσθαι πόλλα λί̣σσεσθαι βασι̣λ̣ήαν Ἤ̣ραν ἐξίκεσθαι τυίδε σάαν ἄγοντα νᾶα Χάραξον, κἄμμ' ἐπεύρην ἀρτέμεας· τὰ δ' ἄλλα πάντα δαιμόνεσσ̣ιν ἐπιτρόπωμεν· εὔδια̣ι ‹γ›ὰ̣ρ̣ ἐκ μεγάλαν ἀήτα̣ν̣ αἶψα̣ π̣έλονται· τῶν κε βόλληται βασίλευς Ὀλύμπω Δαίμον' ἐκ πόνων ἐπάρωγον ἤδη περτρόπην, κῆνοι μάκαρες πέλονται καὶ πολύολβοι. Κ̣ἄμμες, αἴ κε τὰν κεφά̣λ̣α̣ν ἀέρρ̣η Λάριχος, καὶ δή ποτ' ἄνηρ ‹γ›ένηται, καὶ μάλ' ἐκ πόλλαν βαρυθυ̣μίαν̣ κεν αἶψα λύθειμεν. .: An die Nereiden Πότνιαι Ν⌝ηρήϊδε̣ς, ἀβλάβη[ν μοι Τὸν̣ κ̣ασίγν⌝ητον δ[ό]τε τυί̤δ' ἴ̤κε̤σ̣θα[ι Κὤττι ϝῷ⌝ θύμῳ κε̤ θέλη γένεσθαι Κῆνο τελέ⌝σθην· Ὄσσα δ̤ὲ π⌝[ρ]ό̣σθ' ἄμβροτε πάντα̤ λῦσ[αι Καὶ φίλ̣οισι⌝ ϝοῖσι χάραν γένεσθαι Κὠνίαν ἔ⌝χ̤θροισι, γ̣ένοιτο δ' ἄμμι Μ̣ή̣δαμα μ⌝ήδεις Τὰ̣ν̣ κασιγν⌝ήταν̣ δὲ [θ]έλοι πόη̤σθα[ι Μέ]σδονο⌝[ς] τίμας, [ὀν]ίαν δὲ λύγραν Ἐκλύ]ο⌝[ιτ'] ὄτ̣οισι [πάρ]οιθ' ἀχε̣ύων [Κἆμον ἐδά]μνα Κῆρ, ὀνείδισ]μ̤' εἰσαΐω[ν], τ̣ὸ κ' ἐγ χρῷ Καί] μ̣⌝' [ἔκερ]ρ' ἐ̤παγ[ορί]ᾳ πολίτ̤αν Ὤ̣ς̣ ποτ' οὐ̣⌝[κ ἄ]λλω̣ς̣, [ἐσύ]νηκε δ' αὖτ' οὐ δεν διὰ μ⌝[ά]κρω Καί τι μᾶ⌝[λλ]ον αἰ κ[λ]έο[ς ἐν βρότοι]σ̤ι Γ]ν̣ώσε̣τ⌝[αι φέ]ρ[η]ν, σὺ [δὲ,] Κύπ̤[ρ]ι σ[έμ]να, Ο̣ὐκ ὄ̤ν̤ε⌝[κτον καττθε]μέν̣α κάκ̣αν [ὔβ- ριν, πίθε ἄμμ]ι .: Fluch . . . . . ]α̣ μάκαι[ρα. . . . . . . . . . ]εὐπλο.[. . . . . . . . . .κ]ρ̣ᾶτος κα[ὶ . . . . . . . . . ] [ὄσσα δὲ πρ]⌟όσθ⌞’ [ἄμ]βροτε κῆ[ν’ ἔλυσεν] . . . . . ]⌟αταις̣⌞ [ἀ]ν̣εμ̣[– κρέτησαι [σὺν κάλᾳ] ⌟τ̣ύχᾳ λί⌞μ̣[]ε̣νος κλ[ύτοιο . . . . . ]⌟.⌞[. . . . . [Κύ]πρι, κα[ί σ]ε πι[κροτάτ]α̣ν ἐπεύ[ροι μη]δὲ καυχάσ[α]ιτο τόδ’ ἐννέ[ποισα Δ]ωρίχα, τὸ δεύ[τ]ερον ὠς πόθε[ννον εἰς] ἔρον ἦλθε. Gruppe :
Gebete an Aphrodite .: Idyll mit Aphrodite Δ̤ε̣ῦρύ μ' ἐκ Κρή̣τα̣̣ς̤ ἐ̤π[ὶ τόνδε] ναῦον Ἄγνον, ὄπ[πᾳ δὴ χ]άριεν μὲν ἄλσος Μαλί[νων, β]ῶμοι δ' ἔ‹ν›ι θυμιάμε̤- ν̣οι̣ λιβ]ανώτῳ· Ἐν ⌟δ' ὔδωρ ψῦχρον κελάδει δι' ὔσδων Μαλίνων⌞, β̤ρόδοισ‹ι› δὲ ⌟παῖς ὀ χῶρος⌞ ‹Ἐσκ›ίαστ̤', ⌟αἰθυσσομένων δὲ φύλλων Κῶμα κατάῤῥει⌞· Ἐν δὲ λείμω[ν] ἰπ̣π̣ό̣β̣οτος τέθαλε Ἠ‹ρί›νοι̣σι̣ν̤ ἄνθεσιν, αἰ δ' ἄηται Μέλλιχα πνέ̤ο̤ισι [φύτων] καρ̣ά̣νο- θεν κατίο‹ι›[σαι.] ⌟Ἔλθε⌞ δὴ σὺ στέμ[ματ'] ἔλ̣ο̣ισ̣α̣, ⌟Κύπρι, χρυσίαισιν ἐν κυλίκεσσιν ἄβρως συμμεμίγμε̣νον θαλίαισι νέκταρ οἰνοχόεισα⌞. .: Hymne an Aphrodite Aphrodit' Unsterbliche, Tochter Zeus, Täuscherin mit glänzendem Thron, nun hör mich: Göttin, meine Seel' unterwerfe nicht mit Qualen und Schmerzen, Aber komm doch her, wenn auch andermal, Meine ferne Stimme gehört dann habend, Mich anhörend, du deines Vaters gold'nes Haus doch verlassest, Kamst zu mir am Streitwagen, den die schönsten Schnellen Spatzen zogen, die flotten Flügel An der schwarzen Erde schnell schlagend, durch die Luft aus dem Himmel Und sofort ankommend. Und du dann, lächelnd, Selige, am Antlitz, das nimmer stirbt, Fragtest mich: «Woraus hast du wieder Schmerz? Mich warum rufst noch? Im verrückten Herz, was nun über alles Willst du für dich? Wem soll ich noch einreden Dich in seine Liebe zu bringen? Wer tut Sappho, dir Unrecht? Wenn sie fliegt, dann wird sie dich schnell verfolgen, Wenn sie Gaben ausschlägt, dann wird sie geben, Wenn sie dich nicht liebt, dann sie bald wird lieben, Auch wenn unwillig». Komm zu mir nun auch, und aus den schmerzhaften Sorgen doch erfreie mich, was mein Herz Nun begehrt für mich, lass es sein, du selbst sei Mit mir im Kampfe. .: An die Kypris Πῶς̣ κε δή τις οὐ θαμέω̣ς ἄσαιτο, Κύπρι, δἐσπο̣ι̣ν̣', ὄττινα̣ +μ+ὴ φίλ̣[ησθα καἰ] θέλοι μάλιστα πάθαν χ̣άλ̣[ασσαι οὐκ] ὀνέχησθα; Πᾷ [β]άλοισά̣ μ' ἀλεμάτ̣ως δαΐσδ[ης] εἰ̣μ̣έρ‹ῳ› λύ{ι̣}σαντ̣ι̣ γόν', ὢ μεγί[στα;] Πόλ[λ]α πάμ[π]α‹ν› μ' οὐ πρό̣[τερἦσθ' ἀπέχθης,] οὔ̣τ' ὀνέ̣ερχ̣[θ]αι φαῖμ' ἀπ' ἀμμέων] σέ· θέλω [δύνασθαι μήκετ' οὔτως τοῦ]το πάθη[ν Φρένεσσι Παῦσε τὰν θύελ]λ̣αν· ⌟ἔγω δ' ἔμ' αὔτᾳ τοῦτο σύνοιδα⌞· ὄττι τοὶς] β̣[ρ]ό̣τοις [ποτ]α̣ [οὔ κεν εἴη Πάμπαν εὐτύχην·] ἔ̣ν' ἄμ' [ἄμμιν ἔμμεν Δεύομ' ἀνθρώπων γ]ε̣ [u–u–x –uu–x] Gruppe : Schönheit
.: Ode an Anactoria Φαίνεταί μοι κῆνος ἴσος θέοισιν Ἔμμεν’ ὤνηρ, ὄττις ἐνάντιός τοι Ἰσδάνει καὶ πλάσιον ἆδυ φωνεί- σας ὐπακούει Καὶ γελαίσας ἰμέροεν. τό μ’ ἦ μάν Καρδίαν ἐν στήθεσιν ἐπτόαισεν. Ὠς γὰρ εὔιδον βροχέως σε, φώνας οὖδεν ἔτ’ ἴκει, Ἀλλὰ κὰμ μὲν γλῶσσα ϝέαγε, λέπτον Δ’ αὔτικα χρῷ πῦρ ὐπαδεδρόμακεν, Ὀππάτεσσι δ’ οὖδεν ὄρημμ’, ἐπιρρόμ- βεισι δ᾽ ἄκουαι, Κὰδ δέ μ’ ἴδρως κακχέεται, τρόμος δὲ Παῖσαν ἄγρει, ⌟χλωροτέρα δὲ ποίας Ἔμμι, τεθνάκην δ᾽ ὀλίγω ’πιδεύης φαίνομ’ ἔμ’ αὔτᾳ⌞ .: Liebster Sprössling von Ouranós und Gaia [Ο]ἰ μὲν ἰππήων στρότον οἰ δὲ πέσδων Οι δὲ νάων φαῖσ' ἐπ[ὶ] γᾶν μέλαι[ν]αν [Ἔ]μμεναι κάλλιστον· ἔγω δὲ κῆν' ὄτ- τω τις ἔραται. [Πά]γ̣χυ δ' εὔμαρες σύνετον π⌟όησαι⌞ [Π]ά̣ντι τ[ο]ῦ̣τ̣'· ἀ γὰρ πόλυ περσκ⌟έθοισα⌞ Κάλλος [ἀνθ]ρώπων Ἐλένα [τ]⌟ὸ̣ν ἄν⌞δρα Τὸν [πανάρ]ι̣στον Καλλ[ίποι]σ̣' ἔβα 'ς Τροΐαν πλέο̣ι̣⌟σα⌞ κωὐδ[ὲ π]α̣ῖ̣δος οὐδὲ φίλων τ⌟οκήων⌞ Πά[μπαν] ἐμνάσθ' ἀλλὰ παράγ⌟α̣γ' αὔταν⌞ [κ]ω[ὐκ ἀέκοι]σαν [Κύπρις· ἄγν]αμπτον γὰρ [ἔχει] ⌟ν̣όημμα⌞ [Καὶ τέ]λει κούφως τ[ό κέ πο]⌟ι νοήσῃ̣⌞ [Ὤς] μ̣ε̣ νῦν Ἀνακτορί[ας ὀ]⌟νεμναί⌞- [σ' οὐ] π̣αρ̣εοίσας. [Τᾶ]ς ‹κ›ε βολλοίμαν ἔρ̣ατόν τε ⌟βᾶμα⌞ Κ̣ἀμάρυ‹χ›μα λάμπρον ἴδη⌟ν προσώπω⌞ Ἢ̣ τὰ Λύδ̣ων ἄρματα κἀν ὄπλ⌟οισι⌞ [πεσδομ]άχεντας .: Gongyla Version von Lekatsás mit meiner Integrationen Ν]ῦν, φ[ίλα, σὲ μὰν κ]έλομαι· σ[πόλαν σάν, Γο]γγύλα̣, π[έφα]νθι λάβοισ̣α̣ μά[λαν Γλα]κ̣τίνα[ν·] σ̣ὲ δηὖτε πόθος̣ τ[ε αὖτο] Ἀμφιπότ̣αται Τὰν κάλαν· ἀ γὰρ κατάγω̤γις αὔ[τ]α [μ' Ἐπτόαισ' ἴδο[ι]σαν· ἔγω δὲ χ̣α̣ίρω· Καὶ γὰρ αὔτα̣ δ̣ὴ τ[όδ]ε μέμφ[εταί σοι Κ]υπρογέν[ηα· Τ]ᾶς ἄρ̣αμα[ι Τοῦτο τὦ[πος Β]όλλομα[ι … ] Version von Campbell mit meiner Integrationen Νῦν] δ' ἔγ[ωγ' ἦ μὰν κ]έλομαι σ[' ἀείδην Γο]γγύλα̣ν, [Ἄβα]νθι, λάβοισ̣α̣ν α[ὔταν Πᾶ]κ̣τιν, ἆ[ς] σ̣ε δηὖτε πόθος̣ τ[ε αὖτο] Ἀμφιπότ̣αται Τὰν κάλαν· ἀ γὰρ κατάγω̤γις αὔ[τ]α[ς σ' Ἐπτόαισ' ἴδο[ι]σαν· ἔγω δὲ χ̣α̣ίρω· Καὶ γὰρ αὔτα̣ δ̣ήπ[οτ'] ἐμέμφ[ετ' ἄγνα Κ]υπρογέν[ηα· Ὠς ἄρ̣αμα[ι Τοῦτο τὦ[πος Β]όλλομα[ι … ] Version von Edmonds Τ]ὰν τ[αχίσταν, ὦ κ]έλομαι σ[' ὄνελθε, Γο]γγύλα̣β[ρόδα]νθι, λάβοισ̣α̣ μά[νδυν Γλα]κ̣τίναν·] σ̣ε δηὖτε πόθος̣ τ[ις ἆμος] Ἀμφιπότ̣αται Τὰν κάλαν· ἀ γὰρ κατάγω̤γις αὔ[τ]α Ἐπτόαισ' ἴδο[ι]σαν· ἔγω δὲ χ̣α̣ίρω· Καὶ γὰρ αὔτα̣ δ̣ήπ[οτ'] ἐμέμφ[όμαν τὰν Κ]υπρογέν[ηαν· [Τ]ᾶς ἄρ̣αμα[ι μὴ χάριν ἀβφέρην μοι] Τοῦτο τὦ[πος, ἀλλά σε, τὰν μάλιστα] Β]όλλομα[ι θνάταν κατίδην γυναίκων Ἂψ πάλιν ἔλκην.] .: Dich der blonde Helena zu vergleichen […………………… …………………… …] ἔρωτος ἤλγ̣[ει …… Ὄττα γάρ κ' ἐνάν]τ̣ι̣ον εἰσίδω σ[ε Τόττ' ἔμ' οὐ φύν'] Ἐρμιόνᾳ τεαύ[τα Φαίνεται,] ξάνθᾳ δ' Ἐλένᾳ σ' ἐΐσ[κ]ην Οὖδεν ἄει]κες, Αἰ θέ]μις θνάταις· τόδε δ' ἴσθι̤ τᾷ σᾷ Καλλόνᾳ] παίσαν κέ με τᾶν μερίμναν Ταὶς θυήλ]αις' ἀντιδ[όναι, πό]θοις δὲ̤ Παῖσί σε] τί̤η̤ν̣ Ἀχέροντος δ' ἐς δροσόεν]τας ὄχθοις Κατθανοίσας βᾶν κε σέθεν, σέθεν τ'] αἶν' Αὔξετ' ὤς μοι ἔστι τε, παν]νυχίσ[δ]η̣ν [Σύν τέ σ' ἔρημαι.] .: Über euch die Schöne Über euch die Schöne wird mein Gedank sich Nimmer verändern. .: Was hätte ich besser? [uu––uu– οὐ γὰρ ἐ]γὼ τὸ κάλλος ‹–x?› ἐπετ[ίμαν ποτα·] | μέ‹σδ›ον τι γὰρ ἦν ἔμοι[γε ‹–x?›] .: An Mnasidica Schöner als die zärtliche Gyrinno bist du, Mnasidica. .: Die Erde ziert sich ποικίλλεται μὲν γαῖα πολυστέφανος . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . δολοπλόκω γὰρ Κυπρογένε͜ος πρόπολον .: An Dica Σαπφὼ δ' ἁπλούστερον τὴν αἰτίαν ἀποδίδωσιν τοῦ στεφαοῦσθαι ἡμᾶς, λέγουσα τάδε· σὺ δὲ στεφάνοις, ὦ Δίκα, πέρθεσθ᾿ ἐράτοις φόβαισιν ὄρπακας ἀνήτ‹ω› συν‹α›έρραισ᾿ ἀπάλαισ‹ι› χέρσιν· εὐάνθεα γὰρ ‹παρ›πέλεται καὶ Χάριτ‹α›ς μακαίρα‹ς› μᾶλλον προτέρην· ἀστεφανώτοισι δ᾿ ἀπυστρέφονται. ὡς εὐανθέστερον γὰρ καὶ κεχαρισμένον μᾶλλον τοῖς θεοῖς παραγγέλλει στεφανοῦσθαι τοὺς θύοντας. .: Über die Flechtung von Girlanden Es war die Gewonheit der Jungfrauen und der Verliebten, Girlanden zu flechten; über den Sitte, dass die Frauen von alten Girlanden flechteten, sagt Sappho: Αὔτα ‹καὶ γὰρ ἔγω ποτὰ Ὠ›ράα̣ στεφαναπλόκην. .: Die Blumen pflückte Niedliche Jungfrau die Blumen pflückte .: Mit welchen? Mit welchen Augen denn? .: Jungfrau mit süße Stimme ... Jungfrau mit süße Stimme .: Meiner Freundinnen Τάδε νῦν ἐταίραις Tαῖς ἔμαις τέρποισα κάλως ἀείσω. .: Die Sterne un der Mond Um den schönen Mond ihr Gesicht verdecken Und ihr licht noch wieder die Sterne, als er Voll und silberfarbig, mit Strahlen Lichtes Füllet die Erde. .: An Arignota [Ὦμ', Ἀρίγνωτ’! Ἀνακτορία, φίλα σοί τ' ἔμοι τ', ἐνὶ] Σάρδ̤ε[σιν ναίει, πό]λλα̣κ̣ι τ̣υίδε [νῶν ἔχοισα 3 ὤς πο[τ' ἐ]ζώομεν β̣εβά̣ω̣ς̣ [ἔχεν σὲ̤ θέᾳ̣ ϝ̣ικ̣έ̣λαν, Ἀρί- γνώτα, σᾷ̤ δ̤ὲ μάλιστ̣' ἔχαιρε μόλπᾳ· 6 νῦν δὲ Λύδαισ̣ι̣ν ἐ̤‹μ›πρ̤έ̤πεται γυνα̤ί̣- κεσσ̤ι̣ν̣ ὤς ποτ' ἀε̣λίω̣ δύντος ἀ βροδοδάκ̤τυλος ‹σελάννα›, 9 πάν̣τα πε‹ρ›ρέχοισ' ἄστρα, φάος δ' ἐπί- σχει θά̣λασσαν ἐπ' ἀλμύραν ἴσως καὶ πολυανθέμοις ἀρούραι̤ς, 12 ἀ δ' ‹ἐ›έρσα κάλα κέχυται, τεθά- λαισι δὲ βρόδα κ̣ἄπαλ' ἄν- θρυσκ̣α καὶ μελίλ̣ωτος ἀνθ̣ε̣μ̣ώδης· 15 πόλλα δὲ ζαφο‹ί›ταισ', ἀγάνας̤ ἐπι- μνάσθεισ' Ἄτθιδος, ἰμέ̤ρῳ λ̣έπτα̣ν ‹π›οι φρένα̣, κ[ῆ]ρ̣ ἄσᾳ βόρητα̣ι, 18 κῆθι̣ δ̣' ἔ̤λ̤θην ἄμμ' ὄ̤ξ[υ] βόη· τ‹ὰ› δ' οὐ νῶν γ̤' ἄ[π]υστα νὺξ πολύω̣ς̤ γαρύε̣ι δ[ι'] ἄλος π[όρω]ν τὸ μέσσον. 21 Gruppe :
Verlangen des Tod und Grabsteine .: Wirklich möcht' ich gestorben sein Meine Version «[Ἄτθιδ’ οὔποτ’ ἄρ’ ὄψομαι,] τεθνάκην δ’ ἀ̣δόλως θέ̣λω». Ἄ με ψισδομένα κατ̤[ε]λί‹μ›πανεν πόλλα, καὶ τόδ' ἔειπέ [μο]ι· «ᾮμ' ὠς δεῖνα πεπ[όνθ]αμεν Ψάπφ' ἦ μάν̣ σ̣' ἀέκοι̣σ̣' ἀ̣πυλιμπάνω» Τὰν δ' ἔγω τάδ' ἀμειβ̣ό̣μαν «Χαίροισ' ἔρχεο κἄ̣με̣θεν μέμναισ̤'· οἶσθ[α] γὰρ ὤς ‹σ›' ἐπεδήπομεν. Αἰ δὲ μή,͜ ἀλλά σ' ἔγω θέλω ὄ̣μναισαι (τὰ σὺ λ[ά]θεαι) ὄ̣‹σ›' ἄ[μ]μες φ[ίλα] καὶ κάλ' ἐ̣πάσχομεν· πό̤[λλοις γὰρ στεφάν]οις ἴων καὶ [βρόδων κρ]ο̣κίων τ̣' ὔμοι κ̣ά̣ρ̣ᾳ [σῷ] πὰρ ἔμοι π‹ε›ρεθήκα‹ο›, ⌜⌟καὶ πό⌞λλαις ὐπα⌟θύμιδας⌞ ⌟πλέκ⌞ταις ἀμπ' ἀ⌟πάλᾳ δέρᾳ⌞⌝ ἀνθέων ἐ̣ρ[άτων] πεποημμέ̣ναις, καὶ πόλλῳ̣ λ̣[ιπάρ]ως μύρῳ βρενθείῳ τ[ε κόμαν] κάλαν ἐξαλείψαο κα[ὶ βα]⌟σιλ‹η›ΐῳ⌞, καὶ στρώμν̤[αν ἐ]⌟πὶ μολ⌞θάκαν ἀπάλαν πὰρ [ὀπ]⌟αυό⌞ν̣ων̤ ἐξίης̣ πόθο̣[ν αἶψα νε]ανίδ̣ων, κωὔτε τις [λόφος οὔ]τ̣ε τι ἶρον οὔδ' ὔ[δατος ῤέ]ον̤ ἔπλετ' ὄππ̣[ποθεν ἄμ]μες ἀπ̣έσκομεν, οὔκ ἄλσος τ[ι πὰρ εἴ]αρος [ὤραις πλήροέ τις] ψόφος, [ἀλλ' ἄμμαι γλύκιαι μ]ελαοίδιαι». Version von Edmonds [Ἄτθιδ' οὔποτ' ἄρ' ὄ]ψ[ομαι,] τεθνάκην δ' ἀδόλως θέλω. ἄ με ψισδομένα κατελίππανεν πόλλα, καὶ τόδ' ἔειπέ μ[οι·] ᾬμ', ὠς δεῖνα πεπ[όνθ]αμεν· Ψάπφ', ἦ μάν σ' ἀέκοισ' ἀπυλιππάνω. τὰν δ' ἔγω τάδ' ἀμειβόμαν· Χαίροισ' ἔρχεο κἄμεθεν μέμναισ'· οἶσθα γὰρ ὤς ‹τ'›ἐπεδήπομεν. αἰ δὲ μὴ͜, ἀλλά σ' ἔγω θέλω ὄμναισαι τ[ὰ σ]ὺ λάθεαι, ὄσσ' ἄμμ[ες φίλα] καὶ κάλ' ἐπάσχομεν· πό[λλοις ἂ στεφάν]οις ἴων καὶ βρ[όδων γλυ]κίων γ' ὔμοι κὰπ π[λόκων] πὰρ ἔμοι περεθήκαο, καὶ πόλλαις ὐπαθύμιδας πλέκταις ἀμφ' ἀπάλᾳ δέρᾳ ἀνθέων ἔκ[ατον] πεποημμέναις, καὶ πόλλῳ ν[έαρο]ν σὺ χρῶ βρενθείω πρ[οχόῳ μύρ]ω ἐξαλείψαο κα[ὶ βασιληΐω,] καὶ στρώμν[ας ἔπι κημένα] ἀπάλαν πὰν [ὀνηάτων] ἐξίης πόθο[ν ἤδε πότων γλυκί͜ων]... Version von Tedeschi «[xx–uu–ux] τεθνάκην δ’ ἀ̣δόλως θέ̣λω». Ἄ με ψισδομένα κατ̤ελί‹μ›πανεν· πόλλα καὶ τόδ' ἔειπέ [μο]ι· «ᾮμ' ὠς δεῖνα πεπ[όνθ]αμεν Ψάπφ' ἦ μάν̣ σ̣' ἀέκοι̣σ̣' ἀ̣πυλιμπάνω» Τὰν δ' ἔγω τάδ' ἀμειβ̣ό̣μαν «Χαίροισ' ἔρχεο κἄ̣με̣θεν μέμναισ̤'· οἶσθα γὰρ ὤς ‹σ›ε πεδήπομεν. Αἰ δὲ μή,͜ ἀλλά σ' ἔγω θέλω ὄ̣μναισαι – σὺ δὲ δ[ὴ φ]ρασ̣αι – ὄ̣σσ̣α τέρπ[να τε] καὶ κάλ' ἐ̣πάσχομεν· πό̤[λλοις γὰρ στεφάν]οις ἴων καὶ [βρόδων κρ]ο̣κίων τ̣' ὔμοι κ̣ά̣ρ̣ᾳ [σῷ] πὰρ ἔμοι π‹ε›ρεθήκα‹ο›, καὶ πόλλαις ὐπαθύμιδας πλέκταις ἀμφ' ἀπάλᾳ δέρᾳ ἀνθέων ἔ̣+β+[αλες] πεποημμέ̣ναις, καὶ πάντα χρ[όα σὺ]ν μ̣ύρῳ βρενθείῳ λ[ιπάρῳ] ῥύ[δο]ν ἐξαλείψαο κα[ὶ βασ]ιλη̣ΐῳ, καὶ στρώμν̤[αν ἐ]πὶ μολθάκαν ἀπάλαν παρ[ὰ Σαρ]δ̣ί̣ων̤ ἐξίης̣ πόθο̣[ν –u νε]ανίδ̣ων, κωὔτε τις [γάμος οὔ]τ̣ε τι ἶρον οὔδ' ὔ[u–u] . . ἔπλετ' ὄππ̣[ποθεν ἄμ]μες ἀπ̣έσκομεν, οὔκ ἄλσος . [uu– χ]όρος [xx– κροτάλων] ψόφος, [xx–uu–] . . . οίδιαι». .: Mich besitzt ein Verlangen des Tod . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . του[x–uu–u–u–x] 3 ἦρ’ α[– xx–uu–ux] δηρατ . [uu–ux] Γογγύλα τ’ [ἔφατ’ “Οὔ τι πᾷ τάδ’ ἔγνως,] 6 ἦ τι σᾶμ’ ἔθε[λες δόμεναι τέαις] παῖσι;” “Μάλιστ’”· ἄ[μειβον· Ἔρ-] μα‹ι›ς̣ γ’ ἔσηλθ᾽ ἔπο[ρος Δίος· τάδ᾿ αὔτῳ] 9 εἶπ̣ο‹ν›· “ὦ δέσποτ᾽ ἐ[πτατόνω λύρας ο]ὐ μὰ γὰρ μακά⌟ραν [θέαν ο]ὔδεν ἄδομ᾽ ἔπ⌟αρθ᾽ ἀγαν [ἐπ᾿ ὄλβῳ,] 12 κατθάνην δ᾽ ἴ⌟μερός τις ἔ[χει με καὶ] λωτίνοις δρ⌟οσόεντας [ὄ-] χ[θ]οις̣ ἴδην Ἀ⌟χερ[οντος –u–x 15 κὰ]δ δ᾽ ἐ‹ς› Ἀ͜ίδα [δόμον βάμεν ἔς τ’ ἴδην νέκρο]ι‹ς› δε̣ύ̣ομ[αι –ux] . . μή τι[ς –uu–u–u–x]”. 18 .: Epigramm von Timas Τίμαδος ἄδε κόνις, τὰν δὴ πρὸ γάμοιο θάνοισαν δέξατο Φερσεφόνας κυάνεος θάλαμος, ἆς καὶ ἀποφθιμένας παῖσαι νεόθαγι σιδάρῳ ἄλικες ἰμμέρταν κρᾶτος ἔθεντο κόμαν. .: Epigramm von Pelagon Τῷ γρίπει Πελάγωνι πάτηρ ἐπέθηκε Μένισκος Κύρτον καὶ κώπαν, μνᾶμα κακοζοΐας. Gruppe :
Verwandte der Aphrodite .: Es stirbt, Kytherea κατθνάσκει, Κυθέρη’, ἄβρος Ἄδωνις· τί κε θεῖμεν; καττύπτεσθε, κόραι, καὶ κατερείκεσθε χίτωνας. .: Weh für Adonis Weh für Adonis .: Eros der Diener Der Sappho sagt Aphrodite in ein Gedicht: [Ὦ Ψάπφοι,] σύ τε κἆμος θεράπων Ἔρος. .: Die Heilige nimmt Flugen Πτέρα δ' ἄγνα πὰρ Ἔρωτος Ἀφροδίτα .: Begleiterin von Aphrodite Sappho [nennt] die Gottin: Version des Papyrus χρυσοφάη‹ν› θερ[άπαιν]αν Ἀφροδίτ[ας Version von Edomnds Χρυσοφάνης ὦ Ϝεκάτα θέραπνα Ἀφροδίτας .: Säugling der Kytherea Κυθερήας τρό|φος[ θρέ]πτη· ἐν ἄλλοις | δὲ θυ̣γ[ατέρα (τῆς) Ἀφρο]δίτης εἴρηκε τὴ[ν | Πειθὼ .: An Peitho Ὦ γένος θελξίμβροτον Ἀφροδίτας .: Für dich wird ich libatieren Meine Version Σοὶ δ' ἔγω λεύκας ἐπὶ βῶμον αἶγος [Τέκνον ἐς μὲν ἄξ’ ἐπὶ θῦμα τωὔτω], κἀπιλείψω τοι [uu–u–x –uu–x] Version von Edmonds [–u–x–uu–u–x –u–x–uu–u–x] Σοὶ δ' ἔγω λεύκας ἐπὶ δᾶμον αἶγος [Πίονα καύσω,] κἀπιλείψω τοι [uu–u–x –u–x–uu–u–x –u–x–uu–u–x –uu–x] .: Wenn ich nur Αἴθ' ἔγω, χρυσοστέφαν' Ἀφρόδιτα, τόνδε τὸν πάλον ‹γ’ ἔρατον› λαχοίην. Gruppe :
Verbannung und Ruine des Mutterlands .: Gegen Andromeda ] . ακάλα . [ x–uu– – Δίος ἐξ] α̣ἰ̣γιόχω λά[χοισα x–uu– – ] . Κ̣υ̣θέρη' ε̣ὐχομ[ένᾳ μ' ἄρηξον x–uu– –uu– πρόφρ]ο̣ν ἔχοισα θῦμο̣[ν x–uu– κλ]ῦθί μ̣' ἄρας αἴ π[οτα κἀτέρωτα x–uu– –uu– ]ας π̣ρ̣ολίποισ̣α Κ[ύπρον x–uu– –uu ἦλθε]ς πεδ' ἔμαν ἰώ[αν x–uu– –uu– –] . ν χα̣λέπᾳ μ[ερίμνᾳ [γʹ στίχοι ἀπεβλήθησαν] ] . ν ]α̣ θέ]ων μακ[άρων –uu– –uu– ] τύχοισα [κ]αὶ τοῦτ ἐπίκει[ρην, ἄγ', ἐμον πῆμα] θέλ' ὦν τ', ἀπαίσᾱν [δ]αίμων ὀλοφ[ῴα φρένας, ὦμοι τέ]λεσον νόημμα σ̣ὺ μὰν ἐφίλης̣ [καί μ' ἐτέλης πάντα γ]ε, τῶν κάλημ‹μ›ι νῦν δ' ἔννεκα [τοῦτ' ἄρκεσον ὦμοι] πεδὰ θῦμον αἶψα τόδ' αἴτιον οὔτ' [αἶσχρον, ἔφα, κὤ]σ̣σα τύχην θελήσῃς οὐδὲν πόλυ πά[σασθαι, ἀλάθως γὰ]ρ ἔμοι μάχεσθαι 7 ο]ὐδ' Ἀ[νδ]ρομέ[δ' οἶ', ὄσσα διαίτᾳ χ]λιδάνᾳ 'πίθεισα ἔρξ', οὐ] λελάθ̣[ην ἀθανάτοις ἔστ]ι, σὺ δ' εὖ γὰρ οἶσθα κρότ̣ην Νέμε[σιν κῆνον ὂς αἶσχρ' οἶδε κρ]έτει τ' ἀ[ό]λλεων Ψάπφοι, σε φίλ[εισ' ἀμφ' ὀχέεσ' ἤρμοσε κύ]κλ̣α σ[οί τε] Κύπρῳ β̣[α]σίλ[η' ἦλθ' ἰκετεύοισα Δί' αἶψα σέ]μνα κ̣αί τοι μέγα δῶ[ρον Κρονίδαις ϝο]ῖ κατέν̤[ευσ' ὀπάσδην ὄ]σσοις φαέθων̣ [Ἀέλιος φέγγεσιν ἀμφιβ]άσ̣κ[ει] πάντᾳ κλέος [ἔσλον καί σ' ἐνν Ἀχέρ[οντος . . [. . . . . .]ν̣π̣[ [ςʹ στίχοι ἀπεβλήθησαν] .: Gespött von Andromeda Τίς ‹σοι› δ' ἀγροΐωτις ‹θαλύει νῦν› νόον, ‹ὄττα δὴ› Στόλαν ἀγροΐωτιν ‹περιβαίνει τοι› ἐπεμμένα, Οὐκ ἐπισταμένα τὰ βράκε' ἔλκην ἐπὶ τῶν σφύρων; .: Sehen dann wird ich das leidende Mutterland Sehen dann wird ich das leidende Mutterland .: An den Saiten zupfen .] . γα . πεδὰ βαῖο̣[ν ] . α . [.]οῖ Πωλυανάκτ[ιδ]α . . [ . . . αισ Σαμία‹ι›σιν ι̣ε . [.]το̣ισ . . . . [.] [] Κόρω̣νις ‹ἐν› χόρδαισι διακρέ̣κην ο̣λ̣ι̣σ̣β̣οδόκο̣ι̣σ̣‹ι› περκαθθώμενος τεούτ[οι]σι φιλοφ[ό]νως πᾶ]κτις δ' ἐλελίσδ[ε]ται προσ̣ανέ̣ως εὔφ]ωνος δὲ δι' ο[στί]ων ἔρπει] μυάλ̣ω δ' ἐ[πε]ί κ' ἔ̣νη̣ τ̣ρ̣[έχε]ι {χ . .} .: Kichererbse Goldene Kichererbse am Strande dann wurden geboren. .: Entblößen will ich den Vielfraß Λάτως] τε κα̣ὶ Δ̣ί̣[ος] πάϊ[ς] ] . . ε . . . [.] ἔπι[]θ̤' ὄρ̣γιον[ Γρύνη]α[ν] ὐλ̣ώδ̣η λίπ̣ων καὶ σὸν κλύ]το̣ν̣ χ̣ρ̣η[σ]τ̣ήριον ].[ ] . ε̣υμες̣[. .] . [.]ων ] . . . . [. . . . .] ] . . . . . . ἀ[μ]έ̣ραις ]ρ̣σανον[.] . ὀργία̣ν ]υ̣σομεν [ ] ]νϋμνε[ ] κ̣α̣[ ]ε̣να̣[.]φο . [. . .]ν . ἀδελφέαν ὠς πάϊ[ς ] . ιο̣ . [. . .] . [ ] οὔτις δε̣[. . .]κει̣ . θέ̣λ̣η[ι ] δεί̣χ̣ν̣υσ[ι . .]ε δηὖτε Πωλ̣υ̣ανακτίδαν Entblößen will ich den Vielfraß .: Dem Bösewicht [xx–uu–u] Dem Bösewicht [uu–ux xx–uu–u–u–x] καὶ σὺ | καιγο[. . . . (.)] . . [ ]ος ἆς | ἄραν γ+. .+ . . . [. (.)]σὰ και | μέλαινα τὰ̣ [γ]ᾶν μύ|γις̣ δ̣' ἔπερθ̣+ε̣+ ἀ̣λ̣λ̣[ὰ] τ̣οῦτ̣ο | τί μοι μέλη̣ π̣ό̣[λ]λακ[ι] | ζώοισαν έχει̣[ .: Über die Verbannung ] . . [.] . [x–uu– –uu κα]ὶ̣ γάρ μ' ἀπὺ τᾶς ἔμ[ας γᾶς] ἄ̣μι[λ]λ' ἀ̣[πεκίν]ησ' ἀδο[κητ –u ] ὔμως δ' ἔγεν[το μ]νᾶμ[' οὐ [uu– ἀλ]λ̣ὰ . [u– –u] ἴσαν θέοισιν [νῦ]ν̣ δ' εἶμ' ἐ[πὶ ταύτᾱν ὀ]νίᾱν [δὴ καὶ] ἄσᾱν ἀλίτραν [ἐπο]ρ̣σομέν[α, σὺν δ' ὀ]δ̣ύν[αισ' Ἀν]δρομέδαν̣ [ὐ]πάξ[ει ἀπά]λικ' ὐπ' ἄ[ρμ' ὐψ]ιμέδο̣[ισ'] Ἄρ[τεμι]ς ἀ μάκα[ιρ]α· [ἀ δ'] οὐκ [ἀ]βά[κην] μὰ‹ν› στέ̣[ρ]εον δὲ τρόπον α[ἰσ]χύ- οὔτι]ς̣ γὰρ ἔ̣παυ[σ' ] . κ[ ] κόρον οὐ κατίσχει [νη[ται [ἦ] μάν κ' ἀπυθυσ' [ὦ]κ̣' ἀ[γέλα]ν Τυνδαρίδαι[σιν ἄρνων] ] ἀρμονίας δ' ἀσυ[χ]ίᾳ κὰ[τ] χαρίεντ' ἀρ[έσκοι γ]άθην χόρον, ἆ, α[ἴ] κ' ἄδολον [μ]ηκέτι συν[ πᾶκτιν] δ̣ὲ λίγηαν Μεγάραν [τὰ]ν̣ ἀ[κάλ]α[ν λάβοισαν δύν]ατόν σφι̣[ ]πάντεσσι[ ]επ[.] . [ Gruppe :
Sappho und ihr Tochter .: An Kleis Meine Version ................ ................ ] . θος ἀ γάρ με γέννα̣[τ' ἔφα ποτά· σ]φ̣ᾶς ἐπ' ἀλικίας μέγα κ]όσμ̣ο̣ν αἴ τις ἔχη φόβαι[ς π̣ορφ̣ύρῳ κατελιξαμέ[να πλόκῳ ἔ̣μμεναι μάλα τοῦτο δ̣ή 5 ἀλλ' ἀ ξα̣νθοτέρα‹ι›ς ἔχη τ̣α‹ὶ›ς κόμα‹ι›ς δάϊδος, προ[φανεστέραις σ]τεφάν̣οισιν ἐπαρτία[ις ἀν]θέων ἐριθαλέων· μ]ι̣τράναν δ' ἀρτίως κλ[ 10 π]οικίλαν ἀπὺ Σαρδίω[ν ] Μ̣αονίας πόλεις ................ [Στρόφαι τινές δύνανται τυίδε ἀπολωλέκεσθαι.] Σοὶ δ' ἔγω, Κλέϊ, ποικίλαν οὐκ ἔχω πόθεν ἔσσεται μιτράν‹αν› ἀλλὰ τῷ Μ‹υ›τ‹ι›ληνάῳ [Στρόφαι τινές δύνανται τυίδε ἀπολωλέκεσθαι.] ] . [ †παι . απειον† ἔχην πό[λις αἴ κε̣[ν] ἦ ποικίλας κ . . [ Ταύτας τᾶς Κλεανακτίδα[ν φύγας ‹λα›ῖ{σ}α πόλῑς ἔχει 5 μνάματ' οἴδε γὰρ αἶνα διέρρυε[ν Version von Tedeschi ................ ................ ] . θος ἀ γάρ με γέννα̣[τ' ἔφα ποτά· σ]φ̣ᾶς ἐπ' ἀλικίας μέγα[ν κ]όσμ̣ο̣ν αἴ τις ἔχη‹ι› φόβαι[ς] π̣ορφ̣ύρῳ κατελιξαμέ[να πλόκῳ] ἔ̣μμεναι μάλα τοῦτο δ̣ή̣ 5 ἀλλ' ἀ ξα̣νθοτέρα‹ι›ς ἔχῃ τ̣α‹ὶ›ς κόμα‹ι›ς δάϊδος, προ[φέρει πόλυ σ]τεφάν̣οισιν ἐπαρτία[ν ἀ]νθέων ἐριθαλέων· μ]ι̣τράνᾱν δ' ἀρτίως κλ[έος ἴκᾰνε 10 π]οικίλᾱν ἀπὺ Σαρδίω[ν Εἰ]ς̣ Ἰ̣αονίας πόλεις ................ [Στρόφαι τινές δύνανται τυίδε ἀπολωλέκεσθαι.] Σοὶ δ' ἔγω, Κλέϊ, ποικίλαν οὐκ ἔχω πόθεν ἔσσεται μιτράν‹αν› ἀλλὰ τῷ Μ‹υ›τ‹ι›ληνάῳ [Στρόφαι τινές δύνανται τυίδε ἀπολωλέκεσθαι.] ] . [ †παι . απειον† ἔχην πο . [ αἴ κ' ἔ[χ]η‹ι› ποικιλασκ . . . [ Ταύτα τᾶς Κλεανακτίδα[ν φύγας ἄ̣λ̣ι‹θ›' {α} ἔχει πόλῑς 5 μνάματ'· οἴδε γὰρ αἶνα διέρρυε[ν .: Noch an Kleis und über Kleis endlich sagt sie auch also: x–u–] ἀλλ' αἴ με | ]. (.)[. .] . ει φά[ν]ει‹σ›' ό̣ρ̣η̣σθ̣α | †]ειγ̣ι̣[.] . . . . . . ν[]σων πε -- | φυκ[.]† πλο+ῦ+τ̣[ον ] θεοὶ δίδοι|]σιν [τοῖ]σ̣ι̣ν̣ +θ+έ[λ]ο̣‹ι›σ̣ιν [–x .: Über Kleis Ἔστι μοι κάλα πάϊς, || χρυσίοισιν ἀνθέμοισιν ἐμφέρη‹ν› ἔχοισα μόρφαν, || Κλέϊς ‹μοι› ἀγαπάτα, ἀντί τᾶς ἔγω οὐδὲ Λυδίαν || παῖσαν οὐδ' ἔρανναν. [Λέσβον ἐσλάβοιμί κεν… ] .: Sorge Version von Campbell τὸ μέλημα τὦμον Version von Edmonds [–u–x] Ὤς τε, μέλημα τὦμον, Περπτύγω. [x–uu–u–x] .: Keine Frau glaub' ich Οὐδ' ἴαν δοκίμωμι προσίδοισαν φάος ἀλίω ἔσσεσθαι σοφίαν πάρθενον εἰς οὐδένα πω χρόνον τοιαύταν. Gruppe :
Erinnerung und erinnert werden .: An eine unkultivierte Frau Κατθάνοισα δὲ κείσῃ ͜οὐδέ ποτα μναμοσύνα σέθεν ἔσσετ᾿ οὐδέ πόθα ͜‹εἰς› ὔστερον· οὐ γὰρ πεδέχῃς βρόδων τὼν ἐκ Πιερίας, ἀλλ᾿ ἀφάνης κἀν Ἀίδα δόμῳ φοιτάσῃς πεδ᾿ ἀμαύρων νεκύων ἐκπεποταμένα. .: Wird sich erinnern Μνάσεσθαί τινα φαῖμι καὶ ‹ὔσ›τερον ἄμμεων. .: Die Vergessenheit hat einige getäuscht Λάθα μέν τινας ἐψεύσατο κἀτέροις, ἀ δ' ἄνδρων ἀγάθων οὔδενα πώποτα γνώμα .: Wirklich glücklich haben mich doch gemacht Wirklich glücklich haben die gold'ne Muse Mich gemacht, und auch wann ich sterbe, wird ich Nicht vergessen werden. .: Über die Musen …[die Musen] Αἴ με τιμίαν ἐπόησαν ἔργα Tὰ σφὰ δοῖσαι. Gruppe :
Kürze Aufrufe .: Kommt ihr noch hier, Musen Kommt ihr noch hier, Musen, und verlasst das gold'ne [Heim] .: An die Gnaden und die Musen Δεῦτέ νυν, ἄβραι Χάριτες, καλλίκομοί τε Μοῖσαι. .: An die Gnaden ‹Β›ροδοπ‹ά›χεες ἄγναι Χάριτες, δεῦτε Δίος κόραι. .: O Sonne Ἀλλ' ὀ πάντ' ἐπόρεις Ἀέλιε ux .: O Ares Ἄρευ, ὀ φόβος δ‹αΐ›κτηρ .: An Calliope αὔτα δὲ σύ, Καλλιόπα… .: An eine Muse mit goldenem Thron Κῆνον, ὦ χρυσόθρονε Μοῖσ', ἔνισπες ὔμνον, ἐκ τᾶς καλλιγύναικος ἔσθλας Τήιος χώρας ὂν ἄειδε τέρπνως πρέσβυς ἄγαυος. .: An die Leier Ἄγε δὴ χέλυ δῖά μοι φωνάεσσά ‹νυ› γ‹ίγ›ν‹ε›ο Gruppe :
Verwandt mit Singen .: Ich bete Meine Version ] . οὐ[ ] ich bete ] . νῦν θαλ[ί]α̣ [παρέστω ] νέρθε δὲ γᾶς περ[ίσχ]οι κλέος μέγα μοίσει]ον ἔχοι̣σα‹ν› γέρας ὠς̣ [ἔ]ο̣ικε̣ν πάντᾳ δέ με θαυμά]ζοιε̣ν̣ ἆς νῦν ἐπὶ γᾶς ἔοισαν κάλεισι χελίδω] λιγύρ̤α̤ν [αἴ] κεν ἔλοισα πᾶκτιν[ ἤ βάρβιτον ἤ τάνδε χέ]λ̣υ̣ν̣ναν̣ θαλάμοισ' ἀε̣ίδω Version von Tedeschi ] . οὐ[ ] ich bete ἔμαισιν ἐταίραις ἄμ' ἔμο]ι νῦν θαλία̣ γ̣ε[νέσθω ἐπεὶ δέ κε γήραισα θάνω,] νέρθε δὲ γᾶς γ̣έν[ωμ]α̣ι καὶ μοισόπολων ἔσλ]ον ἔχοι̣σαν̣ γέρας ὠς̣ [ἔ]ο̣ικε̣ν οὔ κέν μ' ἔτι θαυμά]ζοιε̣ν̣ ἆς νῦν ἐπὶ γᾶς ἔοισαν· φαίνην δὸς ἀοίδαν] λιγύρ̤α̤ν [α]ἴ κεν ἔλοισα πᾶκτιν[ ἔμαισι φίλαισι(ν) ] . . . . α . κάλα, Μοῖσ', ἀε̣ίδω .: Mit bessere Stimme führe sie aus . . . . . . κά]λ̣εσσα [. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .ο]ἶ̣δα [–x . . . .] . πέρι̣[ . . .] . εικε . [. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ] . α [ x–uu––uu φαῖσ' Εὐρυδίκαν φ]ύγοισα̣[ν θήρηντά γ' Ἀρίσ]τ[αι]ον [ἐχίδνας ποτ' ὄδοντ]ι δάχθην̣ Δύσθυμοι ἔον πάγ]χ̣υ̣ θ[έ]ο̣ι· [Κ]α̣λλ̣[ιόπα, σὺ δ' α]ὔτα̣ν . . . . . . . . . . . . . ] . χ̣θο[. .]ατι ̣[......]ε̣ισα x–uu– κεκλο]μένα τὰν [πολυώ]νυμόν σ̤ε̤ Κὰτ ὄττι θέλει κρέσσο]ν̤ι θῆται στ̣[ύ]μα̤[τι] πρ̣όκοψιν̣ .: Über die Zirpe Version von Voigt mit meinen Korrekturen [xx–] πτερύγων δ' ὔπα κακχέει λιγύραν ἀοίδαν ὄπποτα φλόγιον καθέ- τ‹ως› ἐπιπτάμενον καταυ‹γ›η Version von Bergk [Τέγγε πνεύμονα ϝοίνῳ· τὸ γὰρ ἄστρον περιτέλλεται, ἀ δ' ὤρα χαλέπα, πάντα δὲ δίψαισ' ὐπὰ καύματος. ἄχει δ' ἐκ πετάλων ϝάδεα τέττιξ,] πτερύγων δ' ὔπα κακχέει λιγύραν ‹πύκνον› ἀοίδαν, ‹θέρος› ὄπποτα φλόγιον κα‹τὰ γ›ᾶν πεπτάμενον ‹πάντα› καταυ‹άν›η. [ἄνθει δὲ σκόλυμος· νῦν δὲ γύναικες μιαρώταται, λέπτοι δ' ἄνδρες, ἐπεὶ καὶ κεφάλαν καὶ γόνα Σείριος ἄζει.] .: Nach die Gabe der Musen Meine Version ὔμμες πεδὰ Μοίσαν ἰο]⌟κόλ̤↵πων κάλα δῶρα παῖδες⌞ σπουδάσδετε καὶ τὰ]⌟ν ↵φιλἄοιδον λιγύραν χ⌞ελύνναν·[ ἔμοι δ' ἄπαλον πρίν] ⌟ποτ⌞' [ἔ]⌟ο↵ντα⌞ χρό⌟α γῆρα⌞ς ⌜ἤδη⌝ ἐπέλλαβε, λεῦκαι δ' ἐ]⌟γένο↵ντο τρίχες ἐκ μ⌞⌜ελαίναν⌝, ⌟βάρυς δέ μ' ὀ θῦμ⌞[ο]⌟ς πεπόητ↵αι, γ⌞όνα ⌟δ' οὐ φ⌞έροισι, ⌟τὰ δή ποτα λαίψηρ' ἔον ὄρ̣χ↵ησθ' ἴσα νεβρίοισιν⌞. τα]⌟‹ῦ›τα στεναχί‹σδ›ω θαμέως ἀ↵λλὰ τί κεν ποεί⌞ην; ⌟ἀγή̣ραον ἄνθρωπον ἔοντ' ↵οὐ δύνατον γένε⌞σθαι· ⌜καὶ γ⌝⌟άρ ⌜π⌝⌞[ο]⌟τα ⌜Τίθω⌝νον ἔφαντο ↵βροδόπαχυ⌞ν Αὔων ⌜ἔρῳ δ̣α̤[..]αθεισαν⌝ ⌟βάμεν εἰς ἔσ↵χατα γᾶς⌞ φέροισα ⌜ἔοντα [κ]ά̤λ̤ο̤ν καὶ ν⌝⌟έον, ἀλλ' αὖτ̣↵ον ὔμως ἔμ⌞αρψε[ ⌜χρόνω̣‹ι› π̣[ό]λιον̤ γ̤ῆ̤ρα⌝⌟ς ἔ⌞[χοντ'] ⌟ἀθ⌞[α]⌟ν↵άταν ἄκοιτιν⌞.[ Anfang von Tedeschi ὔμμιν φίλα Μοίσαν ἰο]⌟κόλ̤πων κάλα δῶρα, παῖδες, πρέπει δὲ λάβην τὰ]⌟ν φιλἄοιδον λιγύραν χελύνναν·[ ἔμοι δ' ἄπαλον πρίν] ποτ' [ἔ]οντα χρόα γῆρας ἤδη αἰκίσσατο, λεῦκαι δ' ἐ]γένοντο τρίχες ἐκ μελαίναν, Gruppe :
Nostalgie der Jugend .: Wenn ich in die Brüste noch hatte Milch [Wenn ich in die Brüste noch] hat[te] Milch τωὔθατ' ἢ παίδ]ων δολόφυν [ποήσ]ε[ι ἀρμένα, τότ' οὐ] τρομέροις πρ[ὸς ἄ]λλα [λέκτρα κε πόσσι 4 ἐρχόμαν· νῦν δὲ] χρόα γῆρας ἤδη [μυρίαν ἄμμων ῤύτι]ν ἀμφιβάσκει [κωὐ πρὸς ἄμμ' Ἔρως] πέταται διώκων [ἀλγε]σ̣ί[δωρος· ] τᾶς ἀγαύας ] . α· λάβοισα [δ' ἀδύφωον πᾶκτιν] ἄεισον ἄμμι [τὰν ἰόκολπον. ἔ]ρων μά̣λ̣ιστα ] ἆ̣ς π[λά]ναται̣ [................ ................] .: Aber, denn du mein Freund doch bist Aber, denn du mein Freund doch bist, χος ἄρνῡσο νεώτερον· οὐ γὰρ τλάσομ’ ἔγω συνοί- κην ἔοισα γεραιτέρα. .: Denn du auch ein zärtliches Mädchen warst doch . . . . . . . . . . . . . . . ]λ̣αιγ̣[. . . . . . . . . . ]ν̣οσ[. . . . . – ^ ^ – ]σι·[. . . . . 4 Denn du auch ein [zärtliches] Mädchen [war]st doch ἐξ]ί̣κ̣ης μέλπεσθ' ἄγι ταῦτα [πάντα σοὶ] ζ̣ἄλεξαι κἄ̣μμ' ἀπὺ τῶδε κ[ῆρος ἄ]δρα χάρισσαι· σ]τείχομεν γὰρ ἐς γάμον· εὖ δὲ [δέρκῃ κα]ὶ σὺ τοῦτ'· ἀλλ' ὄττι τάχιστ̣ά [παίσαις πα]ρ[θ]ένοις ἄπ[π]εμπε, θέοι [δ' ἄτιμον μηδὲ]ν ἔ̣̣χοιεν̣ ἀστίβης] ὄ̣δος μ[έ]γαν εἰς Ὄλ̣[υμπον Ἔστιν ἀ]νθρώ[πῳ ]αίκ . [ [................ ................] .: An zärtliche Frauen Αἶσ' ἔγων ἔ]φα̤ν· ἄγα[ναι γύναικες, Ο]ἶ[α μ]εμνάσεσθ' ἄ̤[ϊ μέχρι γῆρας, κ]αὶ γ̣' ἄρ' ἄμμες ἐν νεό̣[τατι λάμπρᾳ Ταῦ̣τ' ἐπόημ̣μεν. Πό̣λ̣λ̣α̤ [μ]ὲν γὰρ γαὶ κά[λα κἄγν' ἐν αὔτᾳ [Ἐκ]πο̣νήσ[α]μεν· πόλι[ν αὖ λιποίσαις ῎Υ]μμε̤ ὀ[ξ]είαις δ[άκε μοι βλεποίσᾳ Θ]ῦμ[ο]ν ἄ[σαισι Ἴμμερος. Gruppe :
Liebe und Schmerz .: Du hast mich verlasst [Καλλέλοιπάς μ’. Ὦμ’.] Ἐμέθεν δ’ ἔχησθα ‹ Ἤ σὺ› λάθαν, [φιλτάτα,] ἤ τιν’ ἄλλον ‹Μᾶλλον› ἀνθρώπων ἐμέθεν φίλησθα; [Τίς δὲ κεν εἴη;] .: An Mica [x–uu– –uu– οὐδὲ θέ]μις σε Μίκα [x–uu– ἄμμι γ]έλα[ν, ἀλ]λά σ’ ἔγωὐκ ἐάσω [x–u γυναίκω]ν̣ φιλότ[ατ’] ἤλεο Πενθιλήᾱν̣ [x–uu– τοῦτο φρένας] δάκν[ε πολύ]τροπ’, ἄμμα̣[ις, κήναισι γάρ, οὐκ ἄμμι,] μέλ̣[ος] τι γλύκερον χ[α]ρ[ίσδῃ] ἔγεντ̣ο [δὲ νῦν ἀρμονί]α μελλιχόφων[ος] αὔραν οὐ γὰρ κ[άλαμος ταῦτα μελίσ]δει, λίγυραι δ᾽ ἄη[τα]ι .: An Atthis Ἔρος δηὖτέ μ’ ὀ λυσιμέλης δόνει γλυκύπικρον ἀμάχανον ὄρπετον, Ἄτθι, σοὶ δ᾽ ἔμεθεν μὲν ἀπήχθετο φροντίσδην, ἐπὶ δ’ Ἀνδρομέδαν πότῃ. .: Volle Freude kann keiner Mensch besitzen [Ὀλβίοις] μὲν οὐ δύνατον γ⌟ένεσθαι⌞ [πάμπ]α̣ν ἀνθρώπ[οις, π]εδέ⌟χην δ' ἄρασθαι⌞ [ἔστιν ἔσλων μοῖραν·] ⌜ἔγω δ' ἔ⌟μ' αὔτᾳ⌞ Τοῦτο σύνοιδα⌝. [Στρωφαί τινες δύνανται τῇδε ἀπολωλεκέσθαι.] . . . γένεσθαι Ο[ ] . . ἔβα̣ς̣ ἐπ' ἄκ̣ρας Τ̣α[ ]ν χ[ί]ον'· ἀ̣ δ̣ὲ̣ πόλλα ⌟Πρ⌞ὸς [ ⌟Ὠς⌞ δ[ ]ω̣ν ἀπέ̣χθ̣ην Τω̣[ ] . δύ̤ν̤ατ', ⌜ὄττινας γὰρ ⌟Εὖ θ⌞έω, κῆνοί με μ⌟άλιστα σ⌞ίνν⌟ον⌞- τ⌝' ⌟ἐξ ἀ⌞δοκή[τω.] .: Eros erschüttete mein Herz Version von Campbell Ἔρος δ᾽ ἐτίναξέ ‹μοι› φρένας, ὠς ἄνεμος κὰτ ὄρος δρύσιν ἐμπέτων. Version von Edmonds Ἔμοι δ' ὠς ἄνεμος κατάρης δρύσιν ἐμπέτων ἐτίναξεν Ἔρως φρένας. .; Der Mond ist untergegangen Version von Hephaistion Δέδυκε μὲν ἀ σελάννα καὶ Πληίαδες· μέσαι δὲ νύκτες, παρὰ δ’ ἔρχετ’ ὤρα· ἔγω δὲ μόνα κατεύδω. Version von Reiner und Kovacs Δέδυκε μὲν ἀ σελάννα καὶ Πλ‹εί‹αδές· ‹εἰσι› μέ‹σ›σαι· νύκτ‹ο›ς ‹δὲ› παρὰ‹έ›ρχετ’ ὤρα· ἔγω δὲ μόνα κατεύδω. .: Ich weiß nicht, was zu denken Ich weiß nicht, was zu denken: mir sind zwei Gedank'n im Herz. .: Über die Liebe καὶ ποθήω καὶ μάομαι u–x .: O süße Mutter O süße Mutter, wirklich kann ich nich mein Netz noch weben: πόθῳ δάμεισα παῖδος βραδίναν δι’ Ἀφροδίταν. Σύστασις · Ἐπιθαλάμια
.: Schlafest Δαύοις ἀπάλας ἐτα‹ί›ρας ἐν στήθεσιν . .: Wir werden geben δώσομεν, ἦσι πάτερ. .: Ein Hochzeitslied [–u–x–uu–u–x –u–x–uu–u–x Καίτ' ἄραμαι τάνδε διπλάσιάν μοι νύκτ[α γέ]ν̣[εσθαι.] πάρθενοι δ[ὲ ταίσδεσι πρὸς θύραισιν] παννυχίσδοι[σ]α̣̣ι[, πολύολβε γάμβρε,] σὰν ἀείδοιε̣ν φ[ιλότατα καὶ νύμ-] φας ἰοκόλπω. ἀλλ᾽ ἐγέρθε̣ı̣ς, ἠϊθ[έοις ἐταίροις] στεῖχε σοὶς ὐμάλικ̣[ας, ὠς ἐλάσσω] ἤπερ ὄσσον ἀ λιγ̣ύφω̣[νος ὄρνις] ὔπνον [ἴ]δωμ̣εν. .: Denn der Tag ist jetzt nah bei uns . . . . . . . . . . . . . ]ν̣ . . . . . . . . . . . . . ] . . . . . . . . . . ]λ̣ε γὰ̣ρ̣ . . . . . . . . . . ] κάλος 5. . . . . ] ̣’ ἄ̣καλα κλόνει . . . . . ] κάματος φρένα . . . . . ]ε̣ κ̣ατισδανε[ι] . . . . . ] ἀ̣λλ’ ἄγιτ’, ὦ φίλα̣ı̣, ἀοίδας ἀπυλήξομεν], denn der Tag ist jetzt nah bei uns. .: Hymenaeum Ἴψοι δὴ τὸ μέλαθρον, ὐμήναον, ἀέρρετε, τέκτονες ἄνδρες· ὐμήναον. 5 γάμβρος ϝῖσος Ἄρευι, ὐμήναον, ἄνδρος μεγάλω πόλυ μέσδων, ὐμήναον. Πέρροχος, ὤς ποτ' ἄοιδος ᾽Υμήναον Ὀ Λέσβιος ἀλλοδάποισιν. ᾽Υμήναον .: Über den Portier Ἄλλως δὲ σκώπτει (ἡ Σαπφὼ) τὸν ἄγροικον νυμφίον καὶ τὸν θυρωρὸν τὸν ἐν τοῖς γάμοις εὐτελέστατα καὶ ἐν πεζοῖς ὀνόμασι μᾶλλον ἢ ἐν ποιητικοῖς. Θυρώρῳ πόδες ἐπτορόγυιοι, τὰ δὲ σάμβαλα πεμπεβόηα, πίσυγγοι δὲ δέκ’ ἐξεπόνησαν. [κὠ πάτηρ τὰ μὲν ἄλλα μέτερρος ὐπὲρ δ' εὐγενίας βίον ἀμφισ- βάστεις τῷ Κέκροπι ζατέλεσσεν.] (Οἱ στίχοι 4-6 ὑπὸ τοῦ Ἔδμονδζ προσετέθησαν.) .: Sowie der süße Apfel οἶον τὸ γλυκύμαλον ἐρεύθεται ἄκρῳ ἐπ’ ὔσδῳ, ἄκρον ἐπ’ ἀκροτάτῳ, λελάθοντο δὲ μαλοδρόπηες· οὐ μὰν ἐκλελάθοντ’, ἀλλ’ οὐκ ἐδύναντ’ ἐπίκεσθαι… Σαπφοῦς ἦν ἄρα μήλῳ μὲν εἰκάσαι τὴν κόρην [...] τὸν νυμφίον τε Ἀχιλλεῖ παρομοιῶσαι καὶ εἰς ταὐτὸν ἀγαγεῖν τῷ ἥρωϊ τὸν νεανίσκον ταῖς πράξεισι. .: Sowie die Hyazinthe Version von Campbell Οἴαν τὰν υάκινθον ἐν ὤρεσι ποίμενες ἄνδρες πόσσι καταστείβοισι, χάμαι δέ τε πόρφυρον ἄνθος... Version von Edmonds Οἴαν τὰν ὐάκινθον ἐν ὄρρεσι ποίμενες ἄνδρες πόσσι καταστείβοισι, χάμαι δ' ἔτι πορφύρα ἄνθη... .: O anmutige Meine Version ὦ κάλα, ὦ χαρίεσσα κόρα Version von Edmonds Ὦ κάλ', ὦ χαρίεσσα, σοὶ αἰ βροδόσφυροι Χάριτες χρύσια τ' Ἀφρόδιτα συμπαίζοισι u–ux .: Ein andere Mädchen wie dieses [Σὺ δὲ χαῖρ', ὄλβιε γάμβρ’·] οὐ‹δέποτ’ ἦν› γὰρ Ἀτέρα νυν πάϊς, ὦ γάμβρε, τοαύτα. .: Schützt ihr sie Version von Tedeschi mit meiner Integrationen ....................τάνδε φυλάσσετε, Ἐννε͜[ανείρ]οϊ, γάμβροι, [u–]υ πολίων βασίληες [x Meine Version Τάνδε φυλάσσετε, ἐννε[ά]γ̣α̣ι̣οι Γάμβροι, [ἄκρα]ν̣ πολίων βασίληες .: Am Brautpaar Ὄλβιε γάμβρε, σοὶ μὲν δὴ γάμος ὠς ἄραο ἐκτετέλεστ’, ἔχηις δὲ πάρθενον, ἂν ἄραο. Σοὶ χάριεν μὲν εἶδος, ὄππατα δ’ ‹ἐστί, νύμφα›, μέλλιχ’, ἔρος δ’ ἐπ’ ἰμέρτῳ κέχυται προσώπῳ· 5 ‹Δῆλα τὰ δὴ› τετίμακ’ ἔξοχά σ’ Ἀφροδίτα. .: Was soll ich dir vergleichen? τίῳ σ᾿, ὦ φίλε γάμβρε, κάλως ἐικάσδω; ὄρπακι βραδίνῳ σε μάλιστ᾿ ἐικάσδω. .: Seid ihr glücklig Χαῖρε, νύμφα, χαῖρε, τίμιε γάμβρε, πόλλα. .: Die Götter libatieren für eine Hochzeit κῆ δ᾽ ἀμβροσίας μὲν κράτηρ ἐκέκρατ᾽, Ἔρμαις δ᾽ ἔλων ὄλπιν θέοισ’ ἐοινοχόησε. κῆνοι δ’ ἄρα πάντες 5 καρχάσι’ ἦχον κἄλειβον· ἀράσαντο δὲ πάμπαν ἔσλα τῷ γάμβρῳ. .: Glücklige Braut Meine Version Χαίροισα νύμφα, χαιρέτω ‹κ'› ὀ γάμβρος. Version von Edmonds Χαίροι τ' ἀ νύμφα, χαιρέτω τ' ὀ γάμβρος· .: An die Braut Ὦ βρύοισ' ἔρων βροδίων νύμφα, τᾶς Παφίας ἀνάσσ- ας ἄγαλμα κάλιστον, πρὸς εὔναν ἴθι, πρὸς λέχος, ὦτε μέλλιχα παίσεαι παῖγνα γλύκηα γάμβρῳ. Ἔσπερος δ' ἔκοισαν ἄγοι σ' ἀργυρόθρονον ζυγίαν Ἦραν θαυμανέοισαν. .: Sehne ich mich noch nach die Jungfräulichkeit? Ἦρ' ἔτι παρθενίας ἐπιβάλλομαι; .: An die Jungfräulichkeit -Παρθενία, παρθενία, ποῖ με λίποισ' ἀποίχῃ; -Οὐκέτ' ἐσήξω σέ νυ, νύμφ', οὔκετι νῦν σ' ἐσήξω. Gruppe : Mythen
.: Immer wird ich eine Jungfrau bleiben .. ]σανορεσ . . [ Φοίβῳ χρυσοκό]μᾳ, τὸν ἔτικτε Κόω κ[όρα μίγεισ’ εὐρυβίᾳ Κρ]ονίδᾳ μεγαλωνύμῳ [ Ἄρτεμις δὲ θέων] μέγαν ὄρκον ἐπώμοσε· 5 «[νὴ τὰν σὰν κεφά]λαν, ἀϊπάρθενος ἔσσομαι [ἄδμης οἰοπό]λων ὀρέων κορύφαισ᾽ ἔπι [θηρεύοισ’· ἄγι καὶ τά]δε νεῦσον ἔμαν χάριν». [ὢς εἶπ’· αὐτὰρ ἔνευ]σε θέων μακάρων πάτηρ, [πάρθενον δ’ ἐλαφάβ]ολον ἀγροτέραν θέοι 10 [ἄνθρωποί τε κάλε]ισιν ἐπωνύμιον μέγα. [κήνᾳ λυσιμέλης] Ἔρος οὐδάμα πίλναται· ] . [ . ] . . . . α̣φόβε[ . . ] .́ .ω· .: Über Eros Πρώτην δέ φασι χλαμύδα ὀνομάσαι Σαπφὼ ἐπὶ τοῦ Ἔρωτος εἰποῦσαν· [Τὸν Ἔρωτ' ἐν ὀνείρῳ τιν' ἔβλεψ' αύτα ἔγω ποτα] Ἔλθοντ' ἐξ ὀράνω πορφυρίαν περθέμενον χλάμυν. .: Über Leda Φαῖσι δή ποτα Λήδαν ὐακινθίνων εὔρην ὤϊον [ἀνθέ͜ων] πεπυκαδμένον [ὔπο]. .: Latona und Niobe Καλοῦσι γοῦν καὶ αἱ ἐλεύθεραι γυναῖκες ἔτι καὶ νῦν καὶ αἱ παρθένοι τὰς συνήθεις καὶ φίλας ἑταίρας, ὡς ἡ Σαπφώ· Λάτω καὶ Νιόβα μάλα μὲν φίλαι ἦσαν ἔταιραι. .: Ares sagt Ὀ δ' Ἄρευς φαῖσί κεν Ἄφαιστον ἄγην βίᾳ .: Die Untödliche lachten Die Untödliche lachten dann .: Hector und Andromacha Κυπρο ̣[ 22-24 letters ]αι ̣ Κᾶρυξ ἦ̣λ̣θ̣[ε] θ̣ό[ων δυνάμι μ]ε̣λ̣[έων ἔ]θ̣εις Ἴδαος τάδε κα[ῖν]α [φόρ]εις̣ τ̣άχυ̣ς̣ ἄγγ̣ε̣λος «[Eἶς ἢ πλείονες ἂπ στίχοι εἶσι, τελεύταος Τούτων ἐν δὲ τελεύτᾳ ἴσως ἔχεν Ἰλίω] Τᾶς τ᾽ ἄλλας Ἀσίας [τά]δ̣᾽ ἔσ̤αν κλέος̣ ἄφθιτον· Ἔκτωρ κ‹ο›ἰ συν̣έται̣ρ[ο]ι̣ ἄ̣γοισ᾽ ἐλικώπιδ̣α̣ Θήβας ἐξ ἰέρας Πλακίας τ᾽ ἀπ᾽ [ἀϊ]‹ν›νάω Ἄβραν Ἀνδρομάχαν ἐνὶ ν̣αῦσιν̣ ἐπ’ ἄλ̣μ̣υρ̣ον Πόντο̣ν̣· πόλλα δ̣᾽ [ἐλί]γ̣ματα χρ̣ύσια κἄμματα Πορφύρ[α κά]λα τ’ αὖ τ[ρό]ν̤α̣, πο̣ί̣κ̣ιλ᾽ ἀθύρματα, Ἀργύρ[α τ᾽] ἀνάριθμα ποτήρια κἀλέφαις. Ὤς εἲπ̣’· ὀτραλέως δ’ ἀνό̣ρουσε̣ π̤άτ̣[ηρ] φίλος· Φάμα δ’ ἦ̤λ̤θε κατὰ πτ̣ό̣λιν εὐρύ̣χ[ορο]ν φίλοις· Αὔτικ’ Ἰλίαδαι σατίναι[ς] ὐπ’ ἐϋ̣τρόχοι̣ς Ἆγ̣[ο]ν αἰμονίοις̣· ἐπ[έ]β̤αινε̣ δὲ παῖς ὄχλος Γ̣υνάι̣κ̣ων τ’ ἄμα π[αρ]θ̤ενί̣κ̣α̣ν τ̣’ ἀ[παλ]οσ̣φ̣ύρω‹ν›· Χῶρις δ’ αὖ Περάμοιο θύγ̣[α]τρ̤ες [ἐπήϊσαν] Ἴππ̣[οις] δ̣’ ἄνδρες ὔπαγο‹ν› ὐ̣π’ ἄ̣ρ[ματα, σὺν δ’ ἴσαν] Π[άντ]ες ‹ἀ›ί̣[θ]εοι· μεγάλω[σ]τ̣ι δ̤’ [ἴεν μέγας] Δ[ᾶμος], κἀν̣ιόχοι φ[αλάροισι κεκαδμέναις] Π̣[ώλοις ἔ]ξαγο[ν ἐκ πόλεως τότα τᾶς φίλας. Στίχοις τυίδε λέγοισιν ἀπέμμεν ἄπαντες αὖ. [Ὄτα δεῦτ’ ὀχέων ἐπέβαν ἴ]κελοι θέοι[ς [Ἔκτωρ Ἀνδρομάχα τ’, ὄλοι] ἄγνον ἀόλ̣[λεες] Ὄρ̣μα‹ν›α̤⌞[ι τότα Τρῶες ἔβαι]νον ἐς Ἴλιο[ν], Αὖ̣λος δ’ ἀ̣δ̣υ̤[μ]έ̣λη⌞[ς κίθαρίς] τ’ ὀνεμ‹ε›ί‹χ›νυ[το] Καὶ ψ[ό]φο[ς κ]ροτάλ⌞[ων, λίγε]ως δ’ ἄρα πάρ̣[θενοι] Ἄειδον μέλος ἄγν⌞[ον, ἴκα]νε δ’ ἐς̣ αἴ[θερα] Ἄχω θεσπε̣σί̣[α], γέλ̤⌞[ος Πάντᾳ δ’ ἦς κὰτ ὄδο⌞[ις Κράτηρες ⌜φίαλ⌝α̣ι̣ ρ̤⌜ο⌞⌝[. . .] . ε̣δ̣ε̣ [. .] . [.] . [ Μύρρα καὶ κασία λίβ⌞ανό[ς] τ’ ὀνε̣δ̣έχνυτο.̣ ⌜Γύ⌝ν⌜αικες δ⌝’ ὀ⌜λό̤λυσδ⌝ο⌞ν̣ ὄ̣σαι προγενέστερα[ι], ⌜Πάντες δ’ ἄνδρ⌝ε⌜ς⌝ ἐ̣⌞πήρατον ἴαχον ὄρθιον ⌜Πάον’ ὀνκαλέο⌝ν⌜τες⌞ ἐκάβολον εὐλὐραν, ῎⌜Υμνην δ' Ἔκτορα κἈ⌞νδρομάχαν θεοίκελο[ις Δευτέρῳ τῷ ἔγω λέγον· «Ἂπ στίχοι εἶσι τυίδ’», Ἴσως Σάπφικον ἄλλο πόημα ποτῆρχε κῆ. Gruppe : Pinakes
.: Anfangen von Zeilen von viele Dichtern δεῦτ̣[έ] μοι νᾶσον δ̣ύ' ἔ̣ρ̣ω̣τ̣ές με ἔσταμε̣ν εὐχ̣ῆι ὦ δεξαμένη[[ι]] κε̣[ σεμνὰ πολυκλ . [ πότνι' ὠράνω Ἔρως̣ ἐπεξενώ[θη δεῦτ' ὄλβιαι τίς̣ ἔ̣ρ̣ω̣τος ἤδη [μ'] ὄ̣νηαρ χαῖρε̣ [Κ]υ̣λλάν̣ας ὁ μέ[γα]ς̣ πόντο̣[ς θύω[με]ν Ἀφροδ̣[ίτι ἐπὶ Δάν̣α̣όν τι̣[ ---- ἀγνὴ μῆτ[ερ Κύπρι κα̣[ὶ ἀνέτὠφ̣ρ̣ο̣[διτ- ἐγρ̣έσθω μ̣ο̣[ αἰόλον φών[αν ἄπεχ' ο̣ὖ̣ρ̣ον [ γλυκὺ μ̣ε̣[ χαῖρε χ̣α̣[ῖρε εἶδον [] . [ γουνο[ῦμαι νέον τ̣[ ὦ π̣αῖ̣ κ̣[ ἴθι μ . [ ωπ̣ . [ .: Braut mit schönen Füße ] . ω [ ἦ]σαν ἐ̣ν τῶι . [ ] . δὲ ιʹ κ(αὶ) ἐκάστης ὀ αʹ[ ] . εν τὸ γὰρ ἐννεπε [δ]ὴ προ̣β̣[ίβαισά μοι ἀεί]σατε τὰν εὔποδα νύμφαν [ ]τ̣α παῖδα Κ̣ρ̣ο̣νίδα τὰν ἰόκ[ολπ]ον [–x ] ἐ̣ς ὄργαν θεμένα τὰν, ἰόκ[ολ]π̣ος α[ δεὖτέ ν]υν, ἄγναι Χάριτες Πιέριδέ[ς τε] Μ̣οῖ[σαι 5 ] . [ . ὄ]ππ̣οτ’ ἀοιδαι φρέ̣ν' [ἔμ]αν ἔ[θελξαν ]ς̣ ἀΐοισα λιγύραν [ἀοί]δαν x–uu, – γά]μβρον, ἄσαροι γὰρ ὐ̣μαλι̣κ[ες x x–uu x– ]σε φόβαισι‹ν›, θεμέν̣α λύραν [x ] . . η χρυσοπέδι̣λ̣‹λ›[ο]ς Αὔως 10 ] .ʹ στίχ(οι) ρλ[.]ʹ 15 ] μετὰ τὴν πρώτην̣ [ x–uu, – –u ] φέρονται ἐπιγεγρα[μμένοι ἐπιθα]λάμια ] βυβλίου, καὶ βέλτι̣ο[ν ]ρ̣οπ . . . . [ ] . ε . [ Gruppe :
Verwandte mit Furcht .: Ihr ducktete euch ἐπτάξατε̣, [παῖδες, κὐπὸ χαίταν] δροσ[ό]εσσα[ν ἄγνας] δάφνας ὄτα̣ [– –uu– –uu–u–] . αι πὰν δ' ἄδιον [– –uu– –uu–u οὐδ' ἒν] ἢ κῆνον ἐλο[ίμαν καὶ ταῖσι μὲν ἄ[κτισι u––uu–u–u]ν ὀδοίπορος ἄν[θρωπο]ς . [ μύγις δέ ποτ' εἰσάϊον· ἐκλ̣[ ψύχα δ' ἀγαπάτα σὺν ἔ[μοι τέαυτ[α]{ν} δὲ νῦν ἔμμ̣[ατ' ἔχοισαι ἴκεσθ' ἀγανα[ –uu– –uu–u–u] . ἔφθατε· κάλαν [ τά τ' ἔμματα κα̣[ὶ –uu– –uu–u–]ον .: Die Marinern furchten die stärke Stürmen . . . . . . . . . . . . . . . ] ἔπι[θ]ε̣ς μά[καιρα . . . . ]ε̣ γάνος δὲ καὶ [. . . . . . . . . . . . τ]ύχᾳ σὺν ἔσλᾳ .[ . . λί]⌟μεν⌞ος κρέτησαι . . . . γ]ᾶς μελαίνας [. . . . . Ἐν θυέλλαισι ζαφ]έλοισι ναῦται [ἐκφοβήθεντες μ]εγάλαις ἀήται̣[ς ἄββαλον τὰ φόρτι]α κἀπὶ χέρσω [πλοῖον ὄκελλαν· μὴ μάλιστ’ ἔγωγ’] ἄμοθεν πλέοιμ̣[ι χειμάσαντος μη]δὲ τὰ φόρτι’ εἶκ[α ἐς βάθηα πόντο]ν̣ ἄτιμ’, ἐπείκη,̣ [πάντα βάλοιμι· αἰ δὲ Νήρηϊ προ]ρέοντι πόμπᾳ [ἐννάλῳ τἄμ’ ἐξέσετ]αι δέκε̣[σθαι φόρτι’, ὠς τάχιστά γ’ ἄραμαι ὠς] εἴ[- ᾳ τά μ’ ἐσέλθην. . . . . . ]ι̣ν ἔργα̣ . . . . . ] χ̣έρσω̣ [.] . . . . . ]γ̣α . . . . . ] .: Über die Tauben ταῖσι ‹δὴ› ψῦχρος μὲν ἔγεντ' ὀ θῦμος, πὰρ δ᾽ ἴεισι τὰ πτέρα [–u–x] .: So wie ein Kind Ὠς δὲ πάϊς πεδὰ μάτερα πεπτερύγωμαι. .: Sie furchten Ἔπταζον ὠς ὄρνιθες ὦκυν αἴετον ἐξαπίνας φάνεντα Gruppe : Sprichwörter
.: Du liebst Kinder mehr als Gelló Du liebst Kinder mehr als Gelló. ἐπὶ τῶν ἀώρως τελευτησάντων, ἤτοι ἐπὶ τῶν φιλοτέκνων μέν, τροφῇ δὲ διαφθειρόντων αὐτά. Γελλὼ γάρ τις ἦν παρθένος, καὶ ἐπειδὴ ἀώρως ἐτελεύτησε, φασὶν οἱ Λέσβιοι αὐτῆς τὸ φάντασμα ἐπιφοιτᾶν ἐπὶ τὰ παιδία, καὶ τοὺς τῶν ἀώρων θανάτους αὐτῇ ἀνατιθέασι. Μέμνηται ταύτης Σαπφώ. .: Weder Biene noch Honig will ich doch Weder Biene noch Honig will ich doch. ἐπὶ τῶν μὴ βουλομένων παθεῖν τι ἀγαθὸν μετὰ ἀπευκτοῦ. .: Der Kretisch Ὁ Κρὴς τήν ‹γε› θάλατταν oder Ὁ Κρὴς δὴ τὸν πόντον ἐπὶ τῶν ἐν οἷς διαφέρουσι ταῦτα φεύγειν προσποιουμένων ἡ παρομία ἐστίν· ἐπειδὴ ναυτικώτατοι οἱ Κρῆτες ἐγένοντο. Μέμνηται ταύτης Ἀλκαῖος. Gruppe ·
Ἐθνώνυμα ἢ τοπώνυμα ἀναφέροντα .: Die Kretische Frauen Κρῆσσαί νύ ποτ’ ὦδ’ ἐμμελέως πόδεσσιν ὤρχεντ’ ἀπάλοισ’ ἀμφ’ ἐρόεντα βῶμον ποίας τέρεν ἄνθος μάλακον μάτεισαι. .: An Aphrodite Ἤ σε Κύπρος ἢ Πάφος ἢ Πάνορμος. .: Sandale ‹–u–x–uu–› Πόδας δέ ποίκιλος μάσλης ἐκάλυπτε, Λύδι- ον κάλον ἔργον. Gruppe : Übertreibungen
.: Mit alle Arte Farben Ἐρευθήεσσα δὲ (sc. λέγεται ἡ τοῦ Ἰάσωνος δίπλαξ) ἀντὶ τοῦ πυρρά, ὑπέρυθρος, καὶ ἔστι παρὰ τὸ Σαπφικόν· xx παντοδάπαισ‹ι› μεμιγμένα χροίαισιν uu–uu–ux .: Goldener als Gold Ja viel süßer im Singen als Harfen [x] . . . . . . . . . . . . . . . . Wikrlich gold'ner als Gold. .: Sieben Übertreibungen Γάλακτος λευκοτέρα ῎Υδατος ἀπαλωτέρα Πακτίδων ἐμμελεστέρα Ἴππω γαυροτέρα Βρόδων ἀβροτέρα Ἰματίω ἐάνω μαλακωτέρα Χρύσω τιμιωτέρα .: Weißer als ein Ei ὠίω πόλυ λευκότερον .: Zarter als ein Narzisse 's ist Zarter als ein Narzisse 's ist Gruppe · Ἀβροσύνα
.: Kissen [xx–uu–u] ἔγω δ' ἐπὶ μαλθάκαν τύλαν ‹κα›σπολέω μέλε'. [–uu–ux] .: Ich liebe die Zartheit Ὑμεῖς δὲ οἰεῖσθε τὴν ἁβρότητα χωρὶς ἀρετῆς ἔχειν τι τρυφερόν; Καἴτοι Σαπφώ [...] ᾐδέσθη τὸ καλὸν τῆς ἁβρότητος ἀφελεῖν λέγουσα ὧδε· θάνοισαν ἄοιδον τὸ πὰν οὐδεὶς φθ]ίμέναν νομίσδει ἄλλοισι τύχην ὄσσα θέλωσι Κρονίδ]αις ὀπάσδοι. ἔγω δὲ φίλημμ' ἀβροσύναν, [ἴστε δὲ] τοῦτο· καί μοι τὸ λάμπρον ἔρ‹ω›ς ‹τὠ›ελίω καὶ τὸ κάλον λέλογχε φανερὸν ποιοῦσα πᾶσιν ὡς ἡ τοῦ ζῆν ἐπιθυμία τὸ λαμπρὸν καὶ τὸ καλὸν εἶχεν αὐτῇ. Gruppe : Freude
.: Steh' vor mich Καὶ ἡ Σαπφὼ δὲ πρὸς τὸν ὑπερβάλλοντος θαυμαζόμενον τὴν μορφὴν καὶ καλὸν εἶναι νομιζόμενόν φησι· Meine Version Steh [du] vor ‹mich› doch ‹hier›, o mein Freund, und lass Die Schönheit deiner Augen aufspannen jetzt. Version von Edmonds [Ὄ]σταθι κἄντα ‹θᾶ με φίλαν› φίλος, καὶ τὰν ἐπ' ὄσσοις ὀμπέτασον χάριν. .: Dann kamst du, wohl mir tatest Meine Version (I) Dann kamst du, wohl mir tatest, ἔγω δέ σ᾿ ἐμαιόμαν, ὂν δ᾿ ἔ‹ψυ›ξας ἔμαν φρένα καιομέναν πόθῳ· χαῖρε πόλλα ‹σὺ κάλ’› ἰσάριθμά ‹τε› τῷ χρόνῳ. Meine Version (II) Dann kamst du, wohl mir tatest, ἔγω δέ σ᾿ ἐμαιόμαν, ὂν δ᾿ ἔ‹ψυ›ξας ἔμαν φρένα καιομέναν πόθῳ· χαῖρε πόλλα ‹σὺ κάλ’› ἰσάριθμά χρόνῳ ὄτῳ Ἀλλάλαν ‹προ›λελείμμεθα... |
